2007 წლის 7 ნო­ემ­ბრის მოვ­ლე­ნე­ბის გამო, დღეს ქარ­თულ ინ­ტერ­ნეტ­სივ­რცე­ში აქ­ტუ­ა­ლუ­რია მცხე­თა-მთი­ა­ნე­თის ყო­ფი­ლი გუ­ბერ­ნა­ტო­რის, ვა­სილ მაღ­ლა­ფე­რი­ძის 2007 წლის 5 ნო­ემ­ბერს გა­კე­თე­ბუ­ლი ჩა­ნა­წე­რი, რო­მელ­შიც, რო­გორც თა­ვად ამ­ბობს, 4 ნო­ემ­ბერს, მა­შინ­დე­ლი ში­ნა­გან საქ­მე­თა მი­ნის­ტრის, ვანო მე­რა­ბიშ­ვი­ლის კა­ბი­ნეტ­ში გა­მარ­თულ თათ­ბირს აღ­წერს.

***

"რაც ვნა­ხე და მო­ვის­მი­ნე ში­ნა­გან საქ­მე­თა სა­მი­ნის­ტრო­ში

2007 წლის 4 ნო­ემ­ბერს დღეს 2007 წლის 5 ნო­ემ­ბრის სა­ღა­მოა, გა­დავ­წყვი­ტე ქა­ღალ­დზე გა­და­ვი­ტა­ნო ის, რის შემ­სწრეც გავ­ხდი გუ­შინ და რა­ზეც უკვე თით­ქმის ოც­და­ო­თხი სა­ა­თია გა­ნუ­წყვეტ­ლივ ვფიქ­რობ. ამ თე­მა­ზე კი­დევ დიდ­ხანს ვი­ფიქ­რებ, მაგ­რამ მი­მაჩ­ნია, რომ ვალ­დე­ბუ­ლი ვარ, სხვა­საც მივ­ცე ამ თე­მა­ზე და­ფიქ­რე­ბის სა­შუ­ა­ლე­ბა. ამის­თვის კი მოვ­ყვე­ბი მხო­ლოდ იმას, რაც ვნა­ხე და მო­ვის­მი­ნე.

მხო­ლოდ ფაქ­ტი.

გუ­შინ, 4 ნო­ემ­ბერს, კვი­რას, და­ახ­ლო­ე­ბით დი­ლის 11 სა­ათ­ზე, მო­ბი­ლურ ტე­ლე­ფონ­ზე და­მი­რე­კეს სამ­თავ­რო­ბო ოთხნიშ­ნა ნომ­რი­დან. ავი­ღე, ქალ­ბა­ტონ­მა მი­თხრა, ელა­პა­რა­კეთ შს მი­ნის­ტრის თა­ნა­შემ­წე­სო. ახალ­გაზ­რდა კაცი წარ­მო­მიდ­გა, ესა და ეს ვარო, გვარ-სა­ხე­ლი არ მახ­სოვს, პირ­ვე­ლად გა­ვი­გე და არც მნიშ­ვნე­ლო­ბა მი­მი­ნი­ჭე­ბია. ძა­ლი­ან ზრდი­ლო­ბი­ა­ნად მაც­ნო­ბა, დღეს, სა­ღა­მოს ცხრა სა­ათ­ზე მი­ნის­ტრმა გთხო­ვათ გუ­ბერ­ნა­ტო­რებს მოს­ვლა და ხომ შეძ­ლებ­თო? და­ვე­თან­ხმე, მად­ლო­ბა გა­და­მი­ხა­და და გავ­თი­შეთ ტე­ლე­ფო­ნე­ბი.

გა­და­ვუ­რე­კე ჩემს მძღოლს, ვუ­თხა­რი, მო­სუ­ლი­ყო 20:15 წუთ­ზე, ვი­ფიქ­რე მი­ტინ­გის გამო გზებ­ზე სა­ცო­ბებს არ შე­ე­შა­ლათ ხელი, თუმ­ცა, უპ­რობ­ლე­მოდ მი­ვე­დით და და­ახ­ლო­ე­ბით ნა­ხე­ვა­რი სა­ა­თი შსს-ს შე­ნო­ბის პირ­და­პირ, გზის გა­დაღ­მა მან­ქა­ნა­ში ვი­ჯე­ქი. დრო რომ მო­ვი­და, შე­ვე­დი შე­ნო­ბა­ში, ლიფტ­თან შემ­ხვდნენ მე­ო­რე შე­სას­ვლე­ლი­დან შე­მო­სუ­ლი და­ვით კირ­კი­ტა­ძე და ზაზა გო­რო­ზია. მე­ხუ­თე სარ­თულ­ზე ავე­დით და პირ­და­პირ შე­ვე­დით ვანო მე­რა­ბიშ­ვი­ლის კა­ბი­ნეტ­ში. იქ დაგ­ვხვდნენ ვანო მე­რა­ბიშ­ვი­ლი, თავ­დაც­ვის მი­ნის­ტრი და­ვით კე­ზე­რაშ­ვი­ლი, გე­ნე­რა­ლუ­რი პრო­კუ­რო­რი ზუ­რაბ ადე­იშ­ვი­ლი, თბი­ლი­სის მერი გიგი უგუ­ლა­ვა, კუ­დის ყო­ფი­ლი უფ­რო­სი დათა ახა­ლა­ია, კულ­ტუ­რის მი­ნის­ტრი გოკა გა­ბაშ­ვი­ლი, ამი­რან მეს­ხე­ლი(?) (ტან­მორ­ჩი­ლი ახალ­გაზ­რდა, რო­მელ­საც ამი­რანს ეძახ­და ვანო და ვი­ფიქ­რე, მეს­ხე­ლი თუ არის-მეთ­ქი), რომ­ლის თა­ნამ­დე­ბო­ბაც არ ვიცი, სამ­ცხე-ჯა­ვა­ხე­თის გუ­ბერ­ნა­ტო­რი გოგა ხა­ჩი­ძე, იმე­რე­თის გუ­ბერ­ნა­ტო­რი კაკო ბო­ბო­ხი­ძე, შიდა ქარ­თლის გუ­ბერ­ნა­ტო­რი, რო­მე­ლიც მე­ო­რედ ვნა­ხე და გვა­რი არ მახ­სოვს, ქვე­მო ქარ­თლის გუ­ბერ­ნა­ტო­რი ზუ­რაბ მე­ლი­ქიშ­ვი­ლი.

ვანო ჩქა­რობ­და, და­ვი­წყო­თო.

ვი­ღა­ცამ თქვა, სა­ცაა მი­ხოც მო­ვაო და, მარ­თლაც, ორ წუთ­ში გუ­რი­ის გუ­ბერ­ნა­ტო­რი მიხო სი­მო­ნიშ­ვი­ლიც მო­ვი­და. აი, ოქ­რუ­აშ­ვი­ლის კი­დევ ერთი კად­რიც მო­ვი­და, იხუმ­რა ვი­ღა­ცამ, ეგ, აუ­ცი­ლებ­ლად, გე­ნე­რა­ლუ­რი პრო­კუ­რო­რის გვერ­დით დას­ვი­თო (გარ­კვე­უ­ლი პე­რი­ო­დის წინ, ივ­ლის-აგ­ვის­ტო­ში, მი­ხო­ზე სა­უბ­რე­ბი მი­დი­ო­და და, არც თუ უსა­ფუძ­ვლოდ, რომ შე­იძ­ლე­ბა ოქ­რუ­აშ­ვილ­თან სი­ახ­ლო­ვის გამო პრობ­ლე­მე­ბი შე­ექ­მნა­სო. პრო­კუ­რა­ტუ­რა­მაც და­უ­წყო ერთ პე­რი­ოდ­ში ჩიჩ­ქნა). მი­ხომ უხერ­ხუ­ლად გა­ი­ცი­ნა და მარ­თლაც ადე­იშ­ვი­ლის გვერ­დზე დაჯ­და.

მე­ლი­ქიშ­ვილ­მა თქვა, გია ნაც­ვლიშ­ვილ­მა (კა­ხე­თის გუ­ბერ­ნა­ტო­რი) და­მი­რე­კა, სარ­თი­ჭა­ლას გა­მოვ­ცდიო. კირ­კი­ტა­ძე ეხუმ­რა, შენ რას გი­რე­კავს, ვი­ზას ხომ არ გთხოვს, შენს ტე­რი­ტო­რი­ა­ზე გა­მოვ­ლის­თვი­სო. კა­კომ სა­ი­დან­ღაც ია­პო­ნუ­რი ხმა­ლი აიღო, აქეთ-იქით იქ­ნევ­და და, რო­გორც ყო­ველ­თვის, ხმა­უ­რობ­და. ვი­ღა­ცამ უთხრა, დადე, ეგ ხმა­ლი ხომ არ გგო­ნია, ხა­რა­კი­რის ხან­ჯა­ლი­აო. მა­შინ სი­ცი­ლით ჩემ­სკენ გა­მო­ა­ცუ­რა მა­გი­და­ზე, მა­შინ ეს ვა­სი­კოს­თვის და­მით­მი­აო (ჩემ­მა ყო­ფილ­მა მო­ად­გი­ლემ ორი-სამი კვი­რის წინ მწვა­ვე გან­ცხა­დე­ბე­ბი გა­ა­კე­თა პრე­ზი­დენ­ტის ოჯა­ხის წი­ნა­აღ­მდეგ და ოპო­ზი­ცი­ას შე­უ­ერ­თდა და ამა­ზე მე­ხუმ­რე­ბო­და. მა­ნამ­დეც გა­მე­ხუმრნენ ამ თე­მა­ზე ერთი-ორ­ჯერ, ვერ ვი­ტყვი ბო­რო­ტად, თუმ­ცა, ორაზ­როვ­ნად, (რო­გორც ეს სა­ერ­თოდ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა­შია მი­ღე­ბუ­ლი). ვა­ნომ გა­ი­ცი­ნა, მარ­თა­ლი არ გე­გო­ნოს, არ შე­შინ­დეო. არც მე­ში­ნია, ჩემ­გან ერთი გა­და­ვი­და და რაც მთავ­რო­ბი­დან და უმ­რავ­ლე­სო­ბი­დან ხალ­ხი გა­და­ვი­და ოპო­ზი­ცი­ა­ში, ჩე­მამ­დე იმ­დენს აქვს ხა­რა­კი­რი გა­სა­კე­თე­ბე­ლი, ჩე­მამ­დე ვერც მო­აღ­წევს ეს ხან­ჯა­ლი-მეთ­ქი, ვე­ხუმ­რე მეც. ასე­თი ორაზ­რო­ვა­ნი სი­ამ­ტკბი­ლო­ბით ვი­წყებ­დით თათ­ბირს.

ვა­ნომ, გვეჩ­ქა­რე­ბა, ვე­ღა­რა­ვის და­ვე­ლო­დე­ბით, და­ვი­წყო­თო. თან უგუ­ლა­ვას უთხრა შე­თა­მა­შე­ბუ­ლი ხუმ­რო­ბით, ზედ­მე­ტებ­მა დაგვტო­ვონ, ხელს ნუ გვიშ­ლი, ოტი­აშ­ვილ­თან (თუ უტი­აშ­ვილ­თან - კარ­გად ვერ გა­ვი­გე) გა­დიო. გიგი ოთახ­ში წინ და უკან და­დი­ო­და და ღლა­ბუ­ცობ­და, ნუ არ­ღვევ ადა­მი­ა­ნის უფ­ლე­ბებ­სო და სვიტრს ვე­ძე­ბო თუ რა­ღაც ესე­თი. ეს ერთი სვიტ­რიც რომ შენ და­გი­ტო­ვო, შე­ირ­ჩენ და მე რაღა ვქნაო. მერე მარ­თლაც იპო­ვა სა­ვარ­ძელ­ზე მიგ­დე­ბუ­ლი სვიტ­რი და გა­ვი­და. გუ­შინ არ მი­ფიქ­რია, დღეს შთა­ბეჭ­დი­ლე­ბა მრჩე­ბა, წი­ნას­წარ შე­თან­ხმე­ბუ­ლე­ბი იყ­ვნენ, რომ იგი ამ ლა­პა­რაკს არ უნდა დას­წრე­ბო­და. ვა­ნომ კი­დევ იხუმ­რა­სა­ვით (სა­ერ­თოდ მთე­ლი თათ­ბი­რი სულ სი­ცილ-ხი­თხი­თით მიმ­დი­ნა­რე­ობ­და. ოღონდ მე­ო­რე ნა­წილ­ში, რო­მე­ლიც ახლა იწყე­ბა, ბევრ გუ­ბერ­ნა­ტორს აღარ გვე­ღი­მე­ბო­და), კი­დევ ვინ­მე ხომ არ არის ზედ­მე­ტიო, მერე გო­კას შე­ხე­და და, აი, კი­დევ ერთი ზედ­მე­ტი, მაგ­რამ რად­გან დარ­ჩი, იყა­ვიო. ახლა ამ ეპი­ზოდს რომ ვიხ­სე­ნებ, მგო­ნია, რომ გოკა ვერ მიხ­ვდა, რომ უნდა გა­სუ­ლი­ყო და მას არ მარ­თებ­და იქ დარ­ჩე­ნა, რათა უგუ­ლა­ვა­სა­ვით ფორ­მა­ლუ­რად "თეთ­რი ხელ­თათ­მა­ნე­ბით" დარ­ჩე­ნი­ლი­ყო.

ცხა­დია, მათ ვიწ­რო წრე­ში მო­ლა­პა­რა­კე­ბუ­ლი და და­ლა­გე­ბუ­ლი ჰქონ­დათ, რაც შემ­დგომ გვი­თხრეს, მაგ­რამ ამ­დენ ხალ­ხში, ასეთ სა­ჩო­თი­რო თე­მას­თან და­კავ­ში­რე­ბით ზედ­მეტ მოწ­მედ ყოფ­ნა, არა­ფერ­ში სჭირ­დე­ბო­და. თუმ­ცა, ვი­მე­ო­რებ, ეს ფიქ­რი შემ­დგომ გა­მიჩ­ნდა, მა­შინ კი, სხვა რამ მა­ინ­ტე­რე­სებ­და, ჩემი გუ­ბერ­ნა­ტო­რო­ბის ორ­წე­ლი­წად­ნა­ხევ­რის გან­მავ­ლო­ბა­ში არ მომ­ხდა­რა, ყვე­ლა ძა­ლო­ვა­ნი სტრუქ­ტუ­რის ხელ­მძღვა­ნე­ლი ერ­თად შეგ­ვხვედ­რო­და გუ­ბერ­ნა­ტო­რებს, მე­ტიც, ამ ხნის გან­მავ­ლო­ბა­ში ერთხე­ლაც ვერ მო­ვა­ხერ­ხე ტე­ლე­ფო­ნით დავ­კავ­ში­რე­ბო­დი გე­ნე­რა­ლურ პრო­კუ­რორს, რო­მელ­თა­ნაც საკ­მა­ოდ ახლო ურ­თი­ერ­თო­ბა მქონ­და, სა­ნამ ჩვე­უ­ლებ­რი­ვი ადა­მი­ა­ნი იყო. ძა­ლო­ვან­თა მხრი­დან ამ­გვა­რი ყუ­რა­დღე­ბა რა­ღაც ძა­ლი­ან მნიშ­ვნე­ლო­ვან­თან რომ უნდა ყო­ფი­ლი­ყო და­კავ­ში­რე­ბუ­ლი, დიდი მიხ­ვედ­რა არ სჭირ­დე­ბო­და, მაგ­რამ ოდ­ნავ მაბ­ნევ­და კულ­ტუ­რის მი­ნის­ტრის იქ ყოფ­ნა. ძა­ლოვ­ნე­ბის და კულ­ტუ­რის მი­ნის­ტრის ამ­გვა­რი სიმ­ბი­ო­ზი საკ­მა­ოდ უც­ნა­უ­რად ჩან­და. ზო­გა­დად ვვა­რა­უ­დობ­დი, რომ სა­უ­ბა­რი იქ­ნე­ბო­და რუს­თა­ველ­ზე მიმ­დი­ნა­რე აქ­ცი­ის რა­ი­მე პი­არ­კამ­პა­ნი­ით გა­და­ფარ­ვა­ზე.

მე­რა­ბიშ­ვი­ლის სა­მუ­შაო მა­გი­დის მარ­ჯვნივ მართკუ­თხა მა­გი­დის ერთ თავ­ში იჯდა ზუ­რაბ ადე­იშ­ვი­ლი, მის­გან მარ­ცხნივ, კედ­ლის მხა­რეს ზუ­რაბ მე­ლი­ქიშ­ვი­ლი, ოთარ სი­რა­ძე (რა­ჭის გუ­ბერ­ნა­ტო­რი, რო­მე­ლიც ზე­მოთ ჩა­მოთ­ვლი­სას გა­მორ­ჩა), შიდა ქარ­თლის გუ­ბერ­ნა­ტო­რი, ამი­რა­ნი მეს­ხე­ლი(?) და თვი­თონ ვანო. მა­გი­დის მე­ო­რე თავ­ში ის­ხდნენ და­ვით კე­ზე­რაშ­ვი­ლი და დათა ახა­ლა­ია. მე­ო­რე მხა­რეს და­ვით კირ­კი­ტა­ძე, აკა­კი ბო­ბო­ხი­ძე, გოგა ხა­ჩი­ძე, მე, ვა­სილ მაღ­ლა­ფე­რი­ძე (მცხე­თა-მთი­ა­ნე­თის გუ­ბერ­ნა­ტო­რი) და გოკა გა­ბაშ­ვი­ლი. ჩვენს უკან სკამ­ზე იჯდა ახალ­გაზ­რდა ბიჭი, ალ­ბათ, ვა­ნოს თა­ნა­შემ­წე.

და­ი­წყო ვა­ნომ, ორ სა­კი­თხთან და­კავ­ში­რე­ბით მინ­და თქვენ­თან სა­უ­ბა­რიო. პირ­ვე­ლი, უნდა იყოთ ძა­ლი­ან მხნედ, ყვე­ლამ უნდა და­გი­ნა­ხოთ, რომ დიდ მნიშ­ვნე­ლო­ბას არ ანი­ჭებთ, რაც ქუ­ჩა­ში ხდე­ბაო. ეს მხი­ა­რუ­ლი (ზუს­ტად ეს სი­ტყვა გა­მო­ი­ყე­ნა!) ნა­წი­ლია იმი­სა, რაც უნდა გი­თხრათ, ახლა კი სე­რი­ო­ზულ ნა­წილ­ზე გა­და­ვი­დე­თო და მო­ნო­ლო­გის სა­ხით გვი­თხრა ის, რა­ზეც თავ­შიც ვთქვი, რომ ორი დღეა ვფიქ­რობ.

"ეს ნა­ძირ­ლე­ბი ძა­ლი­ან გაბ­ლა­ტავ­დნენ, ორ დღე­ში მო­ინ­დო­მეს იმის წა­ღე­ბა, რის­თვი­საც ჩვენ ოთხი წელი ვიბ­რძო­დით. მარ­თა­ლია, დიდი არა­ფე­რი ძალა არა აქვთ, მაგ­რამ აუ­ცი­ლე­ბე­ლია პრე­ვენ­ცი­უ­ლი ზო­მე­ბის მი­ღე­ბა. კაც­მა რომ თქვას, რა­ი­ო­ნე­ბი­დან მარ­თლაც არ ჩა­მო­სუ­ლა ბევ­რი ხალ­ხი, მაგ­რამ ვინც ჩა­მო­ვი­და ან აწი ჩა­მო­ვა, ყვე­ლას უნდა მი­ხედ­ვა. უკვე და­ვა­ლე­ბუ­ლი აქვს კონ­სტი­ტუ­ცი­ურს, მაგ­რამ თქვენც აქ­ტი­უ­რად უნდა ჩა­ერ­თოდ ამ პრო­ცეს­ში, შე­ად­გი­ნეთ სი­ე­ბი ყვე­ლა მი­ტინგზე ჩა­მომ­სვლე­ლის, შე­უშ­ვით თქვე­ნი ხალ­ხი მი­ტინგზე, არც არ­ცერ­თი ადა­მი­ა­ნი არ უნდა ჩა­ვი­დეს უკან გა­უ­ლა­ხა­ვი. არა სა­ხალ­ხოდ, სა­თი­თა­ოდ. მა­გა­ლი­თად გუ­რი­ი­დან ან ზუგ­დი­დი­დან ჩა­მო­სუ­ლი ადა­მი­ანს უკან გზა­ზე გა­ა­ჩე­რე­ბენ მა­გა­ლი­თად ქუ­თა­ის­თან და და­უნ­გრე­ვენ თირკმე­ლებს. გე­ნე­რა­ლუ­რი პრო­კუ­რო­რი აგერ არის და გვაძ­ლევს ნე­ბარ­თვას (სი­ცი­ლით!)."

- მე არა­ფე­რი გა­მი­გია, ჩუ­მად ვარ და რომ მორ­ჩე­ბა ყვე­ლა­ფე­რი მერე გე­ტყვით, რას ვფიქ­რობ,- ეს იყო ერ­თა­დერ­თი და ღი­მი­ლით წარ­მოთ­ქმუ­ლი რეპ­ლი­კა, რო­მე­ლიც ადე­იშ­ვილ­მა ჩემს იქ ყოფ­ნა­ში თქვა (თუ მხედ­ვე­ლო­ბა­ში არ მი­ვი­ღებთ ში­გა­და­შიგ ორი­ო­დე წა­მო­ძა­ხილს: "და­ვი­ჭი­როთ", "დედა მოვუ..ნათ").

"მოკ­ლედ ისე უნდა გა­ი­ლა­ხოს, რომ დიდ ხანს ვერ დად­გეს ფეხ­ზე, სა­ხე­ზე ერი­დეთ, არ არის აუ­ცი­ლე­ბე­ლი, ძი­რი­თა­დად თირკმე­ლებ­ში, მუ­ცელ­ში, ვინც არ იცის, რო­გორ, გა­ი­ა­რეთ კონ­სულ­ტა­ცი­ე­ბი ახა­ლა­ი­ას­თან."

ჩემ­გან მარ­ჯვნი­დან, კე­ზე­რაშ­ვი­ლის­გან ან ახა­ლა­ი­ას­გან (ბო­ბო­ხი­ძე და კირ­კი­ტა­ძე ნამ­დვი­ლად არ იყ­ვნენ, მათ ხმას კარ­გად ვცნობ) ის­მის სი­ცილ­ნა­რე­ვი რეპ­ლი­კა: "გან­სა­კუთ­რე­ბულ შემ­თხვე­ვა­ში სა­ხე­შიც შე­იძ­ლე­ბა!"

ვა­ნომ გა­ნაგ­რძო: "გან­სა­კუთ­რე­ბულ­ში აუ­ცი­ლე­ბე­ლიც კია, ოღონდ გან­სა­კუთ­რე­ბულ­ში, ასე­თე­ბიც ბევ­რი ვი­ცით (იცი­ნის!). ვინც ცოტა "მო­შა­ვოა" ან ეგე­თი ტიპი, ჯი­ბე­ში ნარ­კო­ტი­კი და ბა­ჩოს­თან. გა­რეთ ერთი ახა­ლა­ია მო­უვ­ლით, შიგ­ნით მე­ო­რე ახა­ლა­ია დახ­ვდე­ბათ". სა­კუ­თარ ამ ხუმ­რო­ბა­ზე საკ­მა­ოდ იცი­ნა.

შემ­დეგ გა­აგ­რძე­ლა: "ცემა არის აუ­ცი­ლე­ბე­ლი, იმი­ტომ რომ რა­ი­ო­ნებ­ში ჩა­დი­ან მი­ტინ­გებ­ზე ნამ­ყო­ფი ადა­მი­ა­ნე­ბი და იწყე­ბენ იქ ბლა­ტა­ო­ბას და ხალ­ხის შე­მოკ­რე­ბას, გა­ლა­ხუ­ლი კაცი კიდე არის ჩმო­რი სა­ქარ­თვე­ლო­ში და კარ­გავს ეგ­რე­ვე გავ­ლე­ნას."

- ეს თვი­თო­ნაც კარ­გად იცი­ან და იმი­ტომ უნ­დო­დათ ჩხო­რუ­წყუს გამ­გებ­ლის გა­ლახ­ვა და არ და­ვა­ნე­ბეთ, - წა­მო­ი­ძა­ხა გო­რო­ზი­ამ.

- არ და­ა­ნე­ბე კი არა ისა, თუ რა­მის თავი გქონ­და, ზუგ­დიდ­ში გექ­ნა, ახა­ლა­ია რომ არა, მო­დი­ოდ­ნენ ბედ­ნი­ე­რად იქი­დან, - ჩემ­გან მარ­ჯვნი­დან იყო ვი­ღა­ცის რეპ­ლი­კა. გო­რო­ზი­ამ ჩა­ი­ბურ­დღუ­ნა რა­ღაც და გა­ჩუმ­და.

გოგა ხა­ჩი­ძემ ითხო­ვა, რა­ღა­ცის თქმა მინ­დაო.

ვა­ნომ, გის­მენ­თო.

"მე ბევ­რი ვი­ფიქ­რე შექ­მნილ ვი­თა­რე­ბა­ზე და მგო­ნი არ იქ­ნე­ბა ცუდი, თუ გა­ვუშ­ვებთ კლი­პებს, სა­დაც მი­თი­თე­ბუ­ლი იქ­ნე­ბა, თუ ოპო­ზი­ცი­ის კონ­კრე­ტუ­ლი გა­მო­ნათ­ქვა­მე­ბი კა­ნო­ნის რო­მელ მუხლს არ­ღვე­ვენ."

კი­დევ რა­ღა­ცის თქმა უნ­დო­და, მაგ­რამ ვა­ნომ გა­ა­წყვე­ტი­ნა: "არ არის ახლა ამ სი­სუ­ლე­ლე­ე­ბის დრო, ახლა თე­ო­რი­ე­ბის და ჰა­ერ­ში ფრე­ნის დრო არ არის, ლა­პა­რა­კია, ამ ბო­ზე­ბის ბო­ლომ­დე ჩატ...აზე. შექ­მნით ჯგუ­ფებს, პირ­ვე­ლად რომ და­ბეთ­ქა­ვენ ვი­ღა­ცას, მერე ისეთ აზარ­ტში შევ­ლენ, ვერ გა­ა­ჩე­რებთ. ეს ბევ­რჯერ გა­მოვ­ცა­დეთ. ორი საქ­მე კეთ­დე­ბა, ბო­ზე­ბი იტ......ან და ჩვე­ნი რი­გე­ბი მტკიც­დე­ბა. არ შე­იძ­ლე­ბა, ახლა ჩვენ ერ­თმა­ნეთ­ზე ვეჭ­ვი­ა­ნობ­დეთ, ასე გა­დავ­ჭამთ ერ­თმა­ნეთს. ამი­ტომ ვინც ჩვე­ნი­ა­ნია, საქ­მით უნდა და­ამ­ტკი­ცოს. თუ ვინ­მე ბიზ­ნეს­მე­ნია შე­ნიშ­ნუ­ლი ოპო­ზი­ცი­ის და­ფი­ნან­სე­ბა­ში, აგერ კე­ზე­რაშ­ვილს უთხა­რით და მი­ხე­დავს. ეპარ­ქი­ებ­თან იმუ­შა­ვეთ, იმ ბიზ­ნეს­მე­ნებ­თან, ვინც ეპარ­ქი­ებს ეხ­მა­რე­ბი­ან, რომ ხალ­ხს სი­სუ­ლე­ლე­ე­ბი არ ელა­პა­რა­კონ. მი­ტინგზე გა­და­ხე­დეთ, ყვე­ლას გვყავს ნაც­ნო­ბი სპორ­ტსმე­ნი, მსა­ხი­ო­ბი, ეგე­თი ტი­პე­ბი, და­უ­რე­კეთ, გად­მო­ი­ბი­რეთ, და­არ­წმუ­ნეთ, შე­ა­ში­ნეთ, თუ გინ­დათ მო­ის­ყი­დეთ, ოღონდ ფული არ მომ­თხო­ვოთ (იცი­ნის). ამა­ზე გა­მახ­სენ­და, ონაშ­ვილ­ზე რა ქე­ნით?

- ჩემ­თან მყავ­და და მივ­ხე­დე, ყვე­ლა­ფე­რი წეს­რიგ­შია, - უპა­სუ­ხა ახა­ლა­ი­ამ.

"აი, ასე სხვებ­თა­ნაც. ეს სას­წრა­ოდ გა­სა­ტა­რე­ბე­ლი ღო­ნის­ძი­ე­ბე­ბია, და­ნარ­ჩენს მერე მოვ....ავთ დე­დებს, ერთი არ უნდა დაგ­ვრჩეს უყუ­რა­დღე­ბოდ. მთა­ვა­რია, მი­ტინგზე წას­ვლის შე­ე­შინ­დეთ, ცემა არის ამის წა­მა­ლი. გა­ი­გეთ, ვინ არი­ან, მათი ნა­თე­სა­ვე­ბი, მამა, ბი­ძაშ­ვი­ლი, ზოგ­ზე ასე ვი­მოქ­მე­დებთ, ზოგ­ზე ისე, ზოგი გა­ი­ლა­ხე­ბა, ზოგ­თან ფი­ნან­სუ­რი შევა, ზოგს ჯი­ბე­ში ნარ­კო­ტი­კი. ყო­ფი­ლი პო­ლი­ცი­ე­ლე­ბი გა­მო­სუ­ლან მი­ტინგზე, დე­დებს მოვ.....ვთ, უკვე მოვ­ნა­ხეთ წე­სი­ე­რი და სა­ხელ­მწი­ფო­ებ­რი­ვად მო­აზ­როვ­ნე პა­ტიმ­რე­ბი, რომ­ლე­ბიც და­წე­რენ, რო­გორ აწა­მებ­დნენ ის პო­ლი­ცი­ე­ლე­ბი თა­ვის დრო­ზე. ამათ გა­ვუ­ნა­ხევ­რებთ, იმათ შევყრით. ახლა არის გა­დამ­წყვე­ტი მო­მენ­ტი და მთა­ვა­რია სიმ­ტკი­ცე. და­ლა­ქიშ­ვილს ყოფა აქვს სა­ტი­რე­ბე­ლი "დვუ­რუშ­ნი­კო­ბის­თვის". და­უ­რე­კეს და ბლო­კე­ბის და­ლა­გე­ბა უთხრეს, ვი­თომ და­ა­ლა­გა. ჯერ ერთი, თუ დებ, ისე­თი დადე, ხე­ლით ვერ გა­წი­ონ, თან ორ­მოც­და­ათ ად­გი­ლას და­რე­კა და ატე­ხა პა­ნი­კა. ეს არის ჩათ­ლა­ხო­ბა."

მერე ისევ სი­ცი­ლით გა­აგ­რძე­ლა:

"სულ წუხ­და ბო­ბო­ხი­ძე და და­ნარ­ჩე­ნე­ბიც, გუ­ბერ­ნა­ტო­რებს ფუნ­ქცია და უფ­ლე­ბე­ბი არ გვაქ­ვსო. აჰა, უფ­ლე­ბე­ბიც გაქვთ და ფუნ­ქცი­აც, გა­მო­ი­ყე­ნეთ. რა დრო დაგ­ვიდ­გა კაკო, შენი დახ­მა­რე­ბა რომ გვჭირ­დე­ბა?"

"კაკო", სი­ტყვის მა­სა­ლად თქვა, ად­რე­სა­ტი ყვე­ლა გუ­ბერ­ნა­ტო­რი იყო. "ხვა­ლი­დან­ვე შე­უ­დე­ქით საქ­მეს, და­უ­ძა­ხეთ კონ­სტი­ტუ­ცი­ურს, პო­ლი­ცი­ის უფ­რო­სებს და გა­ა­კე­თეთ შტა­ბე­ბი. თბი­ლისს ჩვენ მივ­ხე­დავთ. ახლა მოვ­რჩით, სხვა საქ­მე­ე­ბი გვაქვს".

შეხ­ვედ­რის და­სა­რულს, შე­მო­ვი­და უგუ­ლა­ვაც, მა­გი­დას­თან არ მო­სუ­ლა, ვა­ნოს მა­გი­დას­თან იჯდა და იქი­დან გვის­მენ­და. უკვე ვიშ­ლე­ბო­დით, როცა მო­ვი­და გია ნაც­ვლიშ­ვი­ლი და იკი­თხა, რაზე სა­უბ­რობ­დი­თო. ახლა შენი გუ­ლის­თვის თა­ვი­დან ვერ და­ვი­წყებ, დარ­ჩი და მიხ­ვდე­ბიო.

წა­მო­ვე­დით, დარ­ჩნენ მე­რა­ბიშ­ვი­ლი, ადე­იშ­ვი­ლი, უგუ­ლა­ვა, კე­ზე­რაშ­ვი­ლი, ახა­ლა­ია, გა­ბაშ­ვი­ლი, კირ­კი­ტა­ძე, ნაც­ვლიშ­ვი­ლი, შე­იძ­ლე­ბა სხვა ვინ­მე სხვაც.

ვა­სილ მაღ­ლა­ფე­რი­ძე 2007 წლის 5 ნო­ემ­ბე­რი", - წე­რია ჩა­ნა­წერ­ში, რო­მე­ლიც ინ­ტერ­ნეტ­ში პირ­ვე­ლად გა­სუ­ლი წლის ივ­ლის­ში გა­მოქ­ვეყ­ნდა.