ლიდერობის უნარი ყველას არ გააჩნია. ამბობენ, რომ ამ თვისებით ადამიანი თვით ბუნებამ უნდა დააჯილდოვოს. როგორ აღმოჩნდა, ეს მთლად სწორი არ არის. აღზრდის შედეგად ეს თვისება შეიძლება უფრო განუვითარდეს, ან პირიქით, სულ გაუქრეს ბავშვს. რა ფაქტორები უშლის ხელს ბავშვს, გახდეს ლიდერი
*ჩვენ არ ვაძლევთ ბავშვს გარისკვის საშუალებას. გამუდმებით ვფიქრობთ, რომ მსოფლიო სავსეა საფთხეებით. ეს შიში გვაიძულებს, ჩვენს შვილებს გადამეტებული მზრუნველობით მოვექცეთ. ბავშვები, რომელთაც არ აქვთ ეზოში თამაშის და "მუხლების გადატყავების" საშუალება, მოზრდილ ასაკში ფობიებით არიან შეპყრობილნი. ბავშვი უნდა ეცემოდეს მანამ, სანამ მიხვდება, რომ ეს ნორმალურია. და თუ მოზრდილები გამოვრიცხავთ ბავშვის ცხოვრებიდან რისკს, ეს გამოიწვევს დაბალ თვითშეფასებას.
*ჩვენ ძალიან ჩქარა მივდივართ საშველად. ახლანდელ თაობას არ აქვს განვითარებული უნარები, რომლებიც ჰქონდათ მათ თანატოლებს ორი ათეული წლის წინ. ამის მიზეზი არიან მშობლები, რომლებიც ნებისმიერ პრობლემას თვითონ წყვეტენ. ბავშვებმა არ იციან, თუ როგორ გამოვიდნენ ამა თუ იმ სიტუაციიდან და გადაჭრან პრობლემა მშობლის დახმარების გარეშე. აღზრდის ასეთი მეთოდი ეწინააღმდეგება ბავშვის ლიდერად ჩამოყალიბებას.
*ბავშვები ძალიან მალე იღებენ შექებას. მიაქციეთ ყურადღება დღევანდელ სპორტულ სექციებს. იქ მხოლოდ "გამარჯვებულები" არიან. ყოველი ბავშვი თავს თვლის გამორჩეულად. დროთა განმავლობაში ისინი თვითონ ხვდებიან, რომ მხოლოდ მათი მშობლები მიიჩნევენ მათ უნიკალურებად და ნიჭიერებად. ბავშვები არ არიან მზად სირთულეებისთვის.
*ჩვენ არ ვსაუბრობთ ჩვენს შეცდომებზე. მოუყევით თქვენს წარუმატებლობაზე თქვენს შვილებს. ბავშვები უნდა იყვნენ მზად უსიამოვნებებისთვის და შეეძლოთ, პასუხისმგებლობა აიღონ ჩადენილ საქციელზე.
გაგრძელება