პოლიტიკა
მსოფლიო
სამართალი
კულტურა/შოუბიზნესი
მეცნიერება
საზოგადოება
სპორტი
მოზაიკა
Faceამბები
სამხედრო
კონფლიქტები
კვირის კითხვადი სტატიები
თვის კითხვადი სტატიები
რა ღირს "მიმტანის" პროფესია საქართველოში და რა მოთხოვნები აქვთ დამსაქმებლებს
რა ღირს "მიმტანის" პროფესია საქართველოში და რა მოთხოვნები აქვთ დამსაქმებლებს

ჩე­მი რეს­პონ­დენ­ტი ჭკვი­ა­ნი, მშრო­მე­ლი და რაც მთა­ვა­რია, ძლი­ე­რი ადა­მი­ა­ნი გახ­ლავთ. ის ჯერ 22 წლის არის. მო­მა­ვალ­ში მსა­ხი­ო­ბო­ბას აპი­რებს, მაგ­რამ წლე­ბია, მიმ­ტა­ნად მუ­შა­ობს. ამ­ჟა­მინ­დელ პრო­ფე­სი­ას აფა­სებს და სხვებ­საც იმა­ვეს მო­უ­წო­დებს...

მა­რი­ამ ჟა­მუ­ტაშ­ვილს მიმ­ტა­ნის პრო­ფე­სი­ის შე­სა­ხებ ვე­სა­უბ­რე, თუმ­ცა აღ­მოჩ­ნ­და, რომ პა­ტა­რა ასა­კის მი­უ­ხე­და­ვად, გო­გო­ნას სა­ინ­ტე­რე­სო ცხოვ­რე­ბა აქვს გავ­ლი­ლი და გვერ­დი ვერც ამას ავუ­ა­რეთ... იმე­დია, მა­რი­ამ­თან ინ­ტერ­ვიუ მიმ­ტა­ნის პრო­ფე­სი­ის გაც­ნო­ბა­ში და­გეხ­მა­რე­ბათ და მე­ტიც - თავ­და­ჯე­რე­ბას შეგ­მა­ტებთ, გა­ნურ­ჩევ­ლად იმი­სა, თუ რო­მე­ლი პრო­ფე­სია გაქვთ არ­ჩე­უ­ლი.

- 5 წე­ლია, მიმ­ტა­ნად ვმუ­შა­ობ. სკო­ლა რომ და­ვამ­თავ­რე, სამ­სა­ხუ­რი მჭირ­დე­ბო­და. თე­ატ­რა­ლურ უნი­ვერ­სი­ტეტ­ში, სამ­სა­ხი­ო­ბო ფა­კულ­ტეტ­ზე ჩა­ბა­რე­ბა მინ­დო­და. ბავ­შ­ვო­ბა­ში, ჰო­ლი­ვუ­დის ვარ­ს­კ­ვ­ლა­ვე­ბის ბი­ოგ­რა­ფი­ებს ვკი­თხუ­ლობ­დი და უმ­რავ­ლე­სო­ბა წი­ნათ მიმ­ტა­ნად მუ­შა­ობ­და. ამ სა­კითხს ჩა­ვე­ძიე და მივ­ხ­ვ­დი: მსა­ხი­ობს სი­თა­მა­მე, ხალ­ხ­თან ურ­თი­ერ­თო­ბა აუცი­ლებ­ლად უნ­და ჰქონ­დეს. მიმ­ტა­ნო­ბა მსა­ხი­ო­ბო­ბას ჰგავს. ამი­ტო­მაც ავირ­ჩიე. თან, ასე ვთქვათ, ამ საქ­მით ფუ­ლიც ნორ­მა­ლუ­რად იშო­ვე­ბა. მა­ინ­ტე­რე­სებ­და სხვა­დას­ხ­ვა ღვი­ნის, კერ­ძის შეს­წავ­ლა და სა­ერ­თოდ, ამ პრო­ფე­სი­ა­ში რა რო­გორ იყო. ხალ­ხ­თან ურ­თი­ერ­თო­ბა მჭირ­დე­ბო­და. მსი­ა­მოვ­ნებ­და, რომ ადა­მი­ა­ნებს ღი­მი­ლით ვემ­სა­ხუ­რე­ბო­დი (ი­ღი­მის)...

- სამ­სა­ხუ­რი რო­გორ იპო­ვე?

- გა­მი­მარ­თ­ლა, რომ მცდე­ლო­ბის პირ­ველ­სა­ვე დღეს ამიყ­ვა­ნეს.

- ვა­კან­სია სად მო­ი­ძიე?

- ვა­კან­სია არ მი­ნა­ხავს. რად­გან სამ­სა­ხუ­რი მჭირ­დე­ბო­და, ინ­ტერ­ნეტ­ში "შევ­ძ­ვე­რი", რეს­ტორ­ნე­ბი მოვ­ძებ­ნე, შემ­დეგ კი რამ­დე­ნი­მე მათ­გან­ში მი­ვე­დი. გა­მი­მარ­თ­ლა და ერ­თ­გან სამ­სა­ხურ­ში ამიყ­ვა­ნეს.

- დამ­საქ­მებ­ლებს შენ­თან რა მო­თხოვ­ნე­ბი ჰქონ­დათ?

- თავ­და­პირ­ვე­ლად შევ­თა­ვა­ზე, გა­დამ­ზა­დე­ბას გა­ვივ­ლი­დი, მათ­თან მუ­შა­ო­ბა რომ და­მე­წყო. მა­თი პირ­ვე­ლი მო­თხოვ­ნა იყო, რომ აუცი­ლებ­ლად მო­წეს­რი­გე­ბუ­ლი ვყო­ფი­ლი­ყა­ვი, სამ­სა­ხურ­ში დრო­უ­ლად მივ­სუ­ლი­ყა­ვი და ა.შ. ასე­ვე, რუ­სუ­ლი და ინ­გ­ლი­სუ­რი ენა უნ­და მცოდ­ნო­და და გა­მარ­თუ­ლად მე­მეტყ­ვე­ლა, რად­გან მიმ­ტა­ნებს სტუმ­რებ­თან ურ­თი­ერ­თო­ბა გვიხ­დე­ბა. შემ­დეგ, სერ­ვი­სი ვის­წავ­ლე, რაც მომ­სა­ხუ­რე­ბის ტერ­მი­ნებ­სა და უამ­რავ რა­მეს გუ­ლის­ხ­მობს. მე­რე მო­მინ­და, ახა­ლი სამ­სა­ხუ­რი მე­შო­ვა. იქ მი­სულს გა­მომ­კი­თხეს, სერ­ვი­სი ვი­ცო­დი თუ არა. ყვე­ლა რეს­ტო­რან­ში სუფ­რის სხვა­დას­ხ­ვა­ნა­ი­რი, თა­ვი­სე­ბუ­რი გა­წყო­ბის სტი­ლი აქვთ. ყო­ველ ახალ სამ­სა­ხურ­ში ახალ-ახალ რა­ღა­ცებს ვით­ვი­სებ­დი.

- თავ­და­პირ­ვე­ლად, გა­დამ­ზა­დე­ბის­თ­ვის თან­ხა თა­ვად გა­ი­ღე თუ რეს­ტო­რან­მა?

- ფულს თა­ვად მაძ­ლევ­დ­ნენ, ოღონდ - გა­სამ­რ­ჯე­ლოს ნა­ხე­ვარს. ტრე­ნინ­გე­ბი გა­ვი­ა­რე.

- რა სირ­თუ­ლე­ებ­თა­ნაა და­კავ­ში­რე­ბუ­ლი მიმ­ტა­ნის პრო­ფე­სია?

- რო­გორც გი­თხა­რით, მიმ­ტა­ნო­ბა მსა­ხი­ო­ბო­ბას ჰგავს და სირ­თუ­ლეც ამას უკავ­შირ­დე­ბა: სამ­სა­ხურ­ში მი­სუ­ლებ­მა ჩვე­ნი გან­წყო­ბი­ლე­ბა კა­რის ზღურ­ბლს მიღ­მა უნ­და დავ­ტო­ვოთ, რად­გან რთუ­ლი დღის შემ­დეგ, რეს­ტო­რან­ში მო­სუ­ლი სტუ­მა­რი უნ­და გამ­ხი­ა­რულ­დეს, გუ­ლი გა­და­ა­ყო­ლოს და ა.შ. ჩვენს პრობ­ლე­მებს ვი­ვი­წყებთ და მომ­სა­ხუ­რე­ბა­ზე ვართ ორი­ენ­ტი­რე­ბუ­ლი. მიმ­ტანს თა­ვი­სი პრო­ფე­სია ძა­ლი­ან უნ­და უყ­ვარ­დეს, რად­გან თა­ვად თუ არ და­ა­ფა­სა, სხვა არ და­ა­ფა­სებს. სა­ერ­თო­დაც, საზღ­ვარ­გა­რეთ მიმ­ტა­ნო­ბა ძა­ლი­ან და­ფა­სე­ბუ­ლი პრო­ფე­სია გახ­ლავთ. უკ­ვე სა­ქარ­თ­ვე­ლო­შიც აფა­სე­ბენ, მაგ­რამ რო­ცა მუ­შა­ო­ბა და­ვი­წყე, მა­შინ ჩე­მი თა­ნა­ტო­ლე­ბი ამ სფე­რო­ში დი­დად არ იყ­ვ­ნენ და­საქ­მე­ბუ­ლე­ბი.

- რეს­ტორ­ნის მე­პატ­რო­ნე, მე­ნე­ჯე­რი თუ სტუ­მა­რი უსა­მარ­თ­ლოდ მოგ­პყ­რო­ბია?

- რა­ტომ­ღაც, სტუმ­რებ­თან და­კავ­ში­რე­ბულ მსგავს შემ­თხ­ვე­ვას ვერ ვიხ­სე­ნებ. ამ პრო­ფე­სი­ას ძა­ლი­ან ანა­ლი­ტი­კუ­რი აზ­როვ­ნე­ბა, ფსი­ქო­ლო­გი­ის ცოდ­ნა სჭირ­დე­ბა. რთუ­ლი სი­ტუ­ა­ცი­ე­ბი­დან იო­ლად "გა­მოძ­რო­მა" უნ­და შე­გეძ­ლოს. ალ­ბათ, ეს მეხ­მა­რე­ბო­და, რომ არც ერთ სტუ­მარ­თან პრობ­ლე­მა არ შემ­ქ­მ­ნია, რაც ძა­ლი­ან მი­ხა­რია და მე­ა­მა­ყე­ბა. უფ­რო­სებს რაც შე­ე­ხე­ბათ, პა­ტარ-პა­ტა­რა უთან­ხ­მო­ე­ბე­ბი ყო­ფი­ლა, მაგ­რამ რო­ცა

ყვე­ლა­ფე­რი გარ­კ­ვე­უ­ლა, სი­ტუ­ა­ცია დამ­შ­ვი­დე­ბუ­ლა. სა­დაც კი მი­მუ­შა­ვია, ყველ­გან კარ­გად მიც­ნო­ბენ და მგო­ნი, ვუყ­ვარ­ვარ კი­დეც...

- რთუ­ლი სი­ტუ­ა­ცი­ე­ბი ახ­სე­ნე. რა სირ­თუ­ლე­ებს გუ­ლის­ხ­მობ?

- მა­გა­ლი­თად, მიმ­ტანს ჩა­ბა­რე­ბუ­ლი მაქვს "პო­ზი­ცი­ა" - და­ახ­ლო­ე­ბით, 10 მა­გი­და. ამ 10 მა­გი­დი­დან 1 სა­ათ­ში 6 მა­გი­და შე­ივ­სო. ერ­თის შეკ­ვე­თა უნ­და მი­ი­ღო, მზა­რე­უ­ლებს გა­დას­ცე, შეკ­ვე­თა წა­მო­ი­ღო, მე­ო­რე შეკ­ვე­თა მი­ი­ღო, მე­სა­მე... თან, სუფ­თად და ლა­მა­ზად უნ­და მო­ემ­სა­ხუ­რო. ეს დიდ სირ­თუ­ლეს­თა­ნაა და­კავ­ში­რე­ბუ­ლი, თუმ­ცა გა­მოც­დი­ლი მიმ­ტა­ნე­ბი კარ­გად უმ­კ­ლავ­დე­ბი­ან და რეს­ტორ­ნი­დან სტუ­მა­რიც კმა­ყო­ფი­ლი მი­დის.

- მიმ­ტა­ნებს ერ­თ­მა­ნეთ­თან რო­გო­რი და­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბა გაქვთ? ე.წ. "ჩა­ის" რო­გორ ინა­წი­ლებთ?

- არის რეს­ტორ­ნე­ბი, სა­დაც ინ­დი­ვი­დუ­ა­ლუ­რი "ჩა­ი­ა" ანუ "ჩე­მი" მა­გი­დის სტუ­მა­რი რა თან­ხა­საც და­მი­ტო­ვებს, ის მხო­ლოდ ჩე­მია, მაგ­რამ ზოგ რეს­ტო­რან­ში "ჩა­ის" ყუთ­ში ვყრით, დღის ბო­ლოს კი შეგ­რო­ვე­ბულ თან­ხას ყვე­ლა­ნი ვი­ნა­წი­ლებთ. მარ­თა­ლია, გუ­ლის სიღ­რ­მე­ში, ერ­თ­მა­ნე­თის კონ­კუ­რენ­ტე­ბი ვართ, მაგ­რამ ყვე­ლა­ნი იმის­თ­ვის ვმუ­შა­ობთ, რომ სტუ­მა­რი რეს­ტორ­ნი­დან მაქ­სი­მა­ლუ­რად ნა­სი­ა­მოვ­ნე­ბი წა­ვი­დეს. რა­კი ჩვენს პრო­ფე­სი­ას პა­ტივს ვცემთ, ვცდი­ლობთ, საქ­მე ხა­რის­ხი­ა­ნად გა­ვა­კე­თოთ. ერ­თ­მა­ნეთს ხელს ვუ­წყობთ.

- შენ­თ­ვის ინ­დი­ვი­დუ­ა­ლუ­რი "ჩა­ი" უფ­რო მო­სა­ხერ­ხე­ბე­ლია თუ სა­ერ­თო?

- ჩემ­თ­ვის თა­ვი­სი ხიბ­ლი ორი­ვეს აქვს: ინ­დი­ვი­დუ­ა­ლურს ის კარ­გი მხა­რე აქვს, რომ თან­ხა მთლი­ა­ნად მიმ­ტა­ნი­საა და არა­ვინ ედა­ვე­ბა, მაგ­რამ პი­რა­დად მე, პრობ­ლე­მა არა­სო­დეს მქო­ნია, სხვა­ზე მეტ ფულს ვშო­უ­ლობ და თან­ხა სხვას რა­ტომ უნ­და გა­ვუ­ნა­წი­ლო-მეთ­ქი. სა­ერ­თოდ, მიმ­ტანს ინ­დი­ვი­დუ­ა­ლუ­რი "ჩა­ით" უფ­რო მე­ტი თან­ხა გრჩე­ბა, რად­გან შე­იძ­ლე­ბა, კო­ლე­გას იმ დღეს არ გა­უ­მარ­თ­ლოს და თან­ხა უნ­და უწი­ლა­დო. შე­სა­ბა­მი­სად, - ფუ­ლი გაკ­ლ­დე­ბა, მაგ­რამ შე­იძ­ლე­ბა, მე­ო­რე დღეს შენ არ გა­გი­მარ­თ­ლოს და შენს თა­ნამ­შ­რო­მელს გა­უ­მარ­თ­ლოს. სა­ერ­თო "ჩა­ის" ეს ხიბ­ლი აქვს.

- მსა­ხი­ო­ბო­ბა ხომ არ გა­და­ი­ფიქ­რე? ... გა­ნაგ­რძეთ კი­თხვა

დღის ვიდეო
00:00 / 00:00
გიორგი ბაჩიაშვილი - საქართველოს წარმომადგენლებმა, ივანიშვილის დავალებით, მიმართეს ბანდიტურ გზას და მოტაცებით ჩამომიყვანეს საქართველოში

რა ღირს "მიმტანის" პროფესია საქართველოში და რა მოთხოვნები აქვთ დამსაქმებლებს

რა ღირს "მიმტანის" პროფესია საქართველოში და რა მოთხოვნები აქვთ დამსაქმებლებს

ჩე­მი რეს­პონ­დენ­ტი ჭკვი­ა­ნი, მშრო­მე­ლი და რაც მთა­ვა­რია, ძლი­ე­რი ადა­მი­ა­ნი გახ­ლავთ. ის ჯერ 22 წლის არის. მო­მა­ვალ­ში მსა­ხი­ო­ბო­ბას აპი­რებს, მაგ­რამ წლე­ბია, მიმ­ტა­ნად მუ­შა­ობს. ამ­ჟა­მინ­დელ პრო­ფე­სი­ას აფა­სებს და სხვებ­საც იმა­ვეს მო­უ­წო­დებს...

მა­რი­ამ ჟა­მუ­ტაშ­ვილს მიმ­ტა­ნის პრო­ფე­სი­ის შე­სა­ხებ ვე­სა­უბ­რე, თუმ­ცა აღ­მოჩ­ნ­და, რომ პა­ტა­რა ასა­კის მი­უ­ხე­და­ვად, გო­გო­ნას სა­ინ­ტე­რე­სო ცხოვ­რე­ბა აქვს გავ­ლი­ლი და გვერ­დი ვერც ამას ავუ­ა­რეთ... იმე­დია, მა­რი­ამ­თან ინ­ტერ­ვიუ მიმ­ტა­ნის პრო­ფე­სი­ის გაც­ნო­ბა­ში და­გეხ­მა­რე­ბათ და მე­ტიც - თავ­და­ჯე­რე­ბას შეგ­მა­ტებთ, განურჩევლად იმი­სა, თუ რო­მე­ლი პრო­ფე­სია გაქვთ არ­ჩე­უ­ლი.

- 5 წე­ლია, მიმ­ტა­ნად ვმუ­შა­ობ. სკო­ლა რომ და­ვამ­თავ­რე, სამ­სა­ხუ­რი მჭირ­დე­ბო­და. თე­ატ­რა­ლურ უნი­ვერ­სი­ტეტ­ში, სამ­სა­ხი­ო­ბო ფა­კულ­ტეტ­ზე ჩა­ბა­რე­ბა მინ­დო­და. ბავ­შ­ვო­ბა­ში, ჰო­ლი­ვუ­დის ვარ­ს­კ­ვ­ლა­ვე­ბის ბი­ოგ­რა­ფი­ებს ვკითხუ­ლობ­დი და უმ­რავ­ლე­სო­ბა წი­ნათ მიმ­ტა­ნად მუ­შა­ობ­და. ამ სა­კითხს ჩა­ვე­ძიე და მივ­ხ­ვ­დი: მსა­ხი­ობს სი­თა­მა­მე, ხალ­ხ­თან ურ­თი­ერ­თო­ბა აუცი­ლებ­ლად უნ­და ჰქონ­დეს. მიმ­ტა­ნო­ბა მსა­ხი­ო­ბო­ბას ჰგავს. ამი­ტო­მაც ავირ­ჩიე. თან, ასე ვთქვათ, ამ საქ­მით ფუ­ლიც ნორ­მა­ლუ­რად იშო­ვე­ბა. მა­ინ­ტე­რე­სებ­და სხვა­დას­ხ­ვა ღვი­ნის, კერ­ძის შეს­წავ­ლა და სა­ერ­თოდ, ამ პრო­ფე­სი­ა­ში რა რო­გორ იყო. ხალ­ხ­თან ურ­თი­ერ­თო­ბა მჭირ­დე­ბო­და. მსი­ა­მოვ­ნებ­და, რომ ადა­მი­ა­ნებს ღი­მი­ლით ვემ­სა­ხუ­რე­ბო­დი (ი­ღი­მის)...

- სამ­სა­ხუ­რი რო­გორ იპო­ვე?

- გა­მი­მარ­თ­ლა, რომ მცდე­ლო­ბის პირ­ველ­სა­ვე დღეს ამიყ­ვა­ნეს.

- ვა­კან­სია სად მო­ი­ძიე?

- ვა­კან­სია არ მი­ნა­ხავს. რად­გან სამ­სა­ხუ­რი მჭირ­დე­ბო­და, ინ­ტერ­ნეტ­ში "შევ­ძ­ვე­რი", რეს­ტორ­ნე­ბი მოვ­ძებ­ნე, შემ­დეგ კი რამ­დე­ნი­მე მათ­გან­ში მი­ვე­დი. გა­მი­მარ­თ­ლა და ერ­თ­გან სამ­სა­ხურ­ში ამიყ­ვა­ნეს.

- დამ­საქ­მებ­ლებს შენ­თან რა მოთხოვ­ნე­ბი ჰქონ­დათ?

- თავ­და­პირ­ვე­ლად შევ­თა­ვა­ზე, გა­დამ­ზა­დე­ბას გა­ვივ­ლი­დი, მათ­თან მუ­შა­ო­ბა რომ და­მეწყო. მა­თი პირ­ვე­ლი მოთხოვ­ნა იყო, რომ აუცი­ლებ­ლად მო­წეს­რი­გე­ბუ­ლი ვყო­ფი­ლი­ყა­ვი, სამ­სა­ხურ­ში დრო­უ­ლად მივ­სუ­ლი­ყა­ვი და ა.შ. ასე­ვე, რუ­სუ­ლი და ინ­გ­ლი­სუ­რი ენა უნ­და მცოდ­ნო­და და გა­მარ­თუ­ლად მე­მეტყ­ვე­ლა, რად­გან მიმ­ტა­ნებს სტუმ­რებ­თან ურ­თი­ერ­თო­ბა გვიხ­დე­ბა. შემ­დეგ, სერ­ვი­სი ვის­წავ­ლე, რაც მომ­სა­ხუ­რე­ბის ტერ­მი­ნებ­სა და უამ­რავ რა­მეს გუ­ლის­ხ­მობს. მე­რე მო­მინ­და, ახა­ლი სამ­სა­ხუ­რი მე­შო­ვა. იქ მი­სულს გა­მომ­კითხეს, სერ­ვი­სი ვი­ცო­დი თუ არა. ყვე­ლა რეს­ტო­რან­ში სუფ­რის სხვა­დას­ხ­ვა­ნა­ი­რი, თა­ვი­სე­ბუ­რი გაწყო­ბის სტი­ლი აქვთ. ყო­ველ ახალ სამ­სა­ხურ­ში ახალ-ახალ რა­ღა­ცებს ვით­ვი­სებ­დი.

- თავ­და­პირ­ვე­ლად, გა­დამ­ზა­დე­ბის­თ­ვის თან­ხა თა­ვად გა­ი­ღე თუ რეს­ტო­რან­მა?

- ფულს თა­ვად მაძ­ლევ­დ­ნენ, ოღონდ - გა­სამ­რ­ჯე­ლოს ნა­ხე­ვარს. ტრე­ნინ­გე­ბი გა­ვი­ა­რე.

- რა სირ­თუ­ლე­ებ­თა­ნაა და­კავ­ში­რე­ბუ­ლი მიმ­ტა­ნის პრო­ფე­სია?

- რო­გორც გითხა­რით, მიმ­ტა­ნო­ბა მსა­ხი­ო­ბო­ბას ჰგავს და სირ­თუ­ლეც ამას უკავ­შირ­დე­ბა: სამ­სა­ხურ­ში მი­სუ­ლებ­მა ჩვე­ნი გან­წყო­ბი­ლე­ბა კა­რის ზღურბლს მიღ­მა უნ­და დავ­ტო­ვოთ, რად­გან რთუ­ლი დღის შემ­დეგ, რეს­ტო­რან­ში მო­სუ­ლი სტუ­მა­რი უნ­და გამ­ხი­ა­რულ­დეს, გუ­ლი გა­და­ა­ყო­ლოს და ა.შ. ჩვენს პრობ­ლე­მებს ვი­ვიწყებთ და მომ­სა­ხუ­რე­ბა­ზე ვართ ორი­ენ­ტი­რე­ბუ­ლი. მიმ­ტანს თა­ვი­სი პრო­ფე­სია ძა­ლი­ან უნ­და უყ­ვარ­დეს, რად­გან თა­ვად თუ არ და­ა­ფა­სა, სხვა არ და­ა­ფა­სებს. სა­ერ­თო­დაც, საზღ­ვარ­გა­რეთ მიმ­ტა­ნო­ბა ძა­ლი­ან და­ფა­სე­ბუ­ლი პრო­ფე­სია გახ­ლავთ. უკ­ვე სა­ქარ­თ­ვე­ლო­შიც აფა­სე­ბენ, მაგ­რამ რო­ცა მუ­შა­ო­ბა და­ვიწყე, მა­შინ ჩე­მი თა­ნა­ტო­ლე­ბი ამ სფე­რო­ში დი­დად არ იყ­ვ­ნენ და­საქ­მე­ბუ­ლე­ბი.

- რეს­ტორ­ნის მე­პატ­რო­ნე, მე­ნე­ჯე­რი თუ სტუ­მა­რი უსა­მარ­თ­ლოდ მოგ­პყ­რო­ბია?

- რა­ტომ­ღაც, სტუმ­რებ­თან და­კავ­ში­რე­ბულ მსგავს შემ­თხ­ვე­ვას ვერ ვიხ­სე­ნებ. ამ პრო­ფე­სი­ას ძა­ლი­ან ანა­ლი­ტი­კუ­რი აზ­როვ­ნე­ბა, ფსი­ქო­ლო­გი­ის ცოდ­ნა სჭირ­დე­ბა. რთუ­ლი სი­ტუ­ა­ცი­ე­ბი­დან იოლად "გა­მოძ­რო­მა" უნ­და შე­გეძ­ლოს. ალ­ბათ, ეს მეხ­მა­რე­ბო­და, რომ არც ერთ სტუ­მარ­თან პრობ­ლე­მა არ შემ­ქ­მ­ნია, რაც ძა­ლი­ან მი­ხა­რია და მე­ა­მა­ყე­ბა. უფ­რო­სებს რაც შე­ე­ხე­ბათ, პა­ტარ-პა­ტა­რა უთან­ხ­მო­ე­ბე­ბი ყო­ფი­ლა, მაგ­რამ რო­ცა

ყვე­ლა­ფე­რი გარ­კ­ვე­უ­ლა, სი­ტუ­ა­ცია დამ­შ­ვი­დე­ბუ­ლა. სა­დაც კი მი­მუ­შა­ვია, ყველ­გან კარ­გად მიც­ნო­ბენ და მგო­ნი, ვუყ­ვარ­ვარ კი­დეც...

- რთუ­ლი სი­ტუ­ა­ცი­ე­ბი ახ­სე­ნე. რა სირ­თუ­ლე­ებს გუ­ლის­ხ­მობ?

- მა­გა­ლი­თად, მიმ­ტანს ჩა­ბა­რე­ბუ­ლი მაქვს "პო­ზი­ცი­ა" - და­ახ­ლო­ე­ბით, 10 მა­გი­და. ამ 10 მა­გი­დი­დან 1 სა­ათ­ში 6 მა­გი­და შე­ივ­სო. ერ­თის შეკ­ვე­თა უნ­და მი­ი­ღო, მზა­რე­უ­ლებს გა­დას­ცე, შეკ­ვე­თა წა­მო­ი­ღო, მე­ო­რე შეკ­ვე­თა მი­ი­ღო, მე­სა­მე... თან, სუფ­თად და ლა­მა­ზად უნ­და მო­ემ­სა­ხუ­რო. ეს დიდ სირ­თუ­ლეს­თა­ნაა და­კავ­ში­რე­ბუ­ლი, თუმ­ცა გა­მოც­დი­ლი მიმ­ტა­ნე­ბი კარ­გად უმ­კ­ლავ­დე­ბი­ან და რეს­ტორ­ნი­დან სტუ­მა­რიც კმა­ყო­ფი­ლი მი­დის.

- მიმ­ტა­ნებს ერ­თ­მა­ნეთ­თან რო­გო­რი და­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბა გაქვთ? ე.წ. "ჩა­ის" რო­გორ ინა­წი­ლებთ?

- არის რეს­ტორ­ნე­ბი, სა­დაც ინ­დი­ვი­დუ­ა­ლუ­რი "ჩა­ი­ა" ანუ "ჩე­მი" მა­გი­დის სტუ­მა­რი რა თან­ხა­საც და­მი­ტო­ვებს, ის მხო­ლოდ ჩე­მია, მაგ­რამ ზოგ რეს­ტო­რან­ში "ჩა­ის" ყუთ­ში ვყრით, დღის ბო­ლოს კი შეგ­რო­ვე­ბულ თან­ხას ყვე­ლა­ნი ვი­ნა­წი­ლებთ. მარ­თა­ლია, გუ­ლის სიღ­რ­მე­ში, ერ­თ­მა­ნე­თის კონ­კუ­რენ­ტე­ბი ვართ, მაგ­რამ ყვე­ლა­ნი იმის­თ­ვის ვმუ­შა­ობთ, რომ სტუ­მა­რი რეს­ტორ­ნი­დან მაქ­სი­მა­ლუ­რად ნა­სი­ა­მოვ­ნე­ბი წა­ვი­დეს. რა­კი ჩვენს პრო­ფე­სი­ას პა­ტივს ვცემთ, ვცდი­ლობთ, საქ­მე ხა­რის­ხი­ა­ნად გა­ვა­კე­თოთ. ერ­თ­მა­ნეთს ხელს ვუწყობთ.

- შენ­თ­ვის ინ­დი­ვი­დუ­ა­ლუ­რი "ჩა­ი" უფ­რო მო­სა­ხერ­ხე­ბე­ლია თუ სა­ერ­თო?

- ჩემ­თ­ვის თა­ვი­სი ხიბ­ლი ორი­ვეს აქვს: ინ­დი­ვი­დუ­ა­ლურს ის კარ­გი მხა­რე აქვს, რომ თან­ხა მთლი­ა­ნად მიმ­ტა­ნი­საა და არა­ვინ ედა­ვე­ბა, მაგ­რამ პი­რა­დად მე, პრობ­ლე­მა არა­სო­დეს მქო­ნია, სხვა­ზე მეტ ფულს ვშო­უ­ლობ და თან­ხა სხვას რა­ტომ უნ­და გა­ვუ­ნა­წი­ლო-მეთ­ქი. სა­ერ­თოდ, მიმ­ტანს ინ­დი­ვი­დუ­ა­ლუ­რი "ჩა­ით" უფ­რო მე­ტი თან­ხა გრჩე­ბა, რად­გან შე­იძ­ლე­ბა, კო­ლე­გას იმ დღეს არ გა­უ­მარ­თ­ლოს და თან­ხა უნ­და უწილადო. შე­სა­ბა­მი­სად, - ფუ­ლი გაკ­ლ­დე­ბა, მაგ­რამ შე­იძ­ლე­ბა, მე­ო­რე დღეს შენ არ გა­გი­მარ­თ­ლოს და შენს თა­ნამ­შ­რო­მელს გა­უ­მარ­თ­ლოს. სა­ერ­თო "ჩა­ის" ეს ხიბ­ლი აქვს.

- მსა­ხი­ო­ბო­ბა ხომ არ გა­და­ი­ფიქ­რე? ... განაგრძეთ კითხვა

უზენაესი სასამართლოს მოსამართლეობის ყოფილი კანდიდატი თამთა თოდაძეზე - "რა ბრიჯიტ ბარდო ესა მყავს, რა აბია ასეთი ნეტავ"

ვინ არის შორენა ბეგაშვილის ყოფილი ქმრის მეუღლე, რომელიც უკრაინაში ცნობილი დიზაინერია

8-9 ოქტომბერს ძლიერი წვიმა და ქარია, 10-ში კვლავ გამოიდარებს - უახლოესი დღეების ამინდის პროგნოზი