1.როცა ადა­მი­ანს დღის მან­ძილ­ზე ბევ­რი სხვა­დას­ხვა საქ­მის გა­კე­თე­ბა უწევს, მეტი ორ­გა­ნი­ზე­ბუ­ლო­ბი­სათ­ვის, სა­ჭი­როა თუ არა გეგ­მის ჩა­მო­წე­რა და თი­თო­ე­უ­ლი წუ­თის მი­ზან­მი­მარ­თუ­ლად გან­სა­ზღვრა?

თუ შე­ვა­და­რებთ წარ­მა­ტე­ბულ და სა­შუ­ა­ლო ადა­მი­ა­ნებს ერ­თმა­ნეთ­თან, მივ­ხვდე­ბით, რომ ერთ-ერთი მთა­ვა­რი გან­სხვა­ვე­ბა მათ შო­რის მდგო­მა­რე­ობს იმა­ში, რომ წარ­მა­ტე­ბუ­ლი ადა­მი­ა­ნე­ბი გა­ცი­ლე­ბით ეფექ­ტუ­რად იყე­ნე­ბენ დროს. იმი­სათ­ვის, რომ გა­ვი­გოთ, რო­გორ გა­მო­ვი­ყე­ნოთ დრო ეფექ­ტუ­რად, ვნა­ხოთ, თუ რო­გორ აკე­თე­ბენ ამას წარ­მა­ტე­ბუ­ლი ლი­დე­რე­ბი.

ერთ-ერთი მთა­ვა­რი წესი, რაც მათ წარ­მა­ტე­ბას გა­ნა­პი­რო­ბებს, არის წი­ნას­წარ საქ­მის და­გეგ­მვა. ძა­ლი­ან ბევ­რი მსოფ­ლიო დო­ნის ლი­დე­რი საქ­მე­ებს გეგ­მავს არა მხო­ლოდ ერთი დღით ადრე, არა­მედ კვი­რით, თვით, წლი­თაც კი. მათ ყვე­ლა­ფე­რი გა­წე­რი­ლი აქვთ და იცი­ან, რო­დის რა და რო­გორ გა­ა­კე­თონ. რო­დე­საც იწყებთ საქ­მე­ე­ბის წი­ნას­წარ და­გეგ­მვას, ამავდრო­უ­ლად სწორ გა­დაწ­ვე­ტი­ლე­ბას იღებთ, შე­ას­რუ­ლოთ მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი ამო­ცა­ნე­ბი. რო­გორ გან­ვსა­ზღვროთ პრი­ო­რი­ტე­ტუ­ლი ამო­ცა­ნე­ბი? ამის­თვის არ­სე­ბობს 80/20-ის, იგი­ვე პა­რე­ტოს წესი, რაც გუ­ლის­ხმობს შემ­დეგს - ჩვე­ნი შე­დე­გე­ბის 80% ჩვე­ნი საქ­მე­ე­ბის 20%-შია და­მა­ლუ­ლი. ჩვე­ნი ამო­ცა­ნაა, კარ­გად გა­ვა­ა­ნა­ლი­ზოთ, თუ რო­მე­ლია ეს 20%. სხვაგ­ვა­რად რომ ვთქვათ, თუ ირ­ჩევთ სწორ პრი­ო­რი­ტე­ტებს და ხართ ბო­ლომ­დე ფო­კუ­სი­რე­ბუ­ლი ამ საქ­მე­ებ­ზე, მი­ი­ღებთ ძა­ლი­ან მა­ღალ შე­დე­გებს. ეს ხდე­ბა სწო­რედ და­გეგ­მვის დროს, რო­დე­საც აა­ნა­ლი­ზებთ, რა უნდა გა­ა­კე­თოთ მომ­დევ­ნო კვი­რებ­ში. დრო შე­ზღუ­დუ­ლია და ყვე­ლას ამ მხრივ ერთი და იგი­ვე რე­სურ­სი აქვს, თუმ­ცა და­გეგ­მა­რე­ბის დროს თქვენ სა­ზღვრავთ პრი­ო­რი­ტე­ტებს და გა­მო­ყოფთ დროს მათ შე­სას­რუ­ლებ­ლად, რაც მის უფრო ეფექ­ტურ გა­მო­ყე­ნე­ბას გუ­ლის­ხმობს. რაც უფრო ზუს­ტად ახორ­ცი­ე­ლებთ და­გეგ­მვას, მით უფრო წარ­მა­ტე­ბუ­ლი ხდე­ბით, იზ­რდე­ბა და­ვა­ლე­ბე­ბის შეს­რუ­ლე­ბის ხა­რის­ხიც, რად­გან ყვე­ლა­ფე­რი წი­ნას­წარ გათ­ვა­ლეთ. ამავდრო­უ­ლად, მცირ­დე­ბა ყო­ველ­დღი­უ­რი შფოთ­ვაც, რაც იმ ადა­მი­ან­თა უმე­ტე­სო­ბას ახა­სი­ა­თებს, ვი­საც ძა­ლი­ან ბევ­რი საქ­მე აქვს ერ­თდრო­უ­ლად გა­სა­კე­თე­ბე­ლი.

2. წარ­მა­ტე­ბუ­ლი ადა­მი­ა­ნე­ბის გა­მოც­დი­ლე­ბა­ზე დაყ­რდნო­ბით, რა დას­კვნე­ბის გა­კე­თე­ბა შეგ­ვიძ­ლია, გან­წყო­ბა და პო­ზი­ტი­უ­რი მო­ლო­დი­ნე­ბი რა როლს თა­მა­შობს?

თუ და­ვაკ­ვირ­დე­ბით წარ­მა­ტე­ბულ ადა­მი­ა­ნებს, შეგ­ვიძ­ლია ვთქვათ, რომ მათი უმე­ტე­სო­ბა ფლობს გა­მორ­ჩე­უ­ლი ლი­დე­რე­ბი­სათ­ვის და­მა­ხა­სი­ა­თე­ბელ თვი­სე­ბებს - არი­ან პო­ზი­ტი­უ­რად გან­წყო­ბი­ლე­ბი და მო­მა­ვალ­თან და­კავ­ში­რე­ბი­თაც პო­ზი­ტი­უ­რი ხედ­ვა აქვთ. თუმ­ცა ამას ცალ­სა­ხად ვერ ვი­ტყვით ყვე­ლა ლი­დერ­ზე, რად­გან არ­სე­ბო­ბენ ადა­მი­ა­ნე­ბი, რომ­ლე­ბიც არ არი­ან ქა­რიზ­მა­ტუ­ლე­ბი, არ გა­მო­ხა­ტა­ვენ სა­კუ­თარ ემო­ცი­ებს, არ ცდი­ლო­ბენ გუნ­დის მარ­თვას ე.წ."Emotional intelligent"-ის მეშ­ვე­ო­ბით, მაგ­რამ მათ მა­ინც გა­მოს­დით საქ­მე. პრაქ­ტი­კა გვიჩ­ვე­ნებს, რომ ადა­მი­ა­ნე­ბი გა­ცი­ლე­ბით მარ­ტი­ვად აკე­თე­ბენ საქ­მეს, როცა პო­ზი­ტი­უ­რად არი­ან გან­წყო­ბი­ლე­ბი. რო­დე­საც იცი, რომ ყვე­ლა­ფე­რი კარ­გად გა­მო­ვა, ეს და­მა­ტე­ბი­თი ად­რე­ნა­ლი­ნი და და­დე­ბი­თი ემო­ცი­ე­ბია, სხვა სი­ტყვე­ბით - გო­ნებ­რი­ვი ენერ­გე­ტი­კა, რო­მე­ლიც გამ­ხნე­ვებთ, და­მა­ტე­ბით სტი­მულ­სა და სურ­ვილს გაძ­ლევთ, უფრო მეტი საქ­მე უფრო ეფექ­ტუ­რად გა­ა­კე­თოთ და­სა­ხუ­ლი მიზ­ნე­ბის მი­საღ­წე­ვად.

აგ­რეთ­ვე არის მე­ო­რე სა­კი­თხი - ხედ­ვა, რო­მე­ლიც აქვს ლი­დერს. ხედ­ვა ერთ-ერთი ყვე­ლა­ზე მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი კომ­პო­ნენ­ტია გუნ­დის სა­მარ­თა­ვად, რად­გა­ნაც გუნდს ვერ მარ­თავ, თუ არ გაქვთ სა­ერ­თო ხედ­ვა. გუნ­დმა უნდა იცო­დეს, სად მი­დის, რა არის მო­მა­ვა­ლი და რა მოხ­დე­ბა ამ მო­მა­ვალ­ში, რაც ამო­ტი­ვი­რებს გუნ­დის და­ნარ­ჩენ წევ­რებს. ეს არის ერთ-ერთი მთა­ვა­რი სა­შუ­ა­ლე­ბა, რომ­ლი­თაც იმარ­თე­ბა ძა­ლი­ან დიდი გუნ­დე­ბი. თუმ­ცა, სამ­წუ­ხა­რო რე­ა­ლო­ბაა ის, რომ ბევ­რი ლი­დე­რი ამ პრინ­ცი­პებს პრაქ­ტი­კა­ში არ იყე­ნებს. მო­მავ­ლის ხედ­ვის გა­რე­შე ურ­თუ­ლე­სია წარ­მა­ტე­ბუ­ლი გუნ­დის შეკ­ვრა და მისი გა­მარ­ჯვე­ბის­კენ წაყ­ვა­ნა.

3. რო­გორ გავ­მიჯ­ნოთ ერ­თმა­ნე­თის­გან პი­რა­დი და სამ­სა­ხუ­რებ­რი­ვი ყო­ველ­დღი­უ­რი პრობ­ლე­მე­ბი, რომ ორი­ვე სა­კი­თხში გარ­კვე­ულ ბა­ლანსს მი­ვაღ­წი­ოთ?

ძა­ლი­ან კარ­გი შე­კი­თხვაა. რე­ა­ლუ­რად არ­სე­ბობს ყვე­ლა­ზე გავ­რცე­ლე­ბუ­ლი მე­თო­დი, რო­მე­ლიც უნდა და­იც­ვას ყვე­ლა ადა­მი­ან­მა ასეთ სი­ტუ­ა­ცი­ა­ში. უნდა დავ­ტო­ვოთ პი­რა­დი პრობ­ლე­მე­ბი სახ­ლში, სამ­სა­ხუ­რებ­რი­ვი კი სამ­სა­ხურ­ში. მეს­მის, ეს ძა­ლი­ან რთუ­ლია და ალ­ბათ ბევ­რი ადა­მი­ა­ნი, რო­მე­ლიც ამ ინ­ტერ­ვი­უს კი­თხუ­ლობს, ფიქ­რობს, რომ ამის გა­კე­თე­ბა ძა­ლი­ან კარ­გი იქ­ნე­ბა, მაგ­რამ წარ­მო­უდ­გენ­ლად მი­აჩ­ნი­ათ. რა თქმა უნდა, ზოგ­ჯერ წარ­მო­უდ­გე­ნე­ლი­ცაა პრობ­ლე­მის ზო­მი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე. თუ ის ძა­ლი­ან დი­დია და სა­ნერ­ვი­უ­ლო, ამ შემ­თხვე­ვა­ში და­გე­თან­ხმე­ბით. თუმ­ცა, სხვა შემ­თხვე­ვებ­ში ამის გა­კე­თე­ბა შე­საძ­ლე­ბე­ლია, რად­გან დიდი პრობ­ლე­მე­ბი მთლი­ა­ნი პრობ­ლე­მე­ბის სრუ­ლი რა­ო­დე­ნო­ბის 5-10%-ს შე­ად­გენს ხოლ­მე.

არის მე­ო­რე მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი სა­შუ­ა­ლე­ბა, რომ­ლი­თაც შე­გიძ­ლი­ათ ეს სა­კი­თხი და­ა­ბა­ლან­სოთ. წესი ძა­ლი­ან მარ­ტი­ვია - რა­ტომ უნდა ვი­ნერ­ვი­უ­ლოთ პრობ­ლე­მებ­ზე? ან რა არის სა­ერ­თოდ პრობ­ლე­მა? და­ვი­წყოთ სა­უ­ბა­რი სწო­რედ ამით. პრობ­ლე­მა არის სი­ტუ­ა­ცია, რო­დე­საც რა­ღაც არ გა­მო­დის ისე, რო­გორც ჩვენ გვინ­და. შე­სა­ბა­მი­სად, არის ორი გა­მო­სა­ვა­ლი: შეგ­ვიძ­ლია გა­ვა­ა­ნა­ლი­ზოთ ეს სა­კი­თხი და და­ვუს­ვათ ჩვენს თავს შე­კი­თხვა - არის თუ არა შე­საძ­ლე­ბე­ლი ამ პრობ­ლე­მის მოგ­ვა­რე­ბა? თუ პა­სუ­ხი უარ­ყო­ფი­თია და პრობ­ლე­მის მოგ­ვა­რე­ბა შე­უძ­ლე­ბე­ლია, მა­შინ რა აზრი აქვს მას­ზე ნერ­ვი­უ­ლო­ბას? მაგ­რამ, თუ პრობ­ლე­მის მოგ­ვა­რე­ბა შე­საძ­ლე­ბე­ლია, უნდა მო­ვიქ­ცეთ ისე, რო­გორც წარ­მა­ტე­ბუ­ლი ადა­მი­ა­ნე­ბი იქ­ცე­ვი­ან - გავ­ხდეთ მოქ­მე­დე­ბა­ზე ორი­ენ­ტი­რე­ბულ­ნი და გა­ვა­კე­თოთ ყო­ველ­დღი­უ­რად/ყო­ველ­სა­ა­თობ­რი­ვად (სი­ტუ­ა­ცი­ი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე) რა­ღაც იმის­თვის, რომ მო­ვაგ­ვა­როთ ეს პრობ­ლე­მა. ამი­ტომ გირ­ჩევთ, რომ გა­მიჯ­ნოთ პრობ­ლე­მე­ბი საქ­მის­გან და გახ­სოვ­დეთ, რაც უფრო მე­ტად ფო­კუ­სი­რე­ბუ­ლი ხართ საქ­მე­ზე, უფრო მარ­ტი­ვად გა­ვი­წყდე­ბათ პი­რა­დი პრობ­ლე­მე­ბი და პი­რი­ქით, რაც უფრო მე­ტად ფი­კუ­სი­რე­ბუ­ლი ხართ ოჯახ­ზე და პი­რად ცხოვ­რე­ბა­ზე, უფრო მარ­ტი­ვად გა­ვი­წყდე­ბათ სამ­სა­ხუ­რებ­რი­ვი პრობ­ლე­მე­ბი. შე­სა­ბა­მი­სად, მო­ახ­დი­ნეთ ფო­კუ­სი­რე­ბა, და­ფიქ­რდით, არის თუ არა შე­საძ­ლე­ბე­ლი ამ პრობ­ლე­მე­ბის მოგ­ვა­რე­ბა და თუ ისი­ნი მოგ­ვა­რე­ბა­დია, მა­შინ უბ­რა­ლოდ იმოქ­მე­დეთ.

4. არ­სე­ბობს კონ­კრე­ტუ­ლი პი­რო­ბე­ბი, რომ­ლის დაკ­მა­ყო­ფი­ლე­ბის შემ­დე­გაც, დიდი ალ­ბა­თო­ბით, დღე ნამ­დვი­ლად წარ­მა­ტე­ბუ­ლი იქ­ნე­ბა?

აღ­ვნიშ­ნავ, რომ მარ­თლაც სა­ინ­ტე­რე­სო შე­კი­თხვაა. მო­დით, პირ­ველ რიგ­ში, რად­გან ახ­სე­ნეთ წარ­მა­ტე­ბა, გან­ვსა­ზღვროთ, რას ნიშ­ნავს წარ­მა­ტე­ბუ­ლი დღე. ეს არის დღე, რო­დე­საც ჩვენ დღის გან­მავ­ლო­ბა­ში ჩა­ფიქ­რე­ბულ ამო­ცა­ნებს ისე შე­ვას­რუ­ლებთ, რო­გორც გვსურ­და. აქე­დან გა­მომ­დი­ნა­რე დავ­ფიქ­რდეთ, თუ რო­გორ ვი­მოქ­მე­დოთ ისე, რომ ჩვე­ნი ჩა­ნა­ფიქ­რი გან­ვა­ხორ­ცი­ე­ლოთ. პირ­ველ რიგ­ში სა­ჭი­როა მო­ტი­ვა­ცია, ფსი­ქო­ლო­გი­უ­რი მიდ­გო­მა, რად­გან ეს ერთ-ერთი მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი სა­კი­თხია. წარ­მო­უდ­გე­ნე­ლია ფსი­ქო­ლო­გი­უ­რი გან­წყო­ბის გა­რე­შე შე­სა­ბა­მი­სი მიზ­ნე­ბის მიღ­წე­ვა. თქვენ დი­ლი­დან დარ­წმუ­ნე­ბუ­ლი უნდა იყოთ, რომ ეს დღე წარ­მა­ტე­ბუ­ლი იქ­ნე­ბა და თქვენ სა­უ­კე­თე­სო ხართ. იყა­ვით დარ­წმუ­ნე­ბუ­ლი იმა­ში, რომ თქვენ ყვე­ლაფ­რის გა­კე­თე­ბას შეძ­ლებთ და გა­მო­ავ­ლენთ თქვენს უნი­კა­ლურ თვი­სე­ბას, რო­მე­ლი­ცაა ბრძო­ლის ჟინი, რაც არ­ცერთ შემ­თხვე­ვა­ში არ და­გა­ხე­ვი­ნებთ უკან და ბო­ლომ­დე მი­გაყ­ვა­ნი­ნებთ და­წყე­ბულ საქ­მეს. შე­სა­ბა­მი­სად, ეს მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი და აუ­ცი­ლე­ბე­ლი წი­ნა­პი­რო­ბაა, რაც სა­სურ­ვე­ლი მიზ­ნე­ბის მიღ­წე­ვა­ში და­გეხ­მა­რე­ბათ.

მას შემ­დეგ, რაც დარ­წმუნ­დე­ბით და ენ­თუ­ზი­აზ­მი­თა და ქა­რიზ­მით აღივ­სე­ბით, რომ ყვე­ლა­ფე­რი კარ­გად იქ­ნე­ბა, წი­ნას­წარ გან­სა­ზღვრეთ, თუ რა არის სა­ჭი­რო ჩა­ფიქ­რე­ბუ­ლი მიზ­ნე­ბის მიღ­წე­ვის­თვის. ეს არის გარ­კვე­უ­ლი ამო­ცა­ნე­ბი, რომ­ლე­ბიც ჩვენ უნდა შე­ვას­რუ­ლოთ. ასე­ვე უნდა გან­სა­ზღვროთ ქმე­დე­ბე­ბი, რომ­ლის შეს­რუ­ლე­ბის შემ­დე­გაც მი­ი­ღებთ დღის სა­სურ­ველ შე­დეგს.

უმე­ტე­სად ადა­მი­ა­ნე­ბი არ აკე­თე­ბენ ბო­ლომ­დე გათ­ვლას, თუ რა წი­ნა­პი­რო­ბე­ბი და ქმე­დე­ბე­ბია სა­ჭი­რო მიზ­ნის მიღ­წე­ვი­სათ­ვის. შემ­დეგ კი უკ­ვირთ, რა­ტომ ვერ აღ­წე­ვენ ამა თუ იმ მი­ზანს. სწო­რედ ამი­ტო­მაა მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი, ყვე­ლა­ფე­რი გათ­ვა­ლოთ და და­გეგ­მოთ კარ­გად იმი­სათ­ვის, რომ ეს დღე წარ­მა­ტე­ბუ­ლი იყოს.

ასე­ვე არის მე­სა­მე ფაქ­ტო­რი, რო­მე­ლიც მნიშ­ნე­ლო­ვა­ნია - ყო­ველ­დღე და­თე­სეთ მარ­ცვა­ლი თქვე­ნი მო­მა­ვა­ლი წარ­მა­ტე­ბის­თვის. ყო­ველ­დღი­უ­რად მი­ნი­მუმ ნა­ხე­ვა­რი სა­ა­თი და­უთ­მეთ თქვე­ნი თა­ვის გან­ვი­თა­რე­ბას. თუ ამას გა­ა­კე­თებთ, თქვენ 10 წლის შემ­დეგ წა­კი­თხუ­ლი გექ­ნე­ბათ 30-50 პრო­ფე­სი­უ­ლი წიგ­ნი და უამ­რა­ვი სა­ინ­ტე­რე­სო მა­სა­ლა, რო­მე­ლიც გაქ­ცევთ სუ­პერ პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლად. თუ გა­ით­ვა­ლის­წი­ნებთ ამ პრინ­ცი­პებს, მერ­წმუ­ნეთ, რომ ყო­ვე­ლი შემ­დე­გი დღე წი­ნა­ზე ბევ­რად წარ­მა­ტე­ბუ­ლი იქ­ნე­ბა.

ქრის­ტი­ნა გამ­თე­ნა­ძე