გადაცემა "სხვა შუა დღეს" რამდენიმე კვირის წინ ახალი თანაწამყვანი, 32 წლის მერაბ დუკაშვილი შეემატა. მიუხედავად იმისა, რომ მერაბი ეტლით გადაადგილდება, მისი აქტივობა ბევრ ადამიანს გააკვირვებს, ამისთვის ის ფაქტიც საკმარისია, რომ ჩვენს რესპონდენტს ფიტნესკლუბში შევხვდით, სადაც სისტემატურად ვარჯიშობს. როდესაც ვთხოვეთ, საკუთარ თავზე მეტი მოეყოლა, საუბარი წარმომავლობიდან დაიწყო.
- ჰერეთიდან ვარ, ე.წ. საინგილოდან, თუმცა ეს სიტყვა არ მიყვარს, რადგან რამდენადაც ვიცი, სიტყვა საინგილო ხმლით მორჯულებულს ნიშნავს, შეიძლება ვცდები და ნეტავ ვცდებოდე, მაგრამ მაინც. ჩემი თავი კი ხმლით მორჯულებული არ მგონია. ჩემი კუთხე ძალიან მიყვარს და დიდი ხანია არ ვყოფილვარ, იქ ჩასასვლელად საზღვარი უნდა გადავკვეთო, აზერბაიჯანის მხარესაა, კახიდან ვარ, რომელსაც რატომღაც სახელი შეუცვალეს და ახლა გახი ჰქვია.
რაც შემეხება მე, სპორტისადმი მიდრეკილება ყოველთვის მქონდა, ტანვარჯიშზე საკმაოდ პატარა ასაკში დავდიოდი, მერე შემიყვანეს ცეკვაზე. ევროპულ ცეკვებსაც ვცეკვავდი, ორთაბრძოლაზეც დავდიოდი, კერძოდ კარატეზე, ერთ-ორ შეჯიბრებაშიც მივიღე მონაწილეობა, ძმაკაცთან მომიწია ბრძოლამ, სხვათა შორის მომიგო. რაღაც დროის შემდეგ გული ავიცრუე და კალათბურთისკენ წავედი, ახალგაზრდულ გუნდშიც ამიყვანეს, სერიოზული წარმატებები მქონდა, ამავე დროს დედაჩემის დაჟინებული თხოვნით, სამეჯლისო ცეკვებზე "შემაგდეს", მაცდუნეს (იღიმის). თავიდან იყო მორიდება, სირცხვილი, მერე ალღო ავუღე, ერთადერთი ვალსი არ გამომდიოდა, იმიტომ, რომ პარტნიორთან ნამეტანი ახლოს მისვლა მერიდებოდა. ნელ-ნელა ამასაც ვეჩვეოდი, მაგრამ თავი იჩინა ტკივილებმა ზურგის არეში, ხერხემალი კი არ მტკიოდა, გულთან მქონდა ჭვალი, რომელიც ზურგზე გადადიოდა. აღმოჩნდა, რომ მქონდა სიმსივნე, ვითიშებოდი ხოლმე. ერთხელ მახსოვს, ვალსს რომ ვცეკვავდი, კარგად გამომივიდა ყველაფერი, ბედნიერი ვარ და... თვალები რომ გავახილე, ყველა თავზე მედგა, გავთიშულვარ. იქიდან დაიწყო ყველაფერი, იყო შეცდომები მკურნალობაში, ექიმმა ძალიან დიდი შეცდომა დაუშვა, ცხიმების დაგროვებაა და გაიწოვსო, ასე გვითხრეს, არასწორი დიაგნოზი დასვეს, არასწორად მიმკურნალეს და… რომ ვთქვა, დამღუპეს-მეთქი, არაა ასე. ძალიანაც კარგი, რომ ასე მოხდა.