"ეს არის "საჯიშე ბიჭების" მკვლელობა..." - მშენებლობაზე 26 წლის მუშის გარდაცვალებას "ფეისბუქით" ეხმაურებიან

"ეს არის "საჯიშე ბიჭების" მკვლელობა..." - მშენებლობაზე 26 წლის მუშის გარდაცვალებას "ფეისბუქით" ეხმაურებიან

რამდენიმე დღის წინ პოლიტკოვსკაიას N57-ში მშენებარე კორპუსიდან მუშა ჩამოვარდა და გარდაიცვალა.  როგორც "ლიბერალი" წერს, გარდაცვლილი 26 წლის თემურ გურგენაშვილი აღმოჩნდა. გამოცემის ინფორმაციით, სახლს პოლიტკოვსკაიას 57-ში შპს "სოლო დეველოპმენტი" აშენებს, შპს-ს 100% წილის მფლობელია კახაბერ მანჯავიძე. კომპანია 2015 წლის 8 აგვისტოს დაფუძნდა. მრავალსართულიან საცხოვრებელ კორპუსს ამ ეტაპზე მხოლოდ პოლიტკოვსკაიას 57-ში აშენებს.

"ლიბერალი" კომპანიის დირექტორს, გიორგი აფციაურს ესაუბრა. აფციაური ამბობს, რომ კომპანია დაღუპული მუშის ოჯახის მიმართ ვალდებულებას გრძნობს, თუმცა შეკითხვებზე - რატომ მოხდა შემთხვევა, ჩამოვარდნის მიზეზი იყო თუ არა უსაფრთხოების ნორმების გაუთვალისწინებლობა და ა.შ. - არ პასუხობს.

სოცილაურ ქსელში და ინტერნეტ-საიტებზე უბედურ შემთხვევას აქტიური გამოხმაურება მოყვა:

გრიგოლ გეგელია:

გაიცანით, თემურ გურგენიშვილი. 26 წლის. რამდენიმე დღის წინ ცოლი მოიყვანა. გუშინ მშენებარე შენობიდან ჩამოვარდა და სიცოცხლე რეანიმაციაში დაასრულა. "არაჩვეულებრივი ბიჭი, პატიოსანი, არ სვამდა, არ ეწეოდა, ზრდილობიანი, მორიდებული", - ამბობს მისი კოლეგა.

თემური შეეწირა სახელმწიფოს ტრადიციულ გულგრილობას, რომელიც მკვლელი ენერგიაა. თუმცა, იგი არც პირველია და არც ბოლო იქნება. 2016 წელს, საწარმოო ტრამვის შედეგად უკვე 25 ადამიანია გარდაცვლილი. სანამ უსაფრთხოების ზომები და შრომის პირობები არ დადგენილა კანონის მიხედვით, კიდევ ბევრი ადამიანი დაასრულებს სიცოცხლეს ტრაგიკულად.

დამნაშავეა სახელმწიფო, მაგრამ დამნაშავეა ასევე ყველა ადამიანი, ვინც არ იაზრებს ამ პრობლემას. ფაქტობრივად არასდროს, როცა მსგავს თემებზე დამიპოსტავს, არავითარი ცხოველი საზოგადოებრივი ყურადღება არ დამინახავს. სამაგიეროდ, ყველა სახის სკანდალზე და უბედურებაზე დამინახავს ანთებული და აღტკინებული ერი.

ხოდა, სახელმწიფოც ეგეთი გვაქვს. სამარცხვინო და ტრაგიკული. გამოფხიზლდით! თქვენც მშრომელები ხართ, ზოგი ოფისში, ზოგი ქარხანაში, ზოგიც - მშენებლობაზე. თქვენიცაა ეს სახელმწიფო!

[დამატება: სანამ გუშინდელ ტრაგედიაზე ვწერდით, მოლოდინი, რომ იქნება მეტი ტრაგედია საშინლად ახდა - ბოლო საათებში, თბილისში კიდევ ერთი მუშა დაიღუპა სხვა მშენებლობაზე!]

***

სახელმწიფომ წლების განმავლობაში, უამრავი მოთხოვნის მიუხედავად, არაფერი არ ქნა მშრომელის უფლებების დასაცავად, უსაფრთხოების მკაცრი მექანიზმების დასანერგავად, ადამიანის ღირსების, ჯანმრთელობის, უსაფრთხოების და შრომის უფლების დასაცავად.

ამას ყოველწლიურად ათობით მოქალაქე ეწირება, ასზე მეტი კი შავდება! ეს არის ოფიციალური სტატისტიკა და რაც უარესია, მის მიღმა ადამიანებია, ნამდვილი, ცოცხალი ადამიანები მეგობრებით, ოჯახებით, მეუღლეებით, შვილებით, იმედებით, სურვილებით. ადამიანები, რომლებიც ეწირებიან პოლიტიკურ გულგრილობას.

ამ ფონზე, ზოგიერთი ამორალური პოლიტიკური აზრი გვეუბნება, რომ თურმე შრომის რეგულაციების დაწესება ბიზნესის ინტერესებში არ შედის, რის გამოც ეს საქართველოს აზიანებს. ადამიანის სიცოცხლე კი ინტერესი არ ყოფილა!

ნაციონალური მოძრაობაც და ქართული ოცნებაც (ორივე მემარჯვენე!), ამ აზრზეა. არცერთი და არც მეორე ადამიანს არ განიხილავს საქართველოს სახელმწიფოს ფუნდამენტად. საქართველოს კი ისეთი ძალა ჭირდება, ვისთვისაც ადამიანია სოციალური და პოლიტიკური ცხოვრების ქვაკუთხედი!

მართლა: შსს-მ უკვე აღძრა საქმე "240-ე მუხლით, რაც სამთო, სამშენებლო ან სხვა სამუშაოს წარმოებისას უსაფრთხოების წესის დარღვევას გულისხმობს". რა მაგარია. ისე ჟღერს, წამით გეგონება, ნორმალური და დაცული სახელმწიფოს სამინისტრო გესაუბრებაო. მაგრამ არა, არ მოტყუვდეთ, ეს ჯერ კიდევ ოცნებაა.

ნათია ფანჯიკიძე:

როდესმე ადამიანის სიცოცხლეზე, სამუშაო უსაფრთხოების ნორმებზე პასუხისმგებლობას, როგორც ვალდებულებას დააკისრებს კანონი დამქირავებელს თუ არა? თუ ეს არ არის "საჯიშე ბიჭების" მკვლელობა, მათი სიცოცხლის მიმართ ასეთი უდიერი დამოკიდებულებით?

ბიზნეს-პარლამენტს და ბიზნესით დაკავებულ პარლამენტარებს, რომელსაც ჟრიამულით მისცა ამომრჩეველმა საკუთარი მომავლის განკარგვის ლეგიტიმაცია და ახლა საკონსტიტუციო უმრავლესობასაც მიართმევს, არ აწყობს "ძვირის" გადახდა სამუშაოს შემსრულებლისთვის. მაგრამ ეს ჩვენ გვაწყობს, ერს, ჩვენ უნდა მოვითხოვოთ, თუ მართლა რამედ გვიღირს ერთმანეთი.

ლეო ნაფტა:

დედას გეფიცები, მთელი დღეა ძალიან ცუდად ვარ. ჩავუვლი ამ ფოტოს, მერე ისევ დავკლიკავ, გავადიდებ, მინდა რამე დავწერო და ვერაფერს ვწერ და ვამბობ. უბრალოდ ცრემლები მომდის. ეს სახელმწიფო არ არის, აქ ადამიანებს არაფერი ესაქმებათ, ეს არის ბოროტი ჯუნგლების და გაზულუქებული ჯიპიანების სამთავრო, არაფერი, საერთოდ არაფერი არსებობს აქ.

გია ეძგვერაძე:

უკომენტაროდ!

ინგა გრიგოლია:

ხვალ ერთ-ერთ გადაცემას აუცილებლად დავუთმობ მუშების პრობლემას, ტრაგიკული შემთხვევები, რომელსაც ორ თეთრად მომუშავე ადამიანები ეწირებიან. სტატისტიკა უკვე საგანგაშოა

ლაშა ჩხარტიშვილი:

ლაშა ჩხარტიშვილი ყოველწლიურად საშუალოდ 40 ადამიანი იღუპება! ახლადაღდგენილი შრომის ინსპექცია კი შეგნებულად იმთავითვეს სრულიად იმპოტენციურ ორგანოდ ჩამოაყალიბეს, ისევე როგორც ანტიმონოპოლიური სამსახური! და ეს ყოველივე მხოლოდ ევროკავშირთან ასოცირების ხელშეკრულებით ნაკისრი ვალდებულებების იმიტირებისა და მეტი არაფრისათვის!

მერაბ მეტრეველი:

არადა, მშენებლობაზე უსაფრთხოების დარეგულირება უმარტივესი საქმეა. თურქეთში ვნახე ადრე: იმ სართულის ქვეშ, გვერდებზე, რომელსაც აშენებენ, ბადეები მაგრდება. არა მგონია ძალიან ძვირი ღირდეს. რა გახდა, რომ ეს რეგულაცია სავალდებულო გახდეს? თუ სხვა ქვეყნები უფრთხილდებიან მუშების სიცოცხლეს, ჩვენ რატომ ვართ ასეთი გულგრილები?

თინიკო თევდორაძე:

აუცილებელი მოთხოვნა უნდა იყოს და უნდა ჯარიმდებოდეს კომპანია, რომელიც არ იცავს უსაფრთხოების ელემენტარულ ზომებსაც კი... მერამდენე უბედური შემთხვევაა ასეთი გაუფრთხილებლობის ფონზე... რამდენიმე საათის წინ, გლდანის მიმდებარე ტერიტორიაზე მიმდინარე მშენებლობასთან მანქანიდან დავინახე ბევრი ხალხი და სასწრაფო და საპატრულო პოლიციის მანქანები... მაშინვე ცუდად მენიშნა და აღარც დავკვირვებივარ, რომ საშინელი სურათის მოწმე არ გავმხდარიყავი, მაგრამ მივხვდი კარგი არაფერი ხდებოდა.

ნანი ჩემია:

საცოდავი! აცხონოს ღმერთმა! ყოველ ასეთ შემთხვევაზე მშენებელ კომპანიას უნდა ეკისრებოდეს სამუდამ ალიმენტი ოჯახის წინაშე, მაშინ ისწავლიან უსაფრთხოების ნორმების შემოღებასაც და მუშების მკაცრ კონტროლსაც, რომ ნასვამებმა და ავადმყოფებმა არ იმუშაონ! ჩემი ბიძაშვილიც ჩამოვარდა შარშან მშენებლობიდან, სასწაულით გადარჩა, მაგრამ რა ვერასოდეს იმუშავებს ფიზიკურად ცალი თირკმელი აღარ აქვს მხედველობაც დაუზიანდა. კომპანიამ მიხედა საავადმყოფოში, მაგრამ მერე ვითომც არაფერი, დარჩა ახალგაზრდა ბიჭი ინვალიდად. არც ოჯახი აქვს შექმნილი. რით უნდა იარსებოს?

არ ვიცი რა ჰქვია მათ კომპანიას, ვიცი რომ კოდუასი იყო.

Kniaz Grand Duke:

არსად არავინ დაგიცავს საკუთარ თავს თუ არ გაუფრთხილდი, საქმე იმაშია, რომ მუშაა თუ ბრიგადირი, გაფრთხილებული და დაჯარიმებული უნდა იყოს თუ თვითონ არღვევს ნორმებს! ცივილ სამყაროში ესეა! ვერ დაგიწყებს ყოველწამიერ დევნას სამსახურის მომცემი! ასევე ყველა მომსახურე პერსონალი უნდა გადიოდეს (ტრეინინგს) ბიჭი კი დასანანია ნამდვილად აცხონოს უფალმა, მაგრამ რეალობას შეხედეთ, ხშირად შესვენების დროს სვამენ და მერე ისე მუშაობენ! ინსპექტირებაა საჭირო და არახ სამუშაოს მიმცემის ტერორიზირება!

შეგახსენებთ, პროფესიული კავშირების მონაცემებით, 2016 წელს 9 თვის განმავლობაში 25 ადამიანი საწარმო ტრავმის შედეგად გარდაიცვალა. ბოლო ორი წლის განმავლობაში ეს რიცხვი წინა წლებთან შედარებით არ შემცირებულა.

ფოტო: "ლიბერალი"