გუშინ, 9 ივნისს იუსტიციის ყოფილი მინისტრი ზურაბ ადეიშვილი გიორგი გაბუნიას თოქ-შოუ "არჩევანის" სტუმარი იყო. ტელეკომპანია "რუსთავი 2"-ის ექსკლუზიურ ინტერვიუში, ყოფილმა მაღალჩინოსანმა 7 ნოემბერზე, ციხის კადრებზე, ივანიშვილზე, ჟვანიასა და გირგვლიანის საქმეებზეც ისაუბრა.
გარდა ამისა, ადეიშვილმა განაცხადა, რომ "ნაციონალური მოძრაობა", მიხეილ სააკაშვილის ხელმძღვანელობით, ხელისუფლებაში აუცილებლად დაბრუნდება.
იუსტიციის ყოფილი მინისტრის გამოსვლას "ფეისბუქზე" "ნაციონალური მოძრაობის" ცნობილი მხარდამჭერებიც გამოეხმაურნენ:
ზაზა ბიბილაშვილი - ახლა ჩაუჯდებიან, დააკონსპექტებენ, ზიზღს გაჭირვებით მოთოკავენ და რამდენიმე მორალისტურ ბლოგს გამოაცხობენ ადეიშვილის ინტერვიუს შთაგონებით... ბოლოსწინა აბზაცში აუცილებლად რაიმე ასეთ აზრს გაატარებენ: "განა ივანიშვილი მოგვწონს - ჩვენ სნობიზმს მაგას ნუ აკადრებთ! - არა, უბრალოდ, ახლა სახელმწიფო მაინც აღარ ძალადობს, რაც უზარმაზარი წინ გადადგმული ნაბიჯია!" დაწერენ ამას და სინდისი სრულიად არ შეაწუხებთ, რადგან მათ გაგონილი არ ექნებათ სახელმწიფოს ძალადობის, შეკვეთილი მკვლელობების, ორკესტრირებული პოლიტიკური დევნის, ორგანიზებული სიბნელის, შეგნებული ეკონომიკური მავნებლობის, კორუფციის დაბრუნების, კრიმინალის მიერ ღირსების აღდგენისა და წვალებით შექმნილი ინსტიტუტების ლპობის შესახებ. ან კი რა გასაკვირია - ისინი ხომ დროებით აპოლიტიკური ინტელექტუალი ქოცები არიან. ჩვენი, ნაღდი, ახალი ქართველი ინტელიგენტები
ნანუკა ჟორჟოლიანი - არადა წულუკიანი როგორ ელოდებოდა პასუხს.
პრინციპში ამომწურავი იყო
ეკა ეკიზაშვილი - თქვენი არ ვიცი და ადეიშვილი როცა გავიცანი, ხალხს ვუთხარი - არსებობს თქო. სურათი რომ გადავიღეთ, იმ ფოტოს დღემდე ველოდები მისი უწყების ფოტოგრაფისგან, მანამდე არც ერთ მთავრობის სხდომაზე არ მინახავს, არც პარლამენტში. არ შევხვედრივარ არასდროს.
დიპლომატებისთვის გამართული რთველის დროს, ყვარელში გავიცანი მისი მამა. ერთი მოკრძალებული კაცი, რომელიც მორიდებით მოგვყვებოდა გვერდით და რომელიც ყველა ჩემ თხოვნას და კითხვას თავმდაბლად მისრულებდა და მპასუხობდა. რიგითი თანამშრომელი მეგონა და ვიფიქრე იქაურ ამბებზე მისგან უფრო მეტს გავიგებდი. მხოლოდ წამოსვლისას გავიგე ვინც იყო. სახელი და გვარი ვკითხე. რომ მითხრა, რასაკვირველია ვკითხე ზურა ადეიშვილის ვინმე თუ იყო. დიდი მორიდებით მითხრა - ჩემი შვილიაო. სუფრასთანაც არ დამჯდარა ეს კაცი, იქაური "დირექტორებისაგან" განსხვავებით.
ამ ყველაფრის შემდეგ, როცა ვისმენდი ადეიშვილის ოჯახის "კლანზე", მამამისის მიერ მთელი ყვარელის მართვაზე, ვხვდებოდი რა უნამუსო შეიძლება იყოს ტყუილი და რა ბედშავი ხალხი, რომელმელსაც იმის სჯერა, რასაც "ენა" იკადრებს.
ირმა ნადირაშვილი - ძალიან სწორედ და კარგად ლაპარაკობს ადეიშვილი, ჩემი აზრით.