ცნობა ყურძნის ჩაბარებისთვის - გლეხების წვალება თუ ხელშეწყობა

კახელი გლეხები ყურძნის ჩაბარების წინ ცნობის აღებას აპროტესტებენ და ამბობენ, რომ ასეთი სისტემით გლეხს ზედმეტი წვალება უწევს. გურჯაანის გამგებლის რწმუნებული კი განმარტავს, რომ ეს სისტემა გლეხების ხელშეწყობისთვის არის შექმილი, რომ მათ რიგებში დგომა არ მოუწიოთ.

"დავდივარ ღვინის ქარხნებში, რომ გვალვისგან დაზიანებული ყურძენი ჩავაბარო. ყურძენი რომ ჩავაბარო, სოფლის რწმუნებულისგან ვიღებ ცნობას, რომ მე ნამდვილად მაქვს დაკრეფილი ვენახი, რა წონას შეადგენს ჩასაბარებელი ყურძენი და სად მიმაქვს ჩასაბარებლად. ახლა ცნობას რომ ავიღებ, უნდა ჩავაწერინო, რომ გურჯაანის სახელმწიფო ქარხანაში უნდა ჩავაბარო. თუ აქ დამიწუნებენ ყურძენს, ან შემოთავაზებული ფასი არ მომეწონება, სხვა ქარხანაში მომიწევს წასვლა. იმის გამო რომ მე სხვა ქარხანაში შევძლო ყურძნის ჩაბარება ახლიდან უნდა ჩავიდე სოფელში, ახლიდან უნდა გამოიწეროს ცნობა, იმ ქარხნის სახელზე, რომელში წაღებასაც გადავწყვეტ. ასე უნდა ვიარო წინ და უკან, სანამ ამ ყურძენს არ ჩავაბარებ. წარმოუდგენელია, რომ ცნობის გარეშე მაგალითად სახელმწიფო ქარხნიდან აქვე გვერდით ქარხანაში ვერ მივიტან ყურძენს", - ამბობს ყვარლის რაიონის სოფელი მთისძირის მკვიდრი გივი ბრეგვაძე.

იხილეთ ვრცლად

”სპექტრი”