"პატარა ზუკა" სცენიდან დიპლომატიაში - რას საქმიანობს და აპირებს თუ არა სიმღერის გაგრძელებას ზუკა ხუციშვილი

ერთი ფუმფულა, ბუნჩულა და კარგად აღზრდილი პატარა ბიჭი, წლების წინ სცენაზე ხშირად გამოდიოდა და თავისი ნამღერით, შესრულებით ყურადღებას იქცევდა. ბევრი თაყვანისმცემელი ჰყავდა და ძალიან პოპულარული იყო...

ალბათ ბევრს გახსოვთ მისი დუეტები "ქუჩის ბიჭებთან", გიო ხუციშვილთან, დათო ევგენიძესთან, ნინი ქარსელაძესთან... მას მერე ბევრი წელი გავიდა, - ბიჭი გაიზარდა, უკვე 25 წლისაა და საგარეო საქმეთა სამინისტროში მუშაობს. AMBEBI.GE მას ახლანდელ საქმიანობაზე სასაუბროდ შეხვდა. მიუხედავად იმისა, რომ ზუკა ხუციშვილი მუსიკოსების შვილია, სცენაზე ყოველთვის თავისი ადგილი ჰქონდა და იმდროინდელ ქართულ შოუბიზნესშიც ყოველთვის ზუკა იყო და არა გიო ხუციშვილისა და მაია ჯორჯაძის ბიჭი...

"ყველა ბიჭს, მოზარდობისას აქვს მუტაციის პერიოდი, ხმა უბოხდება და თუ მღერის, ასეთ დროს ყოველთვის პაუზას იღებს. თუმცა, ჩემი პაუზა ძალიან გაგრძელდა, მერე უკვე სწავლას ხელი სერიოზულად მოვკიდე და ცხოვრებაში სხვა გზა ავირჩიე, მაგრამ ეს ერთი წამითაც არ ნიშნავს იმას, სიმღერა ჩემი ძალიან დიდი ნაწილი არ არის. იმ სიტუაციაში და იმ გარემოში, რომელშიც გავიზარდე, სწორედ ამიტომ, მას უდიდესი ადგილი უკავია, - არც ჰობი არ არის, ყოველთვის ვმღეროდი და ვიმღერებ! მაგრამ ახლა ხშირად სცენაზე დგომა აღარ გამოდის, რადგანაც სხვა პროფესია ავირჩიე და ჯერჯერობით ასეა. საგარეო საქმეთა სამინისტროში ვმუშაობ. მანამდე უცხოეთში ვსწავლობდი, რომ დავბრუნდი, სამინისტროში ჯერ სტაჟიორი ვიყავი და უკვე სამსახურში ამიყვანეს."

- კონკრეტულად რა მიმართულებით სწავლობდი?

- საერთაშორისო ურთიერთობების ფაკულტეტი დავამთავრე. უფრო ჰუმანიტარული აზროვნება მაქვს, ენები მეხერხება, ხალხთან ურთიერთობა, საუბარი და ზუსტად ისეთ ადგილას მოვხვდი, სადაც ჩემი ნიჭი და უნარი ჩემს ქვეყანას ყველაზე ძალიან გამოადგება.

- რომელ დეპარტამენტში საქმიანობ?

- დიპლომატიური პროტოკოლის დეპარტამენტში, რაც მიხარია, კარგად ვგრძნობ თავს არა იმიტომ, რომ კარგად ვარ, მიხარია, რომ მნიშვნელოვან საქმეს ვაკეთებ იმ გუნდთან და ხალხთან ერთად, ვისთან ერთადაც ვმუშაობ, უფროსით დაწყებული, მთელი სამინისტროთი დასრულებული. მოკლედ, მიხარია, რომ ქვეყანას ვადგები, სწორი არჩევანი გავაკეთე, მაგრამ ეს იმას არ ნიშნავს, რომ სიმღერაში არ მინდა, რამე გავაკეთო.

- კონსერვატორიაში სწავლის გაგრძელებაზე არ გიფიქრია?

- არა, ჩემი ცხოვრებიდან გამომდინარე, რაღაც ასე გამოვიდა. უნივერსიტეტში საერთაშორისო ურთიერთობებზე რომ ჩავაბარე, რატომღაც ამ სფერომ ჩამითრია და მიმიზიდა. კონსერვატორიის დამთავრება ჩემთვის მნიშვნელოვანი არ იყო, რადგანაც პროფესიონალი მუსიკოსი არასდროს ვყოფილვარ, მომღერალი ვიყავი, ჩემთვის ყველაზე დიდი ჯილდო იყო ჩემი ხმა, რაც მშობლებისგან გადმომეცა. მასწავლებელთან არასოდეს მივლია, დედასთან გავდიოდი გაკვეთილებს, მოკლედ, პროფესიონალურ დონეზე არ ვიყავი ჩართული და ამიტომ ეგ მნიშვნელოვანი არ ყოფილა!

ახლა სიმღერაში რამეს თუ გავაკეთებ, ვიწრო წრეში, სადმე მეგობრებთან ერთად, რასაც კიდეც ვაკეთებ, იმას არ ნიშნავს, რომ დიდ სცენაზე ვაპირებ დაბრუნებას და სიმღერის პროფესიონალურ დონეზე გაგრძელებას, ასეთი სურვილი ჯერჯერობით არ მაქვს...

- პროფესიის არჩევაში მშობლები დაგეხმარნენ თუ თავად მიიღე ასეთი გადაწყვეტილება?

- ჩემი მშობლები დღემდე ყველაფერში მხარს მიჭერენ, მთავარი ის არის, რომ ჩვენს ოჯახში წევრებს შორის მუდმივი კომუნიკაცია არსებობს, მხოლოდ ერთი ადამიანი არასდროს არაფერს წყვეტს, ოჯახში არჩევანს შეთანხმებულად ვაკეთებთ. ჩემი გადაწყვეტილება ცხოვრებაში ყოველთვის მნიშვნელოვანია. ჩემს მშობლებს უზარმაზარი წვლილი მიუძღვით იმაში, რასაც აქამდე ვაკეთებდი და გავაკეთებ.

- საყვარელი და ფუმფულა ბავშვი იყავი, რომელიც უფროსი თაობის მომღერლებთან ერთად სცენაზე დიდი ადამიანივით იდექი და მღეროდი. არ გენატრება ის პერიოდი?

- ყველაფერი იყო ძალიან კარგი, უბედნიერესი ვიყავი სცენაზე გატარებული წლებით, შეძენილი მეგობრებით, ზოგადად, ჩემი ბავშვობით და იმ პერიოდიდან ერთ დღესაც არ შევცვლიდი. რასაც ვაკეთებდი, მსიამოვნებდა. მიხარია, რომ როგორიც ვიყავი, ჩემ გარშემო რაც ხდებოდა, თუნდაც ის ხანმოკლე პოპულარობა იმდენად ჩემი დამსახურება არ იყო, როგორც ხალხის, რომელიც მისმენდა.

- მართალია გიოს და მაიას შვილი ხარ, მაგრამ, ყოველთვის მაინც ზუკა ხუციშვილი იყავი, შენი ადგილი გქონდა.

- ძალიან მიხარია, რომ ხალხი, ვინც მისმენდა, პატარა პერიოდი ხომ არ გასულა, 15 წელიწადზე მეტია, დღემდე ისეთი სითბოთი და კეთილი განწყობით მხვდება, რაც ბედნიერებას მანიჭებს. ხანდახან არის რაღაც მნიშვნელოვანი ღონისძიებები, მნიშვნელოვანი საქველმოქმედო საღამოები, სადაც უარს ვერ ვამბობ და ვმღერი, მაგრამ ასეთი სიტუაცია მაინც იშვიათია. მაგრამ საქმე, რასაც დღეს ვაკეთებ, ვიმეორებ, რომ მომწონს. საზოგადოებაში ყველამ თავისი ადგილი უნდა იპოვოს. 100%-ით ვერავინ იტყვის, რა უნდა, რომ გააკეთოს და ბედნიერი როგორ იქნება სიცოცხლის ბოლომდე, რადგანაც მუდმივად თავს ეძებს. მთავრია, მას აკმაყოფილებდეს, რასაც აკეთებს და ბედნიერი იყოს იმ სფეროში მოღვაწეობით.  მინდა, ყოველთვის გავაკეთო ისეთი საქმე, რაც მიყვარს, პატივს ვცემ და გავაკეთო ქვეყნისთვის, ადამიანებისა და მეგობრებისთვის.

- დაოჯხებას უახლოეს მომავალში ხომ არ აპირებ?

- საიდუმლო არ არის, რომ მყავს საყვარელი ადამიანი, რომელთან ერთადაც, ახლოს არის ის დრო, როცა ოჯახს შევქმნი. მანამდე უბრალოდ, სწორ, ლამაზ დროს ველოდებით. არც უნდა ვიჩქარო და არც გავწელო ეს ყველაფერი. დაოჯახებისთვის სწორი დროა საჭირო, რომ ბედნიერი იყოს ისიც და მეც, რომ ყველაფერი კარგად გავაკეთოთ.

ლალი ფაცია

AMBEBI.GE