პოლიტიკა
საზოგადოება
მსოფლიო

7

ივნისი

დღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი

კვირა, მთვარის მეცამეტე დღე დაიწყება 19:40-ზე, მთვარე მორიელშია – კარგია ჯგუფური მუშაობისთვის, ახალი ინფორმაციის მოსაპოვებლად, სწავლის დასაწყებად. საყოფაცხოვრებო ნივთების დაგროვების, შეძენისა და წარმოებისთვის. კარგია პურის გამოცხობა. არ არის რეკომენდებული სერიოზული საქმეების და ვალდებულებების შესრულება, განსაკუთრებით მარტო. ადრე დაწყებული პროექტების მიტოვება. სიზარმაცე. ხელსაყრელი დღეა მოგზაურობისთვის, მივლინების ან მომლოცველებისთვის. აგრეთვე ოჯახის შესაქმნელად.
Faceამბები
მეცნიერება
სამხედრო
სამართალი
კულტურა/შოუბიზნესი
მოზაიკა
სპორტი
კონფლიქტები
კვირის კითხვადი სტატიები
თვის კითხვადი სტატიები
ზღაპრული ბაღი ზუგდიდში, რომელიც დედამ გარდაცვლილ ქალიშვილს მიუძღვნა - "როცა ყვავილების სურნელს ვგრძნობ, მისი სუნია..."
ზღაპრული ბაღი ზუგდიდში, რომელიც დედამ გარდაცვლილ ქალიშვილს მიუძღვნა - "როცა ყვავილების სურნელს ვგრძნობ, მისი სუნია..."

ეს ის შემ­თხვე­ვაა, როცა ინ­ტერ­ვი­უს დროს კი­თხვებს ვერ ვსვამ. ეს ის შემ­თხვე­ვაა, როცა შე­სავ­ლის­თვის სი­ტყვებს ვერ ვპო­უ­ლობ. უბ­რა­ლოდ, ეს სტა­ტია უნდა წა­ი­კი­თხო, რომ გა­ი­გო, რა სევ­დი­ა­ნი ის­ტო­რია იმა­ლე­ბა ულა­მა­ზე­სი, ზღაპ­რუ­ლი ბა­ღის უკან, რო­მე­ლიც ნინო თორ­დი­ამ ზუგ­დი­დის ერთ-ერთ ულა­მა­ზეს სო­ფელ­ში გა­ა­შე­ნა...

- პრო­ფე­სი­ით ინ­ჟი­ნე­რი ვარ, ვცხოვ­რობ ზუგ­დიდ­ში ერთ-ერთ ულა­მა­ზეს სო­ფელ­ში, სა­დაც სა­შუ­ა­ლე­ბა მაქვს ვა­კე­თო ის, რაც მე მიყ­ვარს და მა­ბედ­ნი­ე­რებს. ჩემი მე­უღ­ლე, ფრი­დონ ჭა­ჭუა, პრო­ფე­სი­ით იუ­რის­ტია, უკვე პენ­სი­ა­ზე გა­ვი­და და მეხ­მა­რე­ბა საყ­ვა­რელ საქ­მი­ა­ნო­ბა­ში. მხარ­ში მიდ­გას ყვე­ლა­ნა­ი­რად, რად­გან მა­საც დიდ სი­ა­მოვ­ნე­ბას ანი­ჭებს ყვა­ვი­ლებ­თან და მი­წას­თან ურ­თი­ერ­თო­ბა. მყავს შვი­ლი, რეზო, ძა­ლი­ან მა­მა­ცი და ერ­თგუ­ლი, ის მსა­ხუ­რობს ერთ-ერთ ძა­ლო­ვან სის­ტე­მა­ში...

- რო­დის და­ი­ბა­და იდეა, რომ ულა­მა­ზე­სი ბაღი გა­გე­შე­ნე­ბი­ნათ?

- წლე­ბის წინ ჩვე­ნი ბაღი იყო ჩვე­უ­ლებ­რი­ვი ბაღი, სტან­დარ­ტუ­ლი ყვა­ვი­ლე­ბით. შემ­დეგ კი ჩემი ბაღი, ჩემი ცხოვ­რე­ბის ნა­წი­ლი გახ­და. მას აქვს სული და გრძნო­ბა, მას სტკი­ვა ჩემ­თან ერ­თად და უხა­რია არა­ნაკ­ლებ, ვიდ­რე მე. ის ცო­ცხა­ლი არ­სე­ბაა და მას­ში მე ვპო­უ­ლობ შვე­ლას. შვე­ლას ყო­ველ­დღი­უ­რი პრობ­ლე­მე­ბის­გან, შვე­ლას ჩემი ცხოვ­რე­ბის ტრა­გე­დი­ის­გან, შვე­ლას ჩემი დარ­დის­გან.

- თუ ძა­ლი­ან მტკივ­ნე­უ­ლი არ არის თქვენ­თვის, იქ­ნებ მოგ­ვიყ­ვეთ რა ტრა­გე­დი­ა­ზე გვე­სა­უბ­რე­ბით...

- ჩემი ბაღი მი­ვუ­ძღვე­ნი ჩემს ქა­ლიშ­ვილს, რო­მე­ლიც ტრა­გი­კუ­ლად დავ­კარ­გე. მა­ი­კო იყო ცხოვ­რე­ბის გან­მა­ნა­თე­ბე­ლი და პო­ზი­ტი­ვით სავ­სე ადა­მი­ა­ნი, რო­მელ­საც ძა­ლი­ან უყ­ვარ­და ყვა­ვი­ლე­ბი. მის­თვის და­ვი­წყე ეს საქ­მი­ა­ნო­ბა. მე მჯე­რა, რო­დე­საც შიშ­ვე­ლი ხე­ლე­ბით ვმუ­შა­ობ მი­წას­თან, მის სულს ვე­ხე­ბი, როცა ვე­ლა­პა­რა­კე­ბი, ჩემი მაკო მის­მენს და მაძ­ლი­ე­რებს, როცა ყვა­ვი­ლე­ბის სურ­ნელს ვგრძნობ, მისი სუ­ნია. რომ გა­ი­გოთ, რო­გორ შევ­ქმე­ნი ეს ბაღი, უნდა გა­ი­გოთ, რო­გო­რი იყო ის, ვის სა­ხელ­საც ატა­რებს და ვის გამო ვცდი­ლობ და ვი­გო­ნებ ამ კომ­პო­ზი­ცი­ებს.

ჩემი მაკო იყო ულა­მა­ზე­სი ახალ­გაზ­რდა და სი­ცო­ცხლით სავ­სე გო­გო­ნა. მას უნ­დო­და მო­ეს­წრო ამ ცხოვ­რე­ბა­ში ყვე­ლა­ფე­რი, როცა მი­დი­ო­და და­დე­ბით მუხტს გა­დას­ცემ­და ყვე­ლას. მა­შინ რო­დე­საც დავ­კარ­გე ჩემი ან­გე­ლო­ზი, მივ­ხვდი თუ რამ­დენ ადა­მი­ანს და­წყდა გული, რამ­დენ ადა­მი­ანს ეხ­მა­რე­ბო­და და აბედ­ნი­ე­რე­ბა, რამ­დენს დღემ­დე აკ­ლია... მას უყ­ვარ­და სი­ლა­მა­ზე. გან­სა­კუთ­რე­ბით ცხოვ­რე­ბის სი­ლა­მა­ზე, მა­ი­კო სა­ოც­რად უვ­ლი­და ყვა­ვი­ლებს და ახა­რებ­და იმათ, რომ­ლე­ბიც უკვე მო­მაკ­ვდა­ვი იყო.

ჯერ კი­დევ სულ პა­ტა­რამ მა­მი­დას სახ­ლი­დან, ად­ლე­რი­დან, ჩა­მო­ი­ტა­ნა პა­სიფ­ლო­რას ნერ­გი და გა­ა­ხა­რა. მო­წო­ნე­ბულ ყვა­ვილს სახ­ლში მო­არ­ბე­ნი­ნებ­და... ახლა კი მე და ჩემი მე­უღ­ლე ვუვ­ლით, ვარ­ჩევთ დი­ზა­ინს და ვა­ახ­ლებთ ბაღს. ჩვე­ნი დილა იწყე­ბა და დღე მთავ­რდე­ბა მას­ზე ზრუნ­ვით. ბა­ღის შე­მოვ­ლა - ეს რი­ტუ­ა­ლია, მცე­ნა­რე­ებ­თან ურ­თი­ერ­თო­ბით ვგრნობთ მა­ი­კოს­თან სი­ახ­ლო­ვეს, ეს სრუ­ლი­ად სხვა სამ­ყა­როა, რომ­ლის გად­მო­ცე­მა სი­ტყვე­ბით შე­უძ­ლე­ბე­ლია... ეს არის სივ­რცე ხი­ლულ­სა და უხი­ლავს შო­რის... გა­ნაგ­რძეთ კი­თხვა და ნა­ხეთ ფო­ტო­ე­ბი

ზღაპრული ბაღი ზუგდიდში, რომელიც დედამ გარდაცვლილ ქალიშვილს მიუძღვნა - "როცა ყვავილების სურნელს ვგრძნობ, მისი სუნია..."

ზღაპრული ბაღი ზუგდიდში, რომელიც დედამ გარდაცვლილ ქალიშვილს მიუძღვნა - "როცა ყვავილების სურნელს ვგრძნობ, მისი სუნია..."

ეს ის შემთხვევაა, როცა ინტერვიუს დროს კითხვებს ვერ ვსვამ. ეს ის შემთხვევაა, როცა შესავლისთვის სიტყვებს ვერ ვპოულობ. უბრალოდ, ეს სტატია უნდა წაიკითხო, რომ გაიგო, რა სევდიანი ისტორია იმალება ულამაზესი, ზღაპრული ბაღის უკან, რომელიც ნინო თორდიამ ზუგდიდის ერთ-ერთ ულამაზეს სოფელში გააშენა...

- პროფესიით ინჟინერი ვარ, ვცხოვრობ ზუგდიდში ერთ-ერთ ულამაზეს სოფელში, სადაც საშუალება მაქვს ვაკეთო ის, რაც მე მიყვარს და მაბედნიერებს. ჩემი მეუღლე, ფრიდონ ჭაჭუა, პროფესიით იურისტია, უკვე პენსიაზე გავიდა და მეხმარება საყვარელ საქმიანობაში. მხარში მიდგას ყველანაირად, რადგან მასაც დიდ სიამოვნებას ანიჭებს ყვავილებთან და მიწასთან ურთიერთობა. მყავს შვილი, რეზო, ძალიან მამაცი და ერთგული, ის მსახურობს ერთ-ერთ ძალოვან სისტემაში...

- როდის დაიბადა იდეა, რომ ულამაზესი ბაღი გაგეშენებინათ?

- წლების წინ ჩვენი ბაღი იყო ჩვეულებრივი ბაღი, სტანდარტული ყვავილებით. შემდეგ კი ჩემი ბაღი, ჩემი ცხოვრების ნაწილი გახდა. მას აქვს სული და გრძნობა, მას სტკივა ჩემთან ერთად და უხარია არანაკლებ, ვიდრე მე. ის ცოცხალი არსებაა და მასში მე ვპოულობ შველას. შველას ყოველდღიური პრობლემებისგან, შველას ჩემი ცხოვრების ტრაგედიისგან, შველას ჩემი დარდისგან.

- თუ ძალიან მტკივნეული არ არის თქვენთვის, იქნებ მოგვიყვეთ რა ტრაგედიაზე გვესაუბრებით...

- ჩემი ბაღი მივუძღვენი ჩემს ქალიშვილს, რომელიც ტრაგიკულად დავკარგე. მაიკო იყო ცხოვრების განმანათებელი და პოზიტივით სავსე ადამიანი, რომელსაც ძალიან უყვარდა ყვავილები. მისთვის დავიწყე ეს საქმიანობა. მე მჯერა, როდესაც შიშველი ხელებით ვმუშაობ მიწასთან, მის სულს ვეხები, როცა ველაპარაკები, ჩემი მაკო მისმენს და მაძლიერებს, როცა ყვავილების სურნელს ვგრძნობ, მისი სუნია. რომ გაიგოთ, როგორ შევქმენი ეს ბაღი, უნდა გაიგოთ, როგორი იყო ის, ვის სახელსაც ატარებს და ვის გამო ვცდილობ და ვიგონებ ამ კომპოზიციებს.

ჩემი მაკო იყო ულამაზესი ახალგაზრდა და სიცოცხლით სავსე გოგონა. მას უნდოდა მოესწრო ამ ცხოვრებაში ყველაფერი, როცა მიდიოდა დადებით მუხტს გადასცემდა ყველას. მაშინ როდესაც დავკარგე ჩემი ანგელოზი, მივხვდი თუ რამდენ ადამიანს დაწყდა გული, რამდენ ადამიანს ეხმარებოდა და აბედნიერება, რამდენს დღემდე აკლია... მას უყვარდა სილამაზე. განსაკუთრებით ცხოვრების სილამაზე, მაიკო საოცრად უვლიდა ყვავილებს და ახარებდა იმათ, რომლებიც უკვე მომაკვდავი იყო.

ჯერ კიდევ სულ პატარამ მამიდას სახლიდან, ადლერიდან, ჩამოიტანა პასიფლორას ნერგი და გაახარა. მოწონებულ ყვავილს სახლში მოარბენინებდა... ახლა კი მე და ჩემი მეუღლე ვუვლით, ვარჩევთ დიზაინს და ვაახლებთ ბაღს. ჩვენი დილა იწყება და დღე მთავრდება მასზე ზრუნვით. ბაღის შემოვლა - ეს რიტუალია, მცენარეებთან ურთიერთობით ვგრნობთ მაიკოსთან სიახლოვეს, ეს სრულიად სხვა სამყაროა, რომლის გადმოცემა სიტყვებით შეუძლებელია... ეს არის სივრცე ხილულსა და უხილავს შორის... განაგრძეთ კითხვა და ნახეთ ფოტოები

უზენაესი სასამართლოს მოსამართლეობის ყოფილი კანდიდატი თამთა თოდაძეზე - "რა ბრიჯიტ ბარდო ესა მყავს, რა აბია ასეთი ნეტავ"

ვინ არის შორენა ბეგაშვილის ყოფილი ქმრის მეუღლე, რომელიც უკრაინაში ცნობილი დიზაინერია

8-9 ოქტომბერს ძლიერი წვიმა და ქარია, 10-ში კვლავ გამოიდარებს - უახლოესი დღეების ამინდის პროგნოზი