მთავ­რო­ბა­ში გან­ხორ­ცი­ლე­ბუ­ლი ცვლი­ლე­ბე­ბის თემა კვლავ აქ­ტუ­ა­ლუ­რია. 4 ნო­ემ­ბერს პრე­მი­ერ­მა ირაკ­ლი ღა­რი­ბაშ­ვილ­მა თავ­დაც­ვის მი­ნის­ტრის პოს­ტი­დან ირაკ­ლი ალა­სა­ნია და­ი­თხო­ვა. ეს მას შემ­დეგ, რაც პრო­კუ­რა­ტუ­რის სა­გა­მო­ძი­ე­ბო მოქ­მე­დე­ბე­ბი თავ­დაც­ვის სა­მი­ნის­ტრო­ში ალა­სა­ნი­ამ შე­ა­ფა­სა, რო­გორც შე­ტე­ვა სა­ქარ­თვე­ლოს ევ­რო­ატ­ლან­ტი­კურ არ­ჩე­ვან­ზე. ამის შემ­დეგ სა­გა­რეო საქ­მე­თა და ევ­რო­პას­თან ინ­ტეგ­რა­ცი­ის მი­ნის­ტრის პოს­ტე­ბი და­ტო­ვეს მაია ფან­ჯი­კი­ძემ და ალექ­სი პეტ­რი­აშ­ვილ­მა, "თა­ვი­სუ­ფალ­მა დე­მოკ­რა­ტებ­მა" კი და­ტო­ვეს კო­ა­ლი­ცია "ქარ­თუ­ლი ოც­ნე­ბა"...

სა­ქარ­თვე­ლოს ის­ტო­რი­ა­ში ეს პირ­ვე­ლი შემ­თხვე­ვა არ არის, რო­დე­საც თავ­დაც­ვის მი­ნის­ტრი სკან­და­ლუ­რად ტო­ვებს თა­ნამ­დე­ბო­ბას. ჩვენ და­ვუ­კავ­შირ­დით სპეც­სამ­სა­ხუ­რე­ბის საქ­მი­ა­ნო­ბა­ზე სა­ზო­გა­დო­ებ­რი­ვი კონ­ტრო­ლის სა­ქარ­თვე­ლოს ცენ­ტრის ხელ­მძღვა­ნელს, ბე­სიკ ალა­დაშ­ვილს და სა­ქარ­თვე­ლოს თავ­დაც­ვის ყო­ფი­ლი მი­ნის­ტრე­ბის მიღ­წე­ვე­ბი­სა თუ შეც­დო­მე­ბის მოკ­ლედ შე­ფა­სე­ბა ვთხო­ვეთ:

- სა­ქარ­თვე­ლოს თავ­დაც­ვის პირ­ვე­ლი მი­ნის­ტრი იყო ფირ­ცხა­ლა­იშ­ვი­ლი, შემ­დეგ შა­რა­შე­ნი­ძე. ეს ადა­მი­ა­ნე­ბი იმ­დე­ნად ცოტა ხანს იყ­ვნენ მი­ნის­ტრად, რომ მათი შე­ფა­სე­ბა რთუ­ლია. ესე­ნი უფრო გარ­და­მა­ვა­ლი მი­ნის­ტრე­ბი იყ­ვნენ. შა­რა­შე­ნი­ძე სამ­ხედ­რო კო­მი­სა­რი იყო და მერე გა­და­იყ­ვა­ნეს თავ­დაც­ვის მი­ნის­ტრად. ამ ორ პი­როვ­ნე­ბას რა­ი­მე მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი კვა­ლი არც და­უ­ტო­ვე­ბი­ათ.

თენ­გიზ კი­ტო­ვა­ნი

- კი­ტო­ვა­ნი ჯერ იყო გამ­სა­ხურ­დი­ას გვერ­დით და შემ­დეგ უკვე დიდი წვლი­ლი შე­ი­ტა­ნა მის ჩა­მოგ­დე­ბა­ში. კი­ტო­ვა­ნის აფხა­ზეთ­ში შეს­ვლამ აჩ­ვე­ნა, რომ ეს ადა­მი­ა­ნი რუ­სე­თის დაკ­ვე­თას ას­რუ­ლებ­და და ის პრო­რუ­სი მი­ნის­ტრი იყო. ნა­დი­ბა­ი­ძე ღიად აკე­თებ­და რუ­სულ საქ­მეს, ხოლო კი­ტო­ვა­ნი ფა­რუ­ლად. სამ­წუ­ხა­რო ისაა, რომ უკვე 22 წელი გა­ვი­და აფხა­ზე­თის ომის და­წყე­ბი­დან და და­დას­ტუ­რე­ბუ­ლი დო­კუ­მენ­ტუ­რი მა­სა­ლა არა გვაქვს, თუ რამ გა­მო­იწ­ვია სა­ჯა­რი­სო ფორ­მი­რე­ბე­ბის შეს­ვლა სო­ხუმ­ში. შე­ვარ­დნა­ძე სულ ამ­ტკი­ცებ­და, რომ მას ჯა­რის შეს­ვლის ბრძა­ნე­ბა არ გა­უ­ცია, ის ამ­ბობ­და, რომ მხო­ლოდ პო­ლი­ცი­ის ძა­ლე­ბის შეს­ვლა ბრძა­ნა, ხოლო კი­ტო­ვა­ნი პი­რი­ქით ამ­ბობს ყვე­ლა­ფერს. აფხა­ზეთ­ში კი­ტო­ვა­ნის შეს­ვლით და­ი­წყო რუ­სუ­ლი გეგ­მის გან­ხორ­ცი­ე­ლე­ბა. კი­ტო­ვა­ნი იყო მი­ნის­ტრი, რო­მე­ლიც გარ­კვე­ულ­წი­ლად აფერ­ხებ­და ეროვ­ნუ­ლი პო­ლი­ტი­კის გა­ტა­რე­ბას. კი­ტო­ვა­ნის ყვე­ლა­ზე დიდი "დამ­სა­ხუ­რე­ბა" ის იყო, რომ მას ჰქონ­და კავ­ში­რე­ბი, პირ­და­პირ გა­დი­ო­და რუ­სებ­ზე და ყი­დუ­ლობ­და ია­რაღს, სხვა­თა­შო­რის, ამ ია­რა­ღის ყიდ­ვა რუ­სე­ბის ინ­ტე­რეს­შიც შე­დი­ო­და. ახალ­ცი­ხის ბა­ზე­ბი­დან ძვე­ლი T-55 ტან­კე­ბი სწო­რედ მა­შინ შე­ი­ძი­ნეს, რომ­ლის იმე­დი­თაც კი­ტო­ვა­ნი შე­ვი­და სო­ხუმ­ში.

გია ყარ­ყა­რაშ­ვი­ლი

- გია ეროვ­ნუ­ლი შეგ­ნე­ბის პატ­რი­ო­ტი ადა­მი­ა­ნია. მისი დიდი დამ­სა­ხუ­რე­ბა იყო ის ცნო­ბი­ლი ფაქ­ტი, რო­დე­საც ფსო­უ­ზე გა­ვი­და და ფსო­უს წყა­ლი და­ლია, რი­თაც ხაზი გა­უს­ვა, რომ ისაა თავ­დაც­ვის მი­ნის­ტრი, რო­მე­ლიც ქვეყ­ნის ყვე­ლა ად­გილს აკონ­ტრო­ლებს. ეს სიმ­ბო­ლუ­რი ჟეს­ტი იყო, მაგ­რამ მა­შინ ეროვ­ნუ­ლი მუხ­ტი ძა­ლი­ან დიდი იყო და ამ ფაქტს დიდი მნიშ­ვნე­ლო­ბა ჰქონ­და. ეს ჩემ­თვის სა­ქარ­თვე­ლოს მხედ­რუ­ლი სუ­ლის გა­მოვ­ლი­ნე­ბა იყო. გია ყარ­ყა­რაშ­ვილს ყვე­ლა­ზე დიდი პრობ­ლე­მა ის ჰქონ­და, რომ იგი ჯარს ერ­თპი­როვ­ნუ­ლად ვერ ხელ­მძღვა­ნე­ლობ­და, რად­გან მთა­ვარ­სარ­და­ლი იყო შე­ვარ­დნა­ძე, გარ­და ამი­სა, იმ დროს მოქ­მე­დებ­და არა­ფორ­მა­ლუ­რი დაჯ­გუ­ფე­ბე­ბი ("მხედ­რი­ო­ნი", სა­მეგ­რე­ლო­ში ლოთი ქო­ბა­ლი­ას დაჯ­გუ­ფე­ბა) და ისი­ნი არ ემორ­ჩი­ლე­ბოდ­ნენ თავ­დაც­ვის მი­ნისტრს. ამან გა­მო­წი­ვია ის, რომ გია ყარ­ყა­რაშ­ვილ­მა და­სა­ხუ­ლი გეგ­მა ვერ გა­ნა­ხორ­ცი­ე­ლა, თა­ნაც ამ დროს აქ­ტი­უ­რად მოქ­მე­დებ­დნენ რუ­სუ­ლი სპეც­სამ­სა­ხუ­რე­ბი თავ­დაც­ვის სა­მი­ნის­ტრო­ში და შე­ი­ა­რა­ღე­ბულ ძა­ლებ­შიც კი.

ვარ­დი­კო ნა­დი­ბა­ი­ძე

- ვარ­დი­კო ნა­დი­ბა­ი­ძის და­ნიშ­ვნას­თან ერ­თად შე­ვარ­დნა­ძემ რა­დი­კა­ლუ­რი შე­მობ­რუ­ნე­ბა გა­ა­კე­თა ჩრდი­ლო­ე­თი­სა­კენ, რო­დე­საც შს მი­ნის­ტრად და­ნიშ­ნა კვი­რა­ია, ხოლო უშიშ­რო­ე­ბის მი­ნის­ტრად გი­ორ­გა­ძე. ანუ ძა­ლო­ვა­ნი უწყე­ბე­ბი ჩა­ა­ბა­რა იმ ხალ­ხს, ვინც პირ­და­პირ მუ­შა­ობ­და რუ­სეთ­ზე. ვარ­დი­კო იყო რუ­სულ ყა­ი­და­ზე გაზ­რდი­ლი. ის და­ახ­ლო­ე­ბუ­ლი იყო, რუს კო­ლე­გას­თან გრა­ჩოვ­თან და ვი­თომ იყე­ნებ­და ამ ახ­ლობ­ლო­ბას, თუმ­ცა რე­ა­ლუ­რად არა­ფერ­ში გა­მოდ­გო­მია. ვარ­დი­კოს მი­ნის­ტრო­ბა ერ­თგვა­რად ბუ­ტა­ფო­რია იყო. სხვა­თა­შო­რის, ის მომ­ხრე იყო, რომ რუ­სე­თის სამ­ხედ­რო ძა­ლებს 25 წლით გაგ­რძე­ლე­ბო­დათ სა­ქარ­თვე­ლო­ში ყოფ­ნის უფ­ლე­ბა, სა­ნაც­ვლოდ რუ­სე­ბი პირ­დე­ბოდ­ნენ აფხა­ზე­თის დაბ­რუ­ნე­ბა­ში მხარ­და­ჭე­რას. სა­ბედ­ნი­ე­როდ, შე­ვარ­დნა­ძემ არ და­უ­ჯე­რა მათ და გაგ­რძე­ლე­ბა­ზე უარი უთხრა. არა­და ძა­ლი­ან დიდი ზე­წო­ლა იყო მა­შინ შე­ვარ­დნა­ძე­ზე. ვარ­დი­კო ნა­დი­ბა­ი­ძის წას­ვლა სკან­დალს უკავ­შირ­დე­ბა, "სუ­ე­ბის" ავ­ზებ­ში აღ­მო­ა­ჩი­ნეს კენ­ჭე­ბი, მა­შინ, როცა იგეგ­მე­ბო­და შე­ვარ­დნა­ძის ვი­ზი­ტი, სწო­რედ ამას გა­და­ა­ყო­ლეს ვარ­დი­კო ნა­დი­ბა­ი­ძე.

და­ვით თევ­ზა­ძე

- და­ვით თევ­ზა­ძის დამ­სა­ხუ­რე­ბაა (აგ­რეთ­ვე მთა­ვარ­სარ­დლი­საც), რომ ამ დროს სრუ­ლი კურ­სი ავი­ღეთ და­სავ­ლე­თი­სა­კენ. ამ დროს და­ლაგ­და ურ­თი­ერ­თო­ბე­ბი აშშ-სთან, და­ი­წყო ინ­სტრუქ­ტო­რე­ბის მომ­ზა­დე­ბა, აშშ-მა და­ი­წყო ჩვე­ნი ჯა­რის დახ­მა­რე­ბა და სხვ. მა­შინ­დე­ლი მძი­მე ეკო­ნო­მი­უ­რი მდგო­მა­რე­ო­ბის გამო თევ­ზა­ძემ ბევ­რი რა­მის გა­კე­თე­ბა ვერ შეძ­ლო, წარ­მო­იდ­გი­ნეთ 50 მი­ლი­ო­ნი იყო თავ­დაც­ვის ბი­უ­ჯე­ტი და იმა­საც ვერ აძ­ლევ­დნენ თავ­დაც­ვას. შე­იძ­ლე­ბა ით­ქვას, ჯა­რის შე­ნე­ბა ფი­ნან­სე­ბის უქონ­ლო­ბის გამო იყო შე­ფერ­ხე­ბუ­ლი.

გელა ბეჟუ­აშ­ვი­ლი

- გელა ბეჟუ­აშ­ვი­ლი იმ დრო­საც კი, როცა თავ­დაც­ვის სა­მი­ნის­ტრო ება­რა, უფრო პო­ლი­ტი­კო­სი იყო, ვიდ­რე სამ­ხედ­რო უწყე­ბის წარ­მო­მად­გე­ნე­ლი. ის ძა­ლი­ან მოქ­ნი­ლი პო­ლი­ტი­კო­სი იყო, თავ­დაც­ვის მი­ნის­ტრო­ბამ­დე მუ­შა­ობ­და სა­გა­რეო საქ­მე­თა სა­მი­ნის­ტრო­ში, ჰქონ­და კავ­ში­რე­ბი და ამ კავ­ში­რებს ძა­ლი­ან კარ­გად იყე­ნებ­და. მისი თავ­დაც­ვის მი­ნის­ტრო­ბა უფრო ახ­ლობ­ლო­ბით იყო გან­პი­რო­ბე­ბუ­ლი, რო­მე­ლიც მას და მი­ხე­ილ სა­ა­კაშ­ვილს აკავ­ში­რებ­დათ. ის მხო­ლოდ რამ­დე­ნი­მე თვე იყო მი­ნის­ტრი და რაც მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნია, სწო­რედ მისი მი­ნის­ტრო­ბის დროს და­ი­წყო ბრძო­ლა თავ­დაც­ვის უწყე­ბა­ში კო­რუფ­ცი­ის აღ­მო­სა­ფხვრე­ლად.

გია ბა­რა­მი­ძე

- მისი მი­ნის­ტრო­ბის დროს მახ­სოვს რამ­დე­ნი­მე ფაქ­ტი, რო­დე­საც სა­ა­კაშ­ვი­ლის ერ­თპი­როვ­ნულ გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბებს და თავ­ქა­რი­ან აზ­რებს გია ბა­რა­მი­ძე უპი­რო­ბოდ თან­ხმდე­ბო­და, მაგ. ერთ დღეს სა­ა­კაშ­ვილ­მა გა­ნა­ცხა­და, რომ ყვე­ლა სამ­ხედ­რო ყა­ზარ­მა უნდა გა­რე­მონტდეს 2-3 თვე­შიო და ბა­რა­მი­ძეც მა­შინ­ვე და­თან­ხმდა, მა­შინ, როცა ჯერ ელე­მენ­ტა­რუ­ლი გათ­ვლე­ბიც არ იყო სა­მუ­შა­ო­ე­ბის შეს­რუ­ლე­ბა­ზე. მი­ნის­ტრი ვალ­დე­ბუ­ლია სა­კუ­თა­რი პო­ზი­ცია და­ა­ფიქ­სი­როს და ყვე­ლა­ფერს თავი არ და­უქ­ნი­ოს.

ირაკ­ლი ოქ­რუ­აშ­ვი­ლი

- მის დროს პი­რი­ქით ხდე­ბო­და, ხში­რად იღებ­და თა­ვის თავ­ზე იმა­ზე მეტს, ვიდ­რე მას შე­ეძ­ლო, თუნ­დაც ინ­ტე­ლექ­ტუ­ა­ლუ­რად და თუნ­დაც გა­მოც­დი­ლე­ბი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე. მის დროს ყვე­ლამ ვი­ცით, რომ ჯარ­ში არ­ცთუ ისე კარ­გი მოვ­ლე­ნე­ბი ვი­თარ­დე­ბო­და. არც ბეჟუ­აშ­ვი­ლის და არც ბა­რა­მი­ძის დროს ისე­თი მა­სი­უ­რი სა­კად­რო წმენ­და არ მომ­ხდა­რა, რო­გორც ოქ­რუ­აშ­ვი­ლის დროს მოხ­და. მან სრუ­ლი­ად უმი­ზე­ზოდ გა­ყა­რა ჯა­რი­დან დამ­სა­ხუ­რე­ბუ­ლი პი­როვ­ნე­ბე­ბი და გვერ­დით სა­კუ­თა­რი ახ­ლობ­ლე­ბი შე­მო­იკ­რი­ბა, რომ­ლებ­თა­ნაც მერე თვი­თონ­ვე და­ე­ძა­ბა ურ­თი­ერ­თო­ბა. ოქ­რუ­აშ­ვი­ლის მი­ნის­ტრო­ბას შე­იძ­ლე­ბა და­ვარ­ქვათ გა­უ­გებ­რო­ბის პე­რი­ო­დი.

და­ვით სი­ხა­რუ­ლი­ძე

- ის არ იყო იმ დო­ნის პო­ლი­ტი­კო­სი, რომ პირ­და­პი­რი გას­ვლა ჰქო­ნო­და პრე­ზი­დენტზე, რო­გო­რიც ჰქონ­დათ მის წი­ნა­მორ­ბე­დებს. ის ბევ­რად უფრო ზო­მი­ე­რი იყო, ვიდ­რე ოქ­რუ­აშ­ვი­ლი. მის დროს აღარ ხდე­ბო­და ჯა­რის­კა­ცე­ბის გი­ნე­ბა, რაც ოქ­რუ­აშ­ვი­ლის დროს ხში­რი იყო. დათო სი­ხა­რუ­ლი­ძე ინ­ტე­ლექ­ტუ­ა­ლუ­რი მი­ნის­ტრი იყო.

და­ვით კე­ზე­რაშ­ვი­ლი

- კე­ზე­რაშ­ვი­ლის და­ნიშ­ვნა გარ­კვე­ულ­წი­ლად მის­მა კავ­ში­რებ­მაც გა­ნა­პი­რო­ბა. მის დროს მოხ­და ია­რა­ღის შეს­ყიდ­ვა, სწო­რედ მის დროს და­ი­წყო უპი­ლო­ტო თვითმფრი­ნა­ვე­ბის მა­სი­უ­რი შეს­ყიდ­ვა. ამ დროს კო­რუფ­ცი­უ­ლი გა­რი­გე­ბე­ბი იყო თუ არა, ეს უკვე სა­მარ­თალ­დამ­ცა­ვე­ბის გა­სარ­კვე­ვია. ამ დროს თვა­დაც­ვის ბი­უ­ჯე­ტი თით­ქმის მი­ლი­არ­დი ლარი იყო და არ არ­სე­ბობ­და ამ ბი­უ­ჯე­ტის ხარ­ჯვის გამ­ჭირ­ვა­ლო­ბა. სა­ერ­თოდ, თავ­დაც­ვის ხარ­ჯე­ბი ესაა "გარ­და­უ­ვა­ლი ბო­რო­ტე­ბა". გარ­კვე­ულ­წი­ლად ესაა წყალ­ში გა­დაყ­რი­ლი თან­ხე­ბი, რად­გან რა­საც ყი­დუ­ლობ, ის შე­იძ­ლე­ბა მალე მოძვლდეს, უკვე ახ­ლის ყიდ­ვა გახ­დეს სა­ჭი­რო და ამი­ტომ მაქ­სი­მა­ლუ­რი ყუ­რა­დღე­ბაა სა­ჭი­რო შე­ძე­ნი­სას, ხოლო 2008 წლის აგ­ვის­ტო­ში და­ვი­ნა­ხეთ, რომ არ ხდე­ბო­და ბი­უ­ჯე­ტის მიზ­ნობ­რი­ვად გა­ხარ­ჯვა. აგ­ვის­ტოს დროს კი ვნა­ხეთ, რომ იყო პრობ­ლე­მე­ბი მაგ. კავ­ში­რი­სას, რო­მე­ლიც უკვე 2-3 დღე­ში ცხა­დი გახ­და.

ბა­ჩა­ნა ახა­ლია

- მისი და­ნიშ­ვნა იყო პი­როვ­ნუ­ლი ფაქ­ტო­რი­დან გა­მომ­დი­ნა­რე. სა­ა­კაშ­ვილ­მა შე­ამ­ჩნია გარ­კვე­უ­ლი რყე­ვე­ბი სა­ზო­გა­დო­ე­ბა­ში, ახ­ლოვ­დე­ბო­და 2012 წლს არ­ჩევ­ნე­ბი და სა­ა­კაშ­ვილს უნ­დო­და ისე­თი პი­როვ­ნე­ბა, ვინც ერ­თგუ­ლიც იქ­ნე­ბო­და, უში­შა­რიც და ენერ­გი­უ­ლიც. ახა­ლა­ია გა­და­იყ­ვა­ნეს სას­ჯე­ლაღ­სრუ­ლე­ბის დე­პარ­ტა­მენ­ტი­დან, სა­დაც სა­ხე­ლი გა­ით­ქვა იმით, რომ და­ამ­ყა­რა წეს­რი­გი, თუმ­ცა მერე ვნა­ხეთ, თუ რო­გო­რი ფორ­მით ხდე­ბო­და ამ წეს­რი­გის დამ­ყა­რე­ბა. ბა­ჩა­ნას მთა­ვა­რი და­ვა­ლე­ბა იყო ჯა­რის ხელ­ში აყ­ვა­ნა და კონ­ტრო­ლი, აგ­რეთ­ვე ის უნდა ყო­ფი­ლი­ყო სა­ა­კაშ­ვი­ლის ბრძა­ნე­ბე­ბის უსი­ტყვო შემ­სრუ­ლე­ბე­ლი.

დი­მიტ­რი შაშ­კი­ნი

- დიმა უფრო ინ­ტე­ლექ­ტუ­ა­ლუ­რი კაცი იყო, მაგ­რამ რამ­დე­ნად იყო ასე­თი ტი­პის მმარ­თვე­ლი ჯა­რის­თვის მი­სა­ღე­ბი, ეს სხვა სა­კი­თხია. თავ­დაც­ვის მი­ნის­ტრი სა­მო­ქა­ლა­ქო უნდა იყოს, მაგ­რამ გარ­კვე­უ­ლი სამ­ხედ­რო წვრთნა მა­ინც აუ­ცი­ლე­ბე­ლია. შაშ­კი­ნი თავ­დაც­ვა­ში მი­ვი­და გა­ნათ­ლე­ბის სა­მი­ნის­ტრო­დან, ამით შე­იძ­ლე­ბა სა­ა­კაშ­ვილს უნ­დო­და და­სავ­ლე­თის­თვის ეჩ­ვე­ნე­ბი­ნა, რომ თავ­დაც­ვა­ში სი­ტუ­ა­ცია "გა­ა­ლა­ი­თა". რად­გან და­სავ­ლე­თის კა­ბი­ნე­ტებ­ში ახა­ლი­ას მმარ­თვე­ლო­ბა­ზე კრი­ტი­კულ შე­ნიშ­ვნებს აუ­ცი­ლებ­ლად იტყოდ­ნენ. შაშ­კი­ნის მმარ­თვე­ლო­ბის ბოლო პე­რი­ო­დი და­მა­მახ­სოვ­რდა ძა­ლი­ან დიდი პრე­მი­ე­ბით, რომ­ლე­ბიც მან თა­ვის გვერ­დით მყო­ფებს მის­ცა.

ირაკ­ლი ალა­სა­ნია

- ირაკ­ლი იყო უშიშ­რო­ე­ბის მი­ნის­ტრის პირ­ვე­ლი მო­ად­გი­ლე. ის თა­ვი­დან­ვე იყო და­სავ­ლუ­რი ორი­ენ­ტა­ცი­ის. მას ება­რა ის ფრთა, რო­მელ­საც და­ვა­ლე­ბუ­ლი ჰქონ­და და­სა­ველთთან ურ­თი­ერ­თო­ბა. ალა­სა­ნია ყო­ველ­თვის გა­მო­ირ­ჩე­ო­და თა­ვი­სი პატ­რი­ო­ტიზ­მით და სწო­რი პო­ლი­ტი­კუ­რი ხედ­ვით. კარ­გად გვახ­სოვს მისი გა­მოს­ვლა გა­ე­როს ტრი­ბუ­ნა­ზე, რო­დე­საც გა­ნი­ხი­ლე­ბო­და 2008 წლის მოვ­ლე­ნე­ბი და ის ეპა­ექ­რე­ბო­და რუ­სე­თის წარ­მო­მად­გენ­ლებს. არ აკ­ლია არც ქა­რიზ­მა და არც სხვა თვი­სე­ბა, რომ იყოს ძლი­ე­რი პო­ლი­ტი­კო­სი, თუმ­ცა სჭირ­დე­ბა ცოტა მეტი რის­კი, რად­გან ვინც არ რის­კავს, შამ­პა­ნურს არ სვამს.

ლადო გო­გო­ლა­ძე

AMBEBI.GE