2013 წლის 21 ივნისს ფალიაშვილის ქუჩაზე, კორპუსის მე-5 სართულიდან ორი წლის ბავშვი გადმოვარდა...
2013 წლის 16 ოქტომბერს ქუთაისში ოთხი წლის ბავშვი მეცხრე სართულიდან გადმოვარდა...
2014 წლის 13 ნოემბერს წერეთლის გამზირზე მცირეწლოვანი ბავშვი მე-6 სართულიდან გადმოვარდა...
2015 წლის 27 იანვარს ბათუმში, მრავალსართულიანი კორპუსის მე-10 სართულიდან სამი წლის გოგონა გადმოვარდა...
2016 წლის 6 ივლისს რუსთავში, საცხოვრებელი სახლის მე-8 სართულიდან სამი წლის ბავშვი გადმოვარდა...
გასულ კვირას გლდანის მეორე მიკრორაიონში კოპალიანების ოჯახში მომხდარმა ტრაგედიამ საზოგადოება შეძრა. წლინახევრის ბავშვი მე-9 სართულიდან გადმოვარდა, შემდეგ კი ფანჯრიდან ბავშვის დედაც გადახტა... ორივე გარდაიცვალა.
ეს თავზარდამცემი სტატისტიკაა!
იყო შემთხვევები, რომლებიც იღბლიანად დასრულდა. 2012 წლის 25 დეკემბერს ექვსი წლის ნიკოლოზ ღაჭავა მე-9 სართულიდან გადმოვარდა და სასწაულებრივად გადარჩა(?!). "ჯერ ჩვენი ფანჯრის წინ სარეცხის თოკებს მოვეჭიდე, შემდეგ ხელები დამეღალა და გავუშვი. დაბლა სართულზე მიშენება იყო, სადაც მეზობლებმა ლეიბები დამიფინეს. ჯერ ნაძვის ხეზე დავეცი, შემდეგ - ლეიბზე" - იხსენებს ნიკოლოზი. 2016 წლის 26 მარტს ტელეწამყვან შორენა ბეგაშვილის ქალიშვილი მეხუთე სართულიდან გადავარდა და ისიც სასწაულებრივად გადარჩა...
და მაინც, რა განაპირობებს ამგვარი შემთხვევების მატებას და დაცულია თუ არა კორპუსების დაპროექტებისას უსაფრთხოების წესები?! ამის შესახებ არქიტექტორების აზრით დავინტერესდით.
ლევან სალარიძე, არქიტექტორი: - უსაფრთხოების ნორმებს არქიტექტორი თავიდანვე ითვალისწინებს, მაგალითად, მოაჯირის სიმაღლე 80 სანტიმეტრიდან ერთ მეტრამდე მერყეობს, თუმცა, უბედური შემთხვევის გამორიცხვა არ შეიძლება. ბავშვმა შესაძლოა, სკამი მიაყუდოს და ისე გადავარდეს... ძველ კორპუსებს მეტწილად გისოსებიანი აივნები აქვს. ადრე ამ გისოსებს შორის დაცილება უსაფრთხოების^ ნორმებს შეესაბამებოდა. ძირითადად, ეს არის, რაც გათვალისწინებული იყო და ახლაც არის.
ბოლო დროს ხშირად ვხედავ მაღალ სართულებზე რკინის ჟალუზებს, რასაც, ალბათ, ბავშვების დასაცავად აკეთებენ, თორემ ქურდი ამ სიმაღლეზე ვერ შეფრინდება... განაგრძეთ კითხვა