"ასაკს გამოცდილება და სიმშვიდე მოაქვს, პრიორიტეტები ლაგდება და ყველაფერზე ერთდროულად აღარ ღელავ. სიბერე კი მაშინ მოდის, როცა დროს ვერ მისდევ. მამაჩემი 86 წლისა გარდაიცვალა, მაგრამ ჩემზე კარგად იცოდა ავანგარდი, პოპარტი, მადონას კლიპები... ხშირად დადიოდა გამოფენებზე. მე ბევრი რამ მეზარებოდა, მას კი - არა. დროს მივყვები, იმიტომ, რომ მყავს მაკრინე, რომლის ასაკიც მაიძულებს ვიცეკვო და ვიხალისო", - ამბობს მსახიობი ბაია დვალიშვილი.
გთავაზობთ ამონარიდს ჟურნალ "გზის" ინტერვიუდან
სერიალი
- რეჟისორ გიორგი ლიფონავას პირველად სატელევიზიო პროექტ "12 ნაფიცი მსაჯულის" გადაღებაზე შევხვდი. შემდეგ მასთან სერიალ "ჩემი ცოლის დაქალების" კასტინგზე მივედი. როლისთვის ასაკიანი ქალი სჭირდებოდა. ახალგაზრდა ხომ არ გგონივარ-მეთქი? - ვუთხარი. დავარწმუნე, რომ სწორედ დედის როლს მივესადაგებოდი. დავიწყეთ გადაღებები. ამ სერიალის მონაწილეებს, ყველას ერთი ჯგუფის სისხლი გვაქვს, მიუხედავად იმისა, რომ არსებობს ასაკობრივი განსხვავება. ნელიკოს პერსონაჟი თანდათან მთავარი მოქმედი პირი გახდა. სერიალმა მომიტანა ის, რომ ნელიკოს სიყვარულს ჩვეულებრივი ადამიანების მხრიდან, შოკის მომგვრელ სიტუაციაში ჩავუყენებივარ. ქალებს ჩემთვის გული გადაუშლიათ, რადგან პერსონაჟთან მაიგივებენ. მე კი ვეუბნები, რომ არა ვარ ნელიკოსნაირი. თუმცა, მეც მათსავით მიყვარს ეს გმირი. ნელიკოს სიყვარულმა პირადად ჩემი სიყვარულიც გამოიწვია და ეს ისე დაუფარავად და დიდი დოზით მოდის, რომ იღბლის უზომოდ მადლობელი ვარ.
**
სერგო ფარაჯანოვი
- მასთან პირველი შეხვედრა აბსოლუტურად სერგოსეულად მოხდა. ჩემთან სახლში დაირეკა ზარი, კართან დგას ვიღაც ბიჭი და მეკითხება: "ბაია თქვენ ხართ?" ხელში დახვეული, მოკლე ხალიჩა უჭირავს და ზემოდან ადევს დეპეშა. მეუბნება, - ეს ბატონმა სერგომ გამოგზავნა. - ვინ სერგომ? - ფარაჯანოვმა. - ალბათ, დედაჩემთან-მეთქი. - არა, თქვენთანო. დეპეშა ავიღე, მაგრამ არ ვკითხულობ. მივხვდი, რომ ეს ბიჭი ფოსტალიონი არ არის. - სერგომ მთხოვა, კარს რომ გააღებს, ფეხებთან ხალიჩა გაუშალეო, - და ბიჭი ასეც მოიქცა. განაგრძეთ კითხვა