გა­ერ­თი­ა­ნე­ბუ­ლი ერე­ბის ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ის მო­ნა­ცე­მე­ბით, მსოფ­ლი­ო­ში 500 მი­ლი­ო­ნი ერ­თე­უ­ლი გა­უ­ფორ­მე­ბე­ლი, არა­ლე­გა­ლუ­რი, მსუ­ბუ­ქი ცე­ცხლსას­რო­ლი ია­რა­ღია კრი­მი­ნალ­თა ხელ­ში. ამის გამო და­სავ­ლე­თი შეშ­ფო­თე­ბას გა­მოთ­ქვამს, რად­გან თი­თო­ე­უ­ლი ასე­თი ია­რა­ღის უკან უამ­რა­ვი ადა­მი­ა­ნის ტრა­გე­დია დგას.

ია­რა­ღის შოვ­ნა არა­ლე­გა­ლუ­რად უფრო მე­ტად იოლი და შე­საძ­ლე­ბე­ლია იქ, სა­დაც საბ­რძო­ლო მოქ­მე­დე­ბე­ბი მიმ­დი­ნა­რე­ობს, ან ცოტა ხნის წინ მიმ­დი­ნა­რე­ობ­და. სა­ქარ­თვე­ლოც, დღემ­დე იმ­კის ამ კუ­თხით, აფხა­ზე­თი­სა და სა­მა­ჩაბ­ლოს ომე­ბის შე­დე­გებს.

ჩემი ინ­კოგ­ნი­ტო რეს­პონ­დენ­ტის გან­მარ­ტე­ბით, გა­სუ­ლი სა­უ­კუ­ნის 90-იან წლებ­თან შე­და­რე­ბით, სა­ქარ­თვე­ლოს შავ ბა­ზარ­ზე გა­სა­ყი­დი ია­რა­ღის რა­ო­დე­ნო­ბა შემ­ცირ­და, რა­მაც თა­ვის მხრივ, ია­რა­ღის გაძ­ვი­რე­ბა გა­მო­იწ­ვია. ამ­ჟა­მად სა­ქარ­თვე­ლო­ში TT-ს ტი­პის პის­ტო­ლე­ტი შავ ბა­ზარ­ზე 1500-2000 დო­ლა­რი ღირს, 10-15 წლის წინ კი მისი ფასი 100-200 დო­ლა­რი იყო. ცნო­ბი­ლი BERETA წლე­ბის წინ 250-300 დო­ლა­რი ღირ­და, ახლა კი მისი ფასი 2500-3000 დო­ლა­რია.

თუმ­ცა, ია­რა­ღის ფასი იმა­ზე­ცაა და­მო­კი­დე­ბუ­ლი, თუ სად ყი­დუ­ლობ. ის შე­და­რე­ბით ია­ფია იქ, სა­დაც ცოტა ხნის წინ გა­მო­ი­ყე­ნე­ბო­და. ასე­ვე მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია, ვის­გან ყი­დუ­ლობ. შე­საძ­ლოა, ვინ­მეს გა­უ­ფორ­მე­ბე­ლი ია­რა­ღის თა­ვი­დან მო­შო­რე­ბა უნ­დო­დეს და ია­ფად დათ­მოს. დღეს­დღე­ო­ბით ყვე­ლა­ზე იაფი მსუ­ბუ­ქი ცე­ცხლსას­რო­ლი ია­რა­ღი შავ ბა­ზარ­ზე არის ნა­გა­ნი. მისი ფასი 500-1000 დო­ლა­რია. მსუ­ბუქ ცე­ცხლსას­როლ ია­რა­ღად მი­იჩ­ნე­ვა ის, რო­მე­ლიც რა თქმა უნდა, ის­ვრის და რომ­ლის ტა­რე­ბაც შე­უმ­ჩნევ­ლა­დაა შე­საძ­ლე­ბე­ლი.

2008 წლის 5-დღი­ა­ნი ომის დროს რო­გორც რუსი, ისე ქარ­თვე­ლი სამ­ხედ­რო­ე­ბის ხელ­ში უამ­რა­ვი ია­რა­ღი აღ­მოჩ­ნდა, რომ­ლის გა­ყიდ­ვაც შავ ბა­ზარ­ზე შე­საძ­ლე­ბე­ლი იყო. მათი ნა­წი­ლი, რო­მე­ლიც არც ისე ცოტა გახ­ლდათ, რამ­დე­ნი­მე დღე­ში უკვე იყი­დე­ბო­და მთე­ლი სა­ქარ­თვე­ლოს ტე­რი­ტო­რი­ა­ზე, სო­ხუმ­სა და ცხინ­ვალ­ში, ასე­ვე - ყუ­ბან­ში.

სა­ქარ­თვე­ლოს ტე­რი­ტო­რი­ა­ზე ძი­რი­თა­დად რუ­სუ­ლი მხა­რის ია­რა­ღი იყი­დე­ბო­და, რად­გან ჩვენ­თან არა­რე­გის­ტრი­რე­ბუ­ლი გახ­ლდათ. ქარ­თვე­ლი ოფიც­რე­ბის კუთ­ვნი­ლი ია­რა­ღი კი აგ­ვის­ტოს ომამ­დე, ოკუ­პი­რე­ბულ ტე­რი­ტო­რი­ებ­სა და რუ­სეთ­ში და­ახ­ლო­ე­ბით 4-5 ათა­სი დო­ლა­რი ღირ­და, ომის შემ­დეგ მისი ფასი 1000 დო­ლა­რამ­დე და­ე­ცა.

ამ პე­რი­ოდ­ში "კა­პი­კე­ბად" შე­იძ­ლე­ბო­და ამე­რი­კუ­ლი კა­რა­ბი­ნის - M-4-ის ყიდ­ვა. "კა­ლაშ­ნი­კო­ვის" ფასი კი თით­ქმის არ შეც­ვლი­ლა.

აფხა­ზე­თის ომის დროს, რუსი სამ­ხედ­რო­ე­ბი შინ ზღვით ბრუნ­დე­ბოდ­ნენ. ისი­ნი გემ­ზე, ზღვა­ში გას­ვლამ­დე ერ­თგვა­რი რი­ტუ­ა­ლი­ვით ატა­რებ­დნენ - ნა­ა­ლა­ფარ ია­რაღს ორი­ვე ხელ­ში და­ი­ჭერ­დნენ და ზღვას და­ცხრი­ლავ­დნენ ან ჰა­ერ­ში ცლიდ­ნენ მჭიდს. ამის შემ­დეგ ია­რაღს გემ­ბა­ნი­დან პირ­და­პირ ზღვა­ში გა­და­უ­ძა­ხებ­დნენ ხოლ­მე. ამ ად­გი­ლებ­ში მა­შინ ხში­რად შეხ­ვდე­ბო­დით მოყ­ვა­რულ მყვინ­თა­ვებს, რომ­ლე­ბიც ზღვა­ში ჩაყ­რილ ია­რაღ­ზე ნა­დი­რობ­დნენ და შემ­დეგ შავ ბა­ზარ­ზე ყიდ­დნენ.

შავ ბა­ზარ­ზე ასე­ვე შეხ­ვდე­ბით ცე­ცხლსას­რო­ლად გა­და­კე­თე­ბულ გა­ზის პის­ტო­ლეტს. ეს გა­ცი­ლე­ბით ია­ფია და ამა­ვე დროს, დამ­ნა­შა­ვეს ხელს აძ­ლევს, რად­გან ის არა­რე­გის­ტრი­რე­ბუ­ლია, "სუფ­თაა" და ძნე­ლია, ასე­თი ია­რა­ღით მკვლე­ლის მიგ­ნე­ბა. გა­და­კე­თე­ბულ პის­ტო­ლეტს მა­ყუ­ჩიც უკეთ­დე­ბა. ასე­ვე ხელ­მი­საწ­ვდო­მია პის­ტო­ლე­ტი "მარ­გო­ლი­ნა", 8 მმ-იანი კა­ლიბ­რით და თურ­ქუ­ლი წარ­მო­ე­ბის პის­ტო­ლე­ტე­ბი, რო­მელ­თა ფა­სიც 60-100 დო­ლა­რია.

ამ­ჟა­მად, ერთ-ერთი ცხე­ლი წერ­ტი­ლი გახ­ლავთ უკ­რა­ი­ნა. კი­ევ­სა და მთელს უკ­რა­ი­ნა­ში თა­ვი­სუფ­ლად, მეტ­როს შე­სას­ვლე­ლებ­შიც კი იყი­დე­ბა სას­ტარ­ტო, ე.წ. სპორ­ტუ­ლი პის­ტო­ლე­ტი, რომ­ლის ცე­ცხლსას­როლ, საბ­რძო­ლო ია­რა­ღად გა­და­კე­თე­ბა ძალ­ზე იო­ლად ხდე­ბა. უკ­რა­ი­ნა­ში ინ­ტერ­ნე­ტით არის შე­საძ­ლე­ბე­ლი არა­ლე­გა­ლუ­რი ია­რა­ღის ყიდ­ვა. სა­ძი­ე­ბო სის­ტე­მა­ში წერთ - "ვყი­დი ია­რაღს" და უამ­რავ ვა­რი­ანტს აღ­მო­ა­ჩენთ.

არა­ლე­გა­ლუ­რი ია­რა­ღი, რაღა თქმა უნდა, "არა­ლე­გა­ლუ­რი" მიზ­ნე­ბის­თვის იყი­დე­ბა. ნე­ბის­მი­ე­რი ცხე­ლი წერ­ტი­ლი­და­ნაა შე­საძ­ლე­ბე­ლი, კონ­ტრა­ბან­დის სა­ხით შე­მო­ვი­დეს ქვე­ყა­ნა­ში. რო­დე­საც ია­რა­ღის ქარ­თუ­ლი შავი ბაზ­რით და­ვინ­ტე­რეს­დი, ბევრ სა­ინ­ტე­რე­სო ინ­ფორ­მა­ცი­ას წა­ვა­წყდი.

ვცა­დე გა­მე­გო, სად, რო­გორ, რა ფა­სად შე­იძ­ლე­ბა ია­რა­ღის ყიდ­ვა შავ ბა­ზარ­ზე. სამ­წუ­ხა­როდ, ვერ მო­გიყ­ვე­ბით დე­ტა­ლუ­რად, რა გზა გა­ვი­ა­რე, რომ სა­ჭი­რო ინ­ფორ­მა­ცია მო­მე­პო­ვე­ბი­ნა, მაგ­რამ ძი­ე­ბის შე­დეგს მო­გახ­სე­ნებთ: თუ ადა­მი­ანს და­ნა­შა­უ­ლის ჩა­დე­ნა უნდა, აუ­ცი­ლე­ბე­ლია ისე­თი ია­რა­ღის შოვ­ნა, რო­მე­ლიც გა­უ­ფორ­მე­ბე­ლია და რომ­ლი­თაც მა­ნამ­დე და­ნა­შა­უ­ლი არ ჩა­დე­ნი­ლა. თუმ­ცა, იმი­სათ­ვის, რომ ია­რა­ღი იყი­დო, სა­ჭი­როა, ჯერ მი­აგ­ნო ადა­მი­ანს, ვინც ამ საქ­მე­ში გარ­კვე­უ­ლია. ასეთ დროს ნდო­ბის ფაქ­ტო­რი არის მთა­ვა­რი - სან­დო კაცი, რო­მე­ლიც არ იტყვის, რომ ია­რა­ღი მოგ­ყი­და.

ასე­თი ადა­მი­ა­ნის მო­ძებ­ნა ყო­ფილ მებ­რძო­ლებ­ში უფრო უპ­რი­ა­ნია. ან გჭირ­დე­ბა შუ­ა­მა­ვა­ლი, რო­მე­ლიც სა­ჭი­რო ადა­მი­ან­თან ისე და­გა­კავ­ში­რებს, რომ შე­საძ­ლოა, მყიდ­ვე­ლი­სა და გამ­ყიდ­ვე­ლის შეხ­ვედ­რა არც მოხ­დეს. თვი­თონ ამა­ში გარ­კვე­ულ თან­ხას იღებს. სა­ერ­თოდ, არ­ჩე­ვა­ნი შე­საძ­ლოა, ფარ­თო იყოს, მაგ­რამ რო­დე­საც შუ­ა­მა­ვალს ეტყვი, რო­გო­რი ტი­პის ია­რა­ღი გინ­და, ამის შემ­დეგ რა­საც შე­მოგ­თა­ვა­ზე­ბენ, უნდა და­თან­ხმდე. მა­ყუ­ჩი­ა­ნი ია­რა­ღი ორ­ჯერ ძვი­რი ღირს.

საქ­მე­ში კარ­გად ჩა­ხე­დულ­მა ადა­მი­ან­მა მი­თხრა, რომ სა­ქარ­თვე­ლო­ში არა­ლე­გა­ლუ­რი ია­რა­ღი ძა­ლი­ან ცო­ტაა. თით­ქმის არ იშო­ვე­ბა. ჯერ კი­დევ წინა ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის დროს, თუ ვინ­მეს ასე­თი გა­აჩ­ნდა, ყვე­ლამ გა­ი­ფორ­მა ან თა­ვი­დან მო­ი­შო­რა სის­ხლის სა­მარ­თლის პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბის თა­ვი­დან აცი­ლე­ბის გამო.

ახლა გა­ცი­ლე­ბით იო­ლია ია­რა­ღი ყა­რა­ბა­ღი­დან, ჩეჩ­ნე­თი­დან, აფხა­ზე­თი­დან, უკ­რა­ი­ნი­დან შე­მო­გი­ტა­ნონ. ისიც იმ შემ­თხვე­ვა­ში, თუ გენ­დო­ბი­ან. 3-4 დღეა სა­ჭი­რო, რომ ია­რა­ღი კლი­ენ­ტამ­დე მი­ვი­დეს, თუმ­ცა, გა­აჩ­ნია, სა­ი­დან შე­მო­აქვთ. ყვე­ლა შემ­თხვე­ვა­ში სა­ზღვრის გვერ­დის ავ­ლით, მთის ბი­ლი­კე­ბით გად­მო­დის სა­ქარ­თვე­ლო­ში. შუ­ა­მავ­ლის ხელ­ში სა­ზღვარ­თან ახ­ლოს­ვე გა­და­დის და შემ­დეგ, მყიდ­ვე­ლამ­დე მი­დის. ყვე­ლა­ზე მო­სა­ხერ­ხე­ბე­ლი ამ­ჟა­მად ყა­რა­ბა­ღი­დან და აფხა­ზე­თი­და­ნაა ია­რა­ღის გად­მო­ტა­ნა. სა­მეგ­რე­ლოს თით­ქმის ყვე­ლა მცხოვ­რებ­მა იცის ბი­ლი­კე­ბი, რომ­ლი­თაც აფხა­ზეთ­ში არა­ლე­გა­ლუ­რად შე­უძ­ლია გა­დას­ვლა და ბევ­რს იქ აქვს სა­ჭი­რო კავ­ში­რე­ბიც. შე­იძ­ლე­ბა ით­ქვას, რომ გა­უ­ჩე­ნარს გა­ა­ჩე­ნენ, თუ კარ­გად გა­და­იხ­დი.

ყა­რა­ბა­ღი­დან ძი­რი­თა­დად იქა­ურ მა­ცხოვ­რებ­ლებს გად­მო­აქვთ. სა­ქარ­თვე­ლოს მო­ქა­ლა­ქეს სა­ზღვრის გა­დაკ­ვე­თა არ უწევს. გა­რი­გე­ბა ხდე­ბა უსაფრ­თხო ად­გი­ლებ­ში, უმე­ტეს­წი­ლად შუ­ა­მავ­ლის ავ­ტო­მან­ქა­ნა­ში, რად­გან ურ­ჩევ­ნია, დარ­წმუ­ნე­ბუ­ლი იყოს, რომ მან­ქა­ნა­ში მო­სას­მე­ნი ან ვი­დე­ო­ა­პა­რა­ტუ­რა არ დგას.

ალ­ბათ ბევ­რს გა­უკ­ვირ­დე­ბა, თუ ვი­ტყვი, რომ სა­ქარ­თვე­ლო­ში ია­რა­ღის ყიდ­ვა ინ­ტერ­ნე­ტის სა­შუ­ა­ლე­ბი­თაც შე­საძ­ლე­ბე­ლია. ია­რა­ღი გა­სა­ყი­დად ღიად დევს სხვა­დას­ხვა სა­იტ­ზე, მაგ­რამ ის კრი­მი­ნალ­თა ინ­ტე­რესს არ წარ­მო­ად­გენს.

თა­ნა­მედ­რო­ვე ტექ­ნო­ლო­გი­ებ­ში კარ­გად გარ­კვე­ულ­მა ადა­მი­ა­ნებ­მა იცი­ან, რომ არ­სე­ბობს პროგ­რა­მა, რო­მე­ლიც ანო­ნი­მუ­რი ქსე­ლუ­რი კავ­ში­რის სა­შუ­ა­ლე­ბას იძ­ლე­ვა და მას TOR (THE ONION ROUTER) ჰქვია. ეს გახ­ლავთ და­ცუ­ლი, ანო­ნი­მუ­რი ქსე­ლი, რო­მე­ლიც ე.წ. ინ­ტერ­ნეტ­ში ვირ­ტუ­ა­ლურ გვი­რა­ბებს წარ­მო­ად­გენს და ინ­ფორ­მა­ცი­ის და­შიფ­რუ­ლი სა­ხით გა­და­ცე­მის სა­შუ­ა­ლე­ბას იძ­ლე­ვა. პროგ­რა­მა სა­შუ­ა­ლე­ბას იძ­ლე­ვა, დარ­ჩე ანო­ნი­მად სხვა­დას­ხვა სა­ი­ტებ­ზე, ბლო­გე­ბის შექ­მნი­სას, იცავს მომ­ხმა­რე­ბელს ტრა­ფი­კის ანა­ლი­ზის მე­ქა­ნიზ­მის­გან, რაც კო­მერ­ცი­უ­ლი სა­ი­დუმ­ლო­ე­ბე­ბის, საქ­მი­ა­ნი კავ­ში­რე­ბის კონ­ფი­დენ­ცი­ა­ლო­ბას საფრ­თხის ქვეშ აყე­ნებს. იდენ­ტი­ფი­ცი­რე­ბა შე­უძ­ლე­ბე­ლია ნე­ბის­მი­ე­რი სამ­სა­ხუ­რის­თვის, ძა­ლო­ვა­ნი სტრუქ­ტუ­რე­ბის­თვის.

TOR-ს ასე­ვე "ღრმა", "ბნელ" ინ­ტერ­ნეტს უწო­დე­ბენ. აღ­ნიშ­ნუ­ლი პროგ­რა­მით სარ­გებ­ლო­ბენ კრი­მი­ნა­ლე­ბიც, რო­მელ­თა შო­რის ია­რა­ღით მო­ვაჭ­რე­ნიც არი­ან.

გამ­ყიდ­ველ­თან მი­მო­წე­რა შიფ­რის სა­შუ­ა­ლე­ბით ხდე­ბა. ის სა­იტ­ზე ღიად დებს "გა­სა­ღებს", რომ­ლის სა­შუ­ა­ლე­ბი­თაც ნე­ბის­მი­ერ ადა­მი­ანს შე­უძ­ლია მი­მო­წე­რის ტექ­სტი და­შიფ­როს, მაგ­რამ მისი გა­შიფვ­რა მხო­ლოდ გამ­ყიდ­ველს შე­უძ­ლია. ამ­რი­გად იქ­მნე­ბა სან­დო სის­ტე­მა, რომ­ლის გა­ტეხ­ვაც თით­ქმის შე­უძ­ლე­ბე­ლია.

თან­ხის გა­დახ­და ხდე­ბა სხვა ტექ­ნო­ლო­გი­ის, ე.წ. ბიტ­კო­ი­ნის სა­შუ­ა­ლე­ბით. ბიტ­კო­ი­ნი გახ­ლავთ კრიპ­ტო­ვა­ლუ­ტა, რო­მე­ლიც ადა­მი­ა­ნებს სა­შუ­ა­ლე­ბას აძ­ლევს, თა­ვი­ან­თი თან­ხე­ბი სრუ­ლად გან­კარ­გონ. იმი­სათ­ვის, რომ "სა­ფუ­ლე" შექ­მნა, არაა სა­ჭი­რო რე­ა­ლუ­რი სა­ხე­ლი და გვა­რი, პი­რა­დი ნო­მე­რი, მო­ბი­ლუ­რი ტე­ლე­ფო­ნის ნო­მე­რი და ელექტრო­ნუ­ლი ფოს­ტაც კი. ამის მი­უ­ხე­და­ვად, შე­საძ­ლე­ბე­ლია, ნე­ბის­მი­ე­რი თან­ხა გა­და­რი­ცხო (ბიტ­კო­ი­ნის სა­ხით, რა თქმა უნდა) ნე­ბის­მი­ერ ქვე­ყა­ნა­ში და ამ დროს არაა სა­ჭი­რო ცენ­ტრა­ლუ­რი სერ­ვე­რე­ბის გა­მო­ყე­ნე­ბა. ტრან­ზაქ­ცია ხორ­ცი­ელ­დე­ბა ერთი ადა­მი­ა­ნი­დან - მე­ო­რემ­დე. არ არის და­წე­სე­ბუ­ლი ლი­მი­ტი, ხოლო ტრან­ზაქ­ცი­ის­თვის ძალ­ზე ცოტა პრო­ცენ­ტია გა­და­სახ­დე­ლი.

ამ­გვა­რად, ეს სამი ტექ­ნო­ლო­გია (TOR-ი, და­შიფვ­რა და ბიტ­კო­ი­ნი) სა­შუ­ა­ლე­ბას აძ­ლევს ადა­მი­ანს, არა მხო­ლოდ ია­რა­ღით, არა­მედ სხვა არა­ლე­გა­ლუ­რი სა­ქონ­ლით (თუნ­დაც ნარ­კო­ტი­კე­ბით) ივაჭ­როს და ძა­ლო­ვა­ნი სტრუქ­ტუ­რე­ბის­თვის მი­უწ­ვდო­მე­ლი დარ­ჩეს.

ტექ­ნო­ლო­გი­უ­რად ეს ყვე­ლა­ფე­რი ასე ხდე­ბა: გამ­ყიდ­ვე­ლი მო­ე­ლა­პა­რა­კე­ბა ფო­რუ­მის ად­მი­ნის­ტა­ცი­ას (სა­ი­ტი ჩვე­უ­ლებ­რივ ინ­ტერ­ნეტ­ში ხელ­მი­საწ­ვდო­მი არ გახ­ლავთ) ია­რა­ღის გა­ყიდ­ვის თა­ო­ბა­ზე. შექ­მნის თე­მას, სა­დაც გა­ნა­თავ­სებს ია­რა­ღის ფო­ტოს, აღ­წე­რი­ლო­ბას, ფასს და შიფ­რის გა­სა­ღებს. და­ინ­ტე­რე­სე­ბუ­ლი კლი­ენ­ტე­ბი და­შიფ­რუ­ლი ტექ­სტე­ბის სა­შუ­ა­ლე­ბით ახ­დე­ნენ მი­მო­წე­რას გამ­ყიდ­ველ­თან და თუ შე­თან­ხმდე­ბი­ან, ამ შემ­თხვე­ვა­ში გა­მოჩ­ნდე­ბა კი­დევ ერთი მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი რგო­ლი - "გა­რან­ტი", რო­მე­ლიც გახ­ლავთ შუ­ა­მა­ვა­ლი და გა­რან­ტი, რომ მხა­რე­ე­ბი ერ­თმა­ნეთს არ მო­ა­ტყუ­ე­ბენ.

მყიდ­ვე­ლი ბიტ­კო­ი­ნებს გა­და­რი­ცხავს "გა­რან­ტის" სა­ფუ­ლე­ში, ის ატყო­ბი­ნებს გამ­ყიდ­ველს, რომ ფული მას­თან ჩა­ი­რი­ცხა. გამ­ყიდ­ვე­ლი ატყო­ბი­ნებს კლი­ენტს, სად და­უ­ტო­ვებს ია­რაღს. თუ კლი­ენ­ტი კმა­ყო­ფი­ლია შე­ნა­ძე­ნით, ატყო­ბი­ნებს "გა­რანტს" და ის ამის შემ­დეგ გა­და­უ­რი­ცხავს გამ­ყიდ­ველს კუთ­ვნილ თან­ხას, გარ­და თა­ვი­სი (3-7%) და სა­ი­ტის (3-5%) წი­ლი­სა.

თუმ­ცა, ხშირ შემ­თხვე­ვა­ში ე.წ. გა­რან­ტი ხდე­ბა სა­ი­ტი. ის კლი­ენ­ტის მიერ გა­და­რი­ცხულ ფულს გა­ყი­ნავს მა­ნამ, სა­ნამ კლი­ენ­ტი არ შე­ა­ტყო­ბი­ნებს, რომ კმა­ყო­ფი­ლია შე­ნა­ძე­ნით. ამ შემ­თხვე­ვა­ში ყვე­ლა­ფე­რი სა­ი­ტის ავ­ტო­რი­ტეტ­ზეა და­მო­კი­დე­ბუ­ლი. შე­დე­გით ყვე­ლა კმა­ყო­ფი­ლია. ერ­თმა გა­ყი­და, მე­ო­რემ - იყი­და და ამ დროს არა­ვის არა­ფე­რი გა­უ­გო­ნია და უნა­ხავს. სის­ტე­მა, რა თქმა უნდა, იდე­ა­ლუ­რი არ იქ­ნე­ბა და თა­ვი­სი ხარ­ვე­ზე­ბიც ექ­ნე­ბა, მაგ­რამ ფაქ­ტია, რომ ამ­ჟა­მად ასე თუ ისე, მუ­შა­ობს.

ბექა ხო­ტი­ვა­რი

AMBEBI.GE