პოლიტიკა
მსოფლიო
სამხედრო

31

მაისი

დღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი

კვირა, მთვარის მეექვსე დღე დაიწყება 10:27-ზე, მთვარე ლომშია – მარტოობისა და თავმდაბლობის დღეა. ინტუიცია მძაფრდება. კარგია სუნთქვითი ვარჯიში და არომათერაპია. კარგია ზედა სასუნთქი გზებისა და ბრონქების გაწმენდა. რეკომენდებულია: მოაგვარეთ მატერიალური და ფულადი საკითხები. აკეთეთ საქმე. გამოავლინეთ თქვენი უნარები და ნიჭი. წარმატების მიღწევა ბევრ სფეროში შეიძლება. უმჯობესია თავი შეიკავოთ როგორც გრძელი, ასევე მოკლე მოგზაურობისგან. ეს დღე განკუთვნილია დასვენებისთვის.
სპორტი
სამართალი
კულტურა/შოუბიზნესი
საზოგადოება
მოზაიკა
Faceამბები
კონფლიქტები
კვირის კითხვადი სტატიები
თვის კითხვადი სტატიები
სად გაქრა ლექს-სენი: რეპერი პირად, პროფესიულ ცხოვრებასა და პოლიტიკაზე (+ოჯახური ალბომი)
სად გაქრა ლექს-სენი: რეპერი პირად, პროფესიულ ცხოვრებასა და პოლიტიკაზე (+ოჯახური ალბომი)

წლე­ბის წინ რომ გა­მოჩ­ნდა, მა­შინ­ვე გა­იც­ნეს, აი­ტა­ცეს და შე­იყ­ვა­რეს. სა­ოც­რად პო­პუ­ლა­რუ­ლი იყო, თი­ნე­ი­ჯე­რებს კერ­პად მი­აჩ­ნდათ. ქარ­თუ­ლი რე­პის კე­თი­ლი წარ­მო­მად­გე­ნე­ლი იყო... რა­ღაც თა­ვი­სი სამ­ყა­რო ჰქონ­და, ალ­ბათ იმი­ტომ, რომ ფი­ლო­სო­ფო­სია, ამას­თან, პო­ე­ტიც. ერთი პე­რი­ო­დი პო­ლი­ტი­კუ­რა­დაც გა­აქ­ტი­ურ­და...

რამ­დე­ნი­მე წლის წინ კი და­ო­ჯახ­და, ცო­ლად მშვე­ნი­ე­რი უკ­რა­ი­ნე­ლი გო­გო­ნა მო­იყ­ვა­ნა. ბოლო წლებ­ში კი ავან­სცე­ნი­დან გაქ­რა. პრე­სას­თა­ნაც აქ­ტი­უ­რად აღარ ურ­თი­ერ­თობს და ამი­ტომ ბევ­რს ჰქო­ნია, რომ სა­ქარ­თვე­ლო­ში არც არის, არა­და, აქ არის... მაშ ასე, ლექს-სენი, იგი­ვე ლექ­სო ქავ­თა­რა­ძე.

- ერთ დროს ძალ­ზე პო­პუ­ლა­რუ­ლი ადა­მი­ა­ნი დღეს და უკვე რამ­დე­ნი­მე წე­ლია, ასე ვთქვათ, თვალს მო­ე­ფა­რე. რა­ტომ? რო­გორც შე­მოქ­მედს არა­ფე­რი გაქვს სათ­ქმე­ლი?

- სამ­წუ­ხა­როდ თუ სა­ბედ­ნი­ე­როდ, ამ ქვე­ყა­ნა­ში დამ­ღლე­ლია პო­პუ­ლა­რო­ბა და ვხვდე­ბი, ეს დას­ვე­ნე­ბა გა­ცი­ლე­ბით სა­ჭი­რო, გა­ცი­ლე­ბით ძვირ­ფა­სია ჩემ­თვის, ვიდ­რე პო­პუ­ლა­რო­ბა. ნე­ტავ, რა­მე­ში იც­ვლე­ბო­დეს, გავცვლი­დი სი­ა­მოვ­ნე­ბით. რო­გორც შე­მოქ­მედს, სათ­ქმე­ლი მუ­დამ მაქვს, მაგ­რამ არ არის "ის და ისი­ნი", ვი­საც უნდა უთხრა. როცა შენ იზ­რდე­ბი და მასა - ვერა, იქ აღარ უნდა თქვა არა­ფე­რი, უბ­რა­ლოდ - და­იღ­ლე­ბი.

- რას საქ­მი­ა­ნობ და რო­გორ ცხოვ­რობ?

- ვა­კე­თებ ისევ იმას, რა­საც აქამ­დე. ვცხოვ­რობ ჩემს ლა­მაზ ოჯახ­თან, ვფიქ­რობ, რო­გორ შე­ვუქ­მნა წე­სი­ე­რი მო­მა­ვა­ლი შვილს, რო­მე­ლიც ჯერ 4 წლის არის. მაგ­რამ უკვე ვფიქ­რობ, რად­გან ამის სა­ჭი­რო­ე­ბა სამ­წუ­ხა­როდ არის...

- პო­პუ­ლა­რო­ბის პიკ­ში რომ იყა­ვი, მას შემ­დეგ ბევ­რმა წყალ­მა ჩა­ი­ა­რა. გა­ნათ­ლე­ბუ­ლი და მო­აზ­როვ­ნე ადა­მი­ა­ნი ხარ, ფი­ლო­სო­ფო­სი. სა­ინ­ტე­რე­სოა, რას იტყვი ახ­ლან­დელ ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა­ზე? მოგ­წონს მათი საქ­მი­ა­ნო­ბა?

- აი, ეს პო­ლი­ტი­კა და ხე­ლი­სუფ­ლე­ბე­ბი ხომ ვერ მო­მა­შო­რა ვერც ერ­თმა ჟურ­ნა­ლის­ტმა?! აბა, რა გი­თხრა, კარ­გად ვიცი, რომ ჩემი სი­ტყვა წო­ნა­დია ამ შემ­თხვე­ვა­ში, მაგ­რამ იმ­დე­ნი გა­ვის­რო­ლე, რომ ჯერ მა­რა­გი მაქვს ასა­ღე­ბი... ამ თე­მა­ზე მოდი, ჯო­ბია, გა­ვი­ა­რეთ...

- ხე­ლი­სუფ­ლე­ბა­ში, მთავ­რო­ბა­ში მოს­ვლა არას­დროს გდო­მე­ბია?

- რომ გი­თხრა, პო­ლი­ტი­კა­ში სი­ა­მოვ­ნე­ბით მო­ვი­დო­დი-მეთ­ქი, - არა. იძუ­ლე­ბით მოს­ვლა­ზე კი მი­ფიქ­რია, ისიც იმი­ტომ, რომ ერთხელ და სა­მუ­და­მოდ გა­მე­გო, ნუთუ ასე ძნე­ლია, გქოდ­ნეს ფული და ვერ თუ არ აკე­თო საქ­მე სწო­რად, პრი­ო­რი­ტე­ტებს ვგუ­ლის­ხმობ. პა­ტა­რა ქვეყ­ნის და­ლა­გე­ბა ად­ვი­ლად შე­იძ­ლე­ბა, ძა­ლი­ან ად­ვი­ლია, რომ ქვე­ყა­ნა­ში წყა­ლი ჰქონ­დეს ყვე­ლას, ზამ­თარ­შიც და ზა­ფხულ­შიც, ძა­ლი­ან ად­ვი­ლია, რომ მო­ა­წეს­რი­გო სა­ზო­გა­დე­ბის გა­და­ად­გი­ლე­ბა და მოძ­რა­ო­ბა ქვე­ყა­ნა­ში ანუ საგ­ზაო წეს­რი­გი... მოკ­ლედ, რომ ვთქვა, რაც მახ­სოვს, შე­ვარ­დნა­ძის მთავ­რო­ბი­დან მო­ყო­ლე­ბუ­ლი, ყვე­ლა მთავ­რო­ბა ამ­ბობ­და, რომ "ჩვენ ვა­შე­ნებთ და ვაყ­ვა­ვებთ ქვე­ყა­ნას". მე დავ­ბერ­დი უკვე და რით ვერ აშენ­და ეს ქვე­ყა­ნა? ეს რა ფო­კუ­სია ასე­თი, ვერ გა­ვი­გე...

ახალ ალ­ბომ­ში მაქვს ასე­თი ახა­ლი სიმ­ღე­რა, რო­მე­ლიც მი­ვუ­ძღვე­ნი ამ თე­მას და ჰქვია "პო­ლი­ტი­კო­სი"...

- არა მარ­ტო რე­პე­რი, პო­ე­ტიც ხარ და შენი ლექ­სე­ბიც (ად­რე­უ­ლი წლე­ბის) წა­კი­თხუ­ლი მაქვს. ისევ წერ ლექ­სებს?

- მუზა მეტ-ნაკ­ლე­ბად მო­დის, მაგ­რამ მა­ინც ვწერ.

- წიგ­ნის გა­მო­ცე­მა­ზე არას­დროს გი­ფიქ­რია?

- ალ­ბათ ოდეს­მე ესეს გა­მოვ­ცემ (ღი­მი­ლით ამ­ბობს).

- ბედი უკ­რა­ი­ნელ ქალ­ბა­ტონს და­უ­კავ­ში­რე და მას­თან ერ­თად შექ­მე­ნი ოჯა­ხი. მე­უღ­ლემ თუ ის­წავ­ლა ქარ­თუ­ლი?

- კი, ნამ­დვი­ლად ასეა, მყავს ძა­ლი­ან კარ­გი მე­უღ­ლე, ქარ­თუ­ლი თით­ქმის ის­წავ­ლა, ყვე­ლა­ფე­რი ეს­მის და კი­დევ ბევ­რს ის­წავ­ლის, მონ­დო­მე­ბუ­ლია. მეც ვცდი­ლობ, რომ მაქ­სი­მა­ლუ­რად კარ­გი მე­უღ­ლე ვიყო, ჩემი ერ­თგვა­რი ინერ­ტუ­ლო­ბა სცე­ნა­ზე აქ­ტი­უ­რო­ბას ვგუ­ლის­ხმობ, ამა­საც უკავ­შირ­დე­ბა, რომ ძი­რი­თა­დად ოჯახ­ზე ვარ გა­დარ­თუ­ლი.

- რას გვე­ტყვი შვილ­ზე, შენს ვაჟ­ზე? თუ იცის, რომ მა­მა­მი­სი წლე­ბის წინ პო­პუ­ლა­რუ­ლი რე­პე­რი იყო, რო­მე­ლიც დარ­ბა­ზებს მა­ყუ­რებ­ლე­ბით ავ­სებ­და?

- ილუშ­კა, რო­გორც უკვე ვთქვი, უკვე 4 წლის არის. ვცდი­ლობ, ყო­ველ­დღე რა­ღაც ვას­წავ­ლო, ჩემ სიმ­ღე­რებს უს­მენს. ვა­ტყობ, რომ მოს­წონს და მსი­ა­მოვ­ნებს, ამ­ბობს, რომ მამა რე­პე­რია. შენ ლექს-სენი ხარ? - მე­კი­თხე­ბა (სი­ცი­ლით ამ­ბობს).

- თუ ხარ საქ­მის კურ­სში, ქარ­თულ რეპ­ში რა მდგო­მა­რე­ო­ბაა?

- სამ­წუ­ხა­როდ, ბევ­რი არა­ფე­რი ხდე­ბა ისე­ვე, რო­გორც ზო­გა­დად, შო­უ­ბიზ­ნეს­ში, ქარ­თუ­ლი რე­პის სე­ი­ფის ერთი გა­სა­ღე­ბი დავ­ტო­ვე სე­იფ­თან... მე­ო­რე მე მაქვს (სი­ცი­ლით ამ­ბობს)...

- რო­გორც რე­პე­რი, ბე­რას თუ იც­ნობ და თუ შეხ­ვედ­რი­ხარ მას? მოგ­წონს მისი ნა­მუ­შევ­რე­ბი?

- კი, ვიც­ნობ, ძა­ლი­ან ბევ­რჯერ შევ­ხვედ­რი­ვარ. ნა­მუ­შევ­რე­ბიც მომ­წონს, (თუ რა­ტომ, ამას თქვენ მიხ­ვდით) გან­სა­კუთ­რე­ბით "ჰიპ-ჰოპ ვალ­სი" და "ქარ­თუ­ლი ოც­ნე­ბა"...

- სა­ბო­ლო­ოდ რა გეგ­მე­ბი გაქვს და რას ურ­ჩევ­დი მათ, ვი­საც შენ­გან რა­ი­მე რჩე­ვის მი­ღე­ბა ამა თუ იმ სა­კი­თხზე არ გა­ა­ღი­ზი­ა­ნებთ...

- სა­მო­მავ­ლო გეგ­მე­ბი: ერთ ძვე­ლი ქარ­თუ­ლი სიმ­ღე­რის რი­მე­იქ­ზე ვმუ­შა­ობ, თვის ბო­ლოს მოვ­რჩე­ბი და მო­ის­მენს ყვე­ლა... რჩე­ვას რაც შე­ე­ხე­ბა, ხომ იცით, რო­მე­ლი სა­უ­კუ­ნეა? ვა­კე­თოთ ყვე­ლამ ჩევ­ნი საქ­მე, სხვის ჯი­ბე­ში ხელს ნუ ჩავ­ყოფთ, როცა წინ მივ­დი­ვართ, წინ ვი­ყუ­როთ და არა აქეთ-იქით, ჩვენს მი­წა­ზე ნა­გავს ნუ დავ­ყრით, წი­თელ­ზე ვჩერ­დე­ბით, მწვა­ნე­ზე ვმოძ­რა­ობთ. გა­ჭირ­ვე­ბა კი არის ქვე­ყა­ნა­ში, მაგ­რამ მა­ინც ვე­ცა­დოთ, რომ მეტი პო­ზი­ტი­უ­რი აზრი მივ­ცეთ ცხოვ­რე­ბას...

P.S. სა­უბ­რის ბო­ლოს ლექ­სომ მისი ახა­ლი ლექ­სი წაგ­ვი­კი­თხა.

იხი­ლეთ ფო­ტო­გა­ლე­რეა | ლექს-სე­ნის ოჯა­ხუ­რი ალ­ბო­მი

დავ­მარ­ცხდი? დავ­ყა­რე ფარ-ხმა­ლი

და ალ­ბათ ყვე­ლა მე დამ­ცი­ნის,

სი­ტყვე­ბი მრა­ვალ­ჯერ ნახ­მა­რი

გა­ვაქ­რე, თან მზე­რაც არ­წი­ვის.

აღარ მაქვს სი­ცო­ცხლის ხა­ლი­სი

და აღარც ამ გრძნო­ბებს ვე­ხე­ბი,

დაგ­ლო­ცავთ, ეს ერ­თიც და­ვის­ხი,

წა­ვალ და გა­და­ვი­ჩე­ხე­ბი.

ბი­ლი­კებს ძა­ლის­ძალ მი­ვათ­რევ,

აღა­რა­ვინ მთვლის ძმო­ბი­ლად.

რო­დემ­დე დავ­მა­ლოთ სი­მარ­თლე?

სი­ცო­ცხლე რა ტკბი­ლი ყო­ფი­ლა?

და­ფიქ­რდი, - მერე ვინ იბ­რძო­ლებს?

მერე ვის დას­ტან­ჯავს თვა­ლე­ბი?

მა­ინც ეს ღი­მი­ლი მი­ცო­ცხლეთ,

ხა­ნაც მკლავთ და არ გებ­რა­ლე­ბით.

სიკ­ვდი­ლიც არ მინ­და უშე­ნოდ,

სუ­ლე­ლი ავ­ყე­ვი ბო­დი­ალს.

ვიბ­რძო­ლებ, რომ შენ გულს ვუშ­ვე­ლო,

ვიბ­რძო­ლებ, ბო­ლომ­დე მოვ­დი­ვარ...

ლალი ფა­ცია

სპე­ცი­ა­ლუ­რად "ამ­ბე­ბი.გე"-სთვის

sponsored by ContentRoom
დღის ვიდეო
00:00 / 00:00
გიორგი ბაჩიაშვილი - საქართველოს წარმომადგენლებმა, ივანიშვილის დავალებით, მიმართეს ბანდიტურ გზას და მოტაცებით ჩამომიყვანეს საქართველოში

სად გაქრა ლექს-სენი: რეპერი პირად, პროფესიულ ცხოვრებასა და პოლიტიკაზე (+ოჯახური ალბომი)

სად გაქრა ლექს-სენი: რეპერი პირად, პროფესიულ ცხოვრებასა და პოლიტიკაზე (+ოჯახური ალბომი)

წლების წინ რომ გამოჩნდა, მაშინვე გაიცნეს, აიტაცეს და შეიყვარეს. საოცრად პოპულარული იყო, თინეიჯერებს კერპად მიაჩნდათ. ქართული რეპის კეთილი წარმომადგენელი იყო... რაღაც თავისი სამყარო ჰქონდა, ალბათ იმიტომ, რომ ფილოსოფოსია, ამასთან, პოეტიც. ერთი პერიოდი პოლიტიკურადაც გააქტიურდა...

რამდენიმე წლის წინ კი დაოჯახდა, ცოლად მშვენიერი უკრაინელი გოგონა მოიყვანა. ბოლო წლებში კი ავანსცენიდან გაქრა. პრესასთანაც აქტიურად აღარ ურთიერთობს და ამიტომ ბევრს ჰქონია, რომ საქართველოში არც არის, არადა, აქ არის... მაშ ასე, ლექს-სენი, იგივე ლექსო ქავთარაძე.

- ერთ დროს ძალზე პოპულარული ადამიანი დღეს და უკვე რამდენიმე წელია, ასე ვთქვათ, თვალს მოეფარე. რატომ? როგორც შემოქმედს არაფერი გაქვს სათქმელი?

- სამწუხაროდ თუ საბედნიეროდ, ამ ქვეყანაში დამღლელია პოპულარობა და ვხვდები, ეს დასვენება გაცილებით საჭირო, გაცილებით ძვირფასია ჩემთვის, ვიდრე პოპულარობა. ნეტავ, რამეში იცვლებოდეს, გავცვლიდი სიამოვნებით. როგორც შემოქმედს, სათქმელი მუდამ მაქვს, მაგრამ არ არის "ის და ისინი", ვისაც უნდა უთხრა. როცა შენ იზრდები და მასა - ვერა, იქ აღარ უნდა თქვა არაფერი, უბრალოდ - დაიღლები.

- რას საქმიანობ და როგორ ცხოვრობ?

- ვაკეთებ ისევ იმას, რასაც აქამდე. ვცხოვრობ ჩემს ლამაზ ოჯახთან, ვფიქრობ, როგორ შევუქმნა წესიერი მომავალი შვილს, რომელიც ჯერ 4 წლის არის. მაგრამ უკვე ვფიქრობ, რადგან ამის საჭიროება სამწუხაროდ არის...

- პოპულარობის პიკში რომ იყავი, მას შემდეგ ბევრმა წყალმა ჩაიარა. განათლებული და მოაზროვნე ადამიანი ხარ, ფილოსოფოსი. საინტერესოა, რას იტყვი ახლანდელ ხელისუფლებაზე? მოგწონს მათი საქმიანობა?

- აი, ეს პოლიტიკა და ხელისუფლებები ხომ ვერ მომაშორა ვერც ერთმა ჟურნალისტმა?! აბა, რა გითხრა, კარგად ვიცი, რომ ჩემი სიტყვა წონადია ამ შემთხვევაში, მაგრამ იმდენი გავისროლე, რომ ჯერ მარაგი მაქვს ასაღები... ამ თემაზე მოდი, ჯობია, გავიარეთ...

- ხელისუფლებაში, მთავრობაში მოსვლა არასდროს გდომებია?

- რომ გითხრა, პოლიტიკაში სიამოვნებით მოვიდოდი-მეთქი, - არა. იძულებით მოსვლაზე კი მიფიქრია, ისიც იმიტომ, რომ ერთხელ და სამუდამოდ გამეგო, ნუთუ ასე ძნელია, გქოდნეს ფული და ვერ თუ არ აკეთო საქმე სწორად, პრიორიტეტებს ვგულისხმობ. პატარა ქვეყნის დალაგება ადვილად შეიძლება, ძალიან ადვილია, რომ ქვეყანაში წყალი ჰქონდეს ყველას, ზამთარშიც და ზაფხულშიც, ძალიან ადვილია, რომ მოაწესრიგო საზოგადების გადაადგილება და მოძრაობა ქვეყანაში ანუ საგზაო წესრიგი... მოკლედ, რომ ვთქვა, რაც მახსოვს, შევარდნაძის მთავრობიდან მოყოლებული, ყველა მთავრობა ამბობდა, რომ "ჩვენ ვაშენებთ და ვაყვავებთ ქვეყანას". მე დავბერდი უკვე და რით ვერ აშენდა ეს ქვეყანა? ეს რა ფოკუსია ასეთი, ვერ გავიგე...

ახალ ალბომში მაქვს ასეთი ახალი სიმღერა, რომელიც მივუძღვენი ამ თემას და ჰქვია "პოლიტიკოსი"...

- არა მარტო რეპერი, პოეტიც ხარ და შენი ლექსებიც (ადრეული წლების) წაკითხული მაქვს. ისევ წერ ლექსებს?

- მუზა მეტ-ნაკლებად მოდის, მაგრამ მაინც ვწერ.

- წიგნის გამოცემაზე არასდროს გიფიქრია?

- ალბათ ოდესმე ესეს გამოვცემ (ღიმილით ამბობს).

- ბედი უკრაინელ ქალბატონს დაუკავშირე და მასთან ერთად შექმენი ოჯახი. მეუღლემ თუ ისწავლა ქართული?

- კი, ნამდვილად ასეა, მყავს ძალიან კარგი მეუღლე, ქართული თითქმის ისწავლა, ყველაფერი ესმის და კიდევ ბევრს ისწავლის, მონდომებულია. მეც ვცდილობ, რომ მაქსიმალურად კარგი მეუღლე ვიყო, ჩემი ერთგვარი ინერტულობა სცენაზე აქტიურობას ვგულისხმობ, ამასაც უკავშირდება, რომ ძირითადად ოჯახზე ვარ გადართული.

- რას გვეტყვი შვილზე, შენს ვაჟზე? თუ იცის, რომ მამამისი წლების წინ პოპულარული რეპერი იყო, რომელიც დარბაზებს მაყურებლებით ავსებდა?

- ილუშკა, როგორც უკვე ვთქვი, უკვე 4 წლის არის. ვცდილობ, ყოველდღე რაღაც ვასწავლო, ჩემ სიმღერებს უსმენს. ვატყობ, რომ მოსწონს და მსიამოვნებს, ამბობს, რომ მამა რეპერია. შენ ლექს-სენი ხარ? - მეკითხება (სიცილით ამბობს).

- თუ ხარ საქმის კურსში, ქართულ რეპში რა მდგომარეობაა?

- სამწუხაროდ, ბევრი არაფერი ხდება ისევე, როგორც ზოგადად, შოუბიზნესში, ქართული რეპის სეიფის ერთი გასაღები დავტოვე სეიფთან... მეორე მე მაქვს (სიცილით ამბობს)...

- როგორც რეპერი, ბერას თუ იცნობ და თუ შეხვედრიხარ მას? მოგწონს მისი ნამუშევრები?

- კი, ვიცნობ, ძალიან ბევრჯერ შევხვედრივარ. ნამუშევრებიც მომწონს, (თუ რატომ, ამას თქვენ მიხვდით) განსაკუთრებით "ჰიპ-ჰოპ ვალსი" და "ქართული ოცნება"...

- საბოლოოდ რა გეგმები გაქვს და რას ურჩევდი მათ, ვისაც შენგან რაიმე რჩევის მიღება ამა თუ იმ საკითხზე არ გააღიზიანებთ...

- სამომავლო გეგმები: ერთ ძველი ქართული სიმღერის რიმეიქზე ვმუშაობ, თვის ბოლოს მოვრჩები და მოისმენს ყველა... რჩევას რაც შეეხება, ხომ იცით, რომელი საუკუნეა? ვაკეთოთ ყველამ ჩევნი საქმე, სხვის ჯიბეში ხელს ნუ ჩავყოფთ, როცა წინ მივდივართ, წინ ვიყუროთ და არა აქეთ-იქით, ჩვენს მიწაზე ნაგავს ნუ დავყრით, წითელზე ვჩერდებით, მწვანეზე ვმოძრაობთ. გაჭირვება კი არის ქვეყანაში, მაგრამ მაინც ვეცადოთ, რომ მეტი პოზიტიური აზრი მივცეთ ცხოვრებას...

P.S. საუბრის ბოლოს ლექსომ მისი ახალი ლექსი წაგვიკითხა.

იხილეთ ფოტოგალერეა | ლექს-სენის ოჯახური ალბომი

დავმარცხდი? დავყარე ფარ-ხმალი

და ალბათ ყველა მე დამცინის,

სიტყვები მრავალჯერ ნახმარი

გავაქრე, თან მზერაც არწივის.

აღარ მაქვს სიცოცხლის ხალისი

და აღარც ამ გრძნობებს ვეხები,

დაგლოცავთ, ეს ერთიც დავისხი,

წავალ და გადავიჩეხები.

ბილიკებს ძალისძალ მივათრევ,

აღარავინ მთვლის ძმობილად.

როდემდე დავმალოთ სიმართლე?

სიცოცხლე რა ტკბილი ყოფილა?

დაფიქრდი, - მერე ვინ იბრძოლებს?

მერე ვის დასტანჯავს თვალები?

მაინც ეს ღიმილი მიცოცხლეთ,

ხანაც მკლავთ და არ გებრალებით.

სიკვდილიც არ მინდა უშენოდ,

სულელი ავყევი ბოდიალს.

ვიბრძოლებ, რომ შენ გულს ვუშველო,

ვიბრძოლებ, ბოლომდე მოვდივარ...

ლალი ფაცია

სპეციალურად "ამბები.გე"-სთვის

სალომე ჭაჭუა უცხოეთში მიემგზავრება - რომელი ქვეყნის "ცეკვავენ ვარსკვლავებში" გამოჩნდება მოცეკვავე

"სადაც არ უნდა ყოფილიყო, ყოველთვის სახლში ბრუნდებოდა... თბილისში..." - რას წერს გენიალურ კომპოზიტორზე ხელოვნებათმცოდნე

„თბილისური ჩუქურთმა“ - იმპრესიონისტი მხატვრის გამოფენა, რომელიც თბილისობას ეძღვნება