მიშელ უელბეკი: "როგორ უმტყუნეს საფრანგეთის ლიდერებმა საკუთარ ხალხს"
"ნიუ იურკი თაიმსში" ცნობილი ფრანგი მწერილის მიშელ უელბეკის წერილი გამოქვეყნდა, რომელიც პარიზის 13 ნოემბრის ტერაქტების გამოძახილია.
"იანვარში პარიზზე მომხდარი თავდასხმების შემდეგ ორი დღის განმავლობაში მთლიანად ახალ ამბებზე ვიყავი მიჯაჭვული. 13 ნოემბრის თავდასხმების შემდეგ კი ძლივსძლივობით ჩავრთე ტელევიზია; რადგან ჩემს ნაცნობებს ვურეკავდი (საკმაოდ ბევრს), მათ ვინც მოვლენების ეპიცენტრში და მის მეზობლად ცხოვრობდა. ადამიანი ეჩვევა ტერორისტულ თავდასხმებს.
1986 წელს, პარიზში სხვადასხვა საჯარო თავშეყრის ადგილებზე დაბომბვების სერია განხორციელდა. ისინი დღეების და შესაძლოა კვირების შუალედით ხდებოდა; ზუსტად აღარ მახსოვს. თუმცა, ძალიან კარგად მახსოვს პირველი კვირის განმავლობაში მეტროებში შექმნილი ატმოსფერო. ყველგან სრული სიჩუმე იდგა და ადამიანები ერთმანეთს ეჭვის თვალით უყურებდნენ.
ეს პირველი კვირა იყო. შემდეგ კი, საკმაოდ მცირე დროში, ურთიერთობები აღდგა და ნორმალური განწყობილება დაბრუნდა. პერსპექტივა, რომ მომავალში აფეთქებები კვლავ მოხდებოდა, რჩებოდა ხალხის გონებაში, მაგრამ გარკვეულწილად უკანა პლანზე გადაინაცვლა. ადამიანი ეჩვევა ტერორისტულ თავდასხმებს.
პარიზელები წუთიერი დუმილით მიაგებენ პატივს ტერატქების დროს დაღუპულთა ხსოვნას. ავტორი: იან ლანგდსონი
საფრანგეთი გაუძლებს ამას. ფრანგებიც გაუძლებენ, რადგან სხვა გზა არ არსებობს, ყველაფერს ეჩვევა ადამიანი. არ არსებობს ადამიანური ძალა, მათ შორის არც შიში, რომელიც უფრო ძლიერია ვიდრე ჩვეულება.
"შეინარჩუნე სიმშვიდე და გააგრძელე."
რა თქმა უნდა, ცოტა ხანში სწორედ ამას გავაკეთებთ (მიუხედავად იმისა, რომ არ გვყავს ჩერჩილი, რომელიც გვიხელმძღვანელებს). მიუხედავად საერთო აღქმისა, ფრანგები საკმაოდ მორჩილი და მარტივად სამართავი ხალხია, მაგრამ არა იდიოტები. თუმცა, მათი მთავარი ნაკლი გულმავიწყი ქარაფშუტობაა, რაც დროდადრო მათი მეხსიერების განახლებას მოითხოვს. არსებობენ ადამიანები, პოლიტიკაში მყოფი ადამიანები, რომლებიც პასუხისმგებელნი არიან იმაზე, რომ დღეს ჩვენ ასეთ არასახარბიელო ვითარებაში აღმოვჩნდით. ადრე თუ გვიან მათი პასუხისმგებლობის საკითხი უნდა გაირკვეს. ნაკლებად სავარაუდოა, რომ ჩვენი მთავრობის მეთაური უმნიშვნელო ოპორტუნისტი, ან დაბადებით ჭკუასუსტი, რომელიც ჩვენი პრემიერ-მინისტრის როლს ასრულებს, ან თუნდაც "ოპოზიციის ვარსკვლავები" ამ ტესტიდან რაიმე ნათელ დასკვნებს გააკეთებენ.
მაინც ვინ დაასუსტა პოლიციური ძალების პოტენციალი იქამდე, რომ მათ თითქმის აღარ შეუძლიათ საკუთარი დანიშნულების შესრულება? ვინ ბეჭდავდა ჩვენს თავებში წლობის განმავლობაში აზრს, რომ საზღვრები უცნაური აბსურდულობა და საძაგელი და ვადაგასული ნაციონალიზმის ნიშანია?
როგორც ჩანს, დანაშაული საკმაოდ ფართო აუდიტორიაზე ნაწილდება.
ქართველი ჟურნალისტის და ამერიკელი დიპლომატის ქორწილი ვაშინგტონში - "ძალიან ბედნიერები ვართ, რომ ვიპოვეთ ერთმანეთი"
უზენაესი სასამართლოს მოსამართლეობის ყოფილი კანდიდატი თამთა თოდაძეზე - "რა ბრიჯიტ ბარდო ესა მყავს, რა აბია ასეთი ნეტავ"
