ეთერ კაკულია: ''უფალმა ავად გამხადა, რომ მისი საფლავი მენახა''

მას მერე, რაც ეთერ კაკულიას ავადმყოფობის შესახებ გახდა ცნობილი, რედაქციაში ზარები არ წყდება. მკითხველი მომღერლის ჯანმრთელობის მდგომარეობითაა დაინტერესებული.

ქალბატონი ეთერი ისრაელში შვილთან ერთად გაემგზავრა, სადაც ოპერაცია და ერთი ქიმიოთერაპია გაიკეთა. ახლა თბილისში განაგრძობს მკურნალობას. ცოტა ხნის წინ მომღერალი პატრიარქმაც მოინახულა. ჩვენ ქალბატონ ეთერს სახლში ვესტუმრეთ.

- მკურნალობამ, ალბათ, გამოიღო შედეგი, მინდა კარგად ვიყო. ერთი ქიმიოთერაპია დამრჩა. ამ თემაზე უნდა ვილაპარაკოთ, ნინო?

- არამხოლოდ. უბრალოდ, ინტერესი დიდია, ჩვენთან რეკავენ რედაქციაში, თქვენს ამბავს გვეკითხებიან...

- ვიცი, ჰო. წარმოდგენა არ მაქვს, რით დავიმსახურე ხალხის ასეთი სითბო და სიყვარული.

- ალბათ, პოზიტივით, პირველ რიგში.

- მეც ხომ მემჩნევა, რომ ვგიჟდები არა, ხალხზე. ჩემი ხასიათი, ჩემი იუმორი... სულ ვიცოდი, რომ ვუყვარდი ხალხს, მაგრამ ახლა, როცა ეს ავადმყოფობა შემომეპარა, გაოგნებული ვარ, უცხოეთიდან მირეკავენ, ჩემს ამბავს კითხულობენ, ''08'' შემომეხმიანა, როგორ ხართ, ხალხი გვირეკავს, თქვენს ამბავს გვეკითხებაო. გაოგნებული ვარ, დედას გეფიცებით. ამ სიყვარულით ვარსებობ. ახლა, ალბათ, ვარსკვლავს გამიხსნიან და ყველა ეს ადამიანი მინდა დავპატიჟო, ვისაც ასე ძალიან ვუყვარვარ. ფილარმონიაში ჩემი კონცერტით მსურს მოვეფერო ყველას. 10 წლის წინ უნდა გაეხსნათ ვარსკვლავი, მაგრამ არ მოვინდომე.

- თავად თქვით უარი?

- ჰო, დამეზარა. ვიხუმრე კიდეც, ოქიტაშვილს ვუთხარი, დათო, ვისაც ვარსკვლავი გაუხსენი, ყველა მოკვდა და არ მინდა-მეთქი. ახლა უკვე მეუხერხულება, ყველა მეკითხება, სად არის შენი ვარსკვლავიო. თან, მეც მინდა უკვე. 29 ნოემბერს ჩემი დაბადების დღეა, ამ დღეს დავამთხვევ ალბათ ვარსკვლავის გახსნასაც. ახლა არსად არ გამოვდივარ, მირეკავენ გადაცემებიდან, ყველას უარს ვეუბნები, სუსტად ვარ, ჯერ არსად წასვლა არ შემიძლია. მინდა, დაბადების დღეზე გამოვჩნდე.

- იქ გაამხელთ, რამდენი წლის გახდით?

- აი, ეგ არ ვიცი, გავამხელ თუ არა. ისე, იმდენი ვიძახე ეს 102 წელი, ძვირად დამიჯდა, ხომ ხედავთ, თვალი მეცა. ახლა შევამცირე, 90-ზე ჩამოვედი. მეყოფა (იცინის).

- იქნებ, მაინც გაგვიმხილოთ, რამდენი წლის ხართ?

- ვაიმე, ნინო, იმდენი მოვიტყუე, აღარ მახსოვს. სამამულო ომის დროს დავიბადე, ოღონდ დასაწყისში თუ ბოლოში, მაგას აღარ გეტყვით. იცი, რა, როგორც გამოიყურები, იმდენი წლის ხარ, ასე არ არის, ნინო?

- ასეა ნამდვილად, მაგრამ საავადმყოფოს თანამშრომელ ჟანას რომ არ მოეწონეთ?

- (იცინის) ვაიმე, ჟანა, რა სასაცილო ამბავი იყო ეგ, მოგიყევი უკვე?

- დიახ, დავწერეთ კიდეც საიტზე.

- საყვარელი, როგორ მითხრა, რა კაკულიასავით ლაპარაკობო (იცინის). შოკი მიიღო, კაკულია ვარ-მეთქი, რომ ვუთხარი. რას ამბობ, კაცო, რასა ჰგავხარ, ტელევიზორში რა ლამაზი ხარო. მთელი საავადმყოფო ამ ამბავზე ვაცინე. ყველას ვუყვებოდი, თან როგორი გაფორმება ვიცი?.. მერე სომხურად ვუმღერე და ჟანამ დაიჯერა, ეთერი რომ ვიყავი. მოკლედ, კარგი დრო ვატარეთ, რაა (იღიმება).

- საავადმყოფოში?

- ჰო, აბა! ექიმებს სულ ჩემს კურიოზებს ვუყვებოდი.

- ისრაელშიც სიმღერით წახვედით, აეროპორტიდან რეპორტაჟი ვნახეთ...

- ჰო, აბა, როგორ? აეროპორტში ებრაული სიმღერა შევასრულე. ჩემს შვილთან ერთად ვიყავი წასული. ისე მომიარა ჩემმა შვილმა, გაოგნებული ვარ. ისრაელში ორი, იქ მცხოვრები ქართველი ქალბატონი დამხვდა, მანანა და მარინა. ძალიან მომეწონა ისრაელი, თბილი ხალხი ცხოვრობს.

იხილეთ გაგრძელება