"სიკვდილი პიცერიაში" - ასე ქვია გიორგი კეკელიძის პირველ მხატვრულ ნაწარმოებს, რომელშიც მიმდინარე სოციალური გარემოა ასახული თავისი პაროდიებით. "ადამიანებმა, ვინც ჩემი ახალი ნამუშევარი წაიკითხეს (თითქმის ყველა ლიტერატურის კრიტიკოსსა და გურმანს წავაკითხე), მოეწონათ და აღნიშნეს, რომ ადვილად საკითხავი ტექსტია", - ამბობს საკუთარ ნამუშევარზე გიორგი კეკელიძე.
მწერალი, რომელიც სოციალური ქსელის ძალიან აქტიური მომხმარებელია, მკითხველისგან შეფასებებს სწორედ "ფეისბუქზე" იღებს, სადაც მის კედელზე ასაკითა და ინტერესებით ერთმანეთისგან განსხვავებული ათობით ადამიანი გიორგი კეკელიძის ამ ნაწარმოების მიმართ საკუთარ კეთილგანწობას ფოტოპოსტების განთავსებით ადასტურებს; მათი აბსოლუტური უმრავლესობა წიგნით ხელში პოზირებს.
ზოგი მკითხველი ფეისბუქ-აუდიტორიას საკუთარ შეფასებებსაც უზიარებს.
"ფეისბუქი" ასეთი მნიშვნელოვანი რომ გახდა ჩვენთვის, ხან ლანძღავენ ადამიანური ურთიერთობები დაბლოკაო. მე პირიქით ვფიქრობ, უბრალოდ ყველაფერში ზომიერებაა საჭირო. პოსტების კითხვა მიყვარს ძალიან, ჭკვიანურის, ემოციურის, "რაღაცნაირადსხვანაირის" ხოდა მპოსტავი ადამიანების ფრენდლისტში თუ არა ფოლოვერებში მაინც ვარ ხოლმე. ასე გავიგე რომ ერთი ჩემი ფავორიტი მპოსტავი მწერალიც ყოფილა. გამიხარდა. ათასჯერ უფრო გამიხარდა თავად რომ მკითხა ახალი წიგნის შთაბეჭდილებებზე, კიდევ ათასჯერ უფრო მეტად გამიხარდა, როცა წავიკითხე და მხოლოდ კარგი დამრჩა სათქმელი ხოდა ვიტყვი. ასე, ჩემბურად, "არააფერისტულად". სხვა დეტექტივი, მართლაც სხვა, უჩვეულო, უცნაური სუნი და გემო რომ დაჰკრავს. თან გეცინება, თან გეტირება. კიდევ უფრო მოულოდნელი დასასრულით. ყოველდღიურობა და ამავდროულად თითქოს გაუგონარი ამბები (არ ვიცი, ეს როგორ..). "სხვა" კუთხით დანახული თანამედროვეობა, მენსონის სახიანი "ოღონდ აქედან მოვხიო" გოგონები, უნიჭო ჟურნალისტები, უნიჭო გაზეთის სათაურებით, ფეისბუქ პანაშვიდი. გარდაცვლილის სურათზე ჩამოწერილი მოწყენილი სმაილები. გაცვეთილი ურთიერთობები, უზრუნველი და ამავდროულად დუნე, მომაბეზრებელი და ყელში ამოსული ცხოვრება, საქმე რომ არაფერი გაქ , კოლექციონერობის გარდა და ქმრის გამოგზავნილი დოლარებით ცხოვრობ.
როცა გარშემორტყმული ხარ ათასი უცნაური ადამიანით, ან შენ ხარ უცნაური, რადგან სულ სხვანაირად "სხვას" ფიქრობ. და სიყვარულის დაკარგვები. დილის ექვს საათზე გაღვიძებები და დეპრესიები. იქნებ მხოლოდ მე დავინახე ეს და კიდევ უამრავი რამ, რაც მინდა ჩემთვის დავიტოვო და აღარ დავწერო. რა ვიცი...
ეს წიგნი პატარა მხოლოდ ერთი შეხედვითაა :))))
პ.ს უყურო ადამიანს ძილის დროს, ეს მართლავ ყველაზე მაგარი რამაა, რადგან ამ დროს ისინი სხვანი არიან.