ლოთარ ჰერმანი, გერმანიაში დაბადებული ებრაელი, 1935 წელს ნაცისტებმა დაჰაუს საკონცენტრაციო ბანაკში მოათავსეს. სიკვდილს შემთხვევით გადაურჩა. შემდეგ, ნაცნობების დახმარებით, თავი ჰოლანდიას შეაფარა, იქიდან კი არგენტინას მიაშურა.
ჰერმანი უსინათლო იყო, სმენა კი ჩინებული ჰქონდა. ერთხელ თავისი ქალიშვილის საუბარს მოჰკრა ყური: 12 წლის სილვია მეგობარს აღტაცებით უყვებოდა, ახალგაზრდულ კლუბში 16 წლის სიმპათიური გერმანელი ბიჭი, კლაუსი გავიცანი, კლაუსი გვარად კლემენტია, თუმცა ამბობს, ნამდვილი გვარი აიხმანიაო. უსინათლო შეძრწუნდა. მას სმენოდა, რომ ებრაელების წამებაში გამორჩეული ნაცისტი ადოლფ აიხმანი არგენტინაში იმალებოდა. იქნებ მისი ქალიშვილის ნაცნობ ჭაბუკს ფაშისტ ჯალათთან ნათესაობა აკავშირებდა?
ადოლფ აიხმანის სახელი ყველა გერმანელი ებრაელისთვის იყო ცნობილი. გესტაპოს IV-B-4 განყოფილების უფროსი! სწორედ ამ განყოფილებას ევალებოდა ებრაელთა მასობრივი განადგურება, სწორედ ეს განყოფილება იდგა 5 მილიონზე მეტი ადამიანის მკვლელობის სათავეში...
მეორე მსოფლიო ომის შემდეგ აიხმანი ამერიკელმა სამხედროებმა დააპატიმრეს, მაგრამ გაქცევა მოახერხა და ყალბი პასპორტით არგენტინაში გადასახლდა. "მერსედესის" ადგილობრივ ქარხანაში მოეწყო, იყიდა სახლი და მეუღლესა და ოთხ შვილთან ერთად მშვიდად ცხოვრობდა. ალბათ, კიდევ მრავალი წელი უზრუნველად იცხოვრებდა და სიცოცხლეს ბუნებრივი სიკვდილით დაასრულებდა, რომ არა ერთი ებრაელი უსინათლოს მიერ შემთხვევით გაგონილი ფრაზა... ჰერმანმა თავისი ვარაუდი ბუენოს-აირესის ებრაელთა თემის წევრებს გაუზიარა. მალე ამ ინფორმაციამ ისრაელის დაზვერვის უწყებამდე, "მოსადამდე", მიაღწია. არგენტინაში არსებული ისრაელის სადაზვერვო ქსელი ჰერმანის ვერსიის შემოწმებას შეუდგა. დადგინდა, რომ 16 წლის კლაუს აიხმანის მამას მართლაც ადოლფი ერქვა, მაგრამ ეს უკანასკნელი ფოტოებზე აღბეჭდილ ცნობილ ნაცისტ ოფიცერს გარეგნულად მაინცდამაინც არ ჰგავდა. იმის იმედად, რომ ობიექტის იდენტიფიცირებისთვის ახალ მასალას მოიპოვებდა, "მოსადი" მას 24 საათის განმავლობაში უთვალთვალებდა.
1960 წლის 21 მარტს ბუენოს-აირესში აიხმანებმა დიდი წვეულება გამართეს. ეს დღე ნაცისტი ჯალათის ქორწინების 25-ე წლისთავს ემთხვეოდა. ისრაელის სპეცსამსახური დარწმუნდა, რომ ეს იყო მართლაც გესტაპოს მაღალჩინოსანი, რომელსაც 15 წელი უშედეგოდ ეძებდა... თუმცა, ისრაელს აიხმანის ექსტრადირების იმედი არ ჰქონდა. მამხილებელი მასალის წარდგენის შემთხვევაშიც კი არსებობდა ალბათობა, რომ გერმანელი ნაცისტებისადმი ლოიალურად განწყობილი არგენტინის ხელისუფლება ნაცისტ ჯალათს არც კი დააპატიმრებდა. სწორედ ამიტომ ისრაელის პრემიერ-მინისტრმა დავიდ ბენ-გურიონმა გესტაპოელის გატაცების საიდუმლო ბრძანება გასცა.
1960 წლის აპრილიდან "მოსადის" ოპერატიულმა თანამშრომლებმა არგენტინაში დაიწყეს თავმოყრა. გატაცების ოპერაცია უნდა დაემთხვიათ არგენტინის დამოუკიდებლობის 150-ე წლისთავისადმი მიძღვნილი ცერემონიისთვის, სადაც ისრაელის სამთავრობო დელეგაციაც მონაწილეობდა. გეგმის თანახმად, გატაცებულ აიხმანს დელეგაციის თვითმფრინავში მოათავსებდნენ.
29 აპრილისთვის არგენტინაში სპეცოპერაციის ყველა მონაწილე ჩავიდა. 30 მამაკაცს, რომელთაგან შვიდს აიხმანის გატაცება, დანარჩენ ოცდაორს კი მათი მხარდაჭერა ევალებოდა, "მოსადის" დირექტორი ისერ ჰარელი ხელმძღვანელობდა. რაზმი აღჭურვილი იყო სპეცტექნიკით, უახლესი იარაღით, ყალბი საბუთებით და მანქანის ნომრებით. ბუენოს-აირესში მათ რამდენიმე ბინა, კერძო სახლი და ავტომანქანა იქირავეს. გესტაპოს ჯალათი 11 მაისს უნდა აეყვანათ.