"კვი­რის პა­ლიტ­რა" გირ­გვლი­ა­ნის მკვლე­ლო­ბის­თვის გა­სა­მარ­თლე­ბულ ყო­ფილ პო­ლი­ცი­ელ მი­ხე­ილ ბი­ბი­ლუ­რი­ძეს ექ­სკლუ­ზი­უ­რად ესა­უბ­რა, რო­მე­ლიც სკან­და­ლურ გან­ცხა­დე­ბებს აკე­თებს, თუმ­ცა, ფო­ტოს გა­და­ღე­ბა არ ისურ­ვა(?!).

- კუდ-ში 2004 წელს და­ვი­წყე მუ­შა­ო­ბა. გია ალა­ნია და სოსო თო­ფუ­რი­ძე ჩემს მე­ზობ­ლად ცხოვ­რობ­დნენ და არც ვი­ცო­დი, თუ ისი­ნიც კუდ-ში მუ­შა­ობ­დნენ. ერთხელ მო­დუ­ლის კი­ბე­ებ­ზე შემ­ხვდა ალა­ნია და რომ გა­ი­გო, იქ და­ვი­წყე მუ­შა­ო­ბა, მი­თხრა, ჩემი ძმა­კა­ცი, დათა ახა­ლა­ია და­ი­ნიშ­ნა დე­პარ­ტა­მენ­ტის უფ­რო­სად, მე კი სამ­მარ­თვე­ლოს უფ­რო­სა­დო და მკი­თხა, სად გინ­და მუ­შა­ო­ბაო. რა თქმა უნდა, მას­თან მერ­ჩივ­ნა და პირ­ველ სამ­მარ­თვე­ლო­ში მე­ო­რე გან­ყო­ფი­ლე­ბა­ში უფ­როს ოპერ­თა­ნამ­შრომ­ლად და­ვი­ნიშ­ნე.

- იქ­ნებ გა­იხ­სე­ნოთ, რა მოხ­და 2006 წლის 27 იან­ვრის ღა­მეს...

- იმ სა­ღა­მოს შინ ვი­ყა­ვი, გია ალა­ნი­ამ რომ და­მი­რე­კა, სას­წრა­ფოდ ეზო­ში ჩა­მო­დი, შარ­ვა­ლი ლიფ­ტში ჩა­იც­ვიო. გია სამ­სა­ხუ­რის ML-ის ჯი­პით დამ­ხვდა, სა­ჭეს­თან დათო ქო­ქი­აშ­ვი­ლი იჯდა, რო­მე­ლიც მე­ო­რე სამ­მარ­თვე­ლო­ში მუ­შა­ობ­და. ალა­ნი­ას ერთი კი ვკი­თხე, რა ხდე­ბა, რამე ღო­ნის­ძი­ე­ბაა-მეთ­ქი (ასე ვე­ძახ­დით აყ­ვა­ნის ოპე­რა­ცი­ას)? მი­თხრა, არც მე ვიცი წე­სი­ე­რა­დო. თან ტე­ლე­ფონ­ზე ელა­პა­რა­კე­ბო­და ვი­ღა­ცას და ეუბ­ნე­ბო­და, მოვ­დი­ვა­რო.

ჩემი მე­გო­ბა­რი, ასე­ვე კუდ-ის თა­ნამ­შრო­მე­ლი ავთო აფ­ცი­ა­უ­რი იქვე, მე­ზო­ბელ კორ­პუს­ში ცხოვ­რობ­და. მა­საც გა­ვუ­ა­რეთ და ჩა­ვის­ვით. ავ­თოც და­ინ­ტე­რეს­და, რა ხდე­ბაო? გიამ უთხრა, და­თამ და­რე­კა, რა­ღაც ღო­ნის­ძი­ე­ბა­აო. მო­დუ­ლის შე­ნო­ბას­თან სოსო თო­ფუ­რი­ძის "მერ­სე­დეს­ში" გა­დავ­ჯე­ქით მე და ავთო აფ­ცი­ა­უ­რი, ალა­ნია და ქო­ქი­აშ­ვი­ლი კი ჯი­პით წა­ვიდ­ნენ. გა­გე­ბა­ში არ ვარ, რა ხდე­ბა. ბევ­რჯერ ყო­ფი­ლა, უთ­ქვამთ, ღო­ნის­ძი­ე­ბა­აო, მი­ვუყ­ვა­ნი­ვართ სამ­სა­ხურ­ში და არა­ფე­რი - და­თას აინ­ტე­რე­სებ­და, ვინ რამ­დენ ხან­ში მოხ­ვი­დო­დი­თო და ვიშ­ლე­ბო­დით.

იქ ყვე­ლა ახა­ლა­ი­ას მონა იყო, რო­მე­ლიც სულ მთვრა­ლი იყო და მის ხუშ­ტუ­რებ­ზე და­დი­ო­და ყვე­ლა. ეს ის პე­რი­ო­დია, როცა ახა­ლა­ია ზე­ნი­ტშია და მისი სა­ხე­ლის ხსე­ნე­ბა­ზე თა­ნამ­შრომ­ლებს ცივი ოფლი ას­ხამთ. არა­და, როცა კუდ-ში მო­ვი­და, სულ სხვა­ნა­ი­რი ბიჭი იყო, პრო­ვინ­ცი­ე­ლი, ცოტა "სკრომ­ნი", და­დი­ო­და კა­ბი­ნე­ტებ­ში, ყვე­ლას ესალ­მე­ბო­და და მო­ი­კი­თხავ­და. მერე "პა­ლა­ჟე­ნია" და­ი­ყე­ნა...

მოკ­ლედ, მე და ავთო მივ­დევთ ML-ის ჯიპს, თუმ­ცა პე­კინ­ზე რომ გა­ვე­დით, თვა­ლი ვე­ღარ მოვ­კა­რით. გიამ დაგ­ვი­რე­კა, თა­ვი­სუფ­ლე­ბის მო­ედ­ნის­კენ წა­მო­დი­თო. მოკ­ლე პა­სუ­ხე­ბით იფარ­გლე­ბო­და და ეგ­რე­ვე თი­შავ­და ტე­ლე­ფონს... აკონ­ტრო­ლებ­დნენ, მთვრა­ლი გირ­გვლი­ა­ნი და ბუ­ხა­ი­ძე რო­დის გა­მო­ვი­დოდ­ნენ ბა­რი­დან და საით წა­ვი­დოდ­ნენ... გიას დათა აძ­ლევ­და ინ­სტრუქ­ცი­ებს...

- ალექ­სან­დრე ღა­ჭა­ვა სად იყო, არ გიხ­სე­ნე­ბი­ათ...

- არ ვიცი, რა­ტომ და­უ­რე­კა ალა­ნი­ამ ღა­ჭა­ვას და სად ჩა­ის­ვეს მან­ქა­ნა­ში. ღა­ჭა­ვა კო­დუ­ას ნა­თე­სა­ვი იყო და თა­ვის დრო­ზე მან სოდ-იდან გა­მო­აგ­დო, მერე კუდ-ში მო­ვი­და... გარ­წმუ­ნებთ, სა­ნამ სა­საფ­ლა­ო­ზე არ მი­ვე­დით, არც ვი­ცო­დი, რის­თვის ვჭირ­დე­ბო­დი. რომ მცოდ­ნო­და, რის­თვის მივ­დი­ო­დი, არ წა­ვი­დო­დი, რო­მე­ლი კი­ლე­რი მე ვი­ყა­ვი? მეც მსხვერ­პლი ვარ, იმათ ცხოვ­რე­ბა და­მინ­გრი­ეს. ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის შეც­ვლის შემ­დეგ ისე "მო­ტყდა" ორი­ვე (ალა­ნია და ღა­ჭა­ვა), ერთი არ უთ­ქვამთ, მივ­დი­ვარ­თო...

- და­ვუბ­რუნ­დეთ თე­მას... რა მოხ­და შემ­დეგ?

- მოკ­ლედ, ალა­ნი­ამ ბო­ლოს გვი­თხრა, ოქ­რო­ყა­ნის­კენ წა­მო­დი­თო. რო­გორც იქნა, მე და აფ­ცი­ა­უ­რი ავ­ბო­ბღდით იმ ძღინ­კი­ა­ნი მან­ქა­ნით. მერე ვნატ­რობ­დი, რა მოხ­დე­ბო­და გა­ფუ­ჭე­ბუ­ლი­ყო, ან სა­ბუ­რა­ვი გას­ძრო­მო­და, რომ ვერ ავ­სუ­ლი­ყა­ვით-მეთ­ქი.

ოქ­რო­ყა­ნა­ში 15 წუთ­საც არ გავ­ჩე­რე­ბულ­ვართ. გად­მო­ვე­დით თუ არა მან­ქა­ნი­დან, ქო­ქი­აშ­ვი­ლი და­ვი­ნა­ხეთ. მი­წა­ზე ბიჭი (მერე რო­გორც გა­ვი­გე, გირ­გვლი­ა­ნი იყო) ეგდო და ქო­ქი­აშ­ვი­ლი ეუბ­ნე­ბო­და, არ გა­ინ­ძრეო... ქო­ქი­აშ­ვილს ვკი­თხე, გია ალა­ნია სად არის-მეთ­ქი. ხე­ლით და­მა­ნა­ხა, იქი­თო... გია რა­ღაც სი­სუ­ლე­ლეს ეუბ­ნე­ბო­და მი­წა­ზე დაგ­დე­ბულ ტიპს (ბუ­ხა­ი­ძეს). რომ და­ვუ­ძა­ხე, მი­თხრა, სა­ხე­ლი არ და­მი­ძა­ხოო. გირ­გვლი­ა­ნი, რო­მე­ლიც ქო­ქი­აშ­ვილს და ღა­ჭა­ვას ება­რათ, ზე­ვით ჰყავ­დათ, ფერ­დობ­ზე, ბუ­ხა­ი­ძე კი ალა­ნი­ას ება­რა ქვე­მოთ, ვაკე ად­გი­ლას... მერე ატყდა დიდი ჩხუ­ბი.

ალა­ნი­ამ შე­ა­გი­ნა ბუ­ხა­ი­ძეს და ცემა და­უ­წყო. ბუ­ხა­ი­ძე ეცა ფე­ხებ­ში და ეგ­რე­ვე და­აგ­დო, ჯან­ზე იყო. მერე ჩვენ მივ­ვარ­დით ბუ­ხა­ი­ძეს და ვცე­მეთ. ამ ბიჭს გო­ნე­ბაც არ და­უ­კარ­გავს. ვინ­მეს მათი მოკ­ვლა რომ ნდო­მო­და, ისე გაქ­რე­ბოდ­ნენ, ცხოვ­რე­ბა­ში ვე­რა­ვინ იპო­ვი­და. გიამ ბუ­ხა­ი­ძეს რამ­დენ­ჯერ­მე ტე­ლე­ფო­ნი მი­ა­ნა­თა სა­ხე­ში. ცოტა ხან­ში რა­ღაც ხმა­უ­რი მოგ­ვეს­მა. მო­ვარ­და ღა­ჭა­ვა, ის მე­ო­რე გა­იქ­ცა და პან­ჩუ­რიც ამო­ვარ­ტყიო. გიამ "გა­და­უ­ა­რა", რო­გორ გა­გექ­ცა, ს..რი ხარო.

- სან­დროს გაქ­ცე­ვის დროს თქვენ გა­ის­რო­ლეთ?

- მე ია­რა­ღიც არ მქონ­და თან და რა უნდა გა­მეს­რო­ლა? ქო­ქი­აშ­ვილ­მა და­კი­თხვი­სას თქვა, თით­ქოს მე გა­მი­ვარ­და ია­რა­ღი. რომც გამ­ვარ­დნო­და, ეს საქ­მეს­თან რა კავ­შირ­შია? ღა­ჭა­ვას ჰქონ­და ტა­ბე­ლუ­რი ია­რა­ღი და და­ვი­ნა­ხე, რომ ბუ­ხა­ი­ძეს რამ­დენ­ჯერ­მე ჩა­არ­ტყა. გიას ვკი­თხე გაქ­ცე­ულ­ზე, გავ­ყვე-მეთ­ქი? არა, თუ გა­იქ­ცა, გა­იქ­ცე­სო. გიას სა­ერ­თოდ აე­რია სა­მიზ­ნე, ბუ­ხა­ი­ძეს ტყუ­ი­ლად ვცემ­დით - გირ­გვლი­ა­ნი გვე­გო­ნა.

- სან­დრო ვინ სცე­მა და აწა­მა?

- თუ ვინ­მე იცე­მა, ეს ბუ­ხა­ი­ძე იყო. ქო­ქი­აშ­ვილ­მა მხო­ლოდ თავ­ში წა­არ­ტყა მი­წა­ზე და­წო­ლილ გირ­გვლი­ანს, თავი არ აი­ღოო. გიას და ყვე­ლას აქ­ცენ­ტი ბუ­ხა­ი­ძე­ზე გვქონ­და.

- მაშ ის სა­სიკ­ვდი­ლო ჭრი­ლო­ბე­ბი თვი­თონ მი­ი­ყე­ნა გირ­გვლი­ან­მა? თუ თქვენს მერე იმ ად­გი­ლას კი­დევ ავი­და ვინ­მე?

- არ ვიცი. მე ოთხი წელი მარ­წმუ­ნებ­დნენ, გირ­გვლი­ა­ნი ხრამ­ში ჩა­ვარ­და, და­ი­სე­რა და გა­ი­ყი­ნაო. ის ფო­ტო­ე­ბი მეც მაქვს ნა­ნა­ხი. ადა­მი­ანს რო­გორ უნდა მი­ა­ყე­ნო ღა­მის 2 სა­ათ­ზე სიბ­ნე­ლე­ში ერთი და იმა­ვე ზო­მის, სი­მეტ­რი­უ­ლი ჭრი­ლო­ბე­ბი? ამ დე­ტალ­თან და­კავ­ში­რე­ბით მეც მიჩ­ნდე­ბა კი­თხვა. აზ­რზე არ ვარ, რო­დის რა მოხ­და.

- გე­ცო­დი­ნე­ბათ, რა იყო დამ­კვე­თე­ბის მი­ზა­ნი....

- ბი­ჭე­ბის­თვის ჭკუ­ის სწავ­ლე­ბა.

მე პირ­ვე­ლად ვი­ყა­ვი იმ ად­გი­ლას და ალა­ნია მარ­წმუ­ნებ­და, აქ ჩვენც შემ­თხვე­ვით მოვ­ხვდი­თო. მერე გა­ვი­გე, რომ ეს მათი აპ­რო­ბი­რე­ბუ­ლი მე­თო­დი იყო, მა­ნამ­დე ვი­ღა­ცე­ბი აჰ­ყავ­დათ იმა­ვე ად­გი­ლას და აწა­მებ­დნენ.

ახლა დარ­წმუ­ნე­ბუ­ლი ვარ, ახა­ლა­ი­ას პირ­და­პირ აქვს ნათ­ქვა­მი, ბი­ჭე­ბი ოქ­რო­ყა­ნა­ში აიყ­ვა­ნე­თო... რა მოხ­და "შარ­დენ-ბარ­ში", ზუს­ტად ახ­ლაც არ ვიცი, თან­და­თან ვი­გებ.

ვიცი, რომ მთვრალ­მა ტიპ­მა "გა­ა­ჯა­ზა", შე­უ­რა­ცხყო­ფა მი­ა­ყე­ნა მე­რა­ბიშ­ვი­ლის ცოლს, რაც ვი­ღა­ცას არ ესი­ა­მოვ­ნა და ახა­ლა­ი­ამ გა­და­წყვი­ტა ბი­ჭე­ბის დას­ჯა. რად უნ­დო­და ახა­ლა­ი­ას ალა­ნია, როცა გუ­რამ დო­ნა­ძეც ბარ­ში იყო, და­უ­რე­კავ­და პატ­რულს, წა­იყ­ვან­დნენ პო­ლი­ცი­ა­ში და რაც უნ­დო­დათ, იმას უზამ­დნენ, მაგ­რამ ახა­ლა­ი­ამ გა­და­წყვი­ტა, ეჩ­ვე­ნე­ბი­ნა, რომ ყვე­ლა­ზე მა­გა­რია და საქ­მეს თვი­თონ მო­აგ­ვა­რებ­და. მან უბ­რძა­ნა ალა­ნი­ას, ოქ­რო­ყა­ნა­ში აიყ­ვა­ნეთ, სცე­მეთ, გა­ა­ტიტ­ვლეთ და ასე და­სა­ჯე­თო.

- თქვენ რო­დის და ვის­გან შე­ი­ტყვეთ ამ ტრა­გე­დი­ის შე­სა­ხებ?

- სი­უ­ჟე­ტი ვნა­ხე, ოქ­რო­ყა­ნა­ში მოხ­და მკვლე­ლო­ბაო და მა­შინ­ვე გი­ას­თან მი­ვე­დი. მის­გან გა­ვი­გე ვერ­სია, რომ გაქ­ცე­უ­ლი გა­და­ი­ჩე­ხა და გა­ი­ყი­ნა. მა­შინ მე­გო­ნა, ბუ­ხა­ი­ძე მოკ­ვდა. გიამ მი­თხრა, ის სვა­ნი მოკ­ვდა, მე­ო­რეო და და­ა­მა­ტა, რომ გა­იქ­ცა, ხევ­ში ჩა­ვარ­და და გა­ი­ყი­ნაო. ამ ამ­ბის შემ­დეგ ძა­ლი­ან ვნერ­ვი­უ­ლობ­დი, მე­უბ­ნე­ბოდ­ნენ, და­ი­კი­დე, სა­ა­კაშ­ვილ­მა იცის, ვა­ნომ იცი­სო. მერე შე­მო­მით­ვა­ლეს, უნდა ჩაჯ­დეო. ყვე­ლა­ფე­რი შავ­ნა­ბა­და­ზე, სა­ა­კაშ­ვი­ლის რე­ზი­დენ­ცი­ა­ში ჰქონ­დათ გა­და­წყვე­ტი­ლი.

- უარი რომ გეთ­ქვათ, რა მოხ­დე­ბო­და?

- ალ­ბათ, გა­მაქ­რობ­დნენ. და­თამ პირ­და­პირ მი­თხრა, თუ არ და­მი­ჯე­რებ, 20 წლით ჩაგ­სვა­მო. საქ­მეს გა­მო­ი­ძი­ე­ბენ, რო­გორც ჯგუ­ფურ მკვლე­ლო­ბას, 20 წლით ჩაგ­სვა­მენ და მეც ზედ მი­მა­ყო­ლე­ბენ. ამი­ტომ

თქვენ ჩა­ჯე­ქით, და­ნარ­ჩენს ადე­იშ­ვი­ლი და და­ვით ჩხა­ტა­რაშ­ვი­ლი

(რო­მე­ლიც იმ­ხა­ნად დათა ახა­ლა­ი­ას მო­ად­გი­ლე იყო)

მო­აგ­ვა­რე­ბენ. არ ინერ­ვი­უ­ლოთ, პრე­ზი­დენ­ტიც საქ­მის კურ­სშია, მე­რა­ბიშ­ვი­ლიც, ადე­იშ­ვი­ლიც, მეც აქ ვარ და წე­ლი­წად-ნა­ხე­ვარ­ში გა­რეთ იქ­ნე­ბი­თო...

ერთ დღეს რუს­თა­ველ­ზე რა­ღაც მი­ტინ­გი იყო. ახა­ლა­ი­ამ მთე­ლი კუდ-ი ნიღ­ბე­ბით გაგ­ვიყ­ვა­ნა. იმა­ვე დღეს მან­ქა­ნით მო­დი­ო­და ახა­ლა­ია, გზა­ში ნი­ღა­ბი ავი­წიე და და­მი­ძა­ხა, მო­დიო.

მი­თხრა, პრე­ზი­დენტს უნდა კან­ცე­ლა­რი­ა­ში თქვე­ნი ნახ­ვა და რამე რომ იყოს, ხომ არ და­იბ­ნე­ვიო... ისე მიჰ­ყავ­დათ საქ­მე, თით­ქოს ეს ინ­ცი­დენ­ტი "შარ­დენ-ბა­რის" კა­რი­დან და­ი­წყო, გირ­გვლი­ან­მა და­თას შე­ა­გი­ნა, გიამ გა­ი­გო და მერე ჭკუა ვას­წავ­ლეთ. და­თას თავი ისე ეჭი­რა, ვი­თომ არა­ფერ შუ­ა­ში იყო, ჩვენ ვი­ყა­ვით დამ­ნა­შა­ვე­ე­ბი და აი, მე რა ჯი­გა­რი ვარ, გპატ­რო­ნობ­თო. "აბე­ზა­ლოვ­კა­ში" ჩაგ­ვაგ­დო, არა­და, სი­ნამ­დვი­ლე­ში მის გამო უნდა მოგ­ვე­ხა­და სას­ჯე­ლი.

შემ­თხვე­ვი­დან 40 დღე­ში დაგ­ვი­ჭი­რეს.

- მად­ლი­ე­რე­ბის ნიშ­ნად მე­რა­ბიშ­ვილ­მა 100-100 ათა­სი დო­ლა­რი მარ­თლა ჩა­გი­რი­ცხათ ოთხი­ვეს?

- არა, იცით, რა იყო? ახა­ლა­ი­ამ რომ და­მი­ბა­რა, ვუ­თხა­რი, ცოლი მყავს ფეხ­მძი­მედ და ერ­თა­დერ­თი მარ­ჩე­ნა­ლი ოჯახ­ში მე ვარ-მეთ­ქი. მი­თხრა, ოთხი­ვემ ნა­ხეთ თქვე­ნი ახ­ლობ­ლე­ბი, ბი­ძაშ­ვი­ლე­ბი, ვინც გყავთ, თქვენს ად­გი­ლას დავ­ნიშ­ნავ, ხელ­ფა­სი ჩა­გე­რი­ცხე­ბათ და სა­ხელ­ფა­სო ბა­რა­თით თქვე­ნი ოჯა­ხე­ბი ისარ­გებ­ლე­ბე­ნო. დავ­თან­ხმდით.

თა­ვი­დან ყვე­ლა­ფერს აკე­თებ­დნენ, რომ დრო­ზე შე­ვე­ყა­რეთ ცი­ხე­ში,

ახა­ლა­ი­ას პირ­და­პირ აქვს ნათ­ქვა­მი, ვანო პრე­მი­ერ-მი­ნის­ტრი გახ­დე­ბა, მე - შს მი­ნის­ტრიო და ცი­ხე­ში წა­ვი­დო­და? ის კი არა, რომ არა ადე­იშ­ვი­ლი, ახა­ლა­ია ალა­ნი­ა­საც არ იჭერ­და. ადე­იშ­ვილ­თან შეხ­ვედ­რის მერე გა­და­წყვი­ტა მისი ჩას­მა. თავ­და­პირ­ვე­ლად სამ­ნი უნდა ჩა­ვეს­ვით და კი­დევ ერთი ჩვე­ნი თა­ნამ­შრო­მე­ლი, გვა­რი არ მახ­სოვს...

- ქო­ქი­აშ­ვი­ლი რა­ტომ არ და­ი­ჭი­რეს, ისიც ხომ იყო ოქ­რო­ყა­ნა­ში?

- და­თამ პირ­და­პირ თქვა ამ კაც­ზე, პრ...ია, არ ვენ­დო­ბი და მირ­ჩევ­ნია, ჩემი თვალ­თა­ხედ­ვის არე­ში მყავ­დე­სო. მე, ალ­ბათ, გიას გამო მენ­დო­ბო­და.

ახა­ლა­ია გამ­წა­რე­ბუ­ლი იყო მე­რაბ ბა­ღა­თუ­რი­ა­ზე (შს სა­მი­ნის­ტროს ქა­ლა­ქის მთა­ვა­რი სამ­მარ­თვე­ლოს ყო­ფი­ლი უფ­რო­სი, რო­მელ­მაც გა­მო­ი­ძია გირ­გვლი­ა­ნის საქ­მე) და ემუქ­რე­ბო­და. იცო­და, ბა­ღა­თუ­რი­ას ყვე­ლა ინ­ფორ­მა­ცია ჰქონ­და ამ საქ­მეს­თან და­კავ­ში­რე­ბით. დათა ამ­ბობ­და, მი­ნის­ტრი როცა გავ­ხდე­ბი, ბა­ღა­თუ­რი­ას ყუ­რებს და­ვა­ხევ, სი­ცო­ცხლის ბო­ლომ­დე მზის შუქს არ და­ვა­ნა­ხე­ბო და უტ­რი­ა­ლებ­და ყვე­ლა­ფერს.

გვე­უბ­ნე­ბო­და, ახლა მარ­ტო თქვე­ნი მხარ­და­ჭე­რა მჭირ­დე­ბაო. მეც ჩუ­მად ვი­ყა­ვი და დე­ბი­ლი­ვით ყვე­ლა­ფერ­ზე თავს ვუქ­ნევ­დი... მოკ­ლედ, ახა­ლა­ი­ამ ვა­ნოს და­უ­რე­კა, საქ­მე გახ­სნი­ლია, ყვე­ლა­ფე­რი მოგ­ვა­რე­ბუ­ლი­აო. გი­ას­თან მი­ვე­დი, კაცი თქვენ აიყ­ვა­ნეთ ოქ­რო­ყა­ნა­ში, ღა­ჭა­ვას გა­ექ­ცა, მე მე­უბ­ნე­ბით, ცი­ხე­ში უნდა წახ­ვი­დეო და შენ არ მი­დი­ხარ-მეთ­ქი? მი­თხრა, მეც ვჯდე­ბი, გუ­შინ დათა ადე­იშ­ვილ­თან იყო და იმას უთ­ქვამს, ალა­ნია კარ­გს იზამს, თუ ჩაჯ­დე­ბაო. მერე ვა­ნოს შე­მო­უთ­ვლია და­თას­თვის, ალა­ნი­ას სა­მუ­შაო კა­ბი­ნე­ტი და­კე­ტი­ლი იქ­ნე­ბა, სა­ნამ ცი­ხი­დან არ გა­მო­ვა და კუდ-ში არ დაბ­რუნ­დე­ბაო. ამით მი­ა­ნიშ­ნა, რომ დიდი ხნით არ ჯდე­ბო­და.

იხი­ლეთ სრუ­ლად kvirispalitra.ge-ზე