"ჩემი შვილი სატანისტების სექტაში იყო. დიდი ძალისხმევით გამოვტაცე მათ კლანჭებს. მასთან ერთად შეგხვდებით და გიამბობთ, რა უნდა იცოდეს საზოგადოებამ, რომ შვილები ჭაობში ჩაძირვისგან დაიფაროს", - ამ საუბრის შემდეგ ვიმედოვნებდი, რომ მამაკაცი, რომელმაც ტელეფონში ვინაობა არ გამიმხილა, ნამდვილად შემხვდებოდა. მოგვიანებით შემატყობინა, მონასტერში ვცხოვრობ ქალიშვილთან ერთად, მან ჟურნალისტთან შეხვედრა გადაიფიქრაო, და ყოფილ პოლიციელ ნიაზ ლემონჯავასთან დაკავშირება მირჩია. ის ერთ-ერთი პირველი ყოფილა, ვინც წლების წინ საშიში სექტების შეკრების ადგილს მიაგნო და შესაბამის სამსახურებს აცნობა.
ნიაზ ლემონჯავა: - ათი წელზე მეტია ვარდების მოედანზე, მიწის ქვეშ, ამაზრზენ სურათს წავაწყდი, რისი ნახვის შემდეგაც ვცდილობდი, მეტი შემეტყო იმ ბუნაგების შესახებ, რომლებიც ქალაქის ცენტრში არსებობს. საეჭვო ინფორმაციის გადასამოწმებლად დაბლა ჩავედი, სადაც ერთხანს დისკოთეკები იმართებოდა. იქ იკრიბებოდნენ სხვადასხვა მიმდინარეობისა და სექტის მიმდევრები. ყველა დაჯგუფებას თავისი ტერიტორია აქვს. ვის არ ნახავთ: გოთებს, სატანისტებს, ემოებს, ელექტრონული მუსიკის ან მძიმე როკის მოყვარულებს. ერთი სიტყვით, სრული ბალაგანია. ამ საკითხს ძირფესვიანად შესწავლა და პრობლემის გონივრულად მოგვარება უნდა და არა ომის გამოცხადება, რაც ბოროტების ბუდეს მხოლოდ ერთ ადგილზე გააქრობს, მაგრამ სხვაგან გააძლიერებს.
- რა ნახეთ დაბლა?
- შევესწარი, 20 წლამდე ასაკის ახალგაზრდებს კატა როგორ დაეკიდებინათ თავდაღმა და თავს აჭრიდნენ. დამინახეს თუ არა, გაიქცნენ. იქ იმდენი გასასვლელია, რომ ერთ კაცს გადევნება და დაჭერა გაუძნელდება.
მოგვიანებით გავიცანი ადამიანები, რომელთაც ჩემზე მეტი ჰქონდათ ნანახი და საკუთარი ყურით მოსმენილი იმ საშინელებების შესახებ, რაც ვარდების მოედანზე, მიწის ქვეშ ხდება. ღრმად მჯერა, რომ იქაურობის შესწავლა ძალიან ბევრ იდუმალებით მოცულ საქმეს გახსნის. ჯერ კიდევ ათი წლის წინ ვთხოვდი შსს-ს ამ საქმისთვის მიეხედა. გგონიათ, თქვენი რეპეტიტორთან მიმავალი შვილი თავის ცნობისმოყვარე მეგობრებთან ერთად არ შეეცდება, ერთხელ მაინც მოხვდეს იმ სარდაფებში?
ერთი გოგონა, რომელიც მანდ ჩაითრიეს, მზად იყო, მთელი ოჯახი ცეცხლში ამოებუგა, ოღონდ იმ ბუნაგში ყოფნაში არ შეეშალათ ხელი. თავის მოკვლაც სცადა. მკურნალობდნენ, როგორც გიჟს და წამლებით კინაღამ მართლა გააგიჟეს. სხვა მიდგომა უნდა ასეთ გზიდან აცდენილებს.
173-ე სკოლის დირექტორი ლია თუშური, რომელმაც შარშან ნახა სატანისტური მსხვერპლშეწირვა, მიიჩნევს, რომ ვარდების მოედნის მიწის ქვეშ არსებული სხვადასხვა დაჯგუფების წევრებთან რადიკალურ დაპირისპირებას შედეგი არ მოჰყვება.
- ამ სარდაფებით მაშინ დავინტერესდი, როდესაც ჩვენი სკოლის ერთი მოსწავლე უგზო-უკვლოდ დაიკარგა. ეჭვი გამიჩნდა, რომ გოგონას სწორედ ვარდების მოედნის ქვეშ მივაგნებდი. მე სკოლის დირექტორი ვარ, 2000 ბავშვი მყავს მობარებული, ამიტომ ვეცადე, გამერკვია, საიდან იბადება ბავშვებში ასეთი ინტერესი. ასე დავიწყე სუბკულტურების შესწავლა. ის გოგონა სარდაფში ვერ ვნახეთ, მაგრამ მისი ასავალ-დასავლის შესახებ სწორედ იქ შევიტყვე. იქვე დავუახლოვდი ახალგაზრდებს, რომლებთანაც დღემდე მაქვს კავშირი და ვცდილობ, მიწისქვეშეთიდან ამოვიყვანო.
დაუშვებელია მათთან აკრძალვების, შეზღუდვების ენით ლაპარაკი, რადგან ასეთ ქმედებებს ნებისმიერ შემთხვევაში მოსდევს შეგუბებული ბრაზი და ბავშვი აგრესიული ხდება... განაგრძეთ კითხვა