პოლიტიკა
მსოფლიო

27

მარტი

დღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი

ხუთშაბათი, მთვარის ოცდამერვე დღე დაიწყება 06:51-ზე, მთვარე თევზებშია ამ დღეს დაწყებული საქმეები წარმატებულად სრულდება. კარგი დღეა ფინანსური საკითხის მოსაგვარებლად; საყიდლებისთვის. შემოქმედებითი საქმიანობა წარმატებას მოგიტანთ. მოერიდეთ ურთიერთობის გარჩევას გარშემო მყოფებთან. კარგი დღეა სამსახურის, საქმიანობის შესაცვლელად. სასიამოვნო ემოციებს შეგძენთ ხანმოკლე მგზავრობა, ხანგრძლივი მოგზაურობა სხვა დღისთვის გადადეთ. კარგი დღეა ფიზიკური ვარჯიშებისთვის, საოჯახო საქმეების შესასრულებლად. მოერიდეთ ჭარბი საკვების მიღებას. აგრეთვე, არასასურველია სმა და მოწევა. მოერიდეთ ხის მოჭრას, ყვავილების მოწყვეტას. ყურადღება მიაქციეთ არტერიულ წნევას. გაუფრთხილდით თავს, არ გადაღალოთ ტვინი. არ გირჩევთ ოპერაციის ჩატარებას ღვიძლზე, ფეხებზე. არ გადაღალოთ, ჩაიცვით მოსახერხებელი ფეხსაცმელი. კარგია ტერფების მასაჟი.
სამართალი
Faceამბები
სპორტი
კულტურა/შოუბიზნესი
მეცნიერება
კონფლიქტები
სამხედრო
მოზაიკა
კვირის კითხვადი სტატიები
თვის კითხვადი სტატიები
ვინ არის ყოფილი დეპუტატი, ვისთანაც 2003 წლის რევოლუციის ცნობილი ვარდი ინახება - "მივხვდი, რომ ეს ყველაფერი გათამაშებული იყო"
ვინ არის ყოფილი დეპუტატი, ვისთანაც 2003 წლის რევოლუციის ცნობილი ვარდი ინახება - "მივხვდი, რომ ეს ყველაფერი გათამაშებული იყო"

ყო­ფი­ლი დე­პუ­ტა­ტი, ორი მოწ­ვე­ვის პარ­ლა­მენ­ტის წევ­რი, კობა ამირ­ხა­ნაშ­ვი­ლი, წლე­ბია, "დი­ა­ბე­ტი­ან ბავ­შვთა დაც­ვის ასო­ცი­ა­ცი­ის" და­მა­არ­სე­ბე­ლი და პრე­ზი­დენ­ტია. ბა­ტო­ნი კობა თა­ვის სა­მუ­შაო ოთახ­ში ორ უნი­კა­ლურ ნივთს ინა­ხავს: ვარდს, რომ­ლი­თაც სა­ქარ­თვე­ლო­ში ვარ­დე­ბის რე­ვო­ლუ­ცია მოხ­და და სა­ქარ­თვე­ლოს დრო­შას, რო­მელ­საც 2004 წლის 14 იან­ვარს პარ­ლა­მენ­ტმა კენ­ჭი უყა­რა...

ბა­ტონ კო­ბას ოფის­ში ამ თე­მებ­ზე სა­სა­უბ­როდ ვეს­ტუმ­რეთ, თუმ­ცა სა­ქარ­თვე­ლოს უახ­ლე­სი ის­ტო­რი­ის გარ­კვე­უ­ლი ეპი­ზო­დის გახ­სე­ნე­ბას, რომ­ლის უშუ­ა­ლო მომსწრე და მო­ნა­წი­ლე ჩვე­ნი რეს­პონ­დენ­ტი პი­რა­დად იყო, ვერ ავ­ცდით.…

- პარ­ლა­მენ­ტი ორი მოწ­ვე­ვის დე­პუ­ტა­ტი იყა­ვით, დე­პუ­ტა­ტო­ბის სურ­ვი­ლი აღარ გქო­ნი­ათ?

- მად­ლო­ბას გა­და­გიხ­დით, რომ მი­ვი­წყე­ბუ­ლი და და­ხავ­სე­ბუ­ლი პო­ლი­ტი­კო­სი გა­გახ­სენ­დით... რაც შე­ე­ხე­ბა აქ­ტი­ურ პო­ლი­ტი­კა­ში ჩემს დაბ­რუ­ნე­ბას, ამის არა­ნა­ი­რი სურ­ვი­ლი არ მაქვს, თუმ­ცა ჩემი საქ­მი­ა­ნო­ბა მა­ინც ყო­ველ­თვის პო­ლი­ტი­კას­თან იყო და­კავ­ში­რე­ბუ­ლი, რად­გა­ნაც პო­ლი­ტი­კის გა­რე­შე არა­ფე­რი კეთ­დე­ბა, მაგ­რამ ისე, რომ რო­მე­ლი­მე პარ­ტი­ას­თან ასო­ცი­რე­ბუ­ლი პო­ლი­ტი­კო­სი ვყო­ფი­ლი­ყა­ვი, ნამ­დვი­ლად არა.

რაც შე­ე­ხე­ბა ჩემს წარ­სულ საქ­მი­ა­ნო­ბას, "მო­ქა­ლა­ქე­თა კავ­ში­რის" ერთ-ერთი დამ­ფუძ­ნე­ბე­ლი გახ­ლდით, მე­ო­რე მოწ­ვე­ვა­ზე უმ­რავ­ლე­სო­ბის ერთ-ერთი ლი­დე­რი და ვფიქ­რობ, ერთი ადა­მი­ა­ნის­თვის სრუ­ლი­ად საკ­მა­რი­სია, რომ ბევ­რი რამ გა­აც­ნო­ბი­ე­რო; ყვე­ლა­ფერს თა­ვი­სი დრო აქვს, - მოს­ვლა­საც და წას­ვლა­საც. სა­ნამ მე­ო­რე მოწ­ვე­ვის სა­პარ­ლა­მენ­ტო ვადა გა­მი­ვი­დო­და, წე­ლი­წად-ნა­ხევ­რით ადრე მი­ვი­ღე გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა, რომ პო­ლი­ტი­კა­ში აღარ უნდა ვყო­ფი­ლი­ყა­ვი.

ზო­გა­დად კი ამ სფე­რო­ში იმის­თვის მო­ვე­დი, რომ სა­ქარ­თვე­ლო­ში დი­ა­ბე­ტი­ა­ნი მო­სახ­ლე­ო­ბის (ბავ­შვე­ბი და მოზ­რდი­ლე­ბი) ინ­ტე­რე­სე­ბი და­მეც­ვა. ძა­ლი­ან რთულ მდგო­მა­რე­ო­ბა­ში იყ­ვნენ ისი­ნი და ამის­თვის არა­სამ­თავ­რო­ბო ორ­გა­ნი­ზა­ცია 1990 წელს და­ვა­ფუძ­ნეთ, რომ­ლის რე­გის­ტრა­ცია 1991 წელს მოხ­და. მოკ­ლედ, ასე­თი ტი­პის პირ­ვე­ლი არა­სამ­თავ­რო­ბო, საქ­ველ­მოქ­მე­დო ორ­გა­ნი­ზა­ცია ვართ, მე­ო­რე არც ყო­ფი­ლა და არის.

- ე.ი. თქვე­ნი მი­ზა­ნი იყო სა­ქარ­თვე­ლოს დი­ა­ბე­ტი­ა­ნი მო­სახ­ლე­ო­ბის დაც­ვა და დე­პუ­ტა­ტი ამი­ტომ გახ­დით?

- დიახ და ეს მი­ზა­ნი გან­ვა­ხორ­ცი­ე­ლე: პირ­ველ მოწ­ვე­ვა­ზე ბავ­შვე­ბის პრობ­ლე­მე­ბის მოგ­ვა­რე­ბა შევ­ძე­ლი, მე­ო­რე მოწ­ვე­ვა იმის­თვის დამ­ჭირ­და, რომ მოზ­რდი­ლი ადა­მი­ა­ნე­ბის­თვის აღ­მო­მე­ჩი­ნა დახ­მა­რე­ბა. დი­ა­ბე­ტის პროგ­რა­მე­ბის ავ­ტო­რი გახ­ლა­ვართ. დღეს რომ ამ დარ­გში ყვე­ლა­ფე­რი აწყო­ბი­ლი და მოგ­ვა­რე­ბუ­ლია, ამა­ში მეც მი­მი­ძღვის წვლი­ლი. თუმ­ცა რო­გორც გი­თხა­რით, ვა­დის დას­რუ­ლე­ბამ­დე, წე­ლი­წად-ნა­ხევ­რით ადრე მქონ­და გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა მი­ღე­ბუ­ლი, რომ პო­ლი­ტი­კი­დან წავ­სუ­ლი­ყა­ვი და გა­მო­ვემ­შვი­დო­ბე სა­პარ­ლა­მენ­ტო, პო­ლი­ტი­კურ მო­მა­ვალს და სწო­რა­დაც მო­ვი­ქე­ცი.

- "მო­ქა­ლა­ქე­თა კავ­ში­რის" ერთ-ერთი დამ­ფუძ­ნე­ბე­ლი იყა­ვით. რო­გორ გახ­სოვთ ის პე­რი­ო­დი?

- "მო­ქა­ლა­ქე­თა კავ­ში­რის" და­ფუძ­ნე­ბა ძა­ლი­ან სპონ­ტა­ნუ­რად მოხ­და, რად­გა­ნაც ქვე­ყა­ნა­ში 90-იან წლებ­ში ზო­გა­დად, იცით, რომ ძა­ლი­ან მძი­მე სი­ტუ­ა­ცია იყო, - კრი­მი­ნა­ლი მძვინ­ვა­რებ­და, სო­ცი­ა­ლუ­რად მძი­მე ფონი გახ­ლდათ... ამი­ტომ და­ი­წყო თბი­ლი­სე­ლე­ბის მოძ­რა­ო­ბა, რომ­ლებ­მაც ქა­ლაქ­ში არ­სე­ბუ­ლი რთუ­ლი ვი­თა­რე­ბის გა­კონ­ტრო­ლე­ბა და­ი­წყო, შემ­დეგ კი როცა შე­ვარ­დნა­ძე 1993 წელს პრე­ზი­დენ­ტად აირ­ჩი­ეს, მას­თან სტუმ­რად ბე­ი­კე­რი (აშშ-ს სა­ხელ­მწი­ფო მდი­ვა­ნი) ჩა­მო­ვი­და, რო­მელ­მაც პო­ლი­ტი­კუ­რი ჯგუ­ფის, პარ­ტი­ის შე­ექ­მნა ურ­ჩია. მერე ეს იდეა შე­ვარ­დნა­ძემ ჩვენ შე­მოგ­ვთა­ვა­ზა, პარ­ტია არა­ვის გვინ­დო­და და და­ფუძნ­და მოძ­რა­ო­ბა - "მო­ქა­ლა­ქე­თა კავ­ში­რი", რო­მელ­მაც თა­ვი­სი მუ­შა­ო­ბით, პირ­ველ ეტაპ­ზე დიდი შე­დე­გი გა­მო­ი­ღო...

მთე­ლი სე­რი­ო­ზუ­ლო­ბით ვი­ტყვი იმა­საც, რომ "მო­ქა­ლა­ქე­თა კავ­შირს" პირ­ვე­ლი არ­ჩევ­ნე­ბი არ გა­უ­ყალ­ბე­ბია და არც შე­ვარ­დნა­ძის არ­ჩე­ვა გა­ყალ­ბე­ბუ­ლა. ხალ­ხმა ხმა მას მა­სობ­რი­ვად მის­ცა. მოკ­ლედ, ახალ პარ­ლა­მენტს სა­კა­ნონ­მდებ­ლო ვა­კუ­უ­მის შევ­სე­ბა ევა­ლე­ბო­და და 800-მდე კა­ნო­ნი იქნა მი­ღე­ბუ­ლი (კო­დექ­სე­ბი, ორ­გა­ნუ­ლი კა­ნო­ნე­ბი), ძა­ლი­ან რთუ­ლი მუ­შა­ო­ბა გვქონ­და, ისე კი არა, ახლა რომ არის... წარ­მო­იდ­გი­ნეთ, მა­შინ მთე­ლი ეს ინ­სტი­ტუ­ტე­ბი და სის­ტე­მე­ბი შე­იქ­მნა და ყვე­ლა­ფე­რი ზუ­რაბ ჟვა­ნი­ას მე­თა­უ­რო­ბით. მაგ­რამ პარ­ლა­მენ­ტის შემ­დე­გი მოწ­ვე­ვი­სას ყვე­ლა­ფე­რი თავ­და­ყი­რა დად­გა: და­ი­წყო იმით, რომ არ­ჩევ­ნე­ბი გა­ყალბ­და. მა­შინ ცენ­ტრა­ლურ სა­არ­ჩევ­ნო კო­მი­სი­ა­ში ვი­ყა­ვი მო­ქა­ლა­ქე­თა კავ­ში­რის პარ­ტი­ის წარ­მო­მად­გე­ნე­ლი, სა­დაც ბევ­რი უმ­სგავ­სო­ბე­ბი სა­კუ­თა­რი თვა­ლით ვნა­ხე, ღია გა­ყალ­ბე­ბე­ბი, რა­ზეც გა­მუდ­მე­ბუ­ლი ჩხუ­ბი მქონ­და; მა­შინ­დელ ოპო­ზი­ცი­ას ვე­სარ­ჩლე­ბო­დი და ერთ-ერთ პო­ლიტ­საბ­ჭო­ზე გა­მა­სა­მარ­თლეს, შე­ვარ­დნა­ძეს და­უ­დას­ტუ­რეს, რომ არა­სა­ი­მე­დო და არა­სან­დო პარტნი­ო­რი ვი­ყა­ვი, გა­ყალ­ბე­ბას ვე­წი­ნა­აღ­მდე­გე­ბო­დი. მაგ­რამ გულ­წრფე­ლად გე­უბ­ნე­ბით, ვერ წარ­მო­მედ­გი­ნა, აღ­მას­რუ­ლე­ბელ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა­ში ამ­დენ უზ­ნე­ო­ბას, კო­რუფ­ცი­ას, გა­რი­გე­ბას თუ ვნა­ხავ­დი... დენი იმი­ტომ არ გვქონ­და, რომ ვი­ღა­ცას აწყობ­და და მას სხვა­გან ყიდ­და, ვი­ღა­ცე­ბი ამ ყვე­ლაფ­რის წილ­ში ის­ხდნენ და წარ­მო­უდ­გე­ნე­ლი ამ­ბე­ბი ხდე­ბო­და...

მოკ­ლედ, შე­ვარ­დნა­ძე თა­ვი­სი­ვე გა­რე­მოც­ვის მძე­ვა­ლი იყო და იმ ყვე­ლა­ფერ­მა გა­მო­იწ­ვია სრუ­ლი კო­ლაფ­სი, - აღარ ვი­თარ­დე­ბო­და ეკო­ნო­მი­კა, ბი­უ­ჯე­ტი ნუ­ლამ­დე და­ე­ცა, პრე­ზი­დენ­ტი სი­ტუ­ა­ცი­ას ვე­ღარ მარ­თავ­და. "მო­ქა­ლა­ქე­თა კავ­შირ­ში" პრობ­ლე­მე­ბი შე­იქ­მნა, მოხ­და თა­ნამ­დე­ბო­ბი­დან ზუ­რაბ ჟვა­ნი­ას გა­და­ყე­ნე­ბა და ისიც თა­ვი­სი გა­რე­მოც­ვის მძე­ვა­ლი აღ­მოჩ­ნდა, პრაქ­ტი­კუ­ლად, ვე­ღარ შე­ი­ნარ­ჩუ­ნა თა­ვი­სი ად­გი­ლი. "მო­ქა­ლა­ქე­თა კავ­ში­რი" და­ი­შა­ლა...

- დე­პუ­ტა­ტო­ბი­სას წარ­მო­იდ­გენ­დით იმას, რომ ახალ­გაზ­რდა რე­ფორ­მა­ტო­რე­ბი, რომ­ლე­ბიც თქვენ გვერ­დით მოღ­ვა­წე­ობ­დნენ, "მო­ქა­ლა­ქე­თა კავ­შირ­ში" შე­ვარ­დნა­ძის ხე­ლი­სუფ­ლე­ბას და­ამ­ხობ­დნენ და ქვეყ­ნის სა­თა­ვე­ში მო­ვი­დოდ­ნენ?

- გა­მოკ­ვე­თი­ლი კონ­ტუ­რე­ბი სულ უფრო ჩნდე­ბო­და, რომ შე­ვარ­დნა­ძეს ვა­დას ესე­ნი ბო­ლომ­დე არ მი­აყ­ვა­ნი­ნებ­დნენ და ეს ერთი წლით ადრე ტრი­ბუ­ნი­დან ვთქვი კი­დეც, ამის ვი­დე­ო­ჩა­ნა­წე­რიც არ­სე­ბობს...

- ამას­თან, "ვარ­დე­ბის რე­ვო­ლუ­ცი­ის" მო­ნა­წი­ლე ხართ... პარ­ლა­მენ­ტში მი­ხე­ილ სა­ა­კაშ­ვილს შე­ყე­ვით... იქ რო­გორ აღ­მოჩ­ნდით?..

- კი, "ვარ­დე­ბის რე­ვო­ლუ­ცი­ის" მო­ნა­წი­ლე ვარ, მაგ­რამ "ნაც­მოძ­რა­ო­ბის" წვე­რი არ ვყო­ფილ­ვარ... ხალ­ხი მშვი­დო­ბი­ა­ნად პარ­ლა­მენ­ტში ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის და­სამ­ხო­ბად რომ შე­ვი­და, მი­მაჩ­ნია, რომ სწო­რი გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა იყო. ხოლო თუ რო­გორ აღ­მოვ­ჩნდი იქ, გე­ტყვით: რუს­თა­ველ­ზე ვცხოვ­რობ, იქ მთე­ლი ის პე­რი­ო­დი მი­ტინ­გე­ბი იმარ­თე­ბო­და, ბო­ლოს, რო­დე­საც ვი­თა­რე­ბა და­ი­ძა­ბა, არ მინ­დო­და, შე­ტა­კე­ბა, სის­ხლის ღვრა მომ­ხდა­რი­ყო. არა­და, იქ ია­რა­ღი­ა­ნი ხალ­ხი ნამ­დვი­ლად იყო თავ­მოყ­რი­ლი კერ­ძოდ, "აღორ­ძი­ნე­ბი­დან". მოკ­ლედ, 22 ნო­ემ­ბერს, დი­ლას თა­ვი­სუფ­ლე­ბის მო­ე­დან­ზე მო­მი­ტინ­გე­ებს შე­ვუ­ერ­თდი. მერე ხალ­ხი სამ სა­ა­თამ­დე და­ი­შა­ლა... მა­ნამ­დე პარ­ლა­მენ­ტის მიმ­დე­ბა­რე ტე­რი­ტო­რია გა­და­კე­ტი­ლი და ჩა­ხერ­გი­ლი იყო, რა­ტომ­ღაც სამი სა­ა­თის­თვის ჩა­კე­ტი­ლი ქუ­ჩე­ბი გა­ეხ­სნათ, იქი­დან ყვე­ლა მან­ქა­ნა გა­ეყ­ვა­ნათ და ტე­რი­ტო­რია გა­თა­ვი­სუფ­ლე­ბუ­ლი იყო.

გზის გახ­სნა ცხა­დია, ვი­ღა­ცის ბრძა­ნე­ბით მოხ­და. მხო­ლოდ კობა ნარ­ჩე­მაშ­ვი­ლის (მა­შინ­დე­ლი შს მი­ნის­ტრი) პა­ტა­რა ჯგუ­ფი იყო ჩი­ტა­ძე­ზე. ნარ­ჩე­მაშ­ვი­ლი ამ­ბობ­და, - რა­ტომ უნდა გა­გა­ტა­როთ? გა­ა­ტა­რეთ, უამ­რა­ვი ხალ­ხი მო­დის, დიდი ტალ­ღაა-მეთ­ქი, - ვუ­თხა­რი და ხმა აღა­რა­ვის გა­უ­ცია. მახ­სოვს, ერ­თა­დერ­თი უშიშ­რო­ე­ბის პოლ­კოვ­ნი­კი იყო, სა­ხე­ლო­ში ხელი მტა­ცა, - რას შვრე­ბი­თო?! ვუ­თხა­რი: წი­ნა­აღ­მდე­გო­ბის გა­წე­ვა, ია­რა­ღი გა­მო­ყე­ნე­ბა არ შე­იძ­ლე­ბა, ეს ხალ­ხის ნე­ბაა და თავი და­ა­ნე­ბეთ, ხელს ნუ უშ­ლით-მეთ­ქი. ამა­სო­ბა­ში მიშა სა­კაშ­ვი­ლი პარ­ლა­მენ­ტში შე­ვი­და. სხდო­მა­თა დარ­ბაზ­ში რომ შეც­ვივ­დნენ, პირ­ვე­ლად უკან გა­მო­უშ­ვეს და იმ დროს კარ­თან აღ­მოვ­ჩნდი, მიშა რომ გა­მო­ვარ­და, კარი კი­ნა­ღამ სა­ხე­ში მომ­ხვდა. რომ და­მი­ნა­ხა, ვარ­დი ხელ­ში მო­მა­წო­და, რო­მე­ლიც მის­თვის მა­ნამ­დე დათო მუმ­ლა­ძეს მი­უ­ცია. მი­თხრა, - ხალ­ხი სად არის? აქ არი­ან-მეთ­ქი და უეც­რად ორი­ვე კარი გა­ი­ღო და ადა­მი­ა­ნე­ბი დარ­ბაზ­ში შე­იჭრ­ნენ. ატყდა ამ­ბა­ვი, მა­გი­დებ­ზე აც­ვივ­დნენ, დე­პუ­ტატ ვი­ტა­ლი ხა­ზა­რა­ძის სკამს ეძებ­დნენ, რომ და­ეწ­ვათ... მი­შამ შე­ვარ­დნა­ძის ჩაი და­ლია და შემ­დეგ რაც მოხ­და, კარ­გად იცით... სა­ნამ შე­ვარ­დნა­ძე გა­დად­გე­ბო­და, პარ­ლა­მენ­ტის შე­ნო­ბის დაც­ვა მე­ვა­ლე­ბო­და, მერე 23-ში, გამ­თე­ნი­ი­სას ჩემ­თან ჟვა­ნია მო­ვი­და და მი­თხრა: კობა ჯან, წადი სახ­ლში, არა­და, ვინ­ჩეს­ტე­რი მე­კა­ვა ხელ­ში (ცნო­ბი­ლია, რომ ყო­ველ­თვის შე­ი­ა­რა­ღე­ბუ­ლი ვი­ყა­ვი, ია­რა­ღით დავ­დი­ო­დი), სულ­ხან პა­პაშ­ვი­ლი (შე­ვარ­დნა­ძის დაც­ვის უფ­რო­სი) მო­დი­სო. მო­ვი­და ხა­ბურ­ზა­ნი­აც, უშიშ­რო­ე­ბის ყო­ფი­ლი მი­ნის­ტრი. გა­ვოც­დი, რომ მე­გო­ნა, შე­ვარ­დნა­ძეს საფ­ლავ­ში ჩაჰ­ყვე­ბოდ­ნენ, ყვე­ლა­ნი იქ არ და­ვი­ნა­ხე? მივ­ხვდი, რომ ეს ყვე­ლა­ფე­რი გა­თა­მა­შე­ბუ­ლი ამ­ბა­ვი იყო და კი­დევ ერთხელ აღ­მოვ­ჩნდი იდი­ო­ტის როლ­ში. იმის მერე კი პო­ლი­ტი­კას გან­სა­კუთ­რე­ბით ვე­რი­დე­ბი...

- დღეს თქვენ სა­მუ­შაო ოთახ­ში ჰკი­დია ვარ­დი, რომ­ლი­თაც სა­ქარ­თვე­ლო­ში პრაქ­ტი­კუ­ლად, "ვარ­დე­ბის რე­ვო­ლუ­ცია" მოხ­და. რას გვე­ტყვით მას­ზე?

- რო­დე­საც პარ­ლა­მენ­ტში ჩემს სა­მუ­შაო ოთახს ვცლი­დი, თა­ნა­შემ­წემ მი­თხრა, - ამას რა ვუ­ყოთ? თურ­მე ვარ­დი, რო­მე­ლიც მი­შამ ხელ­ში მო­მა­წო­და, ოთახ­ში კა­რა­დის თავ­ზე შე­მო­მიდ­ვია. იცი, რა არის? მი­შას ვარ­დია-მეთ­ქი, - თა­ნა­შემ­წეს ვუ­პა­სუ­ხე. წა­მო­ვი­ღე და ჩარ­ჩო­ში ჩავ­სვი, მას მერე კე­დელ­ზეა ჩა­მო­კი­დე­ბუ­ლი, რო­მე­ლიც უკვე დიდი ხა­ნია რე­ლიკ­ვი­აა.

ისე, ამ ოთახ­ში კი­დევ ერთი ის­ტო­რი­უ­ლი დო­კუ­მენ­ტია - სა­ქარ­თვე­ლოს სა­ხელ­მწი­ფო დრო­შა, რო­მე­ლიც პარ­ლა­მენ­ტმა 2004 წელს და­ამ­ტკი­ცა. შე­ხე­დეთ, რა აწე­რია: 14 იან­ვა­რი 2004 წელი, 18 სა­ა­თი, სა­ქარ­თვე­ლოს პარ­ლა­მენ­ტი. სხდო­მის თავ­მჯდო­მა­რე გიგი წე­რე­თე­ლი იყო. ეს დრო­შა გან­ვი­ხი­ლეთ და ამას ვუ­ყა­რეთ კენ­ჭი... მუ­ზე­უმს მივ­მარ­თე, ეს ექ­სპო­ნა­ტე­ბი წა­ი­ღეთ-მეთ­ქი, - ად­გი­ლი არ გვაქ­ვსო...

- დრო­შა თქვენ­თან რა­ტომ დარ­ჩა?

- ქა­ღალ­დზე და­ხა­ტუ­ლი დრო­შით უნ­დო­დათ მისი გან­ხილ­ვა. ეს არ იყო სწო­რი და მერე ეს დრო­შა მე მო­ვი­ტა­ნე და ხომ გი­თხა­რით, პარ­ლა­მენ­ტში გან­ხილ­ვი­სას ეს იყო გად­მო­ფე­ნი­ლი...

დღეს მე­ა­მა­ყე­ბა, რომ "ვარ­დე­ბის რე­ვო­ლუ­ცი­ის" მო­ნა­წი­ლე ვარ, რად­გა­ნაც მას მერე ქვე­ყა­ნა­ში ძა­ლი­ან სე­რი­ო­ზუ­ლი შე­მოტ­რი­ა­ლე­ბა და ზრდა და­ი­წყო, მაგ­რამ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა ჭარ­ბად რომ აქვთ ადა­მი­ა­ნებს, რყვნის და გა­ირ­ყვნა ახა­ლი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბაც. ჩემ­თვის არც მიშა და არც მისი თა­ნა­გუნ­დე­ლე­ბი უცხო­ე­ბი არ იყ­ვნენ - უმ­ცრო­სი მე­გობ­რე­ბი და კო­ლე­გე­ბი გახ­ლდნენ, მაგ­რამ ყვე­ლა­ფე­რი სამ­წუ­ხა­რო შე­დე­გე­ბით და­ას­რუ­ლეს.

მაგ­რამ ადა­მი­ა­ნი მად­ლი­ე­რი უნდა იყო და არ ვი­ვი­წყებ იმას, რომ სა­ა­კაშ­ვი­ლი ძა­ლი­ან და­მეხ­მა­რა ამ ცენ­ტრის მშე­ნებ­ლო­ბა­ში. ვი­საც დი­ა­ბე­ტი­ა­ნი ადა­მი­ა­ნე­ბის­თვის რა­ი­მე კარ­გი გა­უ­კე­თე­ბია, არას­დროს და­ვუ­ვი­წყებ. ოფის­ში მას­თან ერ­თად გა­და­ღე­ბუ­ლი ფო­ტოც კი მი­კი­დია...

- დღეს რო­გორ აფა­სებთ მის საქ­ცი­ელს?

- აბ­სო­ლუ­ტუ­რად ნე­გა­ტი­უ­რად, ასე­თი რა­ღაც არ შე­იძ­ლე­ბა. უნდა მო­ის­ვე­ნოს, და­ას­ვე­ნოს თა­ვის ხალ­ხი, ქვე­ყა­ნა, ოჯა­ხიც. გა­ივ­ლის დრო და ის­ტო­რია შე­ა­ფა­სებს, ვის რა ად­გი­ლი ჰქონ­და და ვინ ვინ იყო. სამ­წუ­ხა­როდ, ხმა არ მი­მიწ­ვდე­ბა, კონ­ტაქ­ტი არ მაქვს მას­თან, რომ პი­რა­დად ვუ­თხრა. ბევ­რი შეც­დო­მა და­უშ­ვა ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა­ში ყოფ­ნი­სას. რო­მე­ლი ერთი ჩა­მოვ­თვა­ლო... ეს ყვე­ლაფ­რი ადა­მი­ა­ნე­ბის გო­ნე­ბა­ში მყა­რად არის და­ლე­ქი­ლი...

- ბოლო არ­ჩევ­ნე­ბით კმა­ყო­ფი­ლი ხართ?

- რო­გორ შე­იძ­ლე­ბა კმა­ყო­ფი­ლი ვიყო? დღეს რომ უმ­რავ­ლე­სო­ბა ხელს იშ­ვერს რა­ღა­ცებ­ზე, - ეს ოპო­ზი­ცი­ის ბრა­ლია. სუს­ტი აღ­მოჩ­ნდა ოპო­ზი­ცია... ახლა სა­კონ­სტი­ტუ­ციო უმ­რავ­ლე­სო­ბა ძა­ლი­ან დიდი ცდუ­ნე­ბის ზღვარ­ზეა, თუ ამ ყვე­ლა­ფერს კარ­გი საქ­მის­თვის გა­მო­ი­ყე­ნე­ბენ, მა­გას რა სჯო­ბია?

ასე რომ, "ქარ­თუ­ლი ოც­ნე­ბა" კი არ არის ძლი­ე­რი, ოპო­ზი­ცია არ ვარ­გა. მე ვარ ავ­ტო­რი ტერ­მი­ნი­სა, "კლო­ნი­რე­ბუ­ლი უმ­რავ­ლე­სო­ბა". თა­ვის დრო­ზე "მო­ქა­ლა­ქე­თა კავ­შირს" ჰყავ­და ’’კლო­ნი­რე­ბუ­ლი უმ­რავ­ლე­სო­ბა’’ (სა­კონ­სტი­ტუ­ციო უმ­რავ­ლე­სო­ბა) და იცით, რო­გორც დამ­თავ­რდა ის ამ­ბა­ვი, ასე­თი­ვე უმ­რავ­ლე­სო­ბა ჰყავ­და "ნა­ცი­ო­ნა­ლურ მოძ­რა­ო­ბას" და მათი ფი­ნა­ლიც ვი­ცით, ახლა ასე­თი­ვე უმ­რავ­ლე­სო­ბა ეყო­ლე­ბა "ოც­ნე­ბას" თუ არ გა­ით­ვა­ლის­წი­ნა წი­ნა­მორ­ბე­დე­ბის შეც­დო­მე­ბი, მათ ბედს გა­ი­ზა­ი­რებს. ეს რომ არ მოხ­დეს, ყვე­ლა­ფე­რი უნდა გა­ით­ვა­ლის­წი­ნონ. მე ოჯა­ხით "ქარ­თუ­ლი ოც­ნე­ბის" მხარ­დამ­ჭე­რი ვარ და ამი­ტომ არ ვუ­სურ­ვებ ამას "ოც­ნე­ბას"! არ უნდა და­უშ­ვან შეც­დო­მა, რათა გაგ­რძელ­დეს ეს ციკ­ლი ბო­ლომ­დე ხალ­ხის და სა­ზო­გა­დო­ე­ბის სა­კე­თილ­დღე­ოდ.

დღის ვიდეო
00:00 / 00:00
16 ხიდი და 3 კვანძი, ვნახოთ სად გაივლის და რა დაჯდება თბილისის შემოვლითი გზის 11 კმ-იანი მონაკვეთი
ავტორი:

ვინ არის ყოფილი დეპუტატი, ვისთანაც 2003 წლის რევოლუციის ცნობილი ვარდი ინახება - "მივხვდი, რომ ეს ყველაფერი გათამაშებული იყო"

ვინ არის ყოფილი დეპუტატი, ვისთანაც 2003 წლის რევოლუციის ცნობილი ვარდი ინახება - "მივხვდი, რომ ეს ყველაფერი გათამაშებული იყო"

ყოფილი დეპუტატი, ორი მოწვევის პარლამენტის წევრი, კობა ამირხანაშვილი, წლებია, "დიაბეტიან ბავშვთა დაცვის ასოციაციის" დამაარსებელი და პრეზიდენტია. ბატონი კობა თავის სამუშაო ოთახში ორ უნიკალურ ნივთს ინახავს: ვარდს, რომლითაც საქართველოში ვარდების რევოლუცია მოხდა და საქართველოს დროშას, რომელსაც 2004 წლის 14 იანვარს პარლამენტმა კენჭი უყარა...

ბატონ კობას ოფისში ამ თემებზე სასაუბროდ ვესტუმრეთ, თუმცა საქართველოს უახლესი ისტორიის გარკვეული ეპიზოდის გახსენებას, რომლის უშუალო მომსწრე და მონაწილე ჩვენი რესპონდენტი პირადად იყო, ვერ ავცდით.…

- პარლამენტი ორი მოწვევის დეპუტატი იყავით, დეპუტატობის სურვილი აღარ გქონიათ?

- მადლობას გადაგიხდით, რომ მივიწყებული და დახავსებული პოლიტიკოსი გაგახსენდით... რაც შეეხება აქტიურ პოლიტიკაში ჩემს დაბრუნებას, ამის არანაირი სურვილი არ მაქვს, თუმცა ჩემი საქმიანობა მაინც ყოველთვის პოლიტიკასთან იყო დაკავშირებული, რადგანაც პოლიტიკის გარეშე არაფერი კეთდება, მაგრამ ისე, რომ რომელიმე პარტიასთან ასოცირებული პოლიტიკოსი ვყოფილიყავი, ნამდვილად არა.

რაც შეეხება ჩემს წარსულ საქმიანობას, "მოქალაქეთა კავშირის" ერთ-ერთი დამფუძნებელი გახლდით, მეორე მოწვევაზე უმრავლესობის ერთ-ერთი ლიდერი და ვფიქრობ, ერთი ადამიანისთვის სრულიად საკმარისია, რომ ბევრი რამ გააცნობიერო; ყველაფერს თავისი დრო აქვს, - მოსვლასაც და წასვლასაც. სანამ მეორე მოწვევის საპარლამენტო ვადა გამივიდოდა, წელიწად-ნახევრით ადრე მივიღე გადაწყვეტილება, რომ პოლიტიკაში აღარ უნდა ვყოფილიყავი.

ზოგადად კი ამ სფეროში იმისთვის მოვედი, რომ საქართველოში დიაბეტიანი მოსახლეობის (ბავშვები და მოზრდილები) ინტერესები დამეცვა. ძალიან რთულ მდგომარეობაში იყვნენ ისინი და ამისთვის არასამთავრობო ორგანიზაცია 1990 წელს დავაფუძნეთ, რომლის რეგისტრაცია 1991 წელს მოხდა. მოკლედ, ასეთი ტიპის პირველი არასამთავრობო, საქველმოქმედო ორგანიზაცია ვართ, მეორე არც ყოფილა და არის.

- ე.ი. თქვენი მიზანი იყო საქართველოს დიაბეტიანი მოსახლეობის დაცვა და დეპუტატი ამიტომ გახდით?

- დიახ და ეს მიზანი განვახორციელე: პირველ მოწვევაზე ბავშვების პრობლემების მოგვარება შევძელი, მეორე მოწვევა იმისთვის დამჭირდა, რომ მოზრდილი ადამიანებისთვის აღმომეჩინა დახმარება. დიაბეტის პროგრამების ავტორი გახლავართ. დღეს რომ ამ დარგში ყველაფერი აწყობილი და მოგვარებულია, ამაში მეც მიმიძღვის წვლილი. თუმცა როგორც გითხარით, ვადის დასრულებამდე, წელიწად-ნახევრით ადრე მქონდა გადაწყვეტილება მიღებული, რომ პოლიტიკიდან წავსულიყავი და გამოვემშვიდობე საპარლამენტო, პოლიტიკურ მომავალს და სწორადაც მოვიქეცი.

- "მოქალაქეთა კავშირის" ერთ-ერთი დამფუძნებელი იყავით. როგორ გახსოვთ ის პერიოდი?

- "მოქალაქეთა კავშირის" დაფუძნება ძალიან სპონტანურად მოხდა, რადგანაც ქვეყანაში 90-იან წლებში ზოგადად, იცით, რომ ძალიან მძიმე სიტუაცია იყო, - კრიმინალი მძვინვარებდა, სოციალურად მძიმე ფონი გახლდათ... ამიტომ დაიწყო თბილისელების მოძრაობა, რომლებმაც ქალაქში არსებული რთული ვითარების გაკონტროლება დაიწყო, შემდეგ კი როცა შევარდნაძე 1993 წელს პრეზიდენტად აირჩიეს, მასთან სტუმრად ბეიკერი (აშშ-ს სახელმწიფო მდივანი) ჩამოვიდა, რომელმაც პოლიტიკური ჯგუფის, პარტიის შეექმნა ურჩია. მერე ეს იდეა შევარდნაძემ ჩვენ შემოგვთავაზა, პარტია არავის გვინდოდა და დაფუძნდა მოძრაობა - "მოქალაქეთა კავშირი", რომელმაც თავისი მუშაობით, პირველ ეტაპზე დიდი შედეგი გამოიღო...

მთელი სერიოზულობით ვიტყვი იმასაც, რომ "მოქალაქეთა კავშირს" პირველი არჩევნები არ გაუყალბებია და არც შევარდნაძის არჩევა გაყალბებულა. ხალხმა ხმა მას მასობრივად მისცა. მოკლედ, ახალ პარლამენტს საკანონმდებლო ვაკუუმის შევსება ევალებოდა და 800-მდე კანონი იქნა მიღებული (კოდექსები, ორგანული კანონები), ძალიან რთული მუშაობა გვქონდა, ისე კი არა, ახლა რომ არის... წარმოიდგინეთ, მაშინ მთელი ეს ინსტიტუტები და სისტემები შეიქმნა და ყველაფერი ზურაბ ჟვანიას მეთაურობით. მაგრამ პარლამენტის შემდეგი მოწვევისას ყველაფერი თავდაყირა დადგა: დაიწყო იმით, რომ არჩევნები გაყალბდა. მაშინ ცენტრალურ საარჩევნო კომისიაში ვიყავი მოქალაქეთა კავშირის პარტიის წარმომადგენელი, სადაც ბევრი უმსგავსობები საკუთარი თვალით ვნახე, ღია გაყალბებები, რაზეც გამუდმებული ჩხუბი მქონდა; მაშინდელ ოპოზიციას ვესარჩლებოდი და ერთ-ერთ პოლიტსაბჭოზე გამასამართლეს, შევარდნაძეს დაუდასტურეს, რომ არასაიმედო და არასანდო პარტნიორი ვიყავი, გაყალბებას ვეწინააღმდეგებოდი. მაგრამ გულწრფელად გეუბნებით, ვერ წარმომედგინა, აღმასრულებელ ხელისუფლებაში ამდენ უზნეობას, კორუფციას, გარიგებას თუ ვნახავდი... დენი იმიტომ არ გვქონდა, რომ ვიღაცას აწყობდა და მას სხვაგან ყიდდა, ვიღაცები ამ ყველაფრის წილში ისხდნენ და წარმოუდგენელი ამბები ხდებოდა...

მოკლედ, შევარდნაძე თავისივე გარემოცვის მძევალი იყო და იმ ყველაფერმა გამოიწვია სრული კოლაფსი, - აღარ ვითარდებოდა ეკონომიკა, ბიუჯეტი ნულამდე დაეცა, პრეზიდენტი სიტუაციას ვეღარ მართავდა. "მოქალაქეთა კავშირში" პრობლემები შეიქმნა, მოხდა თანამდებობიდან ზურაბ ჟვანიას გადაყენება და ისიც თავისი გარემოცვის მძევალი აღმოჩნდა, პრაქტიკულად, ვეღარ შეინარჩუნა თავისი ადგილი. "მოქალაქეთა კავშირი" დაიშალა...

- დეპუტატობისას წარმოიდგენდით იმას, რომ ახალგაზრდა რეფორმატორები, რომლებიც თქვენ გვერდით მოღვაწეობდნენ, "მოქალაქეთა კავშირში" შევარდნაძის ხელისუფლებას დაამხობდნენ და ქვეყნის სათავეში მოვიდოდნენ?

- გამოკვეთილი კონტურები სულ უფრო ჩნდებოდა, რომ შევარდნაძეს ვადას ესენი ბოლომდე არ მიაყვანინებდნენ და ეს ერთი წლით ადრე ტრიბუნიდან ვთქვი კიდეც, ამის ვიდეოჩანაწერიც არსებობს...

- ამასთან, "ვარდების რევოლუციის" მონაწილე ხართ... პარლამენტში მიხეილ სააკაშვილს შეყევით... იქ როგორ აღმოჩნდით?..

- კი, "ვარდების რევოლუციის" მონაწილე ვარ, მაგრამ "ნაცმოძრაობის" წვერი არ ვყოფილვარ... ხალხი მშვიდობიანად პარლამენტში ხელისუფლების დასამხობად რომ შევიდა, მიმაჩნია, რომ სწორი გადაწყვეტილება იყო. ხოლო თუ როგორ აღმოვჩნდი იქ, გეტყვით: რუსთაველზე ვცხოვრობ, იქ მთელი ის პერიოდი მიტინგები იმართებოდა, ბოლოს, როდესაც ვითარება დაიძაბა, არ მინდოდა, შეტაკება, სისხლის ღვრა მომხდარიყო. არადა, იქ იარაღიანი ხალხი ნამდვილად იყო თავმოყრილი კერძოდ, "აღორძინებიდან". მოკლედ, 22 ნოემბერს, დილას თავისუფლების მოედანზე მომიტინგეებს შევუერთდი. მერე ხალხი სამ საათამდე დაიშალა... მანამდე პარლამენტის მიმდებარე ტერიტორია გადაკეტილი და ჩახერგილი იყო, რატომღაც სამი საათისთვის ჩაკეტილი ქუჩები გაეხსნათ, იქიდან ყველა მანქანა გაეყვანათ და ტერიტორია გათავისუფლებული იყო.

გზის გახსნა ცხადია, ვიღაცის ბრძანებით მოხდა. მხოლოდ კობა ნარჩემაშვილის (მაშინდელი შს მინისტრი) პატარა ჯგუფი იყო ჩიტაძეზე. ნარჩემაშვილი ამბობდა, - რატომ უნდა გაგატაროთ? გაატარეთ, უამრავი ხალხი მოდის, დიდი ტალღაა-მეთქი, - ვუთხარი და ხმა აღარავის გაუცია. მახსოვს, ერთადერთი უშიშროების პოლკოვნიკი იყო, სახელოში ხელი მტაცა, - რას შვრებითო?! ვუთხარი: წინააღმდეგობის გაწევა, იარაღი გამოყენება არ შეიძლება, ეს ხალხის ნებაა და თავი დაანებეთ, ხელს ნუ უშლით-მეთქი. ამასობაში მიშა საკაშვილი პარლამენტში შევიდა. სხდომათა დარბაზში რომ შეცვივდნენ, პირველად უკან გამოუშვეს და იმ დროს კართან აღმოვჩნდი, მიშა რომ გამოვარდა, კარი კინაღამ სახეში მომხვდა. რომ დამინახა, ვარდი ხელში მომაწოდა, რომელიც მისთვის მანამდე დათო მუმლაძეს მიუცია. მითხრა, - ხალხი სად არის? აქ არიან-მეთქი და უეცრად ორივე კარი გაიღო და ადამიანები დარბაზში შეიჭრნენ. ატყდა ამბავი, მაგიდებზე აცვივდნენ, დეპუტატ ვიტალი ხაზარაძის სკამს ეძებდნენ, რომ დაეწვათ... მიშამ შევარდნაძის ჩაი დალია და შემდეგ რაც მოხდა, კარგად იცით... სანამ შევარდნაძე გადადგებოდა, პარლამენტის შენობის დაცვა მევალებოდა, მერე 23-ში, გამთენიისას ჩემთან ჟვანია მოვიდა და მითხრა: კობა ჯან, წადი სახლში, არადა, ვინჩესტერი მეკავა ხელში (ცნობილია, რომ ყოველთვის შეიარაღებული ვიყავი, იარაღით დავდიოდი), სულხან პაპაშვილი (შევარდნაძის დაცვის უფროსი) მოდისო. მოვიდა ხაბურზანიაც, უშიშროების ყოფილი მინისტრი. გავოცდი, რომ მეგონა, შევარდნაძეს საფლავში ჩაჰყვებოდნენ, ყველანი იქ არ დავინახე? მივხვდი, რომ ეს ყველაფერი გათამაშებული ამბავი იყო და კიდევ ერთხელ აღმოვჩნდი იდიოტის როლში. იმის მერე კი პოლიტიკას განსაკუთრებით ვერიდები...

- დღეს თქვენ სამუშაო ოთახში ჰკიდია ვარდი, რომლითაც საქართველოში პრაქტიკულად, "ვარდების რევოლუცია" მოხდა. რას გვეტყვით მასზე?

- როდესაც პარლამენტში ჩემს სამუშაო ოთახს ვცლიდი, თანაშემწემ მითხრა, - ამას რა ვუყოთ? თურმე ვარდი, რომელიც მიშამ ხელში მომაწოდა, ოთახში კარადის თავზე შემომიდვია. იცი, რა არის? მიშას ვარდია-მეთქი, - თანაშემწეს ვუპასუხე. წამოვიღე და ჩარჩოში ჩავსვი, მას მერე კედელზეა ჩამოკიდებული, რომელიც უკვე დიდი ხანია რელიკვიაა.

ისე, ამ ოთახში კიდევ ერთი ისტორიული დოკუმენტია - საქართველოს სახელმწიფო დროშა, რომელიც პარლამენტმა 2004 წელს დაამტკიცა. შეხედეთ, რა აწერია: 14 იანვარი 2004 წელი, 18 საათი, საქართველოს პარლამენტი. სხდომის თავმჯდომარე გიგი წერეთელი იყო. ეს დროშა განვიხილეთ და ამას ვუყარეთ კენჭი... მუზეუმს მივმართე, ეს ექსპონატები წაიღეთ-მეთქი, - ადგილი არ გვაქვსო...

- დროშა თქვენთან რატომ დარჩა?

- ქაღალდზე დახატული დროშით უნდოდათ მისი განხილვა. ეს არ იყო სწორი და მერე ეს დროშა მე მოვიტანე და ხომ გითხარით, პარლამენტში განხილვისას ეს იყო გადმოფენილი...

დღეს მეამაყება, რომ "ვარდების რევოლუციის" მონაწილე ვარ, რადგანაც მას მერე ქვეყანაში ძალიან სერიოზული შემოტრიალება და ზრდა დაიწყო, მაგრამ ხელისუფლება ჭარბად რომ აქვთ ადამიანებს, რყვნის და გაირყვნა ახალი ხელისუფლებაც. ჩემთვის არც მიშა და არც მისი თანაგუნდელები უცხოები არ იყვნენ - უმცროსი მეგობრები და კოლეგები გახლდნენ, მაგრამ ყველაფერი სამწუხარო შედეგებით დაასრულეს.

მაგრამ ადამიანი მადლიერი უნდა იყო და არ ვივიწყებ იმას, რომ სააკაშვილი ძალიან დამეხმარა ამ ცენტრის მშენებლობაში. ვისაც დიაბეტიანი ადამიანებისთვის რაიმე კარგი გაუკეთებია, არასდროს დავუვიწყებ. ოფისში მასთან ერთად გადაღებული ფოტოც კი მიკიდია...

- დღეს როგორ აფასებთ მის საქციელს?

- აბსოლუტურად ნეგატიურად, ასეთი რაღაც არ შეიძლება. უნდა მოისვენოს, დაასვენოს თავის ხალხი, ქვეყანა, ოჯახიც. გაივლის დრო და ისტორია შეაფასებს, ვის რა ადგილი ჰქონდა და ვინ ვინ იყო. სამწუხაროდ, ხმა არ მიმიწვდება, კონტაქტი არ მაქვს მასთან, რომ პირადად ვუთხრა. ბევრი შეცდომა დაუშვა ხელისუფლებაში ყოფნისას. რომელი ერთი ჩამოვთვალო... ეს ყველაფრი ადამიანების გონებაში მყარად არის დალექილი...

- ბოლო არჩევნებით კმაყოფილი ხართ?

- როგორ შეიძლება კმაყოფილი ვიყო? დღეს რომ უმრავლესობა ხელს იშვერს რაღაცებზე, - ეს ოპოზიციის ბრალია. სუსტი აღმოჩნდა ოპოზიცია... ახლა საკონსტიტუციო უმრავლესობა ძალიან დიდი ცდუნების ზღვარზეა, თუ ამ ყველაფერს კარგი საქმისთვის გამოიყენებენ, მაგას რა სჯობია?

ასე რომ, "ქართული ოცნება" კი არ არის ძლიერი, ოპოზიცია არ ვარგა. მე ვარ ავტორი ტერმინისა, "კლონირებული უმრავლესობა". თავის დროზე "მოქალაქეთა კავშირს" ჰყავდა ’’კლონირებული უმრავლესობა’’ (საკონსტიტუციო უმრავლესობა) და იცით, როგორც დამთავრდა ის ამბავი, ასეთივე უმრავლესობა ჰყავდა "ნაციონალურ მოძრაობას" და მათი ფინალიც ვიცით, ახლა ასეთივე უმრავლესობა ეყოლება "ოცნებას" თუ არ გაითვალისწინა წინამორბედების შეცდომები, მათ ბედს გაიზაირებს. ეს რომ არ მოხდეს, ყველაფერი უნდა გაითვალისწინონ. მე ოჯახით "ქართული ოცნების" მხარდამჭერი ვარ და ამიტომ არ ვუსურვებ ამას "ოცნებას"! არ უნდა დაუშვან შეცდომა, რათა გაგრძელდეს ეს ციკლი ბოლომდე ხალხის და საზოგადოების საკეთილდღეოდ.