7
ივლისიდღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი
საუკუნეების განმავლობაში, საქართველოს ისტორიას ქართველი მეფეები ქმნიდნენ, რომელთა გვერდით ღირსეული დედოფლები იდგნენ. მათ არანაკლები წვლილი მიუძღვით ჩვენი ქვეყნის წინაშე. ხშირად, საქართველოს დედოფლის სახელს უცხოელი ქალი ატარებდა, თუმცა არა ერთმა მათგანმა, ისეთი ღირსეული ქართველი დედოფლის გვერდით დაიმკვიდრა ადგილი, როგორებიც იყვნენ ქეთევან დედოფალი, დედოფალი ნანა და სხვ.
ქართველ მეფეთა დიდი ნაწილის ქორწინება სხვა ეროვნების დედოფლებზე (და არა მარტო სხვა ეროვნებებზე ქორწინება) წმინდა წყლის პოლიტიკური ნაბიჯი იყო. საქართველო მუდმივად წარმოადგენდა იმ დროინდელი მსოფლიოს ჰეგემონი ქვეყნის ინტერესის საგანს, შესაბამისად, ჩვენი ქვეყნისთვის მნიშვნელოვანი იყო ძლიერი და ერთგული მოკავშირის ყოლა, რომლის დახმარების იმედიც ექნებოდათ ჩვენს მეფეებს. ასეთი მოკავშირის შესაძენად ერთ-ერთი საუკეთესო გზა დანათესავება იყო.
მოკავშირის შეძენის ასეთ ხერხს მიმართავდნენ არა მარტო სუსტი მმართველები, არამედ ძლიერი მეთაურნიც, მაგალითად: დავით აღმაშენებელს ჯერ კიდევ სიჭაბუკეში ცოლად შერთეს სომეხი ქალი, რომელთანაც შეეძინა ვაჟიშვილი დემეტრე (შემდგომში დემეტრე I), პირველი ცოლის შესახებ სხვა არაფერია ცნობილი. მეორე ცოლად მოიყვანა გურანდუხტი, ყივჩაღთა მთავრის ათრაქა შარაღანის ძის ასული, რომელთანაც შეეძინა კიდევ ერთი ძე ვახტანგი (ცუატა) და ასულნი - თამარი, კატა და თამარ მრწემი. ნიშანდობლივია, რომ დავითის უფროსი ქალიშვილი თამარი ცოლად ყავდა შირვანის შაჰს მანუჩარ II-ს, კატა - ბიზანტიის კეისარ იოანე კომნენოსის უმცროს ძმას, ალექსის, ხოლო თამარ მრწემი - ოსეთის მეფეს (დემეტრე I-ს დროს მისთხოვდა). როგორც ჩანს, მიუხედავად დავითის სიძლიერისა, ის მაინც ცდილობდა მოკავშირის ყოლას, რაც მის ყივჩაღებთან და ოსებთან დანათესავებაში გამოიხატა კიდეც. ყივჩაღები იმ დროინდელ კავკასიაში ანგარიშგასაწევ ძალას წარმოადგენდნენ, რაც კარგად უწყოდა დავითმა და ეს ყველაფერი საქართველოს სასარგებლოდ გამოიყენა კიდეც. ნაკლებ სავარაუდოა, რომ დავითს განსაკუთრებული სიყვარულის გამო შეერთოს გურანდუხტი, ეს უფრო პოლიტიკურ ნაბიჯს გავს, ვიდრე გამიჯნურებული მეფის ქცევას. რაც შეეხება დავითის შვილების უცხო ქვეყნებში გათხოვებას, ამ შემთხვევაში პირიქითაა საქმე. ამ ქვეყნებს საქართველო ესახებოდათ ძლიერ მოკავშირედ და შეიძლება ითქვას მფარველადაც კი.
