Faceამბები
კონფლიქტები
პოლიტიკა

8

ივნისი

დღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი

კვირა, მთვარის მეცამეტე დღე დაიწყება 19:40-ზე, მთვარე მორიელშია – კარგია ჯგუფური მუშაობისთვის, ახალი ინფორმაციის მოსაპოვებლად, სწავლის დასაწყებად. საყოფაცხოვრებო ნივთების დაგროვების, შეძენისა და წარმოებისთვის. კარგია პურის გამოცხობა. არ არის რეკომენდებული სერიოზული საქმეების და ვალდებულებების შესრულება, განსაკუთრებით მარტო. ადრე დაწყებული პროექტების მიტოვება. სიზარმაცე. ხელსაყრელი დღეა მოგზაურობისთვის, მივლინების ან მომლოცველებისთვის. აგრეთვე ოჯახის შესაქმნელად.
საზოგადოება
მსოფლიო
მეცნიერება
სამხედრო
კულტურა/შოუბიზნესი
მოზაიკა
კვირის კითხვადი სტატიები
თვის კითხვადი სტატიები
გურული ქალბატონი, რომელმაც თბილისური კარიერა სოფელში ცხოვრებაზე გაცვალა - დაათვალიერეთ მისი ულამაზესი კარმიდამო
 გურული ქალბატონი, რომელმაც თბილისური კარიერა სოფელში ცხოვრებაზე გაცვალა - დაათვალიერეთ მისი ულამაზესი კარმიდამო

ჩვენს დრო­ში სოფ­ლი­დან ქა­ლაქ­ში წა­სუ­ლი ბევ­რი მი­ნა­ხავს, ქა­ლა­ქი­დან სო­ფელ­ში დაბ­რუ­ნე­ბუ­ლი - ცო­ტა. "ში­ნის" გუ­რუ­ლი მას­პინ­ძე­ლი, და­რე­ჯან ბერ­ძე­ნიშ­ვი­ლი ის ახალ­გაზ­რ­და ქალ­ბა­ტო­ნია, რო­მელ­მაც თბი­ლი­სურ კა­რი­ე­რა­ზე თა­ვი­სი ნე­ბით თქვა უარი და მშობ­ლი­ურ გუ­რი­ას - არაჩ­ვე­უ­ლებ­რივ ხი­დის­თავს და­უბ­რუნ­და. და­კას (ა­სე ეძა­ხი­ან და­რე­ჯანს ში­ნა­უ­რუ­ლად) სახ­ლ­ში ყვე­ლა­ფე­რი მი­სე­ბუ­რია, მი­სი დი­ზა­ი­ნით და დახ­ვე­წი­ლი გე­მოვ­ნე­ბით მო­წყო­ბი­ლი. შე­მოქ­მე­დი ადა­მი­ა­ნის ხედ­ვა სახ­ლის თი­თო­ე­ულ კუ­თხე-კუნ­ჭულ­ში იგ­რ­ძ­ნო­ბა. ლა­მა­ზად მოვ­ლი­ლი ეზოც თვალ­ში მოგ­ხ­ვ­დე­ბათ. ახ­ლა სწო­რედ აქ მას­პინ­ძ­ლობს ნაც­ნობ-მე­გობ­რებს - კე­ცებ­ზე გა­მომ­ცხ­ვა­რი უგემ­რი­ე­ლე­სი ხა­ჭა­პუ­რე­ბით, სახ­ლ­ში დამ­ზა­დე­ბუ­ლი ღვი­ნო-არ­ყით და რაც მთა­ვა­რია, თა­ვი­სი ახა­ლი და წარ­მა­ტე­ბუ­ლი საქ­მი­ა­ნო­ბის შე­დე­გით - ახ­ლე­ბუ­რი და მი­სე­ბუ­რი მე­თო­დით და­ჩი­რე­ბუ­ლი ნა­ტუ­რა­ლუ­რი, სუფ­თა, სან­დო ჩი­რით. მი­სი საქ­მი­ა­ნო­ბა "ა­წარ­მოე სა­ქარ­თ­ვე­ლოს" პრო­ექ­ტის ფარ­გ­ლებ­შია წა­მო­წყე­ბუ­ლი და მის­მა ჩი­რებ­მა უკ­ვე სა­ხე­ლიც გა­ით­ქ­ვა, ბა­ზარ­ზეც შეძ­ლო თა­ვის დამ­კ­ვიდ­რე­ბა. ყვე­ლა­ფე­რი კი ასე და­იწყო...

- მე ჩო­ხა­ტა­უ­რი­დან ვარ, ხი­დის­თავ­ში ჩე­მი მე­უღ­ლე ცხოვ­რობს. ინ­ს­ტი­ტუ­ტის დამ­თავ­რე­ბის შემ­დეგ რა­ი­ონ­ში წა­მო­ვე­დი და ჩე­მი პრო­ფე­სი­ით, ქი­მი­კო­სად და­ვი­წყე მუ­შა­ო­ბა. 90-იანი წლებ­ში ყვე­ლა­ნა­ი­რი წარ­მო­ე­ბა გა­ჩერ­და, ჩე­მი სამ­სა­ხუ­რიც და­ი­ხუ­რა. ჩემ­მა მე­გობ­რებ­მა გა­ზე­თის გა­კე­თე­ბა წა­მო­იწყეს, უფ­რო სწო­რად, გა­აგ­რ­ძე­ლეს. ჩო­ხა­ტა­ურ­ში სა­რე­დაქ­ციო ოაზი­სი შე­იკ­რა. რე­დაქ­ცი­ა­ში გვქონ­და კომ­პი­უ­ტე­რი, რაც მა­შინ ძა­ლი­ან დიდ იშ­ვი­ა­თო­ბას წარ­მო­ად­გენ­და. გე­ნე­რა­ტო­რის წყა­ლო­ბით დე­ნიც მუდ­მი­ვად მოგ­ვე­წო­დე­ბო­და. მე ვა­კა­ბა­დო­ნებ­დი. რამ­დე­ნი­მე წლის შემ­დეგ თბი­ლის­ში წა­მო­ვე­დი, აქ ჯერ დიდ მე­დი­აჰოლ­დინ­გში ვმუ­შა­ობ­დი, მერე ახალ პრო­ფე­სი­ას და­ვე­უფ­ლე, ბუ­ღალ­ტ­რო­ბა ვის­წავ­ლე. დღემ­დე რამ­დე­ნი­მე არა­სამ­თავ­რო­ბო ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ა­ში ვმუ­შა­ობ ფი­ნან­სურ მე­ნე­ჯე­რად, სა­ბუ­ღალ­ტ­რო აღ­რიცხ­ვას ახ­ლა დის­ტან­ცი­უ­რად ვა­ხერ­ხებ. სა­დაც ინ­ტერ­ნე­ტი მაქვს, ყველ­გან სამ­სა­ხურ­ში ვარ.

იმის მი­უ­ხე­და­ვად, რომ თბი­ლის­ში ვმუ­შა­ობ­დი და საკ­მა­ოდ კარ­გი შე­მო­სა­ვა­ლიც მქონ­და, სახ­ლ­ში დაბ­რუ­ნე­ბის ნოს­ტალ­გია დი­დი იყო. თბი­ლის­ში შინ ყოფ­ნის გან­ც­და არ მქონ­და, სახ­ლ­ში მხო­ლოდ აქ ვგრძნობ თავს. მით უმე­ტეს, ეს გა­რე­მო მე და ჩემ­მა მე­უღ­ლემ შევ­ქ­მე­ნით ჩვე­ნი გე­მოვ­ნე­ბით, ნელ-ნე­ლა, წლე­ბის გან­მავ­ლო­ბა­ში და ახ­ლა ის ჩვე­ნია, ჩვენს სამ­ყა­როს მო­ი­ცავს, რო­მე­ლიც ჩვე­ნი მე­გობ­რე­ბი­სა და ახ­ლობ­ლე­ბის საყ­ვა­რე­ლი ად­გი­ლიც გახ­და.

- და აქ­ვე და­იწყეთ საქ­მი­ა­ნო­ბა, რო­მე­ლიც წარ­მა­ტე­ბუ­ლი აღ­მოჩ­ნ­და...

- სულ მინ­დო­და, რა­ღაც ისე­თი საქ­მე წა­მო­მე­წყო, რო­მე­ლიც შინ და­მაბ­რუ­ნებ­და. ბევ­რი ფიქ­რის შემ­დეგ, ასეთ საქ­მედ ჩი­რის წარ­მო­ე­ბა მი­ვიჩ­ნიე. სო­ფელ­ში უამ­რა­ვი ხი­ლი ლპე­ბა, იყ­რე­ბა, არა­ვინ იბა­რებს. თა­ნაც გუ­რი­ა­ში ხილს არ ვწამ­ლავთ, ანუ დი­დი რე­სურ­სია ჩი­რის წარ­მო­ე­ბის­თ­ვის. და­ვი­წყე ინ­ფორ­მა­ცი­ის შეგ­რო­ვე­ბა ამ თე­მა­ზე, წარ­მო­ვიდ­გენ­დი, რო­გო­რი უნ­და ყო­ფი­ლი­ყო ჩე­მი ში­ნა­უ­რი სა­ამ­ქ­რო და პრო­დუქ­ცია. ბიზ­ნეს­გეგ­მაც დავ­წე­რე. შემ­დეგ მთავ­რო­ბამ და­იწყო პრო­ექ­ტი "აწარ­მოე სა­ქარ­თ­ვე­ლო­ში", რო­მელ­მაც მომ­ცა სა­შუ­ა­ლე­ბა, ჩე­მი ოც­ნე­ბა რე­ა­ლო­ბად მექ­ცია. იმ­დე­ნად ბევ­რი ნა­მუ­შე­ვა­რი მქონ­და ამ თე­მა­ზე, დარ­წ­მუ­ნე­ბუ­ლი ვი­ყა­ვი, რომ და­ფი­ნან­ს­დე­ბო­და და მარ­თ­ლაც ასე მოხ­და. და­ფი­ნან­სე­ბა 2015 წლის ნო­ემ­ბერ­ში მი­ვი­ღე და წარ­მო­უდ­გე­ნელ ვა­და­ში, 1 თვე­ში - სა­ა­ხალ­წ­ლოდ ჩე­მი პრო­დუქ­ცია უკ­ვე გა­ყიდ­ვა­ში იყო. ეს ჩე­მი, ჩე­მი ოჯა­ხის წევ­რე­ბის და უამ­რა­ვი მე­გობ­რის თა­ნად­გო­მის შე­დე­გია. ძა­ლი­ან ბედ­ნი­ე­რი ვარ, რომ მაქვს ჩე­მი საქ­მე და გვერ­დით მყავს ბევ­რი ადა­მი­ა­ნი, რო­მელ­თაც უხა­რი­ათ ჩე­მი საქ­მი­ა­ნო­ბა და უხა­რიათ ის, რომ სოფ­ლად ერ­თი კარ­გი წა­მო­წყე­ბის თა­ნა­მო­ნა­წი­ლე­ნი არი­ან. მხო­ლოდ ისი­ნი კი არა, სრუ­ლი­ად უცხო ადა­მი­ა­ნე­ბი

მეხ­მა­რე­ბი­ან, მაკ­ვა­ლი­ა­ნე­ბენ.

გაგ­რძე­ლე­ბა + ფო­ტო­გა­ლე­რეა

გურული ქალბატონი, რომელმაც თბილისური კარიერა სოფელში ცხოვრებაზე გაცვალა - დაათვალიერეთ მისი ულამაზესი კარმიდამო

 გურული ქალბატონი, რომელმაც თბილისური კარიერა სოფელში ცხოვრებაზე გაცვალა - დაათვალიერეთ მისი ულამაზესი კარმიდამო

ჩვენს დრო­ში სოფ­ლი­დან ქა­ლაქ­ში წა­სუ­ლი ბევ­რი მი­ნა­ხავს, ქა­ლა­ქი­დან სო­ფელ­ში დაბრუნე­ბუ­ლი - ცო­ტა. "ში­ნის" გუ­რუ­ლი მას­პინ­ძე­ლი, და­რე­ჯან ბერ­ძე­ნიშ­ვი­ლი ის ახალ­გაზ­რ­და ქალ­ბა­ტო­ნია, რო­მელ­მაც თბი­ლი­სურ კა­რი­ე­რა­ზე თა­ვი­სი ნე­ბით თქვა უარი და მშობ­ლი­ურ გურიას - არაჩ­ვე­უ­ლებ­რივ ხი­დის­თავს და­უბ­რუნ­და. და­კას (ა­სე ეძა­ხი­ან და­რე­ჯანს ში­ნა­უ­რუ­ლად) სახ­ლ­ში ყვე­ლა­ფე­რი მი­სე­ბუ­რია, მი­სი დი­ზა­ი­ნით და დახ­ვე­წი­ლი გე­მოვ­ნე­ბით მოწყო­ბი­ლი. შე­მოქ­მე­დი ადა­მი­ა­ნის ხედ­ვა სახ­ლის თი­თო­ე­ულ კუთხე-კუნ­ჭულ­ში იგ­რ­ძ­ნო­ბა. ლა­მა­ზად მოვ­ლი­ლი ეზოც თვალ­ში მოგ­ხ­ვ­დე­ბათ. ახ­ლა სწო­რედ აქ მას­პინ­ძ­ლობს ნაც­ნობ-მე­გობ­რებს - კე­ცებ­ზე გა­მომ­ცხ­ვა­რი უგემ­რი­ე­ლე­სი ხა­ჭა­პუ­რე­ბით, სახ­ლ­ში დამ­ზა­დე­ბუ­ლი ღვი­ნო-არ­ყით და რაც მთა­ვა­რია, თა­ვი­სი ახა­ლი და წარ­მა­ტე­ბუ­ლი საქ­მი­ა­ნო­ბის შე­დე­გით - ახ­ლე­ბუ­რი და მი­სე­ბუ­რი მე­თო­დით და­ჩი­რე­ბუ­ლი ნა­ტუ­რა­ლუ­რი, სუფ­თა, სან­დო ჩი­რით. მი­სი საქ­მი­ა­ნო­ბა "ა­წარ­მოე სა­ქარ­თ­ვე­ლოს" პრო­ექ­ტის ფარ­გ­ლებ­შია წა­მოწყე­ბუ­ლი და მის­მა ჩი­რებ­მა უკ­ვე სა­ხე­ლიც გა­ით­ქ­ვა, ბა­ზარ­ზეც შეძ­ლო თა­ვის დამ­კ­ვიდ­რე­ბა. ყვე­ლა­ფე­რი კი ასე და­იწყო...

- მე ჩო­ხა­ტა­უ­რი­დან ვარ, ხი­დის­თავ­ში ჩე­მი მე­უღ­ლე ცხოვ­რობს. ინ­ს­ტი­ტუ­ტის დამ­თავ­რე­ბის შემ­დეგ რა­ი­ონ­ში წა­მო­ვე­დი და ჩე­მი პრო­ფე­სი­ით, ქი­მი­კო­სად და­ვიწყე მუ­შა­ო­ბა. 90-იანი წლებ­ში ყვე­ლა­ნა­ი­რი წარ­მო­ე­ბა გა­ჩერ­და, ჩე­მი სამ­სა­ხუ­რიც და­ი­ხუ­რა. ჩემ­მა მე­გობ­რებ­მა გა­ზე­თის გა­კე­თე­ბა წა­მო­იწყეს, უფ­რო სწო­რად, გა­აგ­რ­ძე­ლეს. ჩო­ხა­ტა­ურ­ში სა­რე­დაქ­ციო ოაზი­სი შე­იკ­რა. რე­დაქ­ცი­ა­ში გვქონ­და კომ­პი­უ­ტე­რი, რაც მა­შინ ძა­ლი­ან დიდ იშ­ვი­ა­თო­ბას წარ­მო­ად­გენ­და. გე­ნე­რა­ტო­რის წყა­ლო­ბით დე­ნიც მუდ­მი­ვად მოგ­ვე­წო­დე­ბო­და. მე ვა­კა­ბა­დო­ნებ­დი. რამ­დე­ნი­მე წლის შემ­დეგ თბი­ლის­ში წა­მო­ვე­დი, აქ ჯერ დიდ მედიაჰოლდინგში ვმუშაობდი, მერე ახალ პრო­ფე­სი­ას და­ვე­უფ­ლე, ბუ­ღალ­ტ­რო­ბა ვის­წავ­ლე. დღემ­დე რამ­დე­ნი­მე არა­სამ­თავ­რო­ბო ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ა­ში ვმუ­შა­ობ ფი­ნან­სურ მე­ნე­ჯე­რად, სა­ბუ­ღალ­ტ­რო აღ­რიცხ­ვას ახ­ლა დის­ტან­ცი­უ­რად ვა­ხერ­ხებ. სა­დაც ინ­ტერ­ნე­ტი მაქვს, ყველ­გან სამ­სა­ხურ­ში ვარ.

იმის მი­უ­ხე­და­ვად, რომ თბი­ლის­ში ვმუ­შა­ობ­დი და საკ­მა­ოდ კარ­გი შე­მო­სა­ვა­ლიც მქონ­და, სახ­ლ­ში დაბ­რუ­ნე­ბის ნოს­ტალ­გია დი­დი იყო. თბი­ლის­ში შინ ყოფ­ნის გან­ც­და არ მქონ­და, სახ­ლ­ში მხო­ლოდ აქ ვგრძნობ თავს. მით უმე­ტეს, ეს გა­რე­მო მე და ჩემ­მა მე­უღ­ლემ შევ­ქ­მე­ნით ჩვე­ნი გე­მოვ­ნე­ბით, ნელ-ნე­ლა, წლე­ბის გან­მავ­ლო­ბა­ში და ახ­ლა ის ჩვე­ნია, ჩვენს სამ­ყა­როს მო­ი­ცავს, რო­მე­ლიც ჩვე­ნი მე­გობ­რე­ბი­სა და ახ­ლობ­ლე­ბის საყ­ვა­რე­ლი ად­გი­ლიც გახ­და.

- და აქ­ვე და­იწყეთ საქ­მი­ა­ნო­ბა, რო­მე­ლიც წარ­მა­ტე­ბუ­ლი აღ­მოჩ­ნ­და...

- სულ მინ­დო­და, რა­ღაც ისე­თი საქ­მე წა­მო­მეწყო, რო­მე­ლიც შინ და­მაბ­რუ­ნებ­და. ბევ­რი ფიქ­რის შემ­დეგ, ასეთ საქ­მედ ჩი­რის წარ­მო­ე­ბა მი­ვიჩ­ნიე. სო­ფელ­ში უამ­რა­ვი ხი­ლი ლპე­ბა, იყ­რე­ბა, არა­ვინ იბა­რებს. თა­ნაც გუ­რი­ა­ში ხილს არ ვწამ­ლავთ, ანუ დი­დი რე­სურ­სია ჩი­რის წარ­მო­ე­ბის­თ­ვის. და­ვიწყე ინ­ფორ­მა­ცი­ის შეგ­რო­ვე­ბა ამ თე­მა­ზე, წარ­მო­ვიდ­გენ­დი, რო­გო­რი უნ­და ყო­ფი­ლი­ყო ჩე­მი ში­ნა­უ­რი სა­ამ­ქ­რო და პრო­დუქ­ცია. ბიზ­ნეს­გეგ­მაც დავ­წე­რე. შემ­დეგ მთავ­რო­ბამ და­იწყო პრო­ექ­ტი "აწარ­მოე სა­ქარ­თ­ვე­ლო­ში", რო­მელ­მაც მომ­ცა სა­შუ­ა­ლე­ბა, ჩე­მი ოც­ნე­ბა რე­ა­ლო­ბად მექ­ცია. იმ­დე­ნად ბევ­რი ნა­მუ­შე­ვა­რი მქონ­და ამ თე­მა­ზე, დარ­წ­მუ­ნე­ბუ­ლი ვი­ყა­ვი, რომ და­ფი­ნან­ს­დე­ბო­და და მარ­თ­ლაც ასე მოხ­და. და­ფი­ნან­სე­ბა 2015 წლის ნო­ემ­ბერ­ში მი­ვი­ღე და წარ­მო­უდ­გე­ნელ ვა­და­ში, 1 თვე­ში - სა­ა­ხალ­წ­ლოდ ჩე­მი პრო­დუქ­ცია უკ­ვე გა­ყიდ­ვა­ში იყო. ეს ჩე­მი, ჩე­მი ოჯა­ხის წევ­რე­ბის და უამ­რა­ვი მე­გობ­რის თა­ნად­გო­მის შე­დე­გია. ძა­ლი­ან ბედ­ნი­ე­რი ვარ, რომ მაქვს ჩე­მი საქ­მე და გვერ­დით მყავს ბევ­რი ადა­მი­ა­ნი, რო­მელ­თაც უხა­რი­ათ ჩე­მი საქ­მი­ა­ნო­ბა და უხა­რიათ ის, რომ სოფ­ლად ერ­თი კარ­გი წა­მოწყე­ბის თა­ნა­მო­ნა­წი­ლე­ნი არი­ან. მხოლოდ ისინი კი არა, სრულიად უცხო ადამიანები

მეხმარებიან, მაკვალიანებენ.

გაგრძელება + ფოტოგალერეა

"ბავშვის დედა კართან მუხლებზე მდგომი დამხვდა, სიტყვებს თავს ვერ უყრიდა" - სცენიდან ომში და ომიდან სამაშველო სამსახურში წასული ბიჭის ამბავი

"ბავშვის ოპერაცია 300 000 ევრო ჯდება და სანამ თანხას არ გადავურიცხავთ, არაფერს უკეთებენ" - პატარა ანიტას დახმარება სჭირდება

"ვაჟა გაფრინდაშვილი მონაწილეობდა 2008 წლის აგვისტოს მოვლენებში, როგორც ექიმი" - ე.წ.სამხრეთ ოსეთის დე ფაქტო КГБ