ჯვარი, ფსალმუნი, ფსკვნილი, ხატი - რელიგიური აქსესუარები, რომელთაც დღეს ბევრი ქრისტიანი ატარებს, თუმცა, მათი დანიშნულების შესახებ ცოტამ თუ იცის. რელიგიურ აქსესუარებზე და მათ გამოყენებაზე Ambebi.ge-ს ნარიყალას წმ. ნიკოლოზის ტაძრის წინამძღვარი, დეკანოზი გიორგი თევდორაშვილი ესაუბრება.
-საეკლესიო აქსესუარები და ნივთები სათავეს ჯერ კიდევ ძველი აღთქმიდან იღებს. მღვდელმთავარსა და მღვდელს გარკვეული მცნებები შესამოსელზე ეწერათ. როცა ებრაელი თავის სახლში შედიოდა, მისი კარიბჭის მარჯვენა მხარეს გარკვეული დარიგებები, შეგონებები ეწერა, რაც იმას ნიშნავს, რომ ეს არანაირი სიახლე და მოდა არ არის. თანამედროვე ქრისტიანს შეუძლია ატაროს საეკლესიო აქსესუარები, მაგრამ მათი დანიშნულება და სწორი გამოყენება უნდა იცოდეს.
-დღეს ბევრი ატარებს ფსკვნილს, რა მნიშვნელობა აქვს მის ტარებას და ყველას აქვს თუ არა ამის უფლება?
-ფსკვნილის მატარებელმა ადამიანმა უნდა იცოდეს, რომ პირველ რიგში მას მოძღვრისგან ფსკვნილის ტარების კურთხევა სჭირდება. ფსკვნილი ბერ-მონაზვნების ატრიბუტი იყო. ბევრმა მონაზონმა მათემატიკური ანგარიში არ იცოდა და როცა დაევალებოდა "უფალო იესო ქრისტე, ძეო ღვთისაო შემიწყალე მე" - ამ სიტყვების ასჯერ თქმა, ის რაოდენობრივად ფსკვნილზე ითვლიდა. თანამედროვე ქრისტიანსაც შეუძლია ფსკვნილის ტარება ოღონდ მოძღვრის კურთხევით და თან ლოცვებიც უნდა იკითხოს.
ასევეა გულზე ჯვრის, ხატის ტარება, ხელზე კი სამაჯურის, ფსალმუნის ტარება, რა თქმა უნდა, მისი ტარება ყველას შეუძლია, მაგრამ მინდა ყველა ქრისტიანს ვუთხრა, რომ თუ ჩვენ შესაბამისად არ ვიცხოვრებთ და შესაბამისად არ მოვიქცევით, უფლისა და საზოგადოების წინაშე უხერხულ მდგომარეობაში ვიქნებით, რადგან ერთია, ატარებდე ქრისტიანულ აქსესუარებს და მეორე - რამდენად შეესაბამება შენი შინაგანი მდგომარეობა იმ აქსესუარებს.
-დღეს ბევრ ოფისში, ავტომობილსა თუ საზოგადოებრივ ტრანსპორტში ვნახავთ ხატებსა და ჯვრებს, რამდენად მისაღებია ეს?
-რა თქმა უნდა შეიძლება, მაგრამ თუნდაც ამ ადგილებში ეწევიან სიგარეტს, იგინებიან, არ იქცევიან შესაბამისად, ეს კი უკვე მკრეხელობაც არის. შეიძლება რომ ადამიანმა გულზე ჯვარი ატაროს, თან თამბაქო მოწიოს ან უმსგავსობა ჩაიდინოს? რელიგიური ნივთები ჩვენ ღმერთის არსებობას გვახსენებს, რომ ის ყველგან არის. ამ საგნების ტარება შეიძლება, მაგრამ დიდი მოკრძალებითა და მოწიწებით.
ხშირად რელიგიური აქსესუარების ტარება იმ ფარისევლებს მიგვამსგავსებს, რომლებიც ხალხის მოსაჩვენებლად ატარებდნენ ყველა იმ რელიგიურ აქსესუარებს, ტაძრების წინ იდგნენ და ხალხს აჩვენებდნენ, როგორი რელიგიურები იყვნენ, ძალიან ბევრი ქრისტიანი დღეს ასე იქცევა. კი ბატონო, ვატაროთ რელიგიური აქსესუარები, ოღონდ არა ძველი აღთქმის ფარისევლებივით, არამედ თავმდაბლობითა და სიყვარულით.
-დღეს ბევრი ჯვარს უფრო აქსესუარად იყენებს მაგალითად ყელსაბამად ან საყურედ, რა დამოკიდებულება აქვს ამასთან ეკლესიას?
-რელიგიურმა აქსესუარებმა დღეს სამკაულების სახე მიიღო. დღეს ქალბატონებს საყურეები ცხვირზე და ყურზე რომ უკეთიათ, ეს მონების ატრიბუტია, ასეთი ნიშნები მათ ყურზე, ცხვირზე და ყელზე ეკეთათ. ამაზე რომ მიანიშნებ, სწყინთ და ბრაზდებიან, მაგრამ რადგანაც მაინც უნდათ ტარება, ყურზე საყურის ნაცვლად ჯვრის გაკეთება არ შეიძლება.
ქრისტეს არსად უთქვამს, რომ გულზე ჯვარი ჩამოიკიდეთ ხელზე კი ფსკვნილი გაიკეთეთო, მაგრამ რადგანაც დღეს ამ ნივთების ტარება ტრადიციად იქცა, ეკლესიასთან წინააღმდეგობაში არ არის, უბრალოდ ეს ყველაფერი ფარისევლობას არ უნდა დაემსგავსოს. სასულიერო პირების გარდა, ადამიანებს ჯვრების გარედან ტარება ეკრძალებათ, სამოსის ზევიდან ჯვარი არ უნდა ჩანდეს, სასურველია ჩვენი რელიგიური აქსესუარები ტანსაცმლის შიგნიდან ვატაროთ.
ხანდახან მეკითხებიან, მამაო, შეიძლება ორი ჯვარი ვატარო, ან წითელი ფსკვნილი ვატარო თუ შავიო, ასეთი უაზრო კითხვები აწუხებთ და ამ დროს არ მეკითხებიან, აღსარება ვთქვა თუ არა და ა.შ. მათ გარეგნული აქსესუარები უფრო აინტერესებთ, ვიდრე შინაგანი მდგომარეობა. ვატაროთ რელიგიური საგნები და აქსესუარები, მაგრამ აუცილებლად მოკრძალებითა და პატივისცემით.
თაკო ესებუა
AMBEBI.GE