"ტრაილერი ხორცის საკეპ მანქანას ჰგავდა, ყველგან გვამები იყო..." - ნიცას ტერაქტს გადარჩენილები ტრაგედიას იხსენებენ

14 ივლისს, საფრანგეთის ქალაქ ნიცაში, ეროვნული დღესასწაული - ბასტილიის აღების დღე დიდი ტრაგედიით დასრულდა. გვიან საღამოს სანაპიროზე ფოიერვერკების საყურებლად შეკრებილი ათაობით ათასი ადამიანი ტერორისტული თავდასხმის მსხვერპლად იქცა. ხალხის მასაში დიდი სიჩქარით შევრდნილ სატვირთო მანქანას 84 ადამინი ემსხვერპლა, მათ შორის ბავშვები.

ფრანგული პოლიციის ინფორმციით, თავდამსხმელის ვინაობა ცნობილია, თუმცა მას ჯერჯერობით არ ასაჯაროვებენ, თუმცა ფრანგული მედია უკვე წერს, რომ ის ნიცაში მცხოვრები, 31 წლის მუჰამედ ლაჰუაიეჯ ბუჰლელია, რომელიც წარმოშობით ტუნისელია. გავრცელებული ინფორმაციით, მან სატვირთო მანქანა ტერაქტამდე რამდენიმე დღით ადრე იქირავა.

როგორც ირკვევა, სატვირთო მანქანის თავდასხმის იარაღად გამოყენების შემთხვევები საერთაშორისო უსაფრთხოების სამსახურებისთვის, რომლებიც ტერორიზმს ებრძვიან, კარგადაა ცნობილი.

ისრაელსა და პალესტინაში ავტომობილის გამოყენებით ტერორისტული აქტი არაერთხელ მოუწყიათ აქამდეც.

რას ყვებიან ნიცაში მომხდარი ტრაგედიის თვითმხილველები?

"ვცდილობდი სანაპიროზე გვამებისთვის არ შემეხედა"

14 წლის ალექსეი მშობლებთან ერთად იტალიაში ჯერ ისვენებდა, ისინი რუსეთიდან მილანში ჩავიდნენ, რის შემდეგაც რამდენიმე დღით ნიცას ესტუმრნენ.

ალექსეი:

"ნიცაში საღამოს ჩავედით და მაშინვე ქალაქის ქუჩებში გავიარეთ - ყველგან სადღესასწაულო განწყობა იგრძნობოდა. ჩვენც, როგორც ყველა, ფოიერვერკის სანახავად სანაპიროზე წავედით. ფოიერვერკის გაშვებიდან დაახლოებით 10 წუთში მამამ მე და დედას უეცრად ტროტუარისკენ გვიბიძგა და უკან რომ მოვიხედე, დავინახე სატვირთო ავტომობილმა 2-3 მეტრში როგორ ჩაგვიარა. თავიდან ვერავინ გაიგო რა ხდებოდა, მე კი დავინახე როგორ დაეჯახა მანქანა 3 ადამიანს. ისე განვითარდა სიტუაცია, როგორც მძაფრ სიუჟეტიან ფილმებში: ყოველი მხრიდან ხალხის ყვირილი ისმოდა, დედამ ტირილი დაიწყო. ასფალტზე დაჭრილი ადამიანები იწვნენ, ყველანი მათ დასახმარებლად გამორბოდნენ. შესაძლოა, ბევრი ადამიანის სიცოცხლე გადაერჩინათ, მაგრამ ხალხი პანიკაში იყო, სხვადასხვა მიმართულებით გარბოდნენ. მამამ ხელი მოგვკიდა მე და დედას და უახლოესი სასტუმროსკენ გავიქეცით.

ჩვენს გარდა ამ სასტუმროს თავი სხვებმაც შეაფარეს, იქ 50-მდე შეშინებული ადამიანი დაგვხვდა. მომსახურე პერსონალი სიმშვიდის შენარჩუნებას ცდილობდა და ხალხს წყალსაც სთავაზობდნენ. სასტუმროში დაჭრილი და დაშავებული არავინ იყო.

სასტუმროში შესვლიდან 2 წუთში ქუჩაში სროლის ხმა გაისმა. ხალხში პანიკამ იმატა, მხოლოდ ის დავინახე როგორ მისდევდნენ სამართალდამცავები სატვირთო ავტომობილს. 10 წუთი გრძელდებოდა სროლის ხმა, შემდეგ თითქოს ყველაფერი დაწყნარდა.

მამამ გადაწყვიტა, რომ ამ სასტუმროში გაჩერება სახიფათო იყო და ჩვენი სასტუმროსკენ გავიქეცით, გზაში ვცდილობდი სანაპიროზე გვამებისთვის არ შემეხედა, ჩემთვის საკმარისი იყო საშინელი ყვირილისა და ტირილის მოსმენა"... განაგრძეთ კითხვა