27
მაისიდღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი
მოცეკვავე ჯულიანა ბარ-გნარი მეწყვილესთან - ოთო ფოლადაშვილთან ერთად ინტენსიურად ვარჯიშობს და მაისში საქართველოს სამეჯლისო-სპორტული ცეკვის ჩემპიონატში მონაწილეობას გეგმავს...
ჯულიანამ და ოთომ სტუდიაც გახსნეს, სადაც ბავშვებს ცეკვას ასწავლიან. პარალელურად, წყვილი გაკვეთილებს სტუდია "თელაშიც" ატარებს...
- ქალბატონი ლარისა გაჩეჩილაძე ცდილობს, სტუდია "თელაში" კონკურსები ყოველთვიურად ჩაატაროს, რადგან მიიჩნევს, რომ სპორტსმენი კონკურსებით "იზრდება" და მას 100%-ით ვეთანხმები: ბავშვი როცა ვარჯიშობს, მერე თავისი პოტენციალი სადღაც უნდა წარმოაჩინოს. მოკლედ, კონკურსი სპორტსმენებზე კარგად მოქმედებს. დღეს ერთ-ერთი შიდა ტურნირი ჩავატარეთ, რომელზეც მსაჯი გახლდით. დაღლილი კი ვარ, მაგრამ ინტერვიუს მაინც მოგცემთ (იცინის)...
- პირველად მსაჯი როდის იყავი, გახსოვს?
- მგონი, 2-3 წლის წინ, სტუდია "თელაში", ერთ-ერთ შიდა ტურნირზე. სხვათა შორის, როცა მსაჯის ამპლუაში პირველად ვიყავი, ძალიან ვნერვიულობდი. ეს ძალიან საპასუხისმგებლო საქმეა: თავად უნდა გადავწყვიტო, ვინ რომელი ადგილი უნდა დაიკავოს. თან, ყველა ბავშვს კარგად ვიცნობ, "ჩემიანები" არიან...
- დაბალი ქულის დაწერის გამო ბავშვებთან ურთიერთობა გაგფუჭებია?
- არა, ასეთი შემთხვევა არ მქონია. ყოველთვის ვცდილობ, ობიექტურო ვიყო. ადამიანთან ახლობლობა ქულაზე არანაირად არ მოქმედებს - ყოველთვის ცეკვას ვაფასებ.
- პირველად როდის გააცნობიერე, რომ მომხიბვლელი გოგო ხარ?
- ალბათ მაშინ, როცა ქათინაურები მესმოდა.
- განსაკუთრებით - "ცეკვავენ ვარსკვლავებში" გამოჩენის შემდეგ, არა?
- დიახ, ამის მერე ბევრ ქათინაურს ვიღებდი. რა თქმა უნდა, ძალიან სასიამოვნო იყო, მაგრამ არ "ჩავციკლულვარ" (იცინის), რადგან ჩემი "პლუსები" და "მინუსები" ვიცი...
- ის მომენტი გაიხსენე, როცა ტელეკამერის წინ პირველად დადექი.
- ეს ძალიან კარგად მახსოვს. როცა "ცეკვავენ ვარსკვლავები" დაიწყო, ქართულად კარგად ვერ ვლაპარაკობდი. ჰოდა, ცუდად მეტყველებას მერჩივნა, ჩუმად ვყოფილიყავი, ხმას საერთოდ არ ვიღებდი... პირველი პრომოს გადაღებისას მკითხეს, - რა გქვიაო? ისე ამოვილუღლუღე, - ჯულიანა-მეთქი, თითქოს ლაპარაკი საერთოდ არ ვიცოდი. ახლა ამაზე მეცინება...
- პირველი გაკვეთილი, რომელიც თავად ჩაატარე...
- პირველი გაკვეთილი მე და ოთომ ჩავატარეთ. ეს ის პერიოდი იყო, როცა ქართულად ვერ ვლაპარაკობდი და როცა რაღაცის თქმა მინდოდა, ოთოს ვეუბნებოდი, - ბავშვებს უთხარი, რომ ეს ილეთი გამოასწორონ-მეთქი. ერთხელ ოთომ გაკვეთილი გააცდინა. რა უნდა მექნა? - უნებურად ავლაპარაკდი. მას მერე ბავშვებთან საუბარს მივეჩვიე. მათ თავად ვთხოვდი, - თუკი რამეს შეცდომით ვიტყვი, შემისწორეთ-მეთქი. ისე გამოვიდა, რომ ოთოს გაცდენები ქართული ენის დამუღამებაში დამეხმარა (იცინის).
- პირველი ჰონორარი...
- 12-13 წლის ვიყავი, როცა მეწყვილესთან ერთად საჩვენებელი გამოსვლა მქონდა. მაშინ მიზერული თანხა მოგვცეს, მაგრამ ძალიან სასიამოვნო იყო...
