რუსთაველის თეატრმა პატარა მაყურებელს საახალწლოდ ახალი სპექტაკლი ''ჯადოსნური ღამე'' შესთავაზა, რომელზეც რეჟისორებმა რობერტ სტურუამ და ნიკოლოზ ჰაინე-შველიძემ იმუშავეს. სპექტაკლში თეატრის თითქმის მთელი დასია დაკავებული, მათ შორის ლაშა ჯუხარაშვილი, რომელმაც ცოტა ხნის წინ ცოლი მოიყვანა. ლაშას რუსთაველის თეატრში შევხვდით, საუბარი კი ''ჯადოსნური ღამით'' დავიწყეთ.
- ეს სპექტაკლი კონკრეტულ პიესაზე დაყრდნობით არ დადგმულა, შემოყვანილია სხვადასხვა გმირი, მაგალითად ფიფქია, ჯუჯები და ა.შ. მსახიობებს გვაქვს ცალკეული ნომრები. მე ქალ-ბატონ მარინა კახიანთან ერთად ვცეკვავ ესპანურს და ქართულს - ქეთი სვანიძესთან. მე და ქეთის გვინდოდა, წითელქუდა და მგელი ვყოფილიყავით და ცეკვა შეგვესრულებინა, მაგრამ არ გამოვიდა, რადგან მანამდე კიდევ ერთი პრემიერა ვითამაშე და ფიზიკურად დრო აღარ დარჩა. ბევრმა მსახიობმა თვითონ ''მოიტანა'' გმირი. ასეთი თავისუფლება მსახიობს უიშვიათეს შემთხვევაში ეძლევა. პირველად მომიწია ცეკვამ, არასდროს მიცეკვია მანამდე. ქართულის გასმები მკლავს, თან, მეზიზღება, როცა ვერ ცეკვავენ და ზუსტად მე აღმოვჩნდი ასეთ სიტუაციაში. საბოლოო ჯამში სახალისო სპექტაკლი გამოვიდა, ერთობიან როგორც ბავშვები, ასევე მშობლები. დიდი დატვირთვა არ გვაქვს, მაგრამ, ჩვენ თვითონვე დადებითად ვიმუხტებით იმით, რაც დარბაზში ხდება...
- ლაშა, რამდენი ხანია, რაც რუსთაველის თეატრის დასში ხარ?
- ერთი წელია, ჯერ პატარა ვარ (იღიმის). იყო რუსთაველის თეატრის მსახიობი, უდიდესი პასუხისმგებლობაა მაყურებლის, დასის წინაშე. ჯერ კიდევ ვსწავლობ იმ ნორმებს, რომელიც უნდა დაიცვა, თუ გინდა, მათი ნაწილი იყო.
- რობერტ სტურუასთან პირველად მოგიხდა მუშაობა თუ მანამდეც გქონდა შეხება?
- არა, აქამდე არ მითამაშია ბატონი რობერტ სტურუას მიერ დადგმულ სპექტაკლში, პირველი სწორედ ''ჯადოსნური ღამე'' იყო. მუშაობის პროცესში მსახიობებზე ბევრად აქტიურია. თვალებს დახუჭავს, გაახელს და უკვე ახალი იდეა აქვს, ისე დეტალებში გაწვდის ყველაფერს, შანსი არ გაქვს, ვერ გაიგო ან არ გააკეთო. არიან რეჟისორები, რომლებიც ''რეჟისორობენ'', ბატონი რობერტი კი გაძლევს საშუალებას, შენც მოიფიქრო, შესთავაზო შენი ვარიანტი, რაც ძალიან კარგია. ნუ, ეს ადამიანი გენიოსია, ამას მარტო მე ხომ არ ვამბობ?!