"ევგენი მიქელაძეს თვალები დასთხარეს, მეუღლე ქეთევანი კი 5 წლით შრომა-გასწორების ბანაკში გადაასახლეს"
პოლიტიკური რეპრესიები საბჭოთა რეჟიმის განუყოფელ ნაწილს წარმოადგენდა. მან არნახულ მასშტაბს 30-იან წლებში მიაღწია. მაშინ გაჩნდა გამონათქვამი, - კედლებსაც კი ყურები აქვთო! ქვეყანაში შიშმა, უიმედობამ, სასოწარკვეთილებამ დაისადგურა.
პროფესორი ლევან ჯიქია 1937-1938 წლებში, "დიდი ტერორის" პერიოდში, რეპრესირებულთა საქმეებსა და სამეულთა სხდომის ოქმებზე მუშაობს:
- რეპრესიების ინიციატორი საბჭოთა კავშირის მასშტაბით ერთი კაცი იყო - იოსებ სტალინი. საქართველოში რეპრესიების სათავეში ლავრენტი ბერია იდგა, რომელიც ე.წ. შავ სიებს თვითონ ადგენდა. მთავარი იყო, რეპრესირებულთა სიებში მოხვედრა, დაპატიმრება და აღიარებითი ჩვენების მიღება კი "პრობლემას" არ წარმოადგენდა. მიხეილ ჯავახიშვილი 1937 წლის 14 აგვისტოს დააპატიმრეს. მწერლის პირველ დაკითხვას ბერიაც ესწრებოდა. პირველად გამომძიებელ აბაშიძეს დაურტყამს და ჯავახიშვილი იატაკზე გულაღმა დაუგდია. ბერიამ გულზე ფეხი დაადგა და უთხრა, ახლა გადგას ჩეკისტი თავზეო!"საქმე ის არის, რომ როდესაც ბერია საქართველოს კომუნისტური პარტიის ცენტრალური კომიტეტის პირველ მდივნად დანიშნეს, ჯავახიშვილს უთქვამს, ისღა გვაკლდა, ჩეკისტი დაგვდგომოდა თავზეო.
- ქალებიც მრავლად იყვნენ რეპრესირებულთა შორის...
- ქალებსაც ისევე ხვრეტდნენ და ასახლებდნენ, სცემდნენ და აწამებდნენ, როგორც მამაკაცებს. გამომძიებელი ალექსანდრე ხაზანი აცხადებდა: "მე ქალებს არ ვცემდი. ჩემი განკარგულებით, ისიც მხოლოდ ერთხელ, სტარშოვამ, რომელიც შემდგომში თავადაც გაასამართლეს, პატიმარ მარიამ ორახელაშვილს (საქართველოს სსრ განათლების ყოფილი კომისარი, კომუნისტური პარტიის ცენტრალური კომიტეტის ყოფილი მდივნის, მამია ორახელაშვილის მეუღლე) სილა გააწნა".
- რა იყო ყველაზე უცნაური მიზეზი, რის გამოც შესაძლოა აღმოჩენილიყო ადამიანი რეპრესირებულთა შორის?
- მაგალითად, ერთ ქალს, ოლია მესხს, კოლექტივიზაციაზე უხუმრია და დააპატიმრეს. ვინმე სამსონ გობრონიძე სტალინზე ანეკდოტის მოყოლის გამო დაიჭირეს.