ძველი სივრცის ახალი სიცოცხლე - გიორგი მირზიკაშვილის კალეიდოსკოპი

ფოტოები და ახალი კონდიცია

იწყებ ფოტოების დათვალიერებას და ძალიან მალე ივსები შთაბეჭდილებებით. თითოეული უცნაური სიჯიუტით ახერხებს თავი დაგამახსოვროს და "გაიძულოს" შემდეგი ნამუშევრის ნახვა, ამ დროს კიდევ ერთ სიახლეს და რაღაც განსაკუთრებულს ელი. გარკვეული ეტაპის შემდეგ თავიდან იწყებ კადრების დათვალიერებას, რათა მეტი დაინახო, მეტი იგრძნო და აცნობიერებ, რომ ახალ კონდიციაზე გადახვედი... და ეს მხოლოდ მაშინ, როცა ფოტოებს ინტერნეტსივრცეში ათვალიერებ. თუ ნამუშევრების ნახვის შესაძლებლობა იმ ლოკაციაზე გეძლევა, სადაც შემოქმედებმა ორიგინალური კონცეფციით ერთად მოუყარეს თავი - ეს უკვე ახალი თავგადასავალია.

...ერთი შეხედვით მიტოვებული შენობა, ნახევრად დანგრეული კედლები, ძველი არქიტექტურა და მოყვარული ფოტოგრაფების ინდივიდუალური ხედვა ერთმანეთს ორგანულად უკავშირდება და მნახველსაც თავის ნაწილად აქცევს. მაგრამ ეს უკვე 15 მაისს, ფოტოკონკურს "ქოლგას" ფარგლებში გამოფენის გახსნის შემდეგ, როცა ნამუშევრები მზად იქნებიან, დამთვალიერებელი მეტამორფოზაგავლილ სივრცეში "შეიტყუონ".

მოყვარული ფოტოგრაფები

გამოფენის გახსნამდე მოყვარულ ფოტოგრაფთა გაერთიანება "კალეიდოსკოპის" წევრები პირდაპირი მნიშვნელობით, ღამეებს ათენებენ იმისთვის, რომ საკმაოდ დიდი და ძველი შენობის სივრცე, ისევე დაუმორჩილონ მუსიკას, განათებას, ექსპოზიციას თუ ახალ აურას, როგორც თავად იმორჩილებენ იმ ერთადერთ წამს, რომელსაც კადრად აქცევენ და შემდეგ მნახველს უზიარებენ.

ფოტოგრაფიით თითოეული მათგანი სხვადასხვა დროს დაინტერესდა. განსხვავებული პროფესიები აქვთ - აქ არიან არქიტექტორები, ჟურნალისტები, ბანკის თანამშრომლები, იურისტები, მაგრამ ყველას ფოტოგრაფია აერთიანებთ. როგორც თავად ამბობენ, არ არსებობს ერთი კონკრეტული თემატიკა, რომლის ირგვლივაც საკუთარ ნამუშევრებს ქმნიან. ფოტოები ჟანრული მრავალფეროვნებით გამოირჩევა და ამავე დროს, თითოეული მათგანი ინდივიდუალურია.

მათი საქმიანობის მიზანი საზოგადოებისთვის რამდენიმე მთავარი შეტყობინების გაგზავნაა. სჯერათ, რომ სამსახურს მიღმა აუცილებელია, ადამიანს ჰქონდეს რაღაც ისეთი გატაცება, რომელიც მას შემოქმედებით სამყაროსთან დააკავშირებს. "ეს არის "სულიერი საზრდო", რომელიც რუტინისგან თავის დაღწევაში გვეხმარება," - ამბობს ერთ-ერთი მოყვარული ფოტოგრაფი. მათი მეორე გზავნილი კი საერთო ინტერესის გარშემო გაერთიანებული ახალგაზრდების შესაძლებლობების წარმოჩენაა: "როცა ახალგაზრდები ერთიანდებიან, მათ შესაძლებლობებს საზღვარი არ აქვს. რაც მეტნი ვიქნებით, მით უფრო ძლიერები გავხდებით. ჯერ ცხრანი ვიყავით, ახლა ცამეტნი ვართ, მომავალში კიდევ მეტნი გავხდებით".

გიორგი მირზიკაშვილი

გიორგი მირზიკაშვილი ერთ-ერთია იმ 13 მოყვარული ფოტოგრაფიდან, რომელიც სხვების მსგავსად, 15 მაისს გამოფენაზე საკუთარ 5 ფოტოს წარადგენს. ის "თიბისი ბანკში" მუშაობს, კომპანიაში, რომელიც წლებია ფოტოკონკურს "ქოლგას" გვერდში უდგას. გიორგიმ გადაღება დიდი ხნის წინ, შემთხვევით ნაპოვნი ფოტოაპარატით დაიწყო. ამ ფოტოაპარატს დღესაც დიდი დატვირთვა აქვს მისთვის: "ეს ფოტოაპარატი ზუსტად ჩემხელაა. მამაჩემმა ის 1985 წელს იყიდა - როცა მე დავიბადე. ფირით გადაღება ძნელია. როცა იცი, რომ 36 კადრი გაქვს მხოლოდ, დიდხანს ფიქრობ, ღირს თუ არა, რომ დახარჯო. ციფრულით მილიონობით კადრი გროვდება. ძველი ფოტოაპარატი თითოეულ ფოტოს განსაკუთრებულ დატვირთვას აძლევს. იმიტომ, რომ კარგად უნდა აწონ-დაწონო სანამ გადაიღებ. სხვანაირია ფაქტურაც, ფერიც, ემოციაც ფირიდან სულ სხვანაირი მოდის, ვიდრე ციფრული ფოტოაპარატიდან, " - გვიყვება გიორგი.

ეს ფოტოაპარატი, 16-17 წლისამ, საკუთარ სახლში აღმოაჩინა. მერე კი ნაცნობმა ვადაგასული ფირიც მოუჭრა, რომელიც მაშინ ძალიან პოპულარული იყო. სადღაც ნანახმა წითელმა ნათებამ, ფირის გასამჟღავნებელმა ქიმიურმა საშუალებებმა თუ ახალმა აღმოჩენამ თავისი გაიტანა და ფოტოების გადაღება დაიწყო. დღეს ციფრული ფოტოაპარატითაც იღებს, მაგრამ ამბობს, რომ ძველი ფოტოაპარატი მისთვის მიზნის მიღწევის სიმბოლოა. "ტექნოლოგიურ სიახლეებს არ აქვს მნიშვნელობა, თუ შენ რაღაცის გაკეთება გინდა," - ამბობს გიორგი მირზიკაშვილი და ფოტოებზე მუშაობის დროს მოტანილ შეგრძნებებზე გვესაუბრება.

"ჩემთვის ძალიან მნიშვნელოვანია ის მომენტი, რომ ერთი ფოტოთი უნიკალურ, სუბიექტურ რეალობას ქმნი. როცა ფოტოს ვიღებ, რაკურსი ისეთი დარჩება, როგორიც შევარჩიე, რომლითაც ეს სხვას არ დაუნახავს. იმის განცდა, რომ შენ დროსა და სივრცეში სუბიექტურ რეალობას ქმნი და ამას ფოტოაპარატით აფიქსირებ, შემდეგ კი ვიღაცას აჩვენებ, ძალიან სასიამოვნოა. ბანალურია, მაგრამ მნიშვნელოვანია წამის გაჩერების შესაძლებლობა. დიდი ხნის შემდეგ, როცა ამ ფოტოებს ათვალიერებ, იმ რეალობაში გადადიხარ, რომელიც ფოტოზეა ასახული. ფოტოების გადაღების პროცესს თვითრეალიზაციის შეგრძნებაც ახლავს. თავდაჯერების შეგრძნებაც მოაქვს. მე ყოველდღიურ რეალობას ავსახავ, თუმცა ექსპერიმენტებსაც ვატარებ. ყველა ფოტოგრაფი ცდილობს რაღაც ახალი გააკეთოს. ჩემთვის ექსპერიმენტები ყოველთვის ღამის გადაღებებია. ამ საკითხის მიმართ ყოველთვის განსაკუთრებული დამოკიდებულება მქონდა. ყველაზე მეტად, აქ შეგიძლია სიტუაციაში ჩარევა, სინათლის ნაკლებობა საშუალებას გაძლევს, ყველაზე მეტად "დახატო". დაამატო ის, რაც რეალურად არ ჩანს".

"ქოლგა"

მოყვარული ფოტოგრაფი ამბობს, რომ თანამოაზრეებისთვის იდეების გაზიარება, ალტერნატიული სივრცეების ძებნა და გამოფენები მისთვის დამატებითი სტიმულია. ასევე მნიშვნელოვანი სტიმული 2009 წელს მიღებული ჯილდო იყო, როდესაც ფოტოკონკურს "ქოლგას" ერთ-ერთი გამარჯვებული გახდა.

წლევანდელ "ქოლგასაც" ინტერესით ელოდება, როგორც თითოეული ფოტოგრაფი, რომელიც საკუთარ შემოქმედებას ამ კონკურსზე წარადგენს, ასევე, ფოტოგრაფიით დაინტერესებული საზოგადოება. წელს "ქოლგა" სხვადასხვა თემატიკის, ჟანრობრივად მრავალფეროვან, ჯგუფურ თუ ინდივიდუალურ გამოფენებს, ასევე საინტერესო ვორქშოფებსა და პორტფოლიოს განხილვებს გვთავაზობს. საერთაშორისო ფოტოკონკურსში მონაწილეთა რეკორდული რაოდენობა დაფიქსირდა - მასში მსოფლიოს 40-მდე ფოტოგრაფი მონაწილეობს, ხოლო საუკეთესო ნამუშევრები 15 000 ფოტოდან აირჩევა. უკვე 12 წელია კონკურსის ერთგული მხარდამჭერია "თიბისი ბანკი", რომელიც წელს ნომინაციაში "მობილური ფოტო" - ორ გამარჯვებულს დააჯილდოვებს.

"კალეიდოსკოპი" კი ერთ-ერთია იმ მრავალ საინტერესო გამოფენას შორის, რომელსაც "ქოლგა" სთავაზობს საზოგადოებას. გამოფენა 15 მაისს, 21:00 საათზე სოფლის მეურნეობის სამინისტროს ყოფილ შენობაში გაიხსნება, სადაც დამთვალიერებელი თავად შეძლებს შეაფასოს, მოახერხეს თუ არა მოყვარულმა ფოტოგრაფებმა ლოკაციისთვის ახალი სიცოცხლის მინიჭება.

თამარ კორკოტაშვილი

AMBEBI.GE

(R)  გამოყენებულია გიორგი მირზიკაშვილის ფოტოები