8
ივნისიდღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი
ცოტა ხნის წინ, ჩვენს საიტზე გამოქვეყნდა სტატია მილიონერი დედის შესახებ, რომლის შვილებს არ აქვთ მობილური, ტელევიზორი. მიუხედავად უზრუნველი ფინანსური მდგომარეობისა, დედა შვილებისთვის წელიწადში ოთხ შარვალს ყიდულობს და ფეხსაცმლისთვის მხოლოდ 50 დოლარს აძლევს, ამას კი იმიტომ აკეთებს, რომ ბავშვებმა თავი გამორჩეულად არ იგრძნონ, თავადაც იშრომონ და ისე მიაღწიონ საწადელს, შეიძინონ სასურველი ნივთები. ყველა მშობელს უნდა, მისი შვილს კარგად ეცვას, ლამაზად გამოიყურებოდეს, მაგრამ სად გადის ზღვარი განებივრებასა და საჭიროებას შორის, როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, რომ ლამაზი სამოსი თუ სათამაშოები იმ რაოდენობით "შეიტანოს" შვილის ცხოვრებაში, მან უპირატესობა არ იგრძნოს და ეს არ გახდეს გათამამების ან გარყვნის საბაბი. ამ თემაზე ანა კოშაძეს, სალომე გოგიაშვილს და ხათუნა ჟორდანიას ვესაუბრეთ.
სალომე გოგიაშვილი: "ვერ ვიტან, როცა 6 წლის ბავშვს აქვს რომელიღაც ფირმის ბოლო მოდელის ტელეფონი"
- ჩემი ქალიშვილი უკვე 12 წლისაა, თავისი სტილი აქვს, ამიტომ ვცდილობ, შევუთანხმო დეტალები და ისე ვუყიდო, ან თავადაც წავიყვანო საშოპინგოდ. პატარების შემთხვევაში არ ვითვალისწინებ და კმაყოფილი ვარ იმით, რასაც ჩემით ვახერხებ. ჩემი მეორე შვილი 7 წლისაა და საერთოდ ვერ ხვდება, შარვალს რომ ვყიდულობ, ძვირიანია თუ იაფიანი, შესაბამისად ამ შემთხვევაში განებივრებაზე საუბარი არაა სწორი. მაგრამ ჩემი ქალიშვილი, რომელიც უკვე ხვდება, რა კარგია და რა ცუდი, არასდროს არ მომთხოვს იმაზე მეტს, რაც ჩემს შესაძლებლობებს აღემატება.
- რა სიხშირით ყიდულობ მათთვის სამოსს? იძენ მხოლოდ აუცილებელ ნივთებს თუ ე.წ. გასაპრანჭ სამოსსაც?
- როცა ვხვდები, რომ ფეხსაცმელი, შარვალი ან სხვა სამოსი სჭირდება, რა თქმა უნდა, ვიძენ, მაგრამ არ არსებობს, წავიდე ჩემთვის საყიდლებზე და ბავშვებს არ მოვუტანო რაღაც. ხშირად ყოფილა შემთხვევა, ჩემთვის წავსულვარ მაღაზიებში, მაგრამ ბავშვების ტანსაცმლით დატვირთული დავბრუნებულვარ და ჩემთვის არაფერი შემიძენია.
- როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, რომ ბავშვი არ იყოს განებივრებული თუნდაც სამოსის მხრივ, თუმცა იმავდროულად შემოსოს საკუთარი სურვილისა და შესაძლებლობის მიხედვით?
- განებივრება ისეთი თემაა, რომელიც მხოლოდ სამოსს არ ეხება, ამ ჭრილში შეგვიძლია განვიხილოთ სათამაშოები, ტექნიკა და ა.შ. ვერ ვიტან, როცა 6 წლის ბავშვს აქვს რომელიღაც ფირმის ბოლო მოდელის ტელეფონი, ჩემს შვილსაც აქვს ტელეფონი, მაგრამ სახლში, თავისთვის თამაშობს და ერთობა, გარეთ არ დააქვს. ჩემს ბავშვობაში, დედა რაიმე ახალს რომ მიყიდდა, ძალიან დიდი ხანი ვლაპარაკობდი იმაზე, დღევანდელი ბავშვები კი იმდენად განებივრებულები არიან სხვადასხვანაირი სათამაშოებით, ტექნიკით, რაც არ უნდა უყიდო, ეს მათთვის ჩვეულებრივი ამბავია, რაც ძალიან არ მომწონს.
განაგრძეთ კითხვა
