მსოფლიოში პირველი კოსმოსური თანამგზავრისა და პირველი კოსმონავტის ფრენებს სართიჭალიდან აკონტროლებდნენ
სართიჭალის დასახლება სამ ათეულ წელზე მეტხანს ინახავდა საბჭოთა პერიოდის ერთ-ერთ ყველაზე გასაიდუმლოებულ თემას - დედამიწის ხელოვნური თანამგზავრების მართვის კონტროლს.
თბილისიდან კახეთისკენ მიმავალი საავტომობილო გზის მარჯვნივ, სამხედრო ნაწილის ტერიტორიაზე განთავსებული უცნაური ფორმის ანტენები და გუმბათები სოფლის მოსახლეობას ათწლეულების განმავლობაში შიშს ჰგვრიდა - ამ ანტენებიდან რადიაციული დასხივების შესახებ ჩურჩულით ლაპარაკობდნენ.
საბჭოთა კავშირმა მსოფლიოში პირველი დედამიწის ხელოვნური თანამგზავრი 1957 წლის 4 ოქტომბერს გაუშვა, რაც იმავე დღეს მთელმა მსოფლიომ შეიტყო და უეჭველია, ეს ინფორმაცია სართიჭალელებამდეც მიაღწევდა (იმ დღესვე თუ არა, იმ კვირაში მაინც). თუმცა, საეჭვოა, მაშინ ამ სოფლის მცხოვრებთ ერთმანეთთან დაეკავშირებინათ ორი ფაქტი - დედამიწის პირველი ხელოვნური თანამგზავრის გაშვება და სამი თვით ადრე, 1957 წლის ივლისში, მათ სოფელში ახალი საბჭოთა სამხედრო ნაწილის გადმოსვლა, რომელმაც მანამდე სართიჭალაში დისლოცირებული კავშირგაბმულობის ბატალიონი ჩაანაცვლა. არადა, ამ ორ მოვლენას შორის კავშირი მართლაც იყო.
1957 წლის 8 მაისს საბჭოთა კავშირის შეიარაღებული ძალების გენერალურმა შტაბმა გასცა საიდუმლო დირექტივა, რომლის თანახმად, მთელი საბჭოთა კავშირის ტერიტორიაზე სწრაფად უნდა შექმნილიყო 12 ცალკეული სამეცნიერო-გამზომველი პუნქტი (რვა - დიდი და ოთხი - პატარა), რომლებსაც დედამიწის ხელოვნური თანამგზავრების კონტროლი და მართვა ევალებოდათ. აჩქარება იმით იყო გამოწვეული, რომ საბჭოთა კავშირის მაშინდელი ლიდერი ნიკიტა ხრუშჩოვი მეცნიერებსა და სამხედროებს კატეგორიულად სთხოვდა, დედამიწის პირველი ხელოვნური თანამგზავრის გაშვება აშშ-ისთვის საბჭოთა კავშირს დაესწრო.
თანამგზავრის გაშვების შემდეგ აუცილებელი იქნებოდა მართვის პუნქტში ფრენის ტელემეტრული მონაცემების მიღება და მისი ფრენის ტრაექტორიის კონტროლირება, რაც მხოლოდ მოსკოვიდან და ბაიკონურიდან შეუძლებელი იქნებოდა. ამიტომაც გადაწყდა, ასეთი სამეცნიერო-გამზომველი პუნქტები მთელი საბჭოთა კავშირის ტერიტორიაზე გაენაწილებინათ, რათა ორბიტაზე გასული თანამგზავრი დიდხანს ეკონტროლებინათ.
სწორედ ერთ-ერთი ასეთი სამეცნიერო-გამზომველი პუნქტის, კერძოდ კი НИП-11-ის განთავსების "ბედნიერება" ერგო საქართველოს, კერძოდ კი - სართიჭალას. 1957 წლის სექტემბერში ეს პუნქტი დედამიწის პირველი თანამგზავრის გაშვებას ელოდებოდა.
დედამიწის პირველი ხელოვნური თანამგზავრის ფრენას აკვირდებოდნენ სართიჭალის პუნქტიდანაც, სადაც იწერდნენ თანამგზავრის რადიოგადამცემიდან გამოსხივებულ რადიოტალღებს.
ქართველი ჟურნალისტის და ამერიკელი დიპლომატის ქორწილი ვაშინგტონში - "ძალიან ბედნიერები ვართ, რომ ვიპოვეთ ერთმანეთი"
უზენაესი სასამართლოს მოსამართლეობის ყოფილი კანდიდატი თამთა თოდაძეზე - "რა ბრიჯიტ ბარდო ესა მყავს, რა აბია ასეთი ნეტავ"
