"ნახევრად დაკიდებულ მდგომარეობაში გავატარეთ ორი ღამე" - ქართველი მთამსვლელების შთამბეჭდავი მოგზაურობა ჭაუხზე

14 დეკემბერს ქართველ ალპინისტთა ჯგუფმა - ბიძინა გუჯაბიძის, ირაკლი გუჯაბიძის, ზურა კვესიტაძისა და ილია ბერულავას მონაწილეობით, ჭაუხზე მე-5 ბ კატეგორიის სირთულის მარშრუტით ასვლა განახორციელა. ალპინისტებმა მწვერვალ ჯავახიშვილის მარშრუტი "ფრიდონა" აირჩიეს, რომელიც ერთ-ერთი ყველაზე რთული მარშრუტია რეგიონში, მსგავსი სირთულის ზამთრის ასვლა ამ მხარეში ჯერ დღემდე არ განხორციელებულა. საბოლოოდ, ასვლამ სამ დღეს გასტანა და 17 დეკემბერს ჯგუფი მშვიდობიანად დაეშვა მიწაზე.

დაათვალიერეთ ფოტოგალერეა

"ამბები.გე" ექსპედიციის ერთ-ერთ მონაწილეს, ილია ბერულავას ესაუბრა:

-საიდან გაჩნდა ჭაუხში წასვლის იდეა?

-ჭაუხი არის რეგიონი, სადაც თითქმის ყოველწლიურად დავდივართ, ოღონდ ზაფხულში. ყველამ იცის, რომ ზამთარში არის ძალიან რთული პირობები, დაახლოებთ -30 გრადუსი. თუმცა,  თუ კარგად დაგეგმე და შესაბამისი აღჭურვილობაც გაქვს, შესაბამის ფიზიკურ მომზადებასათან ერთად შესაძლებელი ყოფილა. დღემდე ზამთარში მხოლოდ დაზვერვითი სამუშაოების სახე ჰქონდა ამ ყველაფერს. წელს გავრისკეთ, დაგვაფინანსა სპორტისა და ახალგაზრდობის სამინისტრომ და შესაბამისი აღჭურვილობით შევძელით ავსულიყავით ჭაუხზე.

-რამდენი დღე გაგრძელდა თქვენი მარშუტი?

-4 დღე, აქედან ორი ღამის თევა გვქონდა კედელზე. ნახევრად დაკიდებულ მდგომარეობაში გავატარეთ ორი ღამე. ესეც ერთ-ერთი მნიშვნელოვანია მარშუტის დაგეგმვის დროს, რადგან თუ აცდი იმ ადგილს, სადაც ღამე უნდა გაათიო, ან ვერ მიხვედი დანიშნულების ადგილამდე გათვლილ დროს, მინუს 30 გრადუსში, ღამე შეიძლება ყველაფერი ფატალური შედეგით დასრულდეს.

-რა პრინციპით შეირჩა თქვენი გუნდი?

-სეზონის დროს ვინც შესაბამის ფორმაშია, შესაბამის კვალიფიკაციას იღებს, ამის მიხედვით ვარჩევთ გუნდს და მივდივართ. რაოდენობასაც გააჩნია, ფიზიკურად არ არის ადგილი ჭაუხზე,  რომ 5 კაცზე მეტმა გაათენოს ღამე.

-რომელ მთის მარშრუტს შეადარებით სირთულის მიხედვით ჭაუხის ზამთარს?

-მონაკვეთები არის უშბის კედლების, ასევე რაღაც მონაკვეთები გავს კლიმატურადაც მონბლანს, მაგრამ ზამთარში უფრო უშბის მარშრუტს.

-რა მონაკვეთი იყო თქვენთვის ყველაზე რთული ?

-ეს იყო დასაწყისში, პირველი ორი დღის განმავლობაში, ძალიან დიდი თოვლი იყო და ნელა ვმოძრაობდით და იმაზე მეტი დრო დაგვჭირდა, ვიდრე დაგეგმილი გვქონდა, რადგან გვეგონა ამინდის ფანჯარაში ვერ ჩავჯდებოდით და საკვები არ გვეყოფოდა, მაგრამ ორი დღის შემდეგ ტემპს მოვუმატეთ და მასიურ თოვლს გავცდით, ვერტიკალურ კედელზე ვიყავით და ჩავეტიეთ დროში.

-რა იყო თქვენი ჭაუხზე ასვლის მოტივაცია?

-როდესაც ამ სპორტში ხარ, პროფესიონალის დონეზე, იწყებ ახალი და ახალი სირთულეების ძებნას, ნაწილობრივ შენს თავსაც უმტკიცებ და სხვასაც, რომ ეს შესაძლებელია. მაგალითს აძლევ სხვას, უჩვენებ რომელი გზა არის უსაფრთხო, რამდენად წარმატებული შეიძლება იყოს და რამდენად მნიშვნელოვანია.

მარიამ ლორთქიფანიძე

AMBEBI.GE