"ცეცხლში გახვეულს ვხედავ მომავალში სასომხეთს! მუსლიმები გაანადგურებენ! მესხეთ-ჯავახეთს სომხები დატოვებენ!..." - ლელა კაკულია
ქართველი წინასწარმეტყველის ლელა კაკულიას ოფიციალურ "ფეისბუქ-გვერდზე" სომხეთისა და სომხების შესახებ წინასწარმეტყველება ვრცელდება:
"სომხეთში მიმდინარე მოვლენებისა და ამის პარალელურად, ჯავახეთში გააქტიურებული სეპარატისტული მოძრაობის საპასუხოდ, გთავაზობთ ქალბატონი ლელას წინასწარმეტყველებებს ამ თემებთან დაკავშირებით. საინფორმაციო სააგენტოებსა და სხვა პორტალებს, რომლებიც აკოპირებენ ხოლმე ჩვენს პოსტებს, უმორჩილესად ვთხოვთ, ნუ მიუთითებენ სათაურებში დროს. მაგალითად, ასე: რა მოხდება სომხეთში 2015 წელს. ქალბატონი ლელა ყველგან და გამუდმებით ამბობს, რომ კოსმოსში დრო არ არსებობს და შესაბამისად, არ აკონკრეტებს წინასწარმეტყველების ასრულების თარიღს. თუმცა, ჩვენი დაკვირვებით, მისი წინასწარმეტყველებები წარმოთქმიდან მაქსიმუმ 15-20 წელში, ან სულაც უფრო ადრეც სრულდება.
ადმინისტრაცია.
1993 წელი, 10 აგვისტო, 11 საათი, კოჯორი.
სომხეთი - არც ერთ შემთხვევაში ისინი სანდონი არ არიან! საქართველოს, ყოველთვის ვამბობდი, ღალატობენ და კიდევ უღალატებენ; ვამბობდი, რომ საჭიროა ყურადღების გამახვილება საზღვრებზე. საქართველოს მიმართ, ვხედავ, რომ პროექტები აქვთ შედგენილი, რომლებიც საზღვრებს შეეხება. დაიწყებენ აზერბაიჯანით და ვითომ აპირებენ დამთავრებას საქართველოთი.
მომავალში ყარაბაღის ომი არ დამთავრდება. ამ ომს მუსლიმების ომი მოუსწრებს კიდევ. კონფლიქტები საზღვრებთან დაკავშირებით მინც იქნება. მაგრამ სომხები დროზე მოვლენ გონს; უფრო იმიტომ, რომ გაეროსა და ნატოს ჩარევა საქართველოსთვის დაცვითი სახეა. საზღვრები ყურადღების ცენტრშია და ეს ხელს უშლის სომხებს საქართველოს მიწების მიტაცებაში.
შური, სიბოროტე! სომხები ვერ აიტანენ ამერიკისა და ევროპის ასეთ ყურადღებას საქართველოს მიმართ, მაგრამ მათი ყველა ცდა ჩაფუშულია. ბევრი, მრავალი სომეხი დატოვებს საქართველოს. მათთან კონტაქტი საქართველოს მყარი არ ექნება . (ძალიანაც კარგი!), ხოლო აზერბაიჯანი ბევრ შემთხვევაში საქართველოს გვერდში ამოუდგება, მათ შორის, ეკონომიკის ხაზითაც. აქ რუსებს კი არ მოეფერებიან სომხებივით, არამედ თანამშრომლობას დაიწყებენ ბევრ მნიშვნელოვან დარგში საქართველოსთან.
მალე სომხები ზრახვებს გამოამჟღავნებენ: საზღვრები, მიწები საქართველოსგან! მაგრამ დანთებულ ძლიერ ცეცხლს წყალს რომ გადაასხამენ, ისე სწრაფად ჩაქრება ყველაფერი.
ვხედავ, რომ სომხები მწარედ წააგებენ!
ქართული ეკლესიის განდიდებას მათი უწმიდესი ვერ აიტანს, შეიძლება ინფარქტიც მიიღოს.
1995 წელი, 11 აგვისტო.
გაფრთხილება სასომხეთს: სხვის მიწებს იტაცებენ და მომავალში თვითონ აღიგვებიან მიწის პირისაგან. სასომხეთი, როგორც სომეხი, არ იარსებებს - მუსლიმები გაანადგურებენ!!! ატომური სადგურის გაშვებას არ ვურჩევთ, რადგან ცეცხლში გახვეულს ვხედავ მომავალში სასომხეთს.
აზერბაიჯანი კი ნელ-ნელა იკრებს ღონეს. მუსლიმური სამყარო დიდი დახმარებით უდგება და მათ სისასტიკეს სასომხეთში საზღვარი არა აქვს!
მართლა საოცარი ის არის, რომ საქართველოს საზღვრებს ვერავინ გადმოლახავს, პირიქით, ლაპარაკი იქნება ქართულ მიწებზე - კახი, ნუხი, საინგილო და ირანის ჩარევით საქართველო მომავალში იბრუნებს საკუთარ მიწებს!
ამ წინასწარმეტყველებასაც არ დამიჯერებთ, მაგრამ, რასაც ვამბობ, ასრულდება!
1996 წელი, 13 მარტი, ღამის 5 საათი.
ქართული პოლიტიკა უფრო ძლიერი აღმოჩნდება; მუსლიმებთან კეთილი ურთიერთობა და სწორი დიპლომატიური გეზი გადაარჩენს, დიახ, გადაარჩენს საქართველოს!
დაიმახსოვრეთ: ვხედავ, ირანი სასომხეთს ძალიან უარყოფითად შემოუბრუნდება. აქ რუსეთი თუ არ ჩაერია, სასომხეთს ცუდად წაუვა საქმე. რუსეთი სასომხეთს დაიცავს და გამოიყვანს რთული მდგომარეობიდან.
1996 წელი, 15 ივნისი, დილის 5 საათი.
მესხეთ-ჯავახეთიდან სომხები დაიწყებენ გასვლას.
1997 წელი, 4 აგვისტო, დღის 2-ის ნახევარი, კოჯორი.
სომხეთი წააგებს რუსეთთან კონტაქტში. ვხედავ, ამჯერად იქ არ შეძვრენ, სადაც საჭიროა. ბოლოს, როგორც ყოველთვის, საქართველოს დასაცავნი გახდებიან.
1998 წელი, 10 თებერვალი, დღის 2 საათი.
სომხეთში დიდი გადატრიალებები ისევ იქნება. ტერ-პეტროსიანის წასვლა კატასტროფაა, სომეხი ხალხი რთულ სიტუაციებში აღმოჩნდება. ვინ მოვა სათავეში? დაშნაკები. ისინი საშიშნი არიან არა სხვა ქვეყნებისათვის, არამედ თვითონ სომეხი ხალხისთვის. ხალხმა ჯერ ვერ გააცნობიერა, თუ რა მოხდა ერევანში, მაგრამ ნელ-ნელა ყველა მოვა აზრზე; არ უნდათ, გაიმეორონ საქართველოს შეცდომები, სურთ შიდა ომების თავიდან აცილება, მაგრამ შეტაკებებიც მაინც იქნება.
პრეზიდენტად მოდის შავი, აღნაგობით საშუალო სიმაღლის, ტიპიური სომეხი. სამღვდელოებაც დიდ როლს ითამაშებს. მათი პატრიარქი გარეგინი (+სიკვდილი+) არის მომხრე ომისა. მას ტერ-პეტროსიანთან არ ჰქონდა კარგი ურთიერთობები, ხოლო მას, ვინც მოვა, შეეწყობა. ვინც მოდის - აშოტს (სახელი პირობითია), სამხედრო ფორმა აცვია. ნამეტანი შავი ზრახვები აწუხებს. სასომხეთი ცეცხლის ალში გაეხვევა. საქართველოსკენ წამოიმართება, მაგრამ არაფერი გამოუვა.
საქართველო და აზერბაიჯანი შეკავშირდებიან. ამით ძლიერ პლატფორმას ქმნიან. სასომხეთი დამარცხდება - რუსეთის აყოლა არ აწყობთ, მაგრამ მერე ყველაფერი დამშვიდდება. ისე კი, საქართველოში რაც დაატრიალეს რუსებმა, იგივეს იმეორებენ სასომხეთში: გაყოფა, დაპირისპირება და ა.შ.
მერე კი ისევ დაბრუნდება ძველი პრეზიდენტი პრეზიდენტის პოსტზე.
2000 წელი, 15 იანვარი, დღის 12 საათი.
სასომხეთში პატრიარქიც ისევ გამოიცვლება და მთავრობაც. ერთი პერიოდი დიდი არეულობები იქნება სასომხეთში.
2000 წელი, 19 მარტი.
სასომხეთში, მის პოლიტიკაში დიდი ცვლილებები იქნება. იქ მეტად რთულ სიტუაციებს ვხედავ. ისევ სისხლის ღვრაა მომავალში. იმ ოპოზიციას, რომელიც მოიმართება მთავრობის წინააღმდეგ, ისევ სისხლში ჩაახრჩობენ. დაშნაკებს სასომხეთისთვის სიკვდილი და ვაება მოაქვთ, მათი პოლიტიკა სისხლიანია. ძალიან წამოიწევს ტერ-პეტროსიანის გუნდი… ბევრი ილაშქრებს მის წინააღმდეგ, მაგრამ იგი მაინც მოვა ასი პროცენტით. დიდი შეჯახებები იქნება, მაგრამ მაინც ასრულდება ყოველივე. რუსეთი ამოუდგება მხარში ტერ-პეტროსიანს. იგი დღეს რუსეთთან მუშაობს. რუსეთის პრეზიდენტი დაეხმარება. სომხეთის საკითხი ძალიან გამოიკვეთება მომავალში პოლიტიკაში.
2005 წელი, 5 აპრილი, თბილისი.
მესხეთ-ჯავახეთი დასუფთავდება, სომხები გარბიან, რუსის ჯარს მიყვებიან, ამინ! მათ არაფერი გამოუვათ.
2008 წელი. 7 მარტი.
ვხედავ, სომხეთში გამოსვლები არ შეწყდება. ხალხი არ აპატიებს პრეზიდენტს თანამემამულეების მიმართ ძალის გამოყენებას, რასაც ადამიანების სიკვდილი მოჰყვა. ოპოზიცია ერთიანია, არ დანებდება. იმით, რაშიც გამოსავალი დაინახა სომხეთის პრეზიდენტმა - ყარაბაღის ომის პროვოკაციით, ვხედავ, არაფერი გამოუვა. დაშნაკების მოსვლა მთავრობაში არ შეიძლებოდა. მათ ყოველთვის ომი წყურიათ. ასე რომ, მთავრობასა და ხალხს შორის ომი გაგრძელდება…
ოპოზიციის ლიდერს, ტერ-პეტროსიანს, ტერორს მოუწყობენ. გადარჩება. დაშნაკები ყველაფერს აკეთებენ, რათა მოკლან ტერ-პეტროსიანი, მაგრამ ყოველივე კრახით დამთავრდება.
ხალხს სძულს მთავრობა. მთელი სასომხეთი, ერევანი გამოდის მათ წინააღმდეგ. ხალხი, ვხედავ, რომ არ ნებდება და ვხედავ, იმარჯვებს!
სომხებს რუსეთის იმედი აქვთ, მაგრამ ვხედავ, რუსეთი მათ უღალატებს, სულ სხვაგვარ პოლიტიკურ ნაბიჯებს გადადგამს. სომხეთი რუსეთს ზურგს შეაქცევს.
2008 წელი, 20 აგვისტო, ურეკი.
საქართველოს გამარჯვება, ვხედავ, ბევრს გამოაცოცხლებს. რუსეთის ერთგული სასომხეთი ვერ მოისვენებს: "თუ ვინმე უნდა შევიდეს ნატოში, ეს ჩვენ ვართ!" - ასე განაცხადებენ სომხები. მაგრამ, როგორც კი ამ საკითხს წამოწევენ, რუსეთი დარტყმას მიაყენებს, ამას კი ნამდვილად არ აპატიებს. მომავალში რუსეთ-სასომხეთის ურთიერთობები ძალიან დაიძაბება. ფრთხილად! ვხედავ, რუსეთი ისეთ გენოციდს მოუწყობს სასომხეთს, რომ მათ ეს არასდროს დაავიწყდებათ.
სომხეთი უნდა გაფრთხილდეს, თორემ, რაც მოუვა, მერე საკუთარ თავს დააბრალოს.
სომხეთზე ვიწინასწარმეტყველე ოცი წლის წინ, ბევრჯერ ვიმეორებ და კიდევ ერთხელ გავაფრთხილებ (თუმცა მაინც ყოველივე ასრულდება): ისინი ქრონიკული მტრები არიან ქართველებისა, მაგრამ ყოველთვის საქართველო რჩება გამარჯვებული. ეს არის სრული სიმართლე, ასი პროცენტით. აი ნახავთ!
ვხედავ, საქართველო მალე გასუფთავდება. განსაკუთრებით აღსანიშნავია სომხები, რომლებიც, ვხედავ, დიდ დარტყმას მიიღებენ ოკუპანტებისგან. ვხედავ ტანკებს ერევანში, ვხედავ, როგორ იბომბება სომხეთი. ფრთხილად! რაც ქართველებისთვის გსურთ, იმას ღმერთი ასმაგად გიბრუნებთ! რთული პერიოდები ელის მომავალში სომხეთს.
ვხედავ, მესხეთ-ჯავახეთი სუფთავდება. იქ მაცხოვრებელი სომხები თვითონ დატოვებენ ქართულ მიწებს - ასეთია ნება კოსმოსისა! იქ ქართული სამხედრო ბაზებია, ვხედავ, განლაგებული მომავალში, ნატოს ნიშნით.
2008 წელი, 9 სექტემბერი, ურეკი, დილის 5 საათი.
სომხებმა იციან, რომ რუსეთი არასდროს ყოფილა სანდო პარტნიორი, მაგრამ თავადაც არანაკლებ მოთამაშე და მოღალატე ერი გახლავთ, თუ დასჭირდათ, ყველაფრისთვის გაგიმეტებენ. ჰოდა, ვხედავ, კოსმოსი მათაც ყველაფერზე რუსებივით აგებინებს პასუხს.
თურქეთთან სომხებს არაფერი გამოუვათ. სომხებისა და თურქების მოლაპარაკებებში, ვხედავ, რუსეთის ხელი ურევია, ეს რუსეთის დავალებაა, რომელიც სომხებმა უნდა შეასრულონ, მაგრამ მათ გეგმას ასრულება არ აწერია. თურქეთი ვერასდროს გახდება სომხეთის დიდი მეზობელი, ისინი ქრონიკული მტრები არიან. მაინც აურევენ სომხები და შუღლი მაინც იჩენს თავს. აქ კი ამერიკა იდირიჟორებს და რუსეთი, როგორც ყოველთვის, წააგებს.
სასომხეთი წააგებს. რატომ? ისინი რუსეთსაც უღალატებენ. აი, მაშინ ნახეთ ცირკი.
2008 წელი, 26 სექტემბერი, თბილისი.
აღვნიშნავ: სომხები, სომხეთი მომავალში რუსეთს უღალატებენ! როგორც კი მომენტს მონახავენ (რას იზამ? ეს გენეტიკურია!) უღალატებენ!
უფრო მეტიც, სომხებისა და თურქების ურთიერთობა მოჩვენებითია. სომხეთზე გამავალი მილები არავითარ ინტერესს არ წარმოადგენს ევროპისთვის! საქართველოს "აბრეშუმის გზა" არსებობდა ყოველთვის და ასე იქნება მუდამ. საქართველო არის შემაერთებელი აზიისა დასავლეთთან; უპირველესად, შავი ზღვა, რომელსაც ფასი არ აქვს. სომხები ქართულ "აბრეშუმის გზას" ვერანაირად ვერ დაჩრდილავენ და ვერ წაართმევენ მას იმ ფუნქციებს, რომლებიც უნდა შეასრულოს ამ გზამ. ეს ასე ასი პროცენტით.
მინდა აღვნიშნო, რომ სომხებისა და თურქების ვითომ მოლაპარაკებაში კრემლის ხელი ურევია, მათი დადგმული სცენარით მოქმედებს სასომხეთი. ეს, რა თქმა უნდა, ამერიკამაც იცის და ვხედავ, თურქეთს გააფრთხილებს. ის, რაც რუსეთს სურს, რომ საქართველო თავისი ყურმოჭრილი მონით - სასომხეთით ჩაანაცვლოს, არ გამოუვა. რუსეთი წააგებს! როგორც ყოველთვის, იგი დიდ შეცდომებს დაუშვებს. როგორ აკლიათ სტალინის ხელი?! ყველა მათი ზრახვა თუ გეგმა, რომლებიც მიმართულია საქართველოს წინააღმდეგ, ჩაფუშულია, მათ ასრულება არ აწერიათ. რუსები წააგებენ!
2008 წელი, 22 ოქტომბერი, თბილისი.
ვხედავ, რუსეთი ახალ თამაშს იწყებს სასომხეთსა და აზერბაიჯანთან. ეს ძალიან საშიშია ამ ორი ქვეყნისთვის. ეს ჰგავს აფხაზეთსა და სამაჩაბლოს, ზუსტად იგივე სცენარია, მცირე შესწორებებით. იწყებენ დაპირებებით, მაგრამ, რა თქმა უნდა, არ შეასრულებენ. ეს ის პოლიტიკაა, რომელსაც საქართველოსთან თამაშობდნენ. მაგრამ რუსეთი, ვხედავ, აზერბაიჯანს ისე არ წყალობს, როგორც სომხებს!
ვხედავ, რუსეთი მომავალში ცდილობს ისე ეომოს ამ ორ სახელმწიფოს, რომ ხელები არ დაისვაროს, ანუ ყველაფერი ჩაატაროს ფაქტების გარეშე, რათა დასავლეთი და ამერიკა ისევ არ დაიპირისპიროს. მაგრამ არც დასავლეთს სძინავს და არც ამერიკას. ისინი რუსებს, ანუ დაჭრილ დათვს, კვალში უდგანან და ფეხდაფეხ მიჰყვებიან. ვხედავ, რუსეთი საბოლოოდ წაიმტვრევს კისერს კავკასიაში. მაგრამ რუსული პროვოკაციები დიდ დარტყმას მიაყენებს აზერბაიჯანსა და სასომხეთს, რომელთაც ერთმანეთის სიძულვილი აბრმავებთ და ამიტომ წააგებს ორივე სახელმწიფო. თუმცა ეს დროებითია, რადგან მალევე მოეგებიან გონს.
დღეს ვხედავ, რომ სასომხეთმა კი იცის რუსეთის გეგმები, მაგრამ უძლურია, რომ გაუმკლავდეს. თანაც მაგალითად საქართველო ჰყავთ და ჩათრევას ჩაყოლა სჯობსო, ფიქრობენ. ჰოდა, ეს ჩაყოლა სომხებს ძალიან ძვირი დაუჯდებათ. მათ ვერ წარმოუდგენიათ, მაგრამ მე ვხედავ, ერევანში, სასომხეთში ისევე ირბენენ რუსული ტანკები და იფრენენ თვითმფრინავები, როგორც საქართველოში. რუსეთისთვის სასომხეთი არის მხოლოდ ტერიტორია სამხედრო ბაზებისთვის და მეტი არაფერი. უნდა გახსოვდეთ, რომ რუსმა არ იცის ერთგულება, ძმობა და სიყვარული; მხოლოდ მაშინ ჭირდები, თუ მათ ინტერესებში შედიხარ.
ვხედავ, სომხეთი ძალიან რთულ მდგომარეობაში აღმოჩნდება. ურთიერთობები თურქეთთან (ეს ადრეც ვიწინასწარმეტყველე) არ აეწყობა, ამ ორი სახელმწიფოს ურთიერთობა არ მოხერხდება. თანაც მალე გამოჩნდება, რომ ყველაფერს რუსეთი - კრემლი აკონტროლებს; რაც ხდება და მოხდება, ყველაფერი მხოლოდ რუსეთის ნებით! ეს გამოიწვევს დიდ მღელვარებას ხალხში. სომხები ხვდებიან, რომ რუსეთი "მეგობრულად" იპყრობს სასომხეთს. ხალხი გარეთ გამოდის, ვხედავ, ლოზუნგით: "რუსებო! გადით სასომხეთიდან!" იმ დროს აზერბაიჯანშიც მიტინგები იმართება. რუსეთთან ურთიერთობა არავის სურს. ეს ასე მოხდება ასი პროცენტით.
2008 წელი, 1 ნოემბერი, თბილისი.
რუსეთის ჩარევა აზერბაიჯანსა და სასომხეთს შორის ყარაბაღთან დაკავშირებით, დამთავრდება დიდი ომით. სამშვიდობო როლის შესრულება - ეს ბლეფია. რუსეთი აზერბაიჯნზე ფიქრობს დარტყმას ასი პროცენტით. სომხეთი რუსეთის მომხრეა და ვაი რუსეთს, პირველი სომხები უღალატებენ. თუმცა სომხებს თურქებთან მოლაპარაკებას არ ვურჩევ, რადგან ამ პოლიტიკურ შეთანხმებას არაფერი მოყვება. მშვიდობა და კეთილმეზობლური ურთიერთობები სასომხეთსა და თურქეთს არასდროს ექნებათ. ასე აწერიათ მათ ბედიწერაზე.
რუსეთი სომხებსაც ატყუებს, მაგრამ საოცარი ის არის, რომ რუსები თავხედურ, ღია პოლიტიკას ატარებენ, არაფერს ერიდებიან. ვხედავ, მომავალში აზერბაიჯანიც და სასომხეთიც ხვდებიან, რომ ისინი რუსეთისთვის სათამაშო მოედნებია და როგორიც მათ ნებავთ, ისეთი პოლიტიკა უნდა გაატარონ. ვხედავ, საქართველოზე უარეს დღეს დააყრიან მათ რუსები. დიდი გაჭირვება დაუდგება აზერბაიჯანსა და სასომხეთს. თუ ჭკუა არ იხმარეს და არ გაერთიანდნენ, ორივე სახელმწიფოს ისე დაბომბავენ, რომ ბოდიშსაც არ მოიხდიან.
ერთი პერიოდი ეს ორი ქვეყანა გაერთიანდება რუსეთის წინააღმდეგ. სომხებთან რუსული ბაზებია განლაგებული და რუსებს პერსპექტივაში კიდევ აქვთ ბაზების გახსნა. ფაქტობრივად, ეს "კულტურული" ანექსიაა. ამას უსისხლო პოლიტიკურ ომს დავარქმევდი, თუმცა ეს ასეც იქნება.
2008 წელი, 8 ნოემბერი, თბილისი, დილის 7 საათი.
გაიგეთ ერთხელ და სამუდამოდ, რომ "აბრეშუმის გზა" გადის საქართველოზე ათაბაბას დროიდან და რუსეთი სომხეთის გავლით ამ პროგრამას ვერ განახორციელებს. რუსეთი ვერ წაშლის "აბრეშუმის გზას" საქართველოში. ყველა გაზსადენი და ნავთობის მილი გაივლის მხოლოდ საქართველოზე, ვინაიდან კომერციული თვალსაზრისით, ეს უფრო მოგებიანია.
სომხებსა და თურქებს შორის, ან აზერბაიჯანთან ზავის დადებას ვერ ვხედავ. რუსეთი მისცემს ყარაბაღს აზერბაიჯანს იმ შემთხვევაში, თუ ის "ნაბუქოს" პროექტს არ დასთანხმდება. სასომხეთს რას პირდება? საქართველოს ნაწილს? ქართულ მიწებს? დღეს იმიტომ დათარეშობენ, რომ ანახონ, რუსეთი კვლავ ძლიერიაო და შეუძლია საქართველოს საკუთარი მიწები ჩამოაჭრასო? არა და არა! ვხედავ, ეს ყოველივე პოლიტიკური თამაშია მსოფლიო მასშტაბით. რუსეთი, ვხედავ, უძლურია ამერიკის წინაშე, რომელიც კბილებით დაიცავს პატარა საქართველოს, შავი ზღვიდანაც გაყრის რუსებს და საქართველოს სხვა ტერიტორიებიდანაც. ეს ასეა ასი პროცენტით. ეს ყოველივე დიდხანს არ გაიწელება დროში, ვგრძნობ, ვინაიდან მოვლენები ელვის სისწრაფით იცვლება და ვითარდება. დროც არ ითმენს. დიდი, ძალიან დიდი პოლიტიკური ცვლილებებია დედამიწაზე.
ვიმეორებ: "დიდი რუსეთი" წააგებს ასი პროცენტით! აი ნახავთ.
2009 წელი, 18 იანვარი, ურეკი.
ვხედავ, რუსეთი სომხებს აზერბაიჯანის წინააღმდეგ ომისთვის ამზადებს. ეს ყარაბაღია!!! მაგრამ ქართველებიც უნდა გავფრთხილდეთ, ვინაიდან რუსეთმა უამრავი იარაღი შეზიდა სასომხეთში, რაზეც ყველა ალაპარაკდება და მთავარი, ეს მიმართულია საქართველოს სახელმწიფოსკენ!!! რუსეთი თითქოს ორ და სამ კურდღელს იჭერს ერთდროულად. მთავარი აზერბაიჯანის ენერგორესურსებია. ამიტომ აუცილებელია აზერბაიჯანში საომარი მდგომარეობა შეიქმნას და ეს გზა მოჭრან, ანუ პირდაპირ დაარტყან "ნაბუქოს" პროექტს. ამით საქართველოც პარალიზდება, ევროპა კი ისევ რუსეთზე დამოკიდებული დარჩება.
ქართველებო, კარგად დააკვირდით, რას ვწინასწარმეტყველებ, კარგად გააანალიზეთ! ეს ძალიან მნიშვნელოვანი, ისტორიული ფაქტია.
2009 წელი, 19 იანვარი, ურეკი, ნათლისღება.
ვხედავ, სასომხეთმა ძალიან, ძალიან ჭკვიანური პოლიტიკური ნაბიჯები უნდა გადადგას. რუსეთი სასომხეთს იყენებს საკუთარი შავი ზრახვებისთვის. ვხედავ, რუსეთი სომხებს ჩაითრევს კავკასიურ ომებში. საფუძველი - ეს აუცილებლად ყარაბაღია. სასომხეთი ძალიან რთულ მდგომარეობაში აღმოჩნდება და მთავარი: საქართველო ვეღარ დაეხმარება. თუმცა ვხედავ, რომ აქეთ გვიცხადებენ ბრძოლას. ჯავახეთი - ეს ძირძველი მიწა ქართული, თურმე სომხებისაა. გადახედეთ 1995 წლის 11 აგვისტოს და ასევე 1995 წლის 25 ოქტომბრის წინასწარმეტყველებებს, სადაც ზუსტად არის დანახული ყოველივე, რასაც სომხები მოიმოქმედებენ საქართველოს წინააღმდეგ. წინასწარმეტყველება, ხედვა მთავრდება სიტყვებით: ისინი იტაცებენ მიწებს და ფრთხილად, რომ მომავალში თვითონ არ აღიგავონ მიწის პირისაგან. იქ ასევე ვაფრთხილებთ სომხებს ატომური ელექტროსადგურის გაშვებასთან დაკავშირებითაც, რადგან ცეცხლში გახვეულს ვხედავ მომავალში. ეს წინასწარმეტყველება ძალიან ყურადსაღებია, მით უმეტეს, რომ იგი ასე მთავრდება: სასომხეთის სურვილებს, მიიტაცოს ქართული მიწები, როგორც დანთებულ ცეცხლს გადასხმული წყალი, ისე გადაუვლის დიდი ტალღა და მათ ზრახვებს სწრაფად ჩააქრობს. შავ ზღვაზე სომხები ვერასდროს დამკვიდრდებიან. ისინი იმოძრავებენ ისე, როგორც დღეს მოძრაობენ და მეტი არაფერი. მესხეთ-ჯავახეთში კი მრავალი ქართველი, სტიქიისგან დაზარალებულები ჩასახლდებიან და ამას ვერავინ და ვერავითარი ძალა ვერ შეაჩერებს. ასე რომ, ყველა კავკასიურ ქვეყანას ვურჩევთ, საქართველოსთან ფრთხილი პოლიტიკა გაატარონ. ნუ გავიწყდებათ, რომ საქართველო ის ცენტრია კოსმოსისთვის, რომელიც მთელ კავკასიას გააერთიანებს.
2009 წელი, 25 აპრილი, თბილისი.
ვხედავ, რომ მომავალში რუსებს სომხებთან პოლიტიკური ურთიერთობები ძალიან დაეძაბებათ. სასომხეთი სერიოზულად შეცვლის პოლიტიკას რუსეთთან ურთიერთობაში. აქ, ვხედავ, ამერიკის ხელიც ურევია. თუმცა, სომხებს სხვა გზა აღარც დარჩენიათ, მათ ნატოში შესვლა ურჩევნიათ რუსეთის მონებად დარჩენას. ეს ყოველივე ასრულდება ზუსტად.
მინდა აღვნიშნო, რომ სასომხეთს საქართველოს ტერიტორიებთან დაკავშირებით, არაფერი გამოუვა! მან უნდა დაგვიბრუნოს რუსების მიერ ნაჩუქარი ქართული მიწები!!!! რაც აუცილებლად ასრულდება ასი პროცენტით. ისინი შავ ზღვაზე მხოლოდ საქართველოს გავლით იმოგზაურებენ! ხოლო აჭარა, გოდერძის უღელტეხილი, მათთვის ჩაკეტილია. სომხები აჭარაში ფეხს ვერ მოიკიდებენ, ვხედავ, ვეღარც სხვაგან საქართველოში. ეს ასე ასრულდება ასი პროცენტით.
და მაინც, როგორც ყოველთვის, კავკასიის წამყვანი და მთავარი ქვეყანა საქართველოა და ამერიკა მთელს კავკასიაში მხოლოდ მას ენდობა. ისინი რუსეთ-სომხეთის ურთიერთობებს უნდობლად ეკიდებიან და მათი არ ჯერათ. ამერიკა სომხეთს არ ენდობა, ვინაიდან რუსეთს სამხედრო ხაზით მჭიდრო კონტაქტი აქვს მასთან და სასომხეთის დათმობას რუსეთი ცოცხალი თავით არც აპირებს. დღეს ასე აწყობთ.
2009 წელი, 15 მაისი, თბილისი.
ასევე ვხედავ, დიდი ომები იმართება აფსუებსა და სომხებს შორის, ერთმანეთს არ დაინდობენ. ვხედავ სომხების მცდელობასა და დიდ სურვილს, რომ აფხაზეთის დედაქალაქს - სოხუმს, დაარქვან პატარა ერევანი. ისინი აფხაზეთში ავტონომიას თხოულობენ. მოკლედ, ისეთი ქაოსი იქნება, რომ თავსა და ბოლოს ვერ დაადგამენ (ქართულ მიწას ყვავ-ყორნები შემოესივნენო, ვიტყვით). იქნება ისეთი შეჯახებები, რომ ვხედავ, სომხები დატოვებენ ძირძველ ქართულ მიწას - აფხაზეთს. სოფლები ცარიელდება. არცერთი სომეხი არ დარჩება აფხაზეთში.
2009 წელი, 2 ივნისი, თბილისი.
ვხედავ, მომავალში სამაჩაბლო დაცარიელდება. ცხინვალიდან ხალხი კი არ მიდის, არამედ გარბის! პარალელურად, აფსუებიც გარბიან აფხაზეთში და მათ სომხებიც მიჰყვებიან. ვხედავ, როგორ გადაწვავენ სომხურ სოფელს რუსი ჯარისკაცები! მთვრალი ჯარისკაცები დარწმუნებულები არიან, რომ აფსუები, სომხები და სხვა ადგილობრივები აფხაზეთში არ უნდა ცხოვრობდნენ, ვინაიდან აფხაზეთი - ეს რუსეთის კუთვნილი ტერიტორიაა და მათი მისიაა, დაასუფთავონ აფხაზეთი. "სომხები წაბრძანდნენ თავიანთ სამშობლოში, ხოლო აფსუები კი ადიღეელები არიან და იქ მიბრძანდნენ". მოკლედ, ისეთი ქაოსი იქნება, რომ ვერ გადმოგცემთ, რასაც ვგრძნობ და ვხედავ!
2009 წელი, 1 ივლისი, ურეკი.
ვხედავ, რუსეთი აზერბაიჯანის სახელმწიფოსკენ იხრება, ანუ მოლაპარაკებებს აწარმოებს მასთან. თემა - ყველასათვის ცნობილი ყარაბაღის ტერიტორიები. მომავალში ვხედავ სასომხეთის მოტყუებას, ანუ გადაგდებას ამ საკითხში. რუსეთს სომხეთის მხრიდან არავითარი დარტყმისა არ ეშინია. ეს საკითხი მათთვის სასაცილოც კია. ისინი სასომხეთით მანიპულირებენ, როგორც სურთ. მითუმეტეს, რომ სომხეთის ტერიტორიაზე რუსების სამხედრო ბაზებია განლაგებული და ამბოხებას წამში ჩააქროებენ! მოკლედ, როგორც კატა ტომარაში, ისე ყავთ სომხები, თავისი ჭკუით, პოლიტიკურად დაჭერილი. მაგრამ ვხედავ, ეს თამაში სომეხ პოლიტიკოსებსა და მთავრობას არ გამოეპარებათ. რუსეთი ღიად აწარმოებს მთელ კავკასიაში ომების გაჩაღების პოლიტიკას!
აქ არც აზერბაიჯანს ძინავს. ვხედავ რომ ისინი რუსეთს საერთოდ არ ენდობიან და არც აქვთ სურვილი, ყარაბაღის საკითხი რუსებმა გადაუწყვიტონ. ან რატომ უნდა გადაუწყვიტონ? რატომ ყოფენ ცხვირს აზერბაიჯანის სახელმწიფოს შიდა პოლიტიკაში? ეს ყოველივე ხმამაღლა ითქმება.
ყველაზე მთავარი კი ის, არის, რომ ვხედავ, რუსეთი კავკასიის, კერძოდ, აზერბაიჯანის ენერგორესურსებს ხელშივერ ჩაიგდებს! ამას არც სომხების მიმართ ღალატი უშველის და არც ყარაბაღის თემით თამაში!!! აზერბაიჯანი ბოლოს უარს ეტყვის რუსეთს, ყარაბაღის საკითხს კი რუსების გარეშე უკეთესად გადაწყვეტენ! ხოლო გაზი და ნავთობი ევროპისკენ საქართველოზე გაივლის! მოკლედ და კონკრეტულად, ვხედავ, რუსეთი ამ პოლიტიკურ ბრძოლას წააგებს. მათ სხვა პრობლემები ექმნებათ - ეს სასომხეთია. ამ თამაშს ისინი რუსეთს არ აპატიებენ და ვხედავ, ერთ დღეს ატეხენ ყვირილს, რუსეთმა თავისი ჯარი გაიყვანოს სომხეთის სახელმწიფოდანო. აზერბაიჯანი არ აჰყვა კრემლს, თორემ რუსებმა სომხები, ფაქტობრივად, გაყიდეს, უღალატეს! სომხეთის მთავრობა ხვდება, რომ მათი პოლიტიკა საქართველოს პოლიტიკას უნდა გამოებას და გეზი ევროპისკენ უნდა აიღონ, თორემ რუსების მონებად დარჩებიან სამუდამოდ; ანუ სომხეთი ერთ დიდი რუსულ ყაზარმად, სამხედრო ბაზად გადაიქცევა და მეტი არაფერი. ეს კი სომხეთის დამოუკიდებელი სახელმწიფოს დასასრული იქნება!
2009 წელი, 16 სექტემბერი.
მინდა გავაფრთხილო სომხეთი: თვრამეტი წლის წინ ვიწინასწარმეტყველე მათი უაზრო ქმედებები ქართულ მიწებთან დაკავშირებით, რომელიც მარცხით დაუმთავრდებათ სომხებს. ვხედავდი და ისევ ვხედავ, რომ მესხეთ-ჯავახეთს სომხები დატოვებენ! დაიმახსოვრეთ!!! ასეთია კოსმოსის ნება. დიახ, ზეკოსმიურ განზომილებაში მყოფთ უყვართ ქართველები და სხვა არაფერი!!!
2010 წელი, 30 მარტი, თბილისი.
დიდი ცვლილებები იქნება სომხურ პოლიტიკაშიც. იქ ახალ მთავრობას ვხედავ. რუსეთთან თბილი პოლიტიკა მოულოდნელად გაიყინება, შეიცვლება. აღარ სურთ სომხებს რუსების მონებად ყოფნა. ამას ხომ რუსები ყოველდღე ახსენებენ, მოერიდებათ თუ რა?!
2010 წელი, 27 ივნისი.
რუსეთს შემუშავებლი აქვს ასევე გეგმა ომისა საქართველოს წინააღმდეგ, ოღონდ სომხების ხელით. საამისოდ საბაბი ყოველთვის მოიძებნება.
2011 წელი, 17 მარტი.
1993 და შემდეგ წლებშიც სასომხეთზე ვიწინასწარმეტყველე, რომ აღიგვებიან მიწის პირისაგან; რომ ატომური სადგური უნდა დაიხუროს, ისიც, თუ შეძლებენ. ამას ვამბობ უკვე რამდენი წელია, მაგრამ ესმით??? არა! ჰოდა ელოდეთ წარღვნას!!!
2011 წელი, 3 ივლისი, თბილისი, დილის 5 საათი.
საქართველოსა და სომხეთს შორის დიდი ამბავია რელიგიური სტატუსების გამო. ახლა უკვე დამწერლობაზეც გადავიდნენ, თუმცა როდის არ ამბობდნენ ამას სომხები?! ისინი იპარავენ ქართულს და არქმევენ სომხურს. მინდა აღვნიშნო, რომ ეს მრავალი წლის წინ ვიწინასწარმეტყველე, თუმცა ეს შუღლი და მტრობა ჩემს დაბადებამდეც არსებობდა. რაც დავინახე, მთელი სიზუსტით სრულდება. ასე რომ, სომხები წააგებენ ასი პროცენტით საქართველოსთან. ეს ვიცი. ვიმეორებ: წააგებენ მომავალში! შენსას მოუარე და თვალი სხვისკენ ნუ გიჭირავს. იქნებ სომხეთმა, ანუ სომეხმა მეცნიერებმა, ასეთივე შემართებით მოსთხოვონ საკუთარ მთავრობას, რომ ატომური სადგური დახურონ? თუმცა ეს მათი ნებაა, მაგრამ არის წინასწარმეტყველებები ამ თემაზე და ეს ძალიან, ძალიან საშიშია სომხეთისთვის. მათ ასევე წინ ელით ომი აზერბაიჯანთან - მიწა, ანუ ყარაბაღი, რომელიც ვერ გაუყვიათ… და მაინც ღმერთმა უშველოთ!
2011 წელი, 20 ივლისი, ურეკი.
აფხაზეთში ტერორები მატულობს, დიდი დაპირისპირებები იქნება და ეს არც არავის გაუკვირდება!!! ერთმანეთს აუცილებლად დაუპირისპირდებიან აფხაზები და იქ მაცხოვებელი სომხები. ეს ძალზე სერიოზულ სახეს მიიღებს. აფსუები მათ მოღალატეებად მიიჩნევენ, ვინაიდან რუსების მხარეზე მყოფი სომხები ახლა არც აფსუებს ინდობენ. "ბაგრამიანის არმია" ახლა მათ უტევს. ვხედავ, სომხები აფხაზეთს ტოვებენ. ასე ვხედავ და ასეც მოხდება!
საქართველოს მთავრობა ამ ფაქტს ვანდალიზმად შეაფასებს და ევროპას კვლავ უჩვენებს რუსული შოვინისტური პოლიტიკის სახეს - თუ როგორ უპირისპირებენ ისინი ერთმანეთს მცირე ერებს და ა.შ. და ა.შ. მოკლედ, სომხეთის მთავრობას ხმასაც არ ამოაღებინებენ, მიუხედავად იმისა, რომ ისინი ყოველთვის რუსული პოლიტიკის მომხრენი იყვნენ და დღესაც არიან.
სომეხი პატრიარქის მოგზაურობა საქართველოში კი დამთავრდება იმით, რომ ახალ პატრიარქს ვხედავ სომხეთში.
არც ერთი გოჯი მიწა, არც ერთი ეკლესია არც სომხებსა და არც სხვას არ გადაეცემათ; დიახ, არ გადაეცემათ! ამ მიღებულ კანონს კი ორი სახე აქვს და ყურს საიდანაც გინდა, იქიდან მიაბამ. ეს მალე გამოჩნდება.
უფრო მეტსაც ვიტყვი: მომავალში ვხედავ, ამ კანონს პარლამენტი ზარზეიმის გარეშე გააუქმებს; დიახ, სწორედ გესმით: გააუქმებს და არც არავინ დაინტერესდება ამით.
2011 წელი, 27 ივლისი
დიდი ხნის, წლების წინ ვიწინასწარმეტყვლე სომხეთის ატომურ სადგურზე, მაგრამ მაინც თავს ვერ აბამენ სომხები ამ გამანადგურებელი ძალის ჩაქრობას. რუსეთს კი საერთოდ არ აინტერესებს, თუ რა მოჰყვება, პირველ რიგში, სომხეთს, შემდეგ კი აზერბაიჯანს, ირანსა თუ თურქეთს - სულაც ამომწყდარან! საინტერესო კი ის არის, რომ სხვა ატომური სადგურების აშენებას აპირებენ სამომავლოდ! აქედანაც ჩანს უკვე, რომ
სომხეთს მართლა ემუქრება სრული განადგურება! პირველ რიგში, ძლიერი, დამანგრეველი მიწისძვრა. ფრთხილად!
საერთოდ, გარდა ატომური სადგურისა, სხვა რთული გზაც აქვს სომეხ ერს გასავლელი. ეს მათი ომია ყარაბაღისთვის!!! ვხედავ, იქნება დიდი ომი და მერე... მორიგება??? სომხები ვერ ისვენებენ! მათი მტკიცებით, შოთა რუსთაველიც სომეხია და სხვა მრავალი რამ ქართულიც, სიმართლეს თვალს არ უსწორებენ და უკვე ალბათ საუკუნეებია, რაც ერთსა და იმავე აბსურდსა და ტყუილს ამტკიცებენ (რასაც ვერ ეღირსებიან) და სომხები ყარაბაღს დათმობენ? აზერბაიჯანელებს საფლავში ჩაჰყვებიან, ყარაბაღს კი არ თმობენ. მათი იმედი რუსეთია. ისინი ფიქრობენ, რომ რუსეთი აუცილებლად დაუბრუნებს მათ ყარაბაღს. მაგრამ დღეს აზერბაიჯანი ცუდად არ იქცევა და ამიტომ რუსეთს მძინარე დათვის პოზიცია უკავია, როგორც ყოველთვის, და თამაშობს. მაგრამ მომავალში რუსეთი კავკასიაში სხვა პოლიტიკას გაატარებს. ეს მრავალი წლის წინ ვიწინასწარ-მეტყველე, ხოლო როგორც 1987 წელს დავინახე და 1990-1993 და ა.შ. წლებშიც დავწერე,
კავკასიის ცენტრი საქართველო ხდება და ვხედავ, რომ ეს რუსეთსაც აწყობს. ხოლო სომხეთი რუსეთს აღარ დააინტერესებს.
2012 წელი, 22 აპრილი, თბილისი.
ის კითხვა, რომელიც ისმის, გაატარებს თუ არა რუსეთი საჭიროების შემთხვევაში საქართველოს ტერიტორიაზე საკუთარ სამხედრო ნაწილებს სომხეთში არსებული ბაზისკენ, ვპასუხობ: ეს მხოლოდ ამერიკასთან შეთანხმებით მოხდება.
2013 წელი, 10 იანვარი.
სომხეთიდან რუსეთისკენ მიმავალი რკინიგზა იმ დროს გაიხსნება, როცა რუსეთი დატოვებს აფხაზეთსა და სამაჩაბლოს. ეს თემა დღეს დიდი თავისტკივილია. საინტერესოა, ვინ უნდა იაროს დღეს ამ რკინიგზით - მარტო სომხებმა თუ აფსუებმა თბილისსა და სომხეთში? ბევრი სხვა სასიკეთო ნაბიჯებიც შეიძლება გადაიდგას, მაგრამ ეს ყველაფერი მაინც აბსურდია, ვინაიდან მანამ, სანამ რუსეთის ნებაა გვამყოფოს ასეთ მდგომარეობაში, არაფერიც არ გამოვა.
რუსეთს თავისი გეგმა აქვს შედგენილი - რა თქმა უნდა, მზაკვრული - საქართველოს მიმართ. ისე, ზოგი ჭირი მართლაც მარგებელია. ბევრ აფხაზს არც რუსების ხილვა სურს და სხვათა შორის, არც ადგილობრივ სომხებს ენდობა (იმაზე მეტს ვხედავ, ვიდრე ვწერ. არ მსურს ყველაფრის თქმა). თავად აფხაზეთში მცხოვრებ აფსუებს არ უნდათ, არ სურთ ეს რკინიგზა.
საქართველოს პრემიერის განცხადება რკინიგზასთან დაკავშირებით დიპლომატიური განცხადება იყო, მეტი არაფერი, იმიტომ, რომ ეს გზა მხოლოდ სომხებს სჭირდებათ. აი მომავალში კი, როდესაც რუსეთთან ნორმალური ურთიერთობა დამყარდება, ეს რკინიგზა ქართველებსაც გამოადგებათ.
2013 წელი, 13 მაისი.
სომხეთი ძალიან რთულ მდგომარეობაშია ისევ, ვინაიდან რუსეთი არ არის ის პარტნიორი, რომელიც სომხეთს სჭირდება. გაიგეთ ეს! ამიტომ სომხეთის საშველს ჯერ არ ვხედავ. ერთადერთი გზა სომხეთისთვის არის საქართველო. სომხეთში ვხედავ მიწისძვრას. ასევე დიდი სიფრთხილეა საჭირო ატომურ სადგურთან დაკავშირებით. ფრთხილად! ყველაზე მნიშვნელოვანი კი ის არის, რომ სომხეთის პრეზიდენტი მოულოდნელად გამოიცვლება!
2013 წელი, 20 დეკემბერი, თბილისი.
მინდა აღვნიშნო, რომ არც მესხეთ-ჯავახეთში არ გამოუვა რუსეთს არაფერი, რასაც ყოველთვის ცდილობდნენ ისინი სომხებთან ერთად.
ასევე ვხედავ არმენია-სომხეთში დიდი გამოსვლები იწყება. იმართება მრავალრიცხოვანი მიტინგები. ვხედავ ტრაფარეტებს წარწერებით: "რუსებო, გაეთრიეთ არმენიიდან - სასომხეთიდან!!!" ითხოვენ ასევე მთავრობის გადადგომას. ამ გამოსვლებს სომხეთის მთავრობა სასტიკად ჩაახშობს, რაც მომავალში ძალზე ძვირად დაუჯდება! ყველა იმ ძალადობაზე, რასაც საკუთარ ხალხზე განახორციელებს, პასუხს მოსთხოვენ და გაიმართება დიდი სასამართლოები!!!
მინდა აღვნიშნო, რომ სომხეთი ვერანაირ შეღავათებს ვერ ღებულობს რუსეთის მთავრობისგან. არც უკეთესობისკენ არის მომართული მათი მომავალი. არიან ისეთსავე რთულ მდგომარეობაში, როგორშიც იყვნენ წარსულში. ახლა სომეხი ხალხი თვითონაც ხვდება, რომ რუსეთისგან სიკეთეს არ უნდა ელოდო, ვინაიდან რუსეთი თამაშობს მხოლოდ იმ პოლიტიკას, რომელიც თავად სჭირდება.
2014 წელი, 25 იანვარი, თბილისი.
სომხები წერენ ისტორიას, რომ საქართველო მათია… სომხებისთვის ხომ ლამის მთელ მსოფლიოში ყველაფერი მაგათია. მაგრამ ფრთხილად იყვნენ, ემანდ ერევანიც არ დაკარგონ! ის ირანის, აზერბაიჯანის, თურქეთის, ანუ მუსლიმურ რკალშია მომწყვდეული და ერთადერთი საშველი მისთვის საქართველოა, ქრისტიანული საქართველო!
2009 წელი, 19 მარტი.
აუცილებლად ხაზგასმით უნდა აღვნიშნო კიდევ ერთხელ: იმას, რასაც სომხეთი ყოველთვის მოითხოვდა საქართველოსგან - მესხეთ-ჯავახეთს - თვალითაც ვერ ნახავს.
რა თქმა უნდა, ეს რუსული პროგრამა იქნება, მაგრამ იქამდე ვერ მიაღწევენ, ვინაიდან, ვიმეორებ, საკუთარი თავი და საკუთარი საზღვრები აქვთ გადასარჩენი.
2014 წელი, 7 მაისი, თბილისი.
ჯავახეთი - აუსრულებელი ოცნება რუსეთისა და ასევე სომხეთისთვისაც, ასევე აუსრულებად დარჩება. თურქეთი დიდ წინააღმდეგობას გაუწევს რუსეთს ამ საკითხში, ვინაიდან ჯავახეთის ოკუპაცია პირდაპირ ურტყამს თურქეთის პოლიტიკას. ამიტომ ეს რუსული გეგმა არასდროს განხორციელდება. მომავალში რუსეთს აღარ ექნება იმისი ძალა, რომ ბოლომდე დაპყროს საქართველო, ანუ მთელი კავკასია.
ვხედავ, როგორ გაიტაცებენ რუს, ეგრეთ წოდებულ, მესაზღვრეებს. ჯერ ერთს, მერე მეორეს და ა.შ. დიდი ამბავი ატყდება. ქართველებს კი დააბრალებენ, მაგრამ ვერ დაუმტკიცებენ. რუსი ჯარისკაცების გაქრობა გაგრძელდება.
2014 წელი, 21 ნოემბერი. 18:00 სთ.
სომხეთი დროს იხელთებს - აქ ნათლად ჩანს რუსეთის უსუსურობა - და დაიწყება დიდი გამოსვლები ლოზუნგით: "რუსებო, წადით სომხეთიდან!" რუსეთი ერთი კი გაიფართხალებს, რომ ყარაბაღის ომი წამოწიოს, მაგრამ აზერბაიჯანი დიდსულოვნად უარს იტყვის ომზე, ანუ გაჩუმდება . ეს ყველაფერი ამერიკელი რესპუბლიკელების ნამომედარია. ასე იტყვიან თავად რუსეთის მთავრობაში. ასე რომ, რუსების მიერ კავკასიაში ჩადებული ნაღმები ვერ ამოქმედდება.
ლელა კაკულია".
"ზიარებითაც უნდა ვეზიაროთ, ერთი კოვზიდან, ერთი ბარძიმიდან და დანარჩენი, როგორც ღვთის ნება იქნება“ - მეუფე ნიკოლოზი
"ეს ვირუსი, ალბათ, კაცობრიობისთვის აუცილებელი იყო უკვე ისე ვიყავით გადაგვარებული, მარტო ეს თუ დაგვაფიქრებს" - მეუფე იაკობი
