სააღდგომო საჩუქრები 9 წლის ოსტატისგან: "მინდა ისეთი სამსახური მქონდეს, დედა ნაკლებად შევაწუხო"

მას თამამად შეიძლება, პატარა, ოქროსხელება ოსტატი ვუწოდოთ, რადგანაც უკვე ორი კვირაა, სააღდგომო საჩუქრებს საკუთარი ხელით ქმნის. საჩუქარი ასეთია: ჩიტის ბუდეში მოთავსებული ფერად-ფერადი კვერცხები. სააღდგომო საჩუქრების დამზადების იდეა 9 წლის სანდრო ქანთარიას ასე გაუჩნდა: "დედამ ადრე ტელეფონი მიყიდა, რომელიც ხელიდან გამივარდა და ეკრანი გაუფუჭდა. შემდეგ დედას ვეღარ ვთხოვე, კიდევ ეყიდა და ვიფიქრე, მოდი, ამ საჩუქრებს გავაკეთებ და ამ გაყიდული ბუდეებით საჭირო თანხას შევაგროვებ-მეთქი", - ამბობს სანდრო.

- ე.ი. ახალი ტელეფონის შეძენა შენი შრომით გადაწყვიტე? ნამუშევრები ისეთი ლამაზი გამოგივიდა, რომ დიდ მოწონებას იმსახურებს.

- კი და ეს ძალიან მიხარია. ასე თუ მოეწონებოდათ, არ მეგონა, კარგია, რომ ეს შედეგი მივიღე. სააღდგომოდ ლამაზი საჩუქრები ყველას სჭირდება და ჩემთან ამის შესაძენად ამიტომ მოდიან.

- მოგვიყევი, როგორ აკეთებ?

- ვიღებ მთელ კვერცხს, ქვედა ნაწილში ნემსით ნახვრეტს ვუკეთებ, ზემოთ კი, უფრო პატარაზე ვხვრეტ, საიდანაც სულს ვუბერავ და შიგთავსი გარეთ გამოდის. კვერცხის ნაჭუჭში შემდეგ იმ ნახვრეტიდან წყალს ვუშვებ, რომ კარგად გამოირეცხოს ცილისა და გულისგან. ცოტა რომ გამოშრება, იმავე ნახვრეტიდან, ნაჭუჭში აცეტონსაც ვასხამ და ვანჯღრევ, რომ მთლიანად გამოიწმინდოს და კვერცხის სუნიც არ ჰქონდეს. მერე შიგნით დამდნარ ცვილს ვასხამ იმისთვის, რომ გაისანთლოს (თან, ნაჭუჭს ამაგრებს). როცა ყველაფერი გამოშრება, კვერცხს სხვადასხვა ფერადი აკვარელით ვღებავ.

- ფერებს როგორ არჩევ?

- თუ წინასწარ წარმოდგენილი მაქვს, კვერცხი რა ფერი უნდა იყოს, იმ ფერებს ვიყენებ, თუ არადა, იმ საღებავს ვუსვამ, რომელიც მომწონს. კვერცხის მოხატვის დროს მახსენდება იესოს ფილმი. იმაზე ვფიქრობ და ფერებში გადმომაქვს (მაგალითად, წითელი - სისხლია, შავი - ბოროტი ადამიანები, ყვითელი - სინათლე, მწვანე - ახალი სიცოცხლე და ა.შ.). ზოგჯერ წებოსაც ვხმარობ, ხან ზემოდან დეკორატიული ყვავილის ფურცლებს ვაწებებ. ვცდილობ, ნახატები არ გავიმეორო, შეიძლება ბრჭყვიალებიც მოვაყარო. მთავარია, რომ ფერების შერჩევა არ მიჭირს.

- რომელი ფერები მოგწონს?

- მწვანე, წითელი, ყვითელი და ამ ფერების დახმარებით შემიძლია, კვერცხი ავაჭრელო ან დავწინწკლო. საღებავს რომ წავუსვამ, მერე გასაშრობად ვდებ და ბუდეების გაკეთებას ვიწყებ. მსხვილ თოკს ვშლი, ეს რთულია ცოტა: ძაფი ადვილად არ მომყვება და ხელს მტკენს, შემდეგ იმ ძაფს ქილაზე ვახვევ. ვიღებ მუყაოს ნაჭერს და მრგვალად დახვეულ ძაფს მასზე სტეპლერით ვამაგრებ, თვითონ ძაფს კი ლენტით. საბოლოოდ, ბუდეს შიგნით რაღაცები უნდა ჩავუწყოთ, მაგალითად, ბუმბული, მწვანე ძაფები, ჯეჯილი, ისე რომ ჩიტის ბუდეს ჰგავდეს. ბოლოს კი გაფერადებულ კვერცხს ამ ბუდეში ვათავსებ.

- სააღდგომო ბუდეების გარდა, აქ სააღდგომო ხესაც ვხედავ, რომელზეც დამაგრებულია ფერადი კვერცხები...

- კი და ამის გარდა დედიკომ სარეცხის ხის სამაგრებიც მიყიდა, რითაც პატარა მწვანე ეზოებიც გავაკეთე და კვერცხებს იმაშიც ვაწყობ, მანამდე კი ძირში მწვანე ძაფებს, როგორც ჯეჯილს, ისე ვუფენ. ასევე ვამზადებ ისეთ ბუდეებს, რომელიც კედელზე იკიდება.

- შეაგროვე უკვე ტელეფონის შესაძენი ფული?

- იმდენი ჯერ არ გამიყიდია, რომ იმ თანხით ტელეფონი მომივიდეს. ერთ ქალს ჩემი ნამუშევრები მოეწონა და 15 ცალი შემიკვეთა, უკვე დავუმზადე, ერთმა 6 ცალი იყიდა, ამერიკაში უნდა გააგზავნოს ახლობლებთან, რაც ძალიან მიხარია, - ჩემი ნახელავი უცხოეთში წავიდა, საზღვრებს გასცდა. ისე, ჩემი გაკეთებული სულ პირველი ბუდე ჩემს მოძღვარს, მამა ლევანს ვაჩუქე და ძალიან მოეწონა, ამას ხატების კუთხეში დავდებო, მითხრა.

ყველა მგულშემატკივრობს, დედას ახლობლები, მეგობრები რომ მოდიან, უნდათ, რომ რაღაცით დამეხმარონ, ზოგს რა მასალის ნარჩენი მოაქვს, ზოგს - რა, იქნებ გამოგადგესო. მაგალითად, ჟურნალისტმა თორნიკე ყაჯრიშვილმა კონტურების მოხატვა მასწავლა. კიდევ რჩევები მომცა "პალიტრა ელ"-ს დიზაინერმა - კოტე იანტბელიძემ, დედას ურჩია, ბუდეების დასაწებებლად, სილიკონის პისტოლეტის წებო გამომეყენებინა. ასე, ისეთი ბუდეები შევქმენი, რომელიც არასდროს დაიშლება. ჰო, კიდევ ბუდეს სილამაზისთვის ხელოვნური ყვავილებითაც ვაფორმებ.

- საერთოდ თუ ხატავ?

- ვხატავ, მაგრამ უფრო ხელნაკეთ ნივთებზე მუშაობა მიყვარს და კიდევ პლასტელინით ვძერწავ.

- კიდევ რას გვეტყვი შენზე?

- ვსწავლობ 161-ე საჯარო სკოლაში, მესამეკლასელი ვარ. კლასში ბევრი მეგობარი მყავს, მიყვარს ქართული, ინგლისური, მათემატიკა, ხელოვნება, სპორტი, ბუნება. მიყვარს ასევე კითხვა. მინდა, რომ სტომატოლოგი გამოვიდე, ეს პროფესია ჩემმა ბიძიამ შემაყვარა, რადგანაც სტომატოლოგია.

- დედიკოს თუ ეხმარები საოჯახო საქმეებში?

- როდესაც დედა მუშაობს, მე სახლში მარტო ვარ ხოლმე. სკოლიდან რომ მოვდივარ ჯერ ვმეცადინეობ, თავს მოვუვლი და მერე შემიძლია, ტელევიზორიც ჩავრთო. კვირაში სამი დღე კარატეზე დავდივარ.

- მოგწონს კარატე?

- კი, თავდაცვას მასწავლის, თან, ჯანმრთელი, მოხერხებული ვიქნები. ჩემი მასწავლებელი, სენსეი მეუბნება, რომ არასდროს ვიჩხუბო, - ეცადე პრობლემა სიტყვით მოაგვაროო. მხოლოდ მაშინ, თუ ვინმე გამოგეკიდა და დაგარტყამს, თავი მაშინ დაიცავიო. კარატეში, ჩემ ასაკში საქართველოს ჩემპიონი ვარ, ორი დღის წინ ლურჯი ქამარიც ავიღე. პირველად რომ გავედი შეჯიბრებაზე, ვნერვიულობდი, მაგრამ ნერვიულობა დავძლიე და გავიმარჯვე. შემდეგ ჩემპიონატზეც გავედი, მაშინაც ვნერვიულობდი, რადგან ძლიერი მოწინააღმდეგე შემხვდა, ჩემზე მაღალი ქამარი ჰქონდა. ვიჩხუბე, ვიჩხუბე, გამიჭირდა, მაგრამ მოვიგე.

- მაგრამ, როგორც გატყობ, ეს ახალი საქმე, რომელიც წამოიწყე, მოგწონს.

- კიდევ თუ სხვა იდეა მექნება, ამ საქმეს გავაგრძელებ. ახლა ცოტა დავიღალე. რთული ყოფილა. დედა ბევრს მეხმარება, რადგან ღამით სახლში რომ მოდის, ხან დილამდე ზის და თოკებს ამუშავებს, კვერცხს ასუფთავებს და მზად მახვედრებს. სკოლაში წასვლამდე სამი კვერცხის მოხატვას ვასწრებ. როცა შეკვეთას მაძლევენ, უარს ვერ ვეუბნები, მაგრამ ახლა ბებიასთან და ბაბუასთან მინდა წასვლა და ხუთშაბათიდან ვეღარ ვიმუშავებ. თუმცა, რამდენიმეს დედას დავუტოვებ, რომ თუ ვინმეს მოუნდება, მზად მქონდეს.

- რაზე ოცნებობ?

- ვოცნებობ, რომ საკუთარი სახლი და საკუთარი ოთახი მქონდეს... ეზოში ჩემი ძაღლი მეყოლება, ლორდი. ახლა ბიძიასთან გვყავს და კვირაობით მივდივარ სანახავად. მინდა, ისეთი სამსახური მქონდეს, რომ დედა ნაკლებად შევაწუხო.

ლალი ფაცია

AMBEBI.GE