4
ივნისიდღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი
ფიზიკოს ზურაბ ხვედელიძის ცხოვრება სავსეა ამოუცნობი მოვლენებით. პირველი სასწაული მის ბავშვობაში მოხდა. ახლა 84 წლის არის, ცხოვრებაში თავს გადახდენილი არაერთი ამბავი წინასწარ სიზმარში აქვს ნანახი. როგორც ფიზიკოსი, ამ მოვლენას ახსნას ვერ უძებნის, პაუზის შემდეგ კი დასძენს: - სხვა რა ვუწოდო, თუ არა - სასწაული?
- ჭიათურის რაიონის სოფელ რგანში დავიბადე და გავიზარდე. მამა მაღაროს მუშა გახლდათ, დედა - დიასახლისი. ოჯახში მე-7 შვილი ვიყავი, მაგრამ 2 ბავშვი გარდაცვლილი ჰყავდათ. წლინახევრისას "წითელა ბატონები" შემხვდა. თავდაპირველად არანაირი გართულება არ მქონია, მაგრამ ერთ საღამოს მამა შინ ნასვამი დაბრუნებულა. ამბობენ, როდესაც სახლში "ბატონებია", ოჯახის წევრებისთვის ალკოჰოლის მიღება იკრძალება. მამას სიმთვრალის გამო "ბატონები" "გაბრაზდნენ", 9 დღე-ღამის განმავლობაში გაუნძრევლად ვწოლილვარ. ადრე სოფლებში გამოლოცვები იცოდნენ, 9 ქალი მოუყვანიათ, მაგრამ მდგომარეობიდან მაინც ვერ გამოვდიოდი. ერთ დღეს სამსახურიდან შინ დაბრუნებული მამა შინ არ შემოსულა, ბოსლიდან ხარების უღელი გამოუტანია, კისერზე დაუდგამს და დაჩოქილს სახლის გარშემო სამჯერ შემოუვლია. თან ლოცულობდა და უფალს ჩემს თავს ავედრებდა. იმ საღამოსვე შედარებით კარგად გავმხდარვარ. მართალია გადავრჩი, მაგრამ დავმუნჯდი. საერთოდ ვეღარ ვლაპარაკობდი.
- მამათქვენმა რა თქვა, ასე რატომ მოვიქეციო?
- მამა ამ თემაზე არ ლაპარაკობდა. როგორც მოგვიანებით გაირკვა, სიზმარში უნახავს, ასე მოიქეცი და შვილი მორჩებაო. 4 წლამდე მუნჯი ვიყავი, ოჯახი ამ მდგომარეობას შეეგუა.
- ექიმთან არ წაგიყვანეს?
- როგორ არ წამიყვანეს. ყველა ექიმი ამბობდა, ეს ბავშვი ალაპარაკდებაო.
- ლაპარაკი როგორ დაიწყეთ?
- 4 წლის ასაკში თავს გადახდენილი ეს ამბავი ძალიან კარგად მახსოვს. აპრილის ბოლო კვირა დღე იდგა, თბილი ამინდი იყო, ეზოში დედა ტრიალებდა, ყველანი სახლში იყვნენ. ჩვენთან იქვე პატარა სახლი იდგა, სადაც ბებია და ბაბუა ცხოვრობდნენ. ბაბუა ღამის 4 საათზე ამდგარა ისე, რომ არავისთვის არაფერი უთქვამს და სახლიდან წასულა. დაახლოებით დილის 11 საათი იყო, ეზოს კარი რომ გაიღო და ლამაზი ვაცი შემოვიდა, პირდაპირ ჩემკენ გამოემართა. დედას შეეშინდა. სასწაული ის იყო, რომ ეს თხა ჩემთან მოვიდა, მუხლებზე დაიჩოქა და გაჩერდა. არ შემშინებია, მივეფერე. ამ დროს ბაბუა შემოვიდა ეზოში და დავიძახე - ბაბუა! მამა მომვარდა, ცალკე გამიყვანა, მომეფერა. იცოდა, ემოცია ზედმეტად არ უნდა გამოეხატა, არ უნდა შემშინებოდა, თორემ შესაძლებელი იყო, მეტყველება ისევ დამეკარგა. მეორე სიტყვა "დედა" მითქვამს.
- ბაბუამ თხა საიდან მოგიყვანათ, მასაც ხილვა ჰქონდა?
- გაირკვა, რომ ბაბუას სიზმარი უნახავს. თავად ეს სიზმარიც საოცარია: წინასწარ იცოდა, 7 კილომეტრის დაშორებით, სოფელ ნავარძეთში, რომელ უბანში, რომელ მცხოვრებთან უნდა მისულიყო, რომ ეს თხა წამოეყვანა. ის კაცი ენდო და გამოატანა. ბაბუა ამბობდა, რომ წამოვიყვანე, გზას დაადგა და 7 კილომეტრი ისე გამოიარა, არსად გადაუხვევია, პირდაპირ ჩვენს ეზოში მოვიდაო. იმერეთის მიხვეულ-მოხვეულ ბილიკებზე გზა როგორ გამოიგნო, საოცრება არ არის? მეტყველება თავდაპირველად მიჭირდა, მაგრამ მავარჯიშებდნენ. მალე იმდენს ვლაპარაკობდი, ამ მუნჯ ბავშვს "ჭყარტალა" დამარქვეს. მთელი ცხოვრების განმავლობაში სიზმრად ვნახულობდი ამბებს, რომლებიც შემდეგ აუცილებლად უნდა ახდენილიყო.
- იმ ამბებს მომიყვებით?
- X კლასში ვიყავი, მე და ჩემს თანატოლებს გვითხრეს: თუ გინდათ საბედო ნახოთ, საღამოს ისე უნდა დაიძინოთ, არ ივახშმოთ; სავსე მთვარე უნდა იყოს, გახვიდეთ ეზოში, ხელუკუღმა აიღოთ ცოტაოდენი მიწა, ბალიშის ქვეშ დადოთ და დაიძინოთო. ამაზე თავიდან ბევრი ვიცინე, მაგრამ მაინც გავაკეთე. დავიძინე და დამესიზმრა დიდი დარბაზი, ვზივარ სცენასთან ახლოს და სცენაზე გოგონა ცეკვავს. ეს ჯერ ოჯახის წევრებთანაც კი არ მითქვამს, ახლა პირველად ვყვები. გავიდა რამდენიმე წელი, სტუდენტი გავხდი, უკვე მესამე კურსზე ვარ და ერთ დღეს უნივერსიტეტის სააქტო დარბაზში, ფაკულტეტებს შორის ოლიმპიადა ტარდებოდა. ერთ-ერთმა გოგონამ იცეკვა აჭარული. ამ დროს გონებაში იმ სიზმარმა გამიელვა, ზუსტად ისეთი სიტუაცია იყო, როგორც სიზმრად მქონდა ნანახი. მალე ის მოცეკვავე გოგონა ჩემი მეუღლე გახდა. ... განაგრძეთ კითხვა
