"სამწუხაროდ, ბავშვებიც პოლიტიზებული არიან..." - რატომ დაუწვეს საქართველოს დროშა მსოფლიო მოქალაქეს სვანეთში

ნიკოლოზ ბარტყულაშვილის, იგივე ნიქსის შესახებ სხვა დროსაც დაგვიწერია. ის მსოფლიო მოქალაქეა, - დიდი მოგზაური. 121 ქვეყანა აქვს მოვლილი და კვლავაც განაგრძობს მსოფლიოს გარშემო სიარულს, თუმცა წლევანდელი წელი, შეიძლება ითქვას, მთლიანად საქართველოს სოფელ-სოფელ მონახულებას დაუთმო. ამისთვის შეიძინა სპეციალურად მოპედი და უკვე რახანია მოგზაურობს. ამ პერიოდში საოცარი შთაბეჭდილებები დაუგროვდა, რომელსაც ახლა "ამბები.გე"-ს უზიარებს.

- საქართველო ცხადია, მანამდეც მქონდა მოვლილი, სანამ მსოფლიოს გარშემო დავიწყებდი სიარულს და მსოფლიო მოქალაქე გავხდებოდი, მაგრამ მას მერე რაც უამრავი ქვეყანა ვნახე, მეტად მივხვდი იმას, რომ მართლა უნიკალური ქვეყანა გვაქვს. ამიტომ, წელს გადავწყვიტე, საქართველო კიდევ ერთხელ მომევლო და უკვე სხვა თვალით დავკვირვებოდი მას და შედარებები სხვა ქვეყნების ფონზე გამეკეთებინა, - მაგალითად, ესა თუ ის ადგილი რითი ჰგავს სხვას და ა.შ. საბოლოოდ დავასკვენი, რომ მართლა უნიკალურია საქართველო, გვაქვს ზღვაც და მწვერვალებიც... ჩვენნაირი ჰაერი და წყალი არსად არის. ნებისმიერი წყარო, კლდიდან გადმოსული წყალი გამორჩეული გემოსია. მარტო აქაური ჰაერი რომ ისუნთქოს ადამიანმა და წყალი დალიოს, წამლის მიღება არასდროს დასჭირდება. ცოტა ხნის წინ სვანეთში გახლდით და ისე წავედი და წამოვედი, საერთოდ არ დავღლილვარ, პირიქით, ენერგიით ავივსე. რაღაც სხვანაირი განცდები და ემოციები დამეუფლა...

- საქართველოში სამოგზაუროდ შენი მოპედით დადიხარ, რაზეც დამაგრებული გაქვს საქართველოს დროშა. რატომ?

- ჩვენი დროშა მოგზაურობისას სულ თან დამაქვს... საერთოდ, დროშას ყველგან პატივს სცემენ, განსაკუთებით, იტალიელები, მათ აივნებზე გამორიცხულია, დროშა არ ნახო გამოკიდული, მანქანებზეც აკრავნენ ამ სიმბოლიკას. მოკლედ, დროშას მეც დიდ მნიშვნელობას ვანიჭებ და ყველგან თან დავატარებ... 

იმის გამო, რომ მოპედზე მჯდომს, თავზე ჩაფხუტი არ მახურავს, რაღაც მაინც უნდა წაიკრა. ამიტომ, ბენდენას ვიყენებ. მინდოდა, ისიც საქართველოს დროშის გამოსახულებით შემეძინა, მაგრამ ვერსად ვნახე, რადგან არ არსებობს, სამაგიეროდ, იყიდება ამერიკის, ინგლისის, ბრაზილიის და ა.შ. დროშის ბენდენები. ამიტომ ამერიკის გამოსახულებიანი შევიძინე.

მინდა, ჩვენი ქვეყნის დროშაზეც ვთქვა, მისი შეძენა მხოლოდ თბილისის შემოსასვლელსა და ტურისტულ ადგილებში თუ შეიძლება და თან, ძალიან ძვირად. ამიტომ, მთავრობამ იქნებ, გასაყიდად, მასშტაბურად, ერთიანად დაამზადოს ისინი, ასე იაფი დაუჯდებათ. არ მესმის რატომ უნდა ღირდეს 12 ლარი, ან ცოტა მოზრდილი 25 ლარი (დროშა, რომელიც მოპედზე მიყენია, 25 ლარიანია, რომელიც მაჩუქეს). არ არის მცირე თანხა და ამის გამო შეიძლება ყველამ ვერ შეიძინოს. თუმცა მას ასეთი მაღალი ფასი ალბათ იმიტომ აქვს, რომ წვრილი კომპანიები მცირე რაოდენობით გამოსცემენ.

- ე.ი. მოპედზე დამაგრებული დროშით დადიხარ და ამით შენი ქვეყნის სიყვარულს გამოხატავ, როგორ გხვდება სხვადასხვა კუთხეში საქართველოს მოსახლეობა?

- მიყვარს ჩემი ქვეყანა, დიახ, პატრიოტი ვარ. საქართველოში კი არა, ქართული დროშით სხვა ქვეყნებშიც დავდივარ. სოფლებში რომ ვჩერდები, ზოგი მიღიმის, ზოგი ორაზროვნად ჩაიცინებს და გაივლის, ზოგი მეკითხება, - "ნაციონალი ხარ"?

უცნაურია, მაგრამ უმეტესობა, დროშას რომ ხედავს, "ნაციონალური პარტიის" წევრი ვგონივარ. ზოგის აზრით, წინასაარჩევნოდ დავდივარ და პარტიის რეკლამას ვეწევი. არადა, სოფლის ბირჟებზე ვჩერდები, ადამიანებს ვესალმები, კარგ დღეს ვუსურვებ, მაგრამ ადეკვატური შეხვედრა არ მაქვს, რაღაცებს გადაიბუტბუტებენ ხოლმე... 

- უცხოეთში ქართული დროშით სიარულზე რეაქცია არ აქვთ?

- სიხარულით მხვდებიან... აქ დარწმუნებული ვარ, რამდენს აცვია იტალიის, ბრაზილიის საფეხბურთო კლუბის მაისურები, რომლებზეც იმ ქვეყნის დროშა აქვს გამოსახული, მაგრამ რასაც ჩვენს ქვეყანაში დროშის ტარებასთან დაკავშირებით ვაწყდები, ასეთი რამ არსად მინახავს და ხდება. ეს ალბათ უკაცრავად და გაუნათლებლობის ბრალია, არ ვიცი, ფაქტია, რომ ძალიან ცუდი რამ არის...

მოხუცი ქალები დამინახავენ თუ არა, მეუბნებიან, - სააკაშვილი არ გვინდა, მაგან დაგვაქცია. ვპასუხობ, აპოლიტიკური ადამიანი ვარ, არც ერთი პარტიის წევრი არ ვარ და არანაირ აქციაში არ ვმონაწილეობ, ეს ჩვენი ქვეყნის დროშაა, ქართული დროშა, ერთ-ერთი ულამაზესი მსოფლიოში. ძალიან მომწონს თავისი ფერებით, სტილით, 5 ჯვრით. ერთ-ერთი უძველესია, თუ ისტორია იცი, უნდა ხვდებოდე ამ ყველაფრის დანიშნულებას... 

ზუგდიდის რაიონში ოქტომბერში მეგობარი მინდოდა მენახა და მას ვკითხულობდი, სად უნდა მივსულიყავი. რომ მომისმინეს, მითხრეს, - ეგ პიროვნება არ ვიცით, სად ცხოვრობს, მაგრამ აი, თქვენი ოფისი კი აქვეაო და გამახედეს იქით, სადაც გვერდიგვერდ ორი სახლი იყო. ერთი "ნაციონალების" ოფისი იყო, მერე - "ოცნების". ვუთხარი, არ ვარ პოლიტიკოსი, ქართველი მოგზაური ვარ, უბრალოდ მიყვარს საქართველოს დროშა და მუდმივად თან ვატარებ-მეთქი. არა, ეს სააკაშვილის დროშაა და შენ მისი ჩამოყვანა გინდა... ამ ყველაფრს სიცილით ვპასუხობ, პოზიტიურად, აგრესია რომ არ დაიბადოს... თუმცა გულდასაწყვეტი კიდევ ის არის, რომ პატარა ბავშვებიც პოლიტიზებული არიან, ოჯახებში რაც ესმით, იმას იმეორებენ, მათგანაც მსმენია მსგავსი წამოძახებები: ნაციონალი მოვიდა...

ასეთი ინცინდენტიც მოხდა. მესტიაში მოპედი გავაჩერე, ბუნებაში გადავედი, ყვავილებს ფოტოს ვუღებდი და რომ დავბრუნდი მოპედთან, რას ვხედავ, დროშისთვის ვიღაცას ცეცხლი წაუკიდებია. გაოცებული დავრჩი, თავიდან მეგონა, მეჩვენებოდა... მეგობრები სულ მეუბნებიან, - მოპედით რომ დადიხარ, არ გეშინია, რომ მოგპარონ? ყველას ოპტიმისტურად ვპასუხობდი, "ვისაც ეშინია, იმას პარავენ", ამაზე არც მიფიქრია. მგონი, უკვე ახალი დევიზი მაქვს მოსაფიქრებელი...

ლალი ფაცია

AMBEBI.GE

იხილეთ ასევე: ''მსოფლიოში პირველი ადამიანი ვარ, რომელიც 29 წლის ასაკში 106 ქვეყანაშია ნამყოფი''