ამბობენ, რომ ანტიკვარული ლარნაკის ისტორია ჯერ კიდევ იმ დროიდან იწყება, როდესაც უძველეს თიხის ქოთნებს საკვების შესანახად ხმარობდნენ. მოგვიანებით ლარნაკ-ჭურჭელს უკვე ოქროსა და ვერცხლისგანაც ამზადებდნენ. ჩვენამდე არაერთ ლარნაკს მოუღწევია უძვირფასესი ქვებით შემკულს.
ანტიკვარული ლარნაკი სწორი და მკაფიო პროპორციებით, ასევე საოცარი ფერთა შეხამებით გამოირჩევა. ანტიკვარიატის ყველაზე ფასეული ნივთები მინის, მეტალის და ფაიფურის ლარნაკებია.
ბევრი მიიჩნევს, რომ პირველი საყვავილე ლარნაკი აღორძინების ეპოქაში გაჩნდა, როცა ინტერიერის ყველა დეტალს განსაკუთრებული ყურადღებით ეკიდებოდნენ, ლარნაკებს კი უძლიერესი ოსტატები ხელით ქმნიდნენ და ძვირფასი მასალით ამკობდნენ.
მე-18 საუკუნის როკოკოს სტილის ლარნაკები ზომაშიც მასშტაბურია და ძალიან ბევრი დეტალითაა შემკული. უფრო თანამედროვე, მე-19-მე-20 საუკუნის ლარანაკებს უფრო მსუბუქი და რბილი ფორმები აქვთ. ამ პერიოდში მათ დასამზადებლად ძირითადად ფაიფურს და მინას იყენებდნენ. ეს ტრადიცია ჩვენს თანამედროვეობამდე გაგრძელდა.
რაცთუ შორეულ წარსულში ჩვენში ბევრი დიასახლისი ამაყობდა როკოკოს ლარნაკებითა თუ სერვიზებით. ეს ნივთები დღესაც არაერთ ოჯახში თვალსაჩინოდაა გამოფენილი. მათი უმეტესობა ჩეხური ნაწარმია. ჩეხური მინის (ბოჰემიური მინა, რომელსაც ხშირად როკოკოს უწოდებენ ხალხში) დამუშავების ტექნიკა ხომ მთელს მსოფლიოში საუკეთესოდაა აღიარებული და ჯერ კიდევ მე-13 საუკუნიდან იღებს სათავეს. ფერადი და გამჭვირვალე ბოჰემიური მინა უნიკალური ტექნოლოგიით მიიღება. მასში ხელით დამუშავებას დიდი წილი მიუძღვის. წაიკითხეთ სრულად