პირველი ირანელი სერიული მკვლელი და 214 როზგი სახალხოდ

სერიული მკვლელებისთვის ნამდვილი ''სამოთხე'' უფრო მეტად დასავლურ ქვეყნებში იყო. ძალიან ბევრი მკვლელი, რომელმაც ამ საქმიანობას ''ხელი შეაჩვია'', ამერიკის შეერთებულ შტატებში გრძნობდა თავს კომფორტულად. ეს ფენომენი ასევე კარგად იყო ცნობილი დასავლეთ ევროპის ქვეყნებში, XX საუკუნის ბოლო ათწლეულში კი საკმაოდ გავრცელდა რუსეთსა და სამხრეთ აფრიკაშიც.

სერიული მკვლელისთვის ისლამური სახელმწიფოს, ირანის დედაქალაქში ნამდვილად არ იყო შესაფერისი გარემო, ამიტომაც ჩვენი მონათხრობის მთავარი გმირის გამოჩენა ნამდვილად მოულოდნელი გახდა ყველასთვის...

ალი რეზა ყურან ყორდიე 27 წლის გახლდათ, როდესაც 1997 წელს დააკავეს. მისი დაჭერის მიზეზი საკმაოდ საინტერესო იყო - ალის ბრალად სულ მცირე ცხრა ქალის მკვლელობა ედებოდა, მათ შორის, რაც უნდა წარმოუდგენელი შეიძლებოდა ყოფილიყო, იყვნენ მისი დედა და 10 წლის ქალიშვილი. მანამდე მისი კრიმინალური წარსულის შესახებ მხოლოდ მცირე ინფორმაცია იყო ცნობილი.

კერძოდ ის, რომ 1993 წელს დააპატიმრეს მოტაცებისა და გაუპატიურებისთვის. მაშინ ალიმ პოლიციისგან გაქცევა მოახერხა. ეს მაშინ მოხდა, როდესაც ბრალდებული პოლიციის ესკორტს სასამართლოში მიჰყავდა. მან მოახერხა მართმსაჯულებისგან მიმალვა იმისთვის, რომ საზარელი დანაშაულებების ჩასადენად მომზადებულიყო. სრული 4 წლის განმავლობაში შეძლო დარჩენილიყო სამართალდამცავების ყურადღების მიღმა.

მეთოდი

ის ერთსა და იმავე მეთოდს მიმართავდა იმისთვის, რომ თავისი მორიგი მსხვერპლი გაება მახეში. ირანის დედაქალაქ თეირანში ტაქსით დასეირნობდა, თუ ვინმე თვალში მოუვიდოდა, ტაქსის მძღოლის პროფესიას ამოფარებული ცდილობდა მის ''დასაკუთრებას'' და თავის ''საქმეს'' ისე აკეთებდა, ხელს ვერავინ უშლიდა. როგორც კი ქალი მანქანაში ჩაუჯდებოდა, ის შესაფერის ადგილას მიჰყავდა, აუპატიურებდა და შემდეგ სასიკვდილო ჭრილობებს აყენებდა. ერთი გოგონა 30-ჯერ მაინც გააუპატიურა, შემდეგ მის სხეულს ბენზინი გადაასხა და დაწვა, რათა არანაირი მტკიცებულება არ დარჩენილიყო მის წინააღმდეგ.

ყორდიეს მსხვერპლთა რიცხვის გაზრდისთანავე ამ ფაქტს საზოგადოებამაც მიაპყრო ყურადღება. თეირანში ხალხი უკვე ტერორში ცხოვრობდა. პრესა ყორდიეს ''თეირანელ ვამპირად'' მოიხსენიებდა, რაც კიდევ უფრო მეტი მისტიკური საბურველით ფარავდა მის პერსონას და ხალხს უფრო მეტ საფიქრალს უჩენდა. ვამპირს კი იმიტომ უწოდებდნენ, რომ ის მკვლელობებს მხოლოდ ღამით სჩადიოდა.

პოლიციას თავდაპირველად არანაირი მტკიცებულება არ გააჩნდა და ვერც ხვდებოდნენ, რა გზით უნდა ევლოთ, რომ დამნაშავისთვის მიეკვლიათ. მერე კი ერთდროულად ორი ქალი გამოცხადდა პოლიციაში, მათ დროის მცირე სხვაობით, შეძლეს გაქცეოდნენ მანიაკს და სამართალდამცავებს მისი აღწერილობა გადასცეს.

წაიკითხეთ მეტი