პოლიტიკა
საზოგადოება
მსოფლიო

3

ივნისი

დღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი

სამშაბათი, მთვარის მერვე დღე დაიწყება 13:13-ზე, მთვარე ქალწულშია – დღეს დაწყებული და დაგეგმილი ყველაფერი გაცილებით ნელა მიმდინარეობს, ვიდრე ჩვენ გვსურს. შესაძლებელია მოვლენების მოულოდნელი შემობრუნება, კონფლიქტები და საგანგებო სიტუაციები. რეკომენდებულია კრეატიული მიდგომები ძველი პროექტების განსახორციელებლად. მოაგვარეთ მხოლოდ მცირე ფინანსური საკითხები. მოძებნეთ ახალი პარტნიორები. ინდივიდუალურად იმუშავეთ. შეზღუდეთ კოლექტიური მუშაობა. შეგიძლიათ დაიცვათ მარხვა, შესაფერისია მსუბუქი საკვები, მარცვლეული და თევზი. ალკოჰოლი და ნიკოტინი უკუნაჩვენებია.
სამხედრო
სამართალი
სპორტი
კულტურა/შოუბიზნესი
მოზაიკა
კონფლიქტები
მეცნიერება
Faceამბები
კვირის კითხვადი სტატიები
თვის კითხვადი სტატიები
"შესაძლოა, ამაზე უარეს მდგომარეობაში აღმოვჩნდეთ" - ვის აკისრებენ პასუხისმგებლობას მოქალაქეები სამთავრობო კრიზისზე
"შესაძლოა, ამაზე უარეს მდგომარეობაში აღმოვჩნდეთ" - ვის აკისრებენ პასუხისმგებლობას მოქალაქეები სამთავრობო კრიზისზე

მთავ­რო­ბა­ში შე­იც­ვა­ლა მე-7 მი­ნის­ტრი, ანუ მი­ნის­ტრთა კა­ბი­ნე­ტის 1/3. სა­ქარ­თვე­ლოს კონ­სტი­ტუ­ცი­ით, მთავ­რო­ბას სა­კა­ნონ­მდებ­ლო ორ­გა­ნომ ხე­ლა­ხა­ლი ნდო­ბა უნდა გა­მო­უ­ცხა­დოს.

მი­ნის­ტრე­ბი წა­ვიდ­ნენ, ლარი ცუდ დღე­შია, ქვე­ყა­ნა­ში ეკო­ნო­მი­კუ­რი კრი­ზი­სი ძა­ლებს იკ­რებს... რას ფიქ­რო­ბენ ქვე­ყა­ნა­ში არ­სე­ბულ სო­ცი­ა­ლურ-პო­ლი­ტი­კურ ვი­თა­რე­ბა­ზე ჩვე­ნი ქვეყ­ნის ცნო­ბი­ლი თუ უც­ნო­ბი მო­ქა­ლა­ქე­ე­ბი, ანუ ვის ეკის­რე­ბა ასეთ დროს პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბა?!

გი­ორ­გი მეგ­რე­ლიშ­ვი­ლი, მსა­ხი­ო­ბი:

- რო­გორც მო­ქა­ლა­ქე, ვგრძნობ, რომ ეს ყვე­ლა­ფე­რი ცუ­დია არა მარ­ტო ჩემ­თვის, არა­მედ, ყვე­ლას­თვის. ანუ ვრჩე­ბით უპატ­რო­ნოდ?! რა­ღაც ხომ გვჭირ­დე­ბა? ადა­მი­ა­ნებ­მა ხომ უნდა იზ­რუ­ნონ ჩვენ­ზე? თუ არა?! თუ თა­ვად ვიზ­რუ­ნოთ?! იქ­ნებ შე­ვე­ნაც­ვლოთ ხოლ­მე ამ მი­ნის­ტრებს და ერთი კვი­რა ჩვენ ვი­ყოთ ხოლ­მე?! იქ­ნებ ვი­ღა­ცას რა­ღაც გა­მოგ­ვი­ვი­დეს?!

ისე, კი ყო­ვე­ლი პო­ლი­ტი­კუ­რი ნა­ბი­ჯის უკან, ყო­ველ­თვის რა­ღაც იმა­ლე­ბა. ამ გა­დად­გო­მე­ბით რა­ღაც უფრო დი­დის გა­და­ფარ­ვა ხომ არ ხდე­ბა, რა­საც ჩვენ ვერ ვხე­დავთ და ეს სულ სხვა პო­ლი­ტი­კუ­რი ნა­ბი­ჯია, რა­მაც შე­იძ­ლე­ბა უკე­თე­სო­ბი­კენ წაგ­ვიყ­ვა­ნოს?! სა­ერ­თოდ, ყო­ველ­თვის ამის იმე­დი მაქვს, მაგ­რამ ბოლო დროს ასე­თი ლო­გი­კა ჩა­მო­მი­ყა­ლიბ­და, - სიმ­კაც­რე სა­ჭი­როა სა­ხელ­მწი­ფო­ში, მაგ­რამ არა სი­სა­ტი­კე. თუ ეს სიმ­კაც­რე პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლე­ბის ხელ­ში იქ­ნე­ბა, რო­გორც ყვე­ლა მო­წი­ნა­ვე და პროგ­რე­სულ სა­ხელ­მწი­ფო­ში ხდე­ბა, ჩვენც ისე ვი­ცხოვ­რებთ. თუმ­ცა ჩვენ­თან სი­სას­ტი­კემ წლე­ბის წინ სხვა შე­დე­გე­ბი გა­მო­ი­ღო...

- ამ­ჯე­რა­დაც ხე­დავ სი­სას­ტი­კის ელე­მენ­ტებს?

- არა, რად­გა­ნაც მა­ინც ყო­ველ­თვის უკე­თე­სის მო­ლო­დინ­ში ვარ ხოლ­მე, მით უფრო, რომ ამ გა­და­ად­გი­ლე­ბე­ბის მიღ­მა, კუ­ლი­სებ­ში რა ხდე­ბა, რა იმა­ლე­ბა, არ ვი­ცით, რად­გა­ნაც უბ­რა­ლო მო­ქა­ლა­ქე­ე­ბი და მოკ­ვდა­ვე­ბი ვართ.

- არ ვი­ცით, მაგ­რამ ზე­და­პი­რუ­ლად რაც ჩანს, რო­გორც მო­ქა­ლა­ქე­ებს, იმის შე­ფა­სე­ბა ხომ შეგ­ვიძ­ლია? ერთი მი­ნის­ტრი იმი­ტომ გადაგა, რომ თურ­მე, ცოლ-შვი­ლი მო­ე­ნატ­რა.

- არის რა­ღაც ამა­ში რო­მან­ტი­კუ­ლი (იცი­ნის), როცა ცოლ-შვი­ლი გე­ნატ­რე­ბა. ე.ი. ხალ­ხზე ხარ და­მო­კი­დე­ბუ­ლი, - აბა, რის­თვის დაგ­ნიშ­ნეს მი­ნის­ტრად?! მაგ­რამ ერთ კვი­რა­ში ცოლი-შვი­ლი რომ მო­გე­ნატ­რა, ცოტა უც­ნა­უ­რია. მეც მე­ნატ­რე­ბა ბევ­რი ადა­მი­ა­ნი, მაგ­რამ არ­სად გავ­რბი­ვარ. პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლუ­რი სიმ­კაც­რე და არა სი­სას­ტი­კე, გა­წო­ნას­წო­რე­ბა და ხალ­ხზე ფიქ­რია სა­ჭი­რო.

ბექა მშვილ­და­ძე, ოპე­რა­ტო­რი:

- ძა­ლი­ან არ მომ­წონს, რაც ხდე­ბა. ეს მხო­ლოდ ერთი მი­ნის­ტრის ბრა­ლი არ არის. მა­გა­ლი­თად, ხა­დუ­რის. მი­მაჩ­ნია, რომ მთლი­ა­ნად მთავ­რო­ბა­შია რა­ღაც პრობ­ლე­მა. რო­გორც გა­ვი­გე, ეჭ­ვე­ბის დო­ნე­ზე, თან­ხე­ბი იჭ­რე­ბო­და... ან ის არ­გუ­მენ­ტი რა იყო, ერთ-ერთ მი­ნისტრს ცოლ-შვი­ლი რომ მო­ე­ნატ­რა და წა­ვი­და. მგო­ნი, პირ­ველკ­ლა­სელ ბავ­შვსაც რომ უთხრა ეს, არ და­ი­ჯე­რებს.

ცუ­დია, რომ ხელ­ფასს ლარ­ში ვი­ღებთ და ეს ეროვ­ნუ­ლი ვა­ლუ­ტა, ასე გა­ნად­გურ­და. არ ვიცი, რას ფიქ­რო­ბენ...

- ამ სი­ტუ­ა­ცი­ა­ში ვის ეკის­რე­ბა პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბა?

- პრე­მი­ერ-მი­ნისტრს. მისი ბრა­ლია ეს ყვე­ლა­ფე­რი. ჯერ ის ვერ გა­იყ­ვეს, - პრე­ზი­დენ­ტი უნდა იყოს სა­სახ­ლე­ში თუ პრე­მი­ე­რი? მხო­ლოდ გა­დად­გო­მაც არ შვე­ლის ამ ყვე­ლა­ფერს. რა­ღაც ეკო­ნო­მი­კუ­რი ცვლი­ლე­ბა უნდა მო­ახ­დი­ნონ. თუ არა­და, გა­მო­დის, პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბას თა­ვი­დან იცი­ლე­ბენ. საქ­მის პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლუ­რი კე­თე­ბა სხვა რამ არის.

ნინო წუ­ლუ­კი­ძე, ჟურ­ნა­ლის­ტი:

- ლე­ვან ყი­ფი­ა­ნის ნა­ბი­ჯი, ჩემი აზ­რით, უფრო გა­აზ­რე­ბუ­ლი იყო. იცო­და, მისი წას­ვლით, მთე­ლი მი­ნის­ტრთა კა­ბი­ნე­ტი რომ შე­იც­ვლე­ბო­და. არ ვიცი, ეს ყვე­ლა­ფე­რი რა პრო­ცე­სე­ბამ­დე მივა. შე­საძ­ლოა, ამა­ზე უა­რეს მდგო­მა­რე­ო­ბა­ში აღ­მოვ­ჩნდეთ.

არ მეს­მის, რა­ტომ ვერ ხვდე­ბი­ან თვი­თონ ამ მძი­მე ვი­თა­რე­ბას, ან კონ­კრე­ტუ­ლად, დო­ლა­რის გაძ­ვი­რე­ბა სა­დამ­დე მივა. კი ვხვდე­ბი, რაც ხდე­ბა, - ამ ყვე­ლა­ფერს სპე­ცი­ა­ლუ­რად, ჩრდი­ლო­ვა­ნი ეკო­ნო­მი­კის ასაყ­ვა­ვებ­ლად აკე­თე­ბენ, რო­გორც ეს ედუ­არდ შე­ვარ­დნა­ძის პე­რი­ოდ­ში იყო. რო­გორც ვი­ცით, ასეთ დროს შავი ბიზ­ნე­სი ზე­ი­მობს და ვა­ი­მი­ლი­არ­დე­რე­ბი, მეტ ფულს შო­უ­ლო­ბენ. მე­ეჭ­ვე­ბა, რომ ამ­დე­ნი არ ეს­მო­დეთ.

ამ სი­ტუ­ა­ცი­ა­ში პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბა კუ­ლი­სებ­ში ვინც დგას, იმას ეკის­რე­ბა, რად­გა­ნაც ეს მთავ­რო­ბა არის აბ­სო­ლუ­ტუ­რად უუ­ნა­რო და მას შეჰ­ყუ­რებს. ივა­ნიშ­ვილ­მა მა­შინ­ვე და­ამ­ტკი­ცა, რომ მთავ­რო­ბი­დან წას­ვლით, თვი­თონ იღებ­და პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბას. სა­ო­ცარ აფ­სურ­დის თე­ა­ტარ­ში ვართ.

მა­რი­კა დარ­ჩია, მე­ნე­ჯე­რი:

- მგო­ნია, რომ მო­ქა­ლა­ქე­ე­ბის­თვის სტა­ბი­ლუ­რო­ბის გრძნო­ბა არის დიდი რამ. ეს ნიშ­ნავს იმას, რომ ვი­ღა­ცას პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბა ეკის­რე­ბა და მო­ქა­ლა­ქე სტა­ბი­ლუ­რად გრძნობს თავს, ანუ იცი, რომ არ­ჩევ­ნებ­ში იღებ მო­ნა­წი­ლე­ო­ბას, ეს შენი პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბაა, ირ­ჩევ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბას, ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა ირ­ჩევს აღ­მას­რუ­ლე­ბელ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბას. ამ დროს ყვე­ლა აკე­თებს თა­ვის საქ­მეს, მაგ­რამ ამ საქ­მის კე­თე­ბის­თვის გჭირ­დე­ბა რა­ღაც გარ­კვე­უ­ლი ნი­ა­და­გი, რო­მელ­ზეც უნდა იარო. არა­და, ეს ნი­ა­და­გი სამ­წუ­ხა­როდ, სულ რყე­ვა­შია. მა­გა­ლი­თად, როცა ვი­ღა­ცას შე­უძ­ლია თქვას, რომ აღარ უნდა მი­ნის­ტრო­ბა და მი­დის... ეს ყვე­ლა­ფე­რი კი ჩემს ქვე­ყა­ნა­ში რა­ღაც გარ­კვე­უ­ლი ძვრაა, რო­მე­ლიც ნე­ბის­მი­ერ ადა­მი­ან­ზე მოქ­მე­დებს და ამი­ტო­მაც ვართ პო­ლი­ტი­კუ­რად ასე­თი აქ­ტი­უ­რე­ბი. სამ­წუ­ხა­როდ, ეს ჩვე­ნი სა­ზო­გა­დო­ე­ბის ავად­მყო­ფო­ბაა. ამის ბრა­ლი კი სწო­რედ ის არის, რომ გარ­შე­მო მუდ­მი­ვად ყვე­ლა­ფე­რი ირ­ყე­ვა.

- პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბა ვის ეკის­რე­ბა?

- მათ, ვინც მი­დის და მა­თაც, ვინც ისი­ნი აირ­ჩია ამ თა­ნამ­დე­ბო­ბა­ზე. აბა, ჩვენ მხო­ლოდ პარ­ლა­მენ­ტი­სა და ად­გი­ლობ­რი­ვი თვით­მმარ­თვე­ლო­ბის არ­ჩე­ვან­ში ვმო­ნა­წი­ლე­ობთ.

ცოტა ყუ­რა­დღე­ბით უნდა იყ­ვნენ და მეტი პა­სუ­ხის­მგებ­ლო­ბა უნდა იგ­რძნონ...

მეტი ინ­ფორ­მა­ცი­ის­თვის| სა­ქარ­თვე­ლოს მთავ­რო­ბა და­ი­შა­ლა: რო­გორ გან­ვი­თარ­დე­ბა ქვე­ყა­ნა­ში მოვ­ლე­ნე­ბი კონ­სტი­ტუ­ცი­ის მი­ხედ­ვით

ყვე­ლა დე­ტა­ლი თეგ­ზე #სამ­თავ­რო­ბო ცვლი­ლე­ბე­ბი

ლალი ფა­ცია

AMBEBI.GE

"შესაძლოა, ამაზე უარეს მდგომარეობაში აღმოვჩნდეთ" - ვის აკისრებენ პასუხისმგებლობას მოქალაქეები სამთავრობო კრიზისზე

"შესაძლოა, ამაზე უარეს მდგომარეობაში აღმოვჩნდეთ" - ვის აკისრებენ პასუხისმგებლობას მოქალაქეები სამთავრობო კრიზისზე

მთავრობაში შეიცვალა მე-7 მინისტრი, ანუ მინისტრთა კაბინეტის 1/3. საქართველოს კონსტიტუციით, მთავრობას საკანონმდებლო ორგანომ ხელახალი ნდობა უნდა გამოუცხადოს.

მინისტრები წავიდნენ, ლარი ცუდ დღეშია, ქვეყანაში ეკონომიკური კრიზისი ძალებს იკრებს... რას ფიქრობენ ქვეყანაში არსებულ სოციალურ-პოლიტიკურ ვითარებაზე ჩვენი ქვეყნის ცნობილი თუ უცნობი მოქალაქეები, ანუ ვის ეკისრება ასეთ დროს პასუხისმგებლობა?!

გიორგი მეგრელიშვილი, მსახიობი:

- როგორც მოქალაქე, ვგრძნობ, რომ ეს ყველაფერი ცუდია არა მარტო ჩემთვის, არამედ, ყველასთვის. ანუ ვრჩებით უპატრონოდ?! რაღაც ხომ გვჭირდება? ადამიანებმა ხომ უნდა იზრუნონ ჩვენზე? თუ არა?! თუ თავად ვიზრუნოთ?! იქნებ შევენაცვლოთ ხოლმე ამ მინისტრებს და ერთი კვირა ჩვენ ვიყოთ ხოლმე?! იქნებ ვიღაცას რაღაც გამოგვივიდეს?!

ისე, კი ყოველი პოლიტიკური ნაბიჯის უკან, ყოველთვის რაღაც იმალება. ამ გადადგომებით რაღაც უფრო დიდის გადაფარვა ხომ არ ხდება, რასაც ჩვენ ვერ ვხედავთ და ეს სულ სხვა პოლიტიკური ნაბიჯია, რამაც შეიძლება უკეთესობიკენ წაგვიყვანოს?! საერთოდ, ყოველთვის ამის იმედი მაქვს, მაგრამ ბოლო დროს  ასეთი ლოგიკა ჩამომიყალიბდა, - სიმკაცრე საჭიროა სახელმწიფოში, მაგრამ არა სისატიკე. თუ ეს სიმკაცრე პროფესიონალების ხელში იქნება, როგორც ყველა მოწინავე და პროგრესულ სახელმწიფოში ხდება, ჩვენც ისე ვიცხოვრებთ. თუმცა ჩვენთან სისასტიკემ წლების წინ სხვა შედეგები გამოიღო...

- ამჯერადაც ხედავ სისასტიკის ელემენტებს?

- არა, რადგანაც მაინც ყოველთვის უკეთესის მოლოდინში ვარ ხოლმე, მით უფრო, რომ ამ გადაადგილებების მიღმა, კულისებში რა ხდება, რა იმალება, არ ვიცით, რადგანაც უბრალო მოქალაქეები და მოკვდავები ვართ.

- არ ვიცით, მაგრამ ზედაპირულად რაც ჩანს, როგორც მოქალაქეებს, იმის შეფასება ხომ შეგვიძლია? ერთი მინისტრი იმიტომ გადაგა, რომ თურმე, ცოლ-შვილი მოენატრა.

- არის რაღაც ამაში რომანტიკული (იცინის), როცა ცოლ-შვილი გენატრება. ე.ი. ხალხზე ხარ დამოკიდებული, - აბა, რისთვის დაგნიშნეს მინისტრად?! მაგრამ ერთ კვირაში ცოლი-შვილი რომ მოგენატრა, ცოტა უცნაურია. მეც მენატრება ბევრი ადამიანი, მაგრამ არსად გავრბივარ. პროფესიონალური სიმკაცრე და არა სისასტიკე, გაწონასწორება და ხალხზე ფიქრია საჭირო.

ბექა მშვილდაძე, ოპერატორი:

- ძალიან არ მომწონს, რაც ხდება. ეს მხოლოდ ერთი მინისტრის ბრალი არ არის. მაგალითად, ხადურის. მიმაჩნია, რომ მთლიანად მთავრობაშია რაღაც პრობლემა. როგორც გავიგე, ეჭვების დონეზე, თანხები იჭრებოდა... ან ის არგუმენტი რა იყო, ერთ-ერთ მინისტრს ცოლ-შვილი რომ მოენატრა და წავიდა. მგონი, პირველკლასელ ბავშვსაც რომ უთხრა ეს, არ დაიჯერებს.

ცუდია, რომ ხელფასს ლარში ვიღებთ და ეს ეროვნული ვალუტა, ასე განადგურდა. არ ვიცი, რას ფიქრობენ...

- ამ სიტუაციაში ვის ეკისრება პასუხისმგებლობა?

- პრემიერ-მინისტრს. მისი ბრალია ეს ყველაფერი. ჯერ ის ვერ გაიყვეს, - პრეზიდენტი უნდა იყოს სასახლეში თუ პრემიერი? მხოლოდ გადადგომაც არ შველის ამ ყველაფერს. რაღაც ეკონომიკური ცვლილება უნდა მოახდინონ. თუ არადა, გამოდის, პასუხისმგებლობას თავიდან იცილებენ. საქმის პროფესიონალური კეთება სხვა რამ არის.

ნინო წულუკიძე, ჟურნალისტი:

- ლევან ყიფიანის ნაბიჯი, ჩემი აზრით, უფრო გააზრებული იყო. იცოდა, მისი წასვლით, მთელი მინისტრთა კაბინეტი რომ შეიცვლებოდა. არ ვიცი, ეს ყველაფერი რა პროცესებამდე მივა. შესაძლოა, ამაზე უარეს მდგომარეობაში აღმოვჩნდეთ.

არ მესმის, რატომ ვერ ხვდებიან თვითონ ამ მძიმე ვითარებას, ან კონკრეტულად, დოლარის გაძვირება სადამდე მივა. კი ვხვდები, რაც ხდება, - ამ ყველაფერს სპეციალურად, ჩრდილოვანი ეკონომიკის ასაყვავებლად აკეთებენ, როგორც ეს ედუარდ შევარდნაძის პერიოდში იყო. როგორც ვიცით, ასეთ დროს შავი ბიზნესი ზეიმობს და ვაიმილიარდერები, მეტ ფულს შოულობენ. მეეჭვება, რომ ამდენი არ ესმოდეთ.

ამ სიტუაციაში პასუხისმგებლობა კულისებში ვინც დგას, იმას ეკისრება, რადგანაც ეს მთავრობა არის აბსოლუტურად უუნარო და მას შეჰყურებს. ივანიშვილმა მაშინვე დაამტკიცა, რომ მთავრობიდან წასვლით, თვითონ იღებდა პასუხისმგებლობას. საოცარ აფსურდის თეატარში ვართ.

მარიკა დარჩია, მენეჯერი:

- მგონია, რომ მოქალაქეებისთვის სტაბილურობის გრძნობა არის დიდი რამ. ეს ნიშნავს იმას, რომ ვიღაცას პასუხისმგებლობა ეკისრება და მოქალაქე სტაბილურად გრძნობს თავს, ანუ იცი, რომ არჩევნებში იღებ მონაწილეობას, ეს შენი პასუხისმგებლობაა, ირჩევ ხელისუფლებას, ხელისუფლება ირჩევს აღმასრულებელ ხელისუფლებას. ამ დროს ყველა აკეთებს თავის საქმეს, მაგრამ ამ საქმის კეთებისთვის გჭირდება რაღაც გარკვეული ნიადაგი, რომელზეც უნდა იარო. არადა, ეს ნიადაგი სამწუხაროდ, სულ რყევაშია. მაგალითად, როცა ვიღაცას შეუძლია თქვას, რომ აღარ უნდა მინისტრობა და მიდის... ეს ყველაფერი კი ჩემს ქვეყანაში რაღაც გარკვეული ძვრაა, რომელიც ნებისმიერ ადამიანზე მოქმედებს და ამიტომაც ვართ პოლიტიკურად ასეთი აქტიურები. სამწუხაროდ, ეს ჩვენი საზოგადოების ავადმყოფობაა. ამის ბრალი კი სწორედ ის არის, რომ გარშემო მუდმივად ყველაფერი ირყევა.

- პასუხისმგებლობა ვის ეკისრება?

- მათ, ვინც მიდის და მათაც, ვინც ისინი აირჩია ამ თანამდებობაზე. აბა, ჩვენ მხოლოდ პარლამენტისა და ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევანში ვმონაწილეობთ.

ცოტა ყურადღებით უნდა იყვნენ და მეტი პასუხისმგებლობა უნდა იგრძნონ...

მეტი ინფორმაციისთვის| საქართველოს მთავრობა დაიშალა: როგორ განვითარდება ქვეყანაში მოვლენები კონსტიტუციის მიხედვით

ყველა დეტალი თეგზე #სამთავრობო ცვლილებები

ლალი ფაცია

AMBEBI.GE

ქართველი ჟურნალისტის და ამერიკელი დიპლომატის ქორწილი ვაშინგტონში - "ძალიან ბედნიერები ვართ, რომ ვიპოვეთ ერთმანეთი"

უზენაესი სასამართლოს მოსამართლეობის ყოფილი კანდიდატი თამთა თოდაძეზე - "რა ბრიჯიტ ბარდო ესა მყავს, რა აბია ასეთი ნეტავ"

ვინ არის შორენა ბეგაშვილის ყოფილი ქმრის მეუღლე, რომელიც უკრაინაში ცნობილი დიზაინერია