სამართალი

29

ივნისი

დღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი

ორშაბათი, მთვარის მეექვსე დღე დაიწყება 10:53-ზე, მთვარე ქალწულშია – მარტოობისა და თავმდაბლობის დღეა. ინტუიცია მძაფრდება. კარგია სუნთქვითი ვარჯიში და არომათერაპია. კარგია ზედა სასუნთქი გზებისა და ბრონქების გაწმენდა. ნუ დალევთ ლუდს, ბევრ წყალს, რძეს. მოაგვარეთ მატერიალური და ფულადი საკითხები. გამოავლინეთ თქვენი უნარები და ნიჭი. წარმატების მიღწევა ბევრ სფეროში შეიძლება. არ არის რეკომენდებული ფულის გასესხება ან ვალის აღება. არ გადაიღალოთ, არ დარჩეთ სამსახურში გვიანობამდე. უმჯობესია თავი შეიკავოთ როგორც გრძელი, ასევე მოკლე მოგზაურობისგან. ეს დღე განკუთვნილია დასვენებისთვის.
კონფლიქტები
მსოფლიო
საზოგადოება
მოზაიკა
სამხედრო
Faceამბები
მეცნიერება
კვირის კითხვადი სტატიები
თვის კითხვადი სტატიები
ცხოვრება სტიქიამდე და სტიქიის შემდეგ: ქალბატონი მაყვალა ტრაგედიის ზონიდან
ცხოვრება სტიქიამდე და სტიქიის შემდეგ: ქალბატონი მაყვალა ტრაგედიის ზონიდან

"მე­ზო­ბელ­მა და­მი­ძა­ხა, - ჩქა­რა, წყა­ლი გვი­ახ­ლოვ­დე­ბა, მე სახ­ლის კი­ბე­ზე ვი­დე­ქი და მარ­თლაც და­ვი­ნა­ხე, რომ წყალ­მა ჩვე­ნამ­დეც მო­აღ­წია, წყლით გა­ივ­სო იქა­უ­რო­ბა, ბავ­შვს ეძი­ნა, ვიყ­ვი­რე, - ჩქა­რა, ადე­ქი-მეთ­ქი, სა­წყა­ლი, ღა­მის პე­რან­გი­ა­ნად წა­მოხ­ტა და გა­მო­იქ­ცა. მოვრბო­დით და წყა­ლი მოგ­ვდევ­და", - ამ­ბობს ქალ­ბა­ტო­ნი მაყ­ვა­ლა, რო­მე­ლიც ჩი­ქო­ვა­ნის 89-ში 40 წლის გან­მავ­ლო­ბა­ში ცხოვ­რობ­და. ჰქონ­და 1111 კვად­რა­ტუ­ლი მი­წის ფარ­თო­ბი და 100 კვად­რა­ტი სახ­ლი. "აღარც სახ­ლია, აღარც კა­რია და არა­ფე­რი, ერთი პი­ა­ნი­ნო­ღაა სა­დღაც კლდე­ზე მი­ყუ­დე­ბუ­ლი. არა­და, ყვე­ლა­ფე­რი მქონ­და, რაც ოჯახს სჭირ­დე­ბა: მა­ცი­ვა­რი, ორი "სპალ­ნა," ორი ტე­ლე­ვი­ზო­რი, რა არ მქონ­და და ყვლა­ფე­რი წყალს გა­ვა­ტა­ნე. ფუ­ლის, სა­ბუ­თე­ბი­სა და ოქ­როს აღე­ბაც ვერ მო­ვას­წა­რი. რომ და­ვი­ნა­ხე წყა­ლი მო­დი­ო­და, სა­ბუ­თე­ბის აღე­ბა­სა და ფულ­ზე ვინ ფიქ­რობ­და, გი­ჟე­ბი­ვით მოვრბო­დით".

რო­გორც ქალ­ბა­ტო­ნი მაყ­ვა­ლა ამ­ბობს, 40 წლის შრო­მა წყალ­ში ჩა­ე­ყა­რა. არაც სახ­ლი, აქვს, აღარც მი­წის ნაკ­ვე­თი და არა­ნა­ი­რი ქო­ნე­ბა.

- რას გე­უბ­ნე­ბი­ან?

- ერთი სამი დღე ალ­ბათ აქ, სას­ტუმ­რო­ში იქ­ნე­ბით. მერე ქი­რით გა­გიყ­ვანთ, ყვე­ლა­ფე­რი კარ­გად იქ­ნე­ბაო. თუმ­ცა მე არ ვიცი, რა რო­გორ იქ­ნე­ბა. ძა­ლი­ან დათ­რგუ­ნუ­ლი და შე­წუ­ხე­ბუ­ლი ვარ. ახლა ბავ­შვე­ბი და მე­უღ­ლე პას­პორ­ტე­ბის აღ­სად­გე­ნად წა­იყ­ვა­ნეს. ხომ გე­უბ­ნე­ბით, არა­ფე­რი გვაქვს. სახ­ლი გო­გო­ნა­ზე (სო­ყუ­რაშ­ვი­ლი ალა) იყო გა­ფორ­მე­ბუ­ლი.

- სხვა დროს თუ ყო­ფი­ლა ასე­თი საფრ­თხე?

- იმ ად­გილ­ზე წლე­ბი ვცხოვ­რობ­დი. მდი­ნა­რე კი დიდ­დე­ბო­და ხოლ­მე, მაგ­რამ ასე არას­დროს.

- რა მან­ძი­ლი იყო თქვენ­სა და მდი­ნა­რეს შო­რის?

- ალ­ბათ, 50 მეტ­რი. ადრე ხე­ხი­ლის ბა­ღიც გვქონ­და. ახა­ლი გზა რომ გა­ვი­და, ის ბაღი ჩა­მოგ­ვაჭ­რეს. იმ წყალს კა­ლა­პო­ტი გა­უ­კე­თეს, მას­ზე ზე­მო­დან გზა გა­და­დის, წყა­ლი კი გვი­რაბ­ში შე­დის. კი ვამ­ბობ­დი, დიდ­დე­ბა და საფრ­თხე­საც ვხე­დავ­დი, მაგ­რამ ჩემს სი­ტყვას ყუ­რა­დღე­ბას ვინ აქ­ცევ­და?!

- ვის ეუბ­ნე­ბო­დით?

- გამ­გე­ო­ბი­დან ვინც მო­დი­ო­და, იმათ. ამას სხვე­ბიც ამ­ბობ­დნენ. ჩვენ სამი ოჯა­ხი ვი­ყა­ვით, ცოტა ზე­მოთ, რომ იმ გზას არც ვუშ­ლი­დით, მაგ­რამ ხომ გე­უბ­ნე­ბით, მის გაყ­ვა­ნას ის მოჰ­ყვა, რომ ცოტა ნაკ­ვე­თიც წარ­მარ­თვეს. მოკ­ლედ, რაც გა­მაჩ­ნდა, ყვე­ლა­ფე­რი წყალ­მა ჩა­რე­ცხა.

- ვინ ხართ პრო­ფე­სი­ით?

- პუ­რის ქარ­ხა­ნა­შიც ვმუ­შა­ობ­დი, რეს­ტო­რან­ში მზა­რე­უ­ლიც ვი­ყა­ვი და მთე­ლი ცხოვ­რე­ბა ვშრო­მობ­დი, ვაგ­რო­ვებ­დი და იმას ვტი­რი ზუს­ტად, რომ ასე გა­მი­ნად­გურ­და ყვე­ლა­ფე­რი. ორი შვი­ლი მყავს - გოგო და ბიჭი. გოგო სო­ფელ­შია გა­თხო­ვი­ლი, მაგ­რამ ახლა აქ იყო. რად­გან ეძი­ნა, თა­ვი­სი ძვირ­ფა­სი ოქ­რო­უ­ლო­ბაც მოხ­სნი­ლი ჰქონ­და და ისიც, რა თქმა უნდა, წყალს გა­ა­ტა­ნა.

გა­საკ­ვი­რი ის არის, რომ იქა­უ­რო­ბა წყლით ნელ-ნელა კი არა, უცებ აივ­სო, წყა­ლი უცებ მო­ვარ­და. წვი­მის დროს ასე არას­დროს ხდე­ბო­და.

მე­ზო­ბელს რომ არ და­ე­ძა­ხა, ჩქა­რა, წყა­ლი გვი­ახ­ლოვ­დებ­დაო, მე ალ­ბათ ვერ მო­ვას­წრებ­დი გა­მოს­ვლას.

- 112-ის თა­ნამ­შრომ­ლე­ბი არ დაგ­ხმა­რე­ბი­ან?

- იყ­ვნენ ვი­ღა­ცე­ბი, მაგ­რამ გა­მო­თი­შუ­ლი ვი­ყა­ვი, არა­ფე­რი მახ­სოვს. თან, ხომ გი­თხა­რით, უცებ გა­მო­ვი­ქე­ცით ხი­ლი­ან­ზე. ცოტა მა­ღალ­ზე ამო­ვე­დით.

- თუ გახ­სოვთ, ეს სა­ში­ნე­ლე­ბა რამ­დენს ხანს გრძელ­დე­ბო­და?

- ალ­ბათ 20 წუთი, თუ ნა­ხე­ვა­რი სა­ა­თი. მო­ვარ­და, იბ­რძო­ლა, ყვე­ლა­ფე­რი წა­ი­ღო და მერე და­წყნარ­და. თით­ქოს სპე­ცი­ა­ლუ­რად ვი­ღა­ცამ გა­მო­უშ­ვა ის წყა­ლიო. მოკ­ლედ, ახლა სას­ტუმ­რო "ლე­ვილ­ში" გად­მოგ­ვიყ­ვა­ნეს. ორი ღა­მეა აქ ვართ. სტი­ქი­ის ღა­მეს ქუ­ჩა­ში დავ­დი­ო­დით.

- სა­მე­ზობ­ლო­ში რამ­დე­ნი და­ზა­რალ­დით?

- სამი ოჯა­ხი მთლი­ა­ნად.

- მაგ­რამ ყვე­ლა­ნი ცო­ცხლე­ბი ხართ, ხომ?

- კი, ქო­ნე­ბა და სახ­ლი დავ­კარ­გეთ. მე­ზო­ბელ­მა - მან­ქა­ნე­ბიც.

ის წყა­ლი რომ გე­ნა­ხათ, იმის ყუ­რე­ბა სა­ში­ნე­ლე­ბა იყო. თან, მა­შინ მოხ­და, როცა წვი­მა უკვე გა­და­ღე­ბუ­ლი იყო, და­ძი­ნე­ბას ვა­პი­რებ­დი, ერთი გა­რეთ გა­ვი­დე, ვნა­ხო, რა ხდე­ბა-მეთ­ქი და კი­ბე­ზე ასულს, უკვე მუხ­ლე­ბამ­დე წყა­ლი დამ­ხვდა. იმ დროს მე­ზო­ბე­ლი მიყ­ვი­რო­და, ჩქა­რა გა­მო­დი, წყლის დიდი ნა­კა­დი გვი­ახ­ლოვ­დე­ბაო.

ახლა ყვე­ლა მე­უბ­ნე­ბა, რად­გან გა­დარ­ჩით, ყვე­ლა­ფე­რი კარ­გად იქ­ნე­ბაო. არ ვიცი, რა იქ­ნე­ბა, ძა­ლი­ან მი­ჭირს ამ ყვე­ლა­ფერ­თან შე­გუ­ე­ბა...

ლალი ფა­ცია

AMBEBI.GE

იხი­ლეთ ვი­დეო: "გა­ვა­ტა­ნეთ წყალს ყვე­ლა­ფე­რი..."

დღის ვიდეო
00:00 / 00:00
გამარჯვება პირველივე წუთებზე - ილია თოფურიამ ოლივიერა ნოკაუტში ჩააგდო და ჩემპიონი გახდა

ცხოვრება სტიქიამდე და სტიქიის შემდეგ: ქალბატონი მაყვალა ტრაგედიის ზონიდან

ცხოვრება სტიქიამდე და სტიქიის შემდეგ: ქალბატონი მაყვალა ტრაგედიის ზონიდან

"მეზობელმა დამიძახა, - ჩქარა, წყალი გვიახლოვდება, მე სახლის კიბეზე ვიდექი და მართლაც დავინახე, რომ წყალმა ჩვენამდეც მოაღწია, წყლით გაივსო იქაურობა, ბავშვს ეძინა, ვიყვირე, - ჩქარა, ადექი-მეთქი, საწყალი, ღამის პერანგიანად წამოხტა და გამოიქცა. მოვრბოდით და წყალი მოგვდევდა", - ამბობს ქალბატონი მაყვალა, რომელიც ჩიქოვანის 89-ში 40 წლის განმავლობაში ცხოვრობდა. ჰქონდა 1111 კვადრატული მიწის ფართობი და 100 კვადრატი სახლი. "აღარც სახლია, აღარც კარია და არაფერი, ერთი პიანინოღაა სადღაც კლდეზე მიყუდებული. არადა, ყველაფერი მქონდა, რაც ოჯახს სჭირდება: მაცივარი, ორი "სპალნა," ორი ტელევიზორი, რა არ მქონდა და ყვლაფერი წყალს გავატანე. ფულის, საბუთებისა და ოქროს აღებაც ვერ მოვასწარი. რომ დავინახე წყალი მოდიოდა, საბუთების აღებასა და ფულზე ვინ ფიქრობდა, გიჟებივით მოვრბოდით".

როგორც ქალბატონი მაყვალა ამბობს, 40 წლის შრომა წყალში ჩაეყარა. არაც სახლი, აქვს, აღარც მიწის ნაკვეთი და არანაირი ქონება.

- რას გეუბნებიან?

- ერთი სამი დღე ალბათ აქ, სასტუმროში იქნებით. მერე ქირით გაგიყვანთ, ყველაფერი კარგად იქნებაო. თუმცა მე არ ვიცი, რა როგორ იქნება. ძალიან დათრგუნული და შეწუხებული ვარ. ახლა ბავშვები და მეუღლე პასპორტების აღსადგენად წაიყვანეს. ხომ გეუბნებით, არაფერი გვაქვს. სახლი გოგონაზე (სოყურაშვილი ალა) იყო გაფორმებული.

- სხვა დროს თუ ყოფილა ასეთი საფრთხე?

- იმ ადგილზე წლები ვცხოვრობდი. მდინარე კი დიდდებოდა ხოლმე, მაგრამ ასე არასდროს.

- რა მანძილი იყო თქვენსა და მდინარეს შორის?

- ალბათ, 50 მეტრი. ადრე ხეხილის ბაღიც გვქონდა. ახალი გზა რომ გავიდა, ის ბაღი ჩამოგვაჭრეს. იმ წყალს კალაპოტი გაუკეთეს, მასზე ზემოდან გზა გადადის, წყალი კი გვირაბში შედის. კი ვამბობდი, დიდდება და საფრთხესაც ვხედავდი, მაგრამ ჩემს სიტყვას ყურადღებას ვინ აქცევდა?!

- ვის ეუბნებოდით?

- გამგეობიდან ვინც მოდიოდა, იმათ. ამას სხვებიც ამბობდნენ. ჩვენ სამი ოჯახი ვიყავით, ცოტა ზემოთ, რომ იმ გზას არც ვუშლიდით, მაგრამ ხომ გეუბნებით, მის გაყვანას ის მოჰყვა, რომ ცოტა ნაკვეთიც წარმართვეს. მოკლედ, რაც გამაჩნდა, ყველაფერი წყალმა ჩარეცხა.

- ვინ ხართ პროფესიით?

- პურის ქარხანაშიც ვმუშაობდი, რესტორანში მზარეულიც ვიყავი და მთელი ცხოვრება ვშრომობდი, ვაგროვებდი და იმას ვტირი ზუსტად, რომ ასე გამინადგურდა ყველაფერი. ორი შვილი მყავს - გოგო და ბიჭი. გოგო სოფელშია გათხოვილი, მაგრამ ახლა აქ იყო. რადგან ეძინა, თავისი ძვირფასი ოქროულობაც მოხსნილი ჰქონდა და ისიც, რა თქმა უნდა, წყალს გაატანა.

გასაკვირი ის არის, რომ იქაურობა წყლით ნელ-ნელა კი არა, უცებ აივსო, წყალი უცებ მოვარდა. წვიმის დროს ასე არასდროს ხდებოდა.

მეზობელს რომ არ დაეძახა, ჩქარა, წყალი გვიახლოვდებდაო, მე ალბათ ვერ მოვასწრებდი გამოსვლას.

- 112-ის თანამშრომლები არ დაგხმარებიან?

- იყვნენ ვიღაცები, მაგრამ გამოთიშული ვიყავი, არაფერი მახსოვს. თან, ხომ გითხარით, უცებ გამოვიქეცით ხილიანზე. ცოტა მაღალზე ამოვედით.

- თუ გახსოვთ, ეს საშინელება რამდენს ხანს გრძელდებოდა?

- ალბათ 20 წუთი, თუ ნახევარი საათი. მოვარდა, იბრძოლა, ყველაფერი წაიღო და მერე დაწყნარდა. თითქოს სპეციალურად ვიღაცამ გამოუშვა ის წყალიო. მოკლედ, ახლა სასტუმრო "ლევილში" გადმოგვიყვანეს. ორი ღამეა აქ ვართ. სტიქიის ღამეს ქუჩაში დავდიოდით.

- სამეზობლოში რამდენი დაზარალდით?

- სამი ოჯახი მთლიანად.

- მაგრამ ყველანი ცოცხლები ხართ, ხომ?

- კი, ქონება და სახლი დავკარგეთ. მეზობელმა - მანქანებიც.

ის წყალი რომ გენახათ, იმის ყურება საშინელება იყო. თან, მაშინ მოხდა, როცა წვიმა უკვე გადაღებული იყო, დაძინებას ვაპირებდი, ერთი გარეთ გავიდე, ვნახო, რა ხდება-მეთქი და კიბეზე ასულს, უკვე მუხლებამდე წყალი დამხვდა. იმ დროს მეზობელი მიყვიროდა, ჩქარა გამოდი, წყლის დიდი ნაკადი გვიახლოვდებაო.

ახლა ყველა მეუბნება, რადგან გადარჩით, ყველაფერი კარგად იქნებაო. არ ვიცი, რა იქნება, ძალიან მიჭირს ამ ყველაფერთან შეგუება...

ლალი ფაცია

AMBEBI.GE

იხილეთ ვიდეო: "გავატანეთ წყალს ყველაფერი..."

ქართველი ჟურნალისტის და ამერიკელი დიპლომატის ქორწილი ვაშინგტონში - "ძალიან ბედნიერები ვართ, რომ ვიპოვეთ ერთმანეთი"

უზენაესი სასამართლოს მოსამართლეობის ყოფილი კანდიდატი თამთა თოდაძეზე - "რა ბრიჯიტ ბარდო ესა მყავს, რა აბია ასეთი ნეტავ"

ვინ არის შორენა ბეგაშვილის ყოფილი ქმრის მეუღლე, რომელიც უკრაინაში ცნობილი დიზაინერია