"ბინას ერთი ქირაობს და იქ 10 სული სახლდება" - როგორია უცხოელების ქართული ყოფა

საღამოობით, როცა შვილთან ერთად უბანში ვსეირნობ, უცხოელ მეზობლებს ხშირად ვხვდები. ენის ბარიერი ხელს გვიშლის, რომ ერთმანეთს გავესაუბროთ, ამიტომ მხოლოდ ღიმილსა და გამარჯობას ვჯერდებით... თუ ფული გაქვს, განვითარებად ქვეყანაში ბიზნესის წამოწყება იოლია. ალბათ, ესეც განაპირობებს უცხოელების ლტოლვას ჩვენი ქვეყნისკენ.

მახსოვს, 2008 წლის აგვისტოს ომის დროს რეპორტაჟის მოსამზადებლად ჩამოსული ჩემი ნორვეგიელი კოლეგა საქართველომ ისე აღაფრთოვანა, რომ მითხრა, ასეთი იაფი ქვეყანა არ მინახავს, არსადაც არ ვაპირებ წასვლასო. რუსთაველის გამზირზე ბინა იქირავა და წლების მანძილზე ცხოვრობდა, უცხოურ გამოცემებს აწვდიდა საქართველოს შესახებ სტატიებს და პარალელურად, ჩვენი ქვეყნის კულტურას ეცნობოდა.

შევეცადეთ, გაგვერკვია, როგორია უცხოელების ქართული ყოფა, რომელ უბნებში და რა ფასად ქირაობენ ბინებს, როგორია ჩვენი მოქალაქეების მათდამი დამოკიდებულება.

ყიდვა-გაყიდვის სააგენტოს მენეჯერი: - უცხოელი გასარემონტებელ ბინას არ იქირავებს. ძვირს იმიტომ იხდის, რომ შესაბამის პირობებს ითხოვს. კარგი გადამხდელიც არის. ბინა 200, 300, 500 დოლარადაც გამიქირავებია. ცენტრში უფრო ძვირია - საბურთალოზე ერთ უცხოელს ვაქირავებინე ბინა თვეში 5 000 ლარად.

ხშირად ბინას ერთი ქირაობს და იქ, მინიმუმ, 10 სული მაინც სახლდება. ასე ძირითადად ინდოელები ან ჩინელები იქცევიან, საწოლი არც უნდათ, იატაკზე სძინავთ.

ხატია სისაური, ბახტრიონის ქუჩის მცხოვრები: - გგონიათ, უცხოელებისთვის ადვილია მცირე ბიზნესის წამოწყება? ერთი ცოლ-ქმარი ეგვიპტიდან ომს გამოექცა, იქ სახლი გაყიდეს და საქართველოში ბიზნესის წამოწყება სცადეს - სურსათის მაღაზია გახსნეს. ბახტრიონზე ნაქირავებ ბინაში 700 ლარს იხდიდნენ. ბიზნესი ვერ ააწყვეს და მაღაზიაც დახურეს.

ეკატერინე მოლოდინაშვილი: - მოსახლეობის ნაწილს უცხო ქვეყნის მოქალაქეები აღიზიანებს. რატომ გვავიწყდება, რომ ათასობით ქართველი უცხოეთში სამუშაოდ არის წასული? მოეწონებათ, მასპინძელ ქვეყნებში ზიზღითა და აგრესიით რომ ხვდებოდნენ?!

იხილეთ სრულად kvirispalitra.ge-ზე