ალექ­სი ახვლე­დი­ა­ნი სა­ქარ­თვე­ლოს მძლე­ოს­ნო­ბის ფე­დე­რა­ცი­ის თავ­მჯდო­მა­რე გახ­ლავთ, რო­მე­ლიც ახლა მხო­ლოდ იმით ცხოვ­რობს, რომ "თბი­ლი­სი 2015"-მა, ევ­რო­პის ახალ­გაზ­რდულ­მა ოლიმ­პი­ურ­მა ფეს­ტი­ვალ­მა ჩვენ­ში წარ­მა­ტე­ბით ჩა­ი­ა­როს.

"ამ­ბე­ბი.გე"-სთვის მი­ცე­მულ ინ­ტერ­ვი­უ­ში ბა­ტო­ნი ალექ­სი კა­რი­ე­რის მან­ძილ­ზე მნიშ­ვნე­ლო­ვან ეტა­პებ­სა და პრო­ექ­ტებს იხ­სე­ნებს, რომ­ლებ­შიც დიდი წარ­მა­ტე­ბით მი­უ­ღია მო­ნა­წი­ლე­ო­ბა და მის ცხოვ­რე­ბა­ში ბევ­რი რამ გან­სა­ზღვრა...

- სფე­რო, რო­მელ­შიც მოღ­ვა­წე­ობთ, გე­ტყო­ბათ, რომ მოგ­წონთ და გიყ­ვართ. არა­და, ვიცი, რომ სპორ­ტსმე­ნი არ ხართ...

- პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლურ დო­ნე­ზე სპორ­ტსმე­ნი არას­დროს ვყო­ფილ­ვარ. და­ახ­ლო­ე­ბით 8 წელი დავ­დი­ო­დი კა­ლათ­ბურთზე. მერ­ვე კლა­სი­დან კი ჩვენს თა­ო­ბა­ში არ­ჩე­ვა­ნი დგე­ბო­და, ან სწავ­ლას უნდა გაჰ­ყო­ლო­დი - ან სპორ­ტს. მე სწავ­ლის­კენ გა­და­ვი­ხა­რე და პრო­ფე­სი­ულ სპორტზე უარი ვთქვი...

რო­დე­საც სამი წლის წინ სა­თა­ვე­ში ჩა­ვუ­დე­ქი მძლე­ოს­ნო­ბის ფე­დე­რა­ცი­ას, მა­შინ ვერც ვი­ფიქ­რებ­დი, რომ ეს სფე­რო გარ­კვე­უ­ლი მი­ზე­ზე­ბის გამო, ჩემი ცხოვ­რე­ბის ნა­წი­ლი გახ­დე­ბო­და და მით უფრო, ჩემი ოჯა­ხის ერთ-ერთი აქ­ტი­უ­რი "წევ­რი". იცით, რომ ბოლო 5 წე­ლი­წა­დი უკ­რა­ი­ნა­ში ვმოღ­ვა­წე­ობ­დი, მაგ­რამ მა­შინ­დე­ლი ხე­ლი­სუფ­ლე­ბის­გან შე­მო­თა­ვა­ზე­ბა მი­ვი­ღე, რომ ჩემი სა­ზო­გა­დო­ებ­რი­ვი ვალი ქვეყ­ნის წი­ნა­შე მო­მე­ხა­და და გა­მოც­დი­ლე­ბა და კონ­ტაქ­ტე­ბი სპორ­ტის რო­მე­ლი­მე სა­ხე­ო­ბა­ში გა­მო­მე­ყე­ნე­ბი­ნა. ასე მოვ­ხვდი მძლე­ოს­ნო­ბის ფე­დე­რა­ცი­ა­ში, სა­დაც რაც დაგ­ვხვდა, ყვე­ლას კარ­გად მო­ეხ­სე­ნე­ბა. მერე კი უკვე ჩემი ძა­ლე­ბი­თა და თვალ­თა­ხედ­ვით მივ­ყე­ვი საქ­მეს. სა­ერ­თოდ მუ­შა­ო­ბის ასე­თი სტი­ლი მაქვს, ან იდე­ა­ლუ­რად უნდა შე­ვის­წავ­ლო სფე­რო, რო­მელ­შიც ვმუ­შა­ობ და საქ­მე ბო­ლომ­დე მი­ვიყ­ვა­ნო, ან არა­და, გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა რაც შე­იძ­ლე­ბა მოკ­ლე დრო­ში მი­ვი­ღო, შევ­ძლებთ თუ არა ამ საქ­მი­ა­ნო­ბას...

დღეს კი უკვე არა­ვინ იჯე­რებს, რომ ამ სფე­რო­ში მხო­ლოდ სამი წე­ლია, რაც ვმუ­შა­ობ. ნე­ბის­მი­ერ პრო­ფე­სი­ო­ნალს შე­მიძ­ლია მძლე­ოს­ნო­ბა­ზე სა­ფუძ­ვლი­ა­ნად ვე­სა­უბ­რო.

- პრო­ფე­სი­ით იუ­რის­ტი ბრძან­დე­ბით?

- იუ­რის­ტი ვარ და შემ­დეგ ფი­ნან­სის­ტიც გავ­ხდი. სა­გა­და­სა­ხა­დო სის­ტე­მა­ში მისი და­ფუძ­ნე­ბის დღი­დან ვმუ­შა­ობ­დი, მა­ნამ­დე დიპ­ლო­მა­ტი­ურ სამ­სა­ხურ­ში ვი­ყა­ვი. თურ­ქეთ­ში თურ­ქეთ-სა­ქარ­თვე­ლოს საქ­მი­ან ურ­თი­ერ­თო­ბა­თა სა­კო­ორ­დი­ნა­ციო ცენ­ტრში ვმსა­ხუ­რობ­დი. პირ­ვე­ლი ოთხი სა­გადსა­ხა­დო კო­დექ­სის თა­ნა­ავ­ტო­რიც კი გახ­ლა­ვართ. შემ­დგომ სა­მუ­შა­ოდ ში­ნა­გან საქ­მე­თა სა­მი­ნის­ტრო­ში ჩემი მი­მარ­თუ­ლე­ბით გა­და­ვე­დი - ეს იყო ეკო­ნო­მი­ურ და­ნა­შა­ულ­თან ბრძო­ლა. იქ 2005 წლამ­დე სხვა­დას­ხვა მა­ღალ თა­ნამ­დე­ბო­ბა­ზე ვი­მუ­შა­ვე.

- თბი­ლი­სის მეტ­რო­პო­ლი­ტე­ნის გე­ნე­რა­ლუ­რი დი­რექ­ტო­რიც ხომ იყა­ვით?

- დიახ, შემ­დგომ საქ­მი­ა­ნო­ბა თბილ­სის მეტ­რო­პო­ლი­ტე­ნის გე­ნე­რა­ლურ დი­რექ­ტო­რად გა­ვაგ­რძე­ლე. ჩემ­თვის ესეც უცხო სფე­რო იყო, რო­მე­ლიც ერთ-ერთი უსაყ­ვარ­ლე­სი საქ­მი­ა­ნო­ბა გახ­და. ახა­ლი, მო­დერ­ნი­ზე­ბუ­ლი, თა­ნა­მედ­რო­ვე ვა­გო­ნე­ბის მეტ­რო­პო­ლი­ტენ­ში შე­მოყ­ვა­ნა ჩვენ და­ვი­წყეთ... ეს ერთ-ერთი წარ­მა­ტე­ბუ­ლი პრო­ექ­ტი გახ­ლდათ, რო­მე­ლიც დღემ­დე ასე­ვე მუ­შა­ობს. დიდი სი­კე­თე მო­ი­ტა­ნა ვა­გო­ნე­ბის მო­დერ­ნი­ზე­ბამ.

- ამის შემ­დეგ უკ­რა­ი­ნა­ში გა­ემ­გზავ­რეთ?

- დიახ და იქ ორი სამ­შე­ნებ­ლო კომ­პა­ნი­ის დამ­ფუძ­ნე­ბე­ლი ვი­ყა­ვი. უკ­რა­ი­ნის მას­შტა­ბურ პრო­ექ­ტებ­ში ვმო­ნა­წი­ლე­ობ­დით. მერე ჩემს პარტნი­ო­რებ­თან ერ­თად, სა­ფი­ნან­სო ორ­გა­ნი­ზა­ცია შევ­ქმე­ნი, რო­მე­ლის დამ­ფუძ­ნე­ბე­ლი დღემ­დე ვარ. 2011 წელს კი ჩემი ცხოვ­რე­ბა შე­იც­ვა­ლა - გა­და­წყვე­ტი­ლე­ბა მი­ვი­ღე უკ­რა­ი­ნი­დან წა­მოვ­სუ­ლი­ყა­ვი. ვი­ნა­ი­დან იქ ოჯა­ხით გახ­ლდით, ჩემი უფ­რო­სი შვი­ლე­ბი კი­ევ­ში დარ­ჩნენ, მე, მე­უღ­ლე და უმ­ცრო­სი შვი­ლი აქ დავ­ბრუნ­დით.

ბედ­ნი­ე­რი ვარ იმით, რომ არ მყავს ეჭ­ვი­ა­ნი მე­უღ­ლე, 23 წე­ლია, ერ­თად ვცხოვ­რობთ, ეჭ­ვი­ა­ნო­ბის სა­ბა­ბიც ხან­და­ხან ჰქო­ნია, მაგ­რამ ხომ ვამ­ბობ, არ არის ეჭ­ვი­ა­ნი ადა­მი­ა­ნი, მაგ­რამ ბოლო სამი წე­ლია, შე­ვა­ტყვე, მთლად ასეც არ ყო­ფი­ლა საქ­მე, სპორ­ტის დე­დო­ფალ­ზე - მძლე­ოს­ნო­ბა­ზე მარ­თლა ეჭ­ვი­ა­ნობს. ხში­რად მე­უბ­ნე­ბა: ვერ გა­ვი­გე, ოჯა­ხი უფრო გიყ­ვარს თუ შენი დღე­ვან­დე­ლი სამ­სა­ხუ­რიო. მოკ­ლედ, შე­საძ­ლებ­ლო­ბის მაქ­სი­მუმს ვა­კე­თებ, რომ ეს სფე­რო პრეს­ტი­ჟუ­ლი გახ­დეს და მძლე­ოს­ნე­ბის­თვის - კომ­ფორ­ტუ­ლი. სტი­მულს მაძ­ლევს ის, რომ ევ­რო­პის ქვეყ­ნე­ბის სხვა­დას­ხვა კო­ლე­გის­გან, ფე­დე­რა­ცი­ის­გან ცუდ შე­ფა­სე­ბებს არ ვი­ღებთ. ვინც კი ჩა­მო­დის, ჩვე­ნი მუ­შა­ო­ბით ყვე­ლა მო­ხიბ­ლუ­ლია. სა­ქარ­თვე­ლოს ფე­დე­რა­ცია კი­დევ ორ ევ­რო­პის ფე­დე­რა­ცი­ას­თან ერ­თად, რო­გორც სა­უ­კე­თე­სო ფე­დე­რა­ცია ნო­მი­ნა­ცი­ა­ზეა წარ­დგე­ნი­ლი. ეს კი დიდი პა­ტი­ვია.

- რო­გორც ჩანს, მას­შტა­ბუ­რი პრო­ექ­ტებ­ზე მუ­შა­ო­ბა თქვე­ნი მო­წო­დე­ბაა...

- შე­იძ­ლე­ბა ით­ქვას, ბავ­შვო­ბი­დან ვშრო­მობ, 1993-94 წლებ­ში, სა­ში­ნე­ლი და ურ­თუ­ლე­სი პე­რი­ო­დი რომ იყო, 23-24 წლის ვი­ყა­ვი და სწო­რედ მა­შინ მი­წევ­და დიპ­ლო­მა­ტი­ურ სამ­სა­ხურ­ში თურ­ქეთ­ში მუ­შა­ო­ბა. ოფი­სი ან­კა­რა­ში გვქონ­და. თურ­ქეთ-სა­ქარ­თვე­ლოს საქ­მი­ან ურ­თი­ერ­თო­ბა­თა სა­კო­ორ­დი­ნა­ციო ცენ­ტრი, სა­დაც უამ­რა­ვი ზარი ხორ­ცი­ელ­დე­ბო­და, მათ შო­რის ექ­სპრე­ზი­დენტ ედუ­არდ შე­ვარ­დნა­ძის­გა­ნაც. და­რე­კავ­და და გვე­ტყო­და, ახლა სას­წარ­ფოდ თუ არ ჩახ­ვალთ იზ­მირ­ში და არ გა­დატ­ვირ­თავთ ხორ­ბალს, რო­მე­ლიც მექ­სი­კი­დან მო­დის, ხვალ თქვე­ნი ოჯა­ხე­ბი თბი­ლის­ში მში­ე­რი დარ­ჩე­ბა. კო­ლექ­ტი­ვი ახალ­გაზ­რდე­ბის­გან იყო და­კომ­პლექ­ტე­ბუ­ლი და საქ­მი­ა­ნო­ბა ფორ­სმა­ჟორ­ში გვი­წევ­და. იყო ღა­მის თე­ნე­ბა და დიდი შრო­მა...

- რო­გორც ვიცი, ახლა ბევ­რი პრო­ექ­ტი და გეგ­მა გაქვთ...

- კი, ძა­ლი­ან ბევ­რი პრო­ექ­ტი გვაქვს: თბი­ლის­ში რაც კეთ­დე­ბა, ხომ იცით და რე­გი­ო­ნებ­შიც მიმ­დი­ნა­რე­ობს სპორ­ტუ­ლი მო­ედ­ნე­ბი­სა და სტა­დი­ო­ნე­ბის რე­ა­ბი­ლი­ტა­ცია. ახალ­ცი­ხე­ში, ბა­თუმ­ში, ყვე­ლა­ფე­რი უნდა მომ­ზად­დეს, რომ 2015 წლის­თვის შე­სა­ბა­მი­სი სერ­ტი­ფი­ცი­რე­ბა გა­ვი­ა­როთ, სა­ერ­თა­შო­რი­სო სტან­დარ­ტე­ბი და­ვაკ­მა­ყო­ფი­ლოთ. ახალ­გაზ­რდულ ოლიმ­პი­ურ ფეს­ტი­ვალს თბი­ლი­სი 2015-ს უნდა ვუ­მას­პინ­ძლოთ.

ამას­თან, გა­და­წყვე­ტი­ლია სა­მეგ­რე­ლოს რე­გი­ონ­ში ბა­ზის აშე­ნე­ბა. მინ­და, ყვე­ლა ადა­მი­ანს, სამ­თავ­რო­ბო ნა­წი­ლი იქ­ნე­ბა თუ კერ­ძო სექ­ტო­რი, უდი­დე­სი მად­ლო­ბა გა­და­ვუ­ხა­დო გვერ­დში დგო­მის­თვის.

- 2015 წლის გრან­დი­ო­ზულ ღო­ნის­ძი­ე­ბა­ზე ვი­სა­უბ­როთ, - რო­გორ წა­რი­მარ­თე­ბა ის და აქე­დან რო­გორ ჩანს ეს ფეს­ტი­ვა­ლი?

- ამ ღო­ნის­ძი­ე­ბის ჩა­ტა­რე­ბის უფ­ლე­ბა მო­ვი­გეთ და მო­ვუ­გეთ ქა­ლაქ ბრნოს, რო­მელ­საც ინფრას­ტრუქ­ტუ­რა უკვე მომ­ზა­დე­ბუ­ლი ჰქონ­და. ჩვენ კი სპორ­ტის 9-ვე სა­ხე­ო­ბა­ში ინ­ფას­ტრუქ­ტუ­რა არ გვქონ­და. მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ ქვეყ­ნებს გა­მარ­თუ­ლი ინფრას­ტრუქ­ტუ­რა აქვთ და ასე­თი ტი­პის ღო­ნის­ძი­ე­ბა­ში ერ­თვე­ბი­ან, სამ­ზა­დისს 4 წლით ადრე იწყე­ბენ. არ მინ­და, თა­ვის ქე­ბა­ში ჩა­მო­მერ­თვას, მაგ­რამ სამ­ზა­დი­სი ორი წლით ადრე და­ვი­წყეთ. ოლიმ­პი­უ­რი სოფ­ლის მშე­ნებ­ლო­ბა, რო­მელ­საც კერ­ძო ინ­ვეს­ტო­რი აკე­თებს, წარ­მა­ტე­ბით მიმ­დი­ნა­რე­ობს.

ყვე­ლა სა­ხე­ო­ბის­თვის შე­სა­ბა­მი­სი არე­ნის ხე­ლა­ხა­ლი აშე­ნე­ბა, მი­წის ფარ­თო­ბის გა­მო­ყო­ფა, დაპ­რო­ექ­ტე­ბა, და­ტენ­დერე­ბა მოხ­და და ვი­მე­ო­რებ, ყვე­ლა­ფე­რი ძა­ლი­ან მცი­რე დრო­ში. მოკ­ლედ, ყვე­ლა ობი­ექ­ტზე მუ­შა­ო­ბა მკაც­რი გრა­ფი­კით მი­დის და ვფიქ­რობ, რომ არა­ნა­ი­რი პრობ­ლე­მა არ არის. რო­დე­საც ბოლო ინ­სპექ­ტი­რე­ბა, შე­მოწ­მე­ბა გა­ვი­ა­რეთ, იქ არა­ნა­ი­რი შე­ნიშ­ვნა აღარ ჰქონ­დათ... 12 ახა­ლი ობი­ექ­ტი პა­რა­ლე­ლურ რე­ჟიმ­ში კეთ­დე­ბა და იმ დო­ნე­ზე, რომ ყვე­ლა სა­ერ­თა­შო­რი­სო სტან­დარტს შე­ე­სა­ბა­მე­ბო­დეს. ამ საქ­მი­ა­ნო­ბა­ში რამ­დე­ნი­მე ათა­სი ადა­მი­ა­ნია ჩარ­თუ­ლი და ნორ­მა­ლუ­რი ტემ­პით მივ­დი­ვართ. ვფიქ­რობ, რომ ეს ღო­ნის­ძი­ე­ბა საკ­მა­ოდ მა­ღალ დო­ნე­ზე ჩა­ტარ­დე­ბა იმი­ტომ, რომ "თბი­ლი­სი 2014"-ის (ევ­რო­პის მძლე­ოს­ნო­ბის გუნ­დუ­რი ჩემ­პი­ო­ნა­ტი) ჩა­ტა­რე­ბამ მთელს სტაფს იმის სა­შუ­ა­ლე­ბა მის­ცა, რომ ენა­ხათ, დაკ­ვირ­ვე­ბოდ­ნენ, თუ რას­თან ჰქონ­დათ და მო­მა­ვალ­შიც ექ­ნე­ბათ საქ­მე. "თბი­ლი­სი 2015" მას­შტა­ბით 8-ჯერ მე­ტია, რაც არც ისე იოლი საქ­მეა.

ეს ყვე­ლა­ფე­რი ერთი დღის­თვის არ კეთ­დე­ბა და არც მარ­ტო შიდა მოხ­მა­რე­ბის­თვის. მსოფ­ლი­ოს და ევ­რო­პას უნდა ვაჩ­ვე­ნოთ, რომ სა­ქარ­თვე­ლო არის სპორ­ტუ­ლი ივენ­თე­ბის ჩამ­ტა­რე­ბე­ლი ქვე­ყა­ნა. რომ ყვე­ლა­ფე­რი ქვეყ­ნის სა­ერ­თო პრო­დუქ­ტის შექ­მნის­თვის, ეკო­ნო­მი­კუ­რი მდგრა­დო­ბის­თვის და სა­შუ­ა­ლო და მცი­რე ბიზ­ნე­სის გან­ვი­თა­რე­ბის­თვის კეთ­დე­ბა.

- ეს ცოტა ხნის წინ ჩა­ტა­რე­ბულ­მა აღ­ნიშ­ნულ­მა ჩემ­პი­ო­ნატ­მაც აჩ­ვე­ნა.

- ამ ორ­დღი­ან­მა ღო­ნის­ძი­ე­ბამ, ემო­ცი­ებ­მა, შე­ფა­სე­ბებ­მა ჩვენს ქვე­ყა­ნას პრეს­ტი­ჟი აუ­წია. ჩვე­ნი საქ­მით რამ­დე­ნი ვინ­მე და­ინ­ტერსდა.

- ისე ხში­რად ამ­ბო­ბენ, რომ სპორ­ტი ბი­უ­ჯეტ­ზე და­კი­დე­ბუ­ლი დო­ტა­ცი­უ­რი სფე­როა.

- არა ბა­ტო­ნო, ერთ მუშ­ტად მუ­შა­ო­ბა, ყვე­ლაფ­რის ზუს­ტი და­გეგ­მვა, სწო­რი მი­მარ­თუ­ლე­ბე­ბი და შე­დე­გე­ბი აჩ­ვე­ნებს, რომ ეს არ არის ილუ­ზია. დიახ, იმ ღო­ნის­ძი­ე­ბამ, რო­მე­ლიც ცოტა ხნის წინ ჩა­ტარ­და, მი­ლი­ონ­ზე მეტი შე­მო­ი­ტა­ნა. უამ­რა­ვი ადა­მი­ა­ნი იყო ამ საქ­მი­ა­ნო­ბა­ში ჩარ­თუ­ლი.

- ისე, ბევ­რი იმა­საც ამ­ბობს, რომ რაში ვდებთ ამ­დენ თან­ხებ­სო.

- გა­სულ წელს შეხ­ვედ­რა მქონ­და უფ­როს მე­გო­ბარ­თან, ბა­ტონ კო­ეს­თან, რო­მე­ლიც მსოფ­ლიო ოლიმ­პი­უ­რი ფე­დე­რა­ცი­ის ვიცე-პრე­ზი­დენ­ტია. ვსა­უბ­რობ­დით და რო­დე­საც პრო­ექ­ტის სა­ფი­ნან­სო ნა­წილ­ზე გა­და­ვე­დით, მი­თხრა, რომ ერთხელ ერთ-ერთი ქვეყ­ნის ყვე­ლა­ზე მიგ­დე­ბუ­ლი უბა­ნი აი­ღეს იმის­თვის, რომ იქ ოლიმ­პი­უ­რი სო­ფე­ლი გა­შე­ნე­ბუ­ლი­ყო, სა­დაც მი­წის ფასი ერთი ფუნ­ტიც არ იყო... მოკ­ლედ, ერთი მი­ლი­ო­ნი 7 მი­ლი­არ­დად იქცა. ფეს­ტი­ვალ "თბი­ლი­სი 2015"-ის შემ­დეგ ად­გი­ლი, სა­დაც დღეს ოლიმ­პი­უ­რი და­სახ­ლე­ბა შენ­დე­ბა, ყვე­ლა­ზე პრეს­ტი­ჟუ­ლი უბა­ნი გახ­დე­ბა. უკვე აუც­ქი­ო­ნებ­ზე მი­წის ფას­მა იმ ად­გი­ლებ­ში მო­ი­მა­ტა კი­დეც. ასე რომ, თან­და­თან ვრწმუნ­დე­ბით, რომ იმ ტე­რი­ტო­რი­ა­ზე სწო­რად და­ვი­წყეთ ოლიმ­პი­უ­რი სოფ­ლის მშე­ნებ­ლო­ბა. მოკ­ლედ, ეს ყვე­ლა­ფე­რი დიდ მო­გე­ბას მო­ი­ტანს.

მერე, სხვა­ზე რომ არა­ფე­რი ვთქვათ, თვი­თონ იმ დო­ნის ის­ტო­რი­უ­ლი მოვ­ლე­ნაა, რომ ოლიმ­პი­უ­რი ოჯა­ხის მას­პინ­ძე­ლი ქვე­ყა­ნა ვხდე­ბით.

"თბი­ლი­სი 2014"-მა ევ­რო­პის მძლე­ოს­ნო­ბის გუნ­დურ­მა ჩემ­პი­ო­ნატ­მა შოკი მი­მა­ღე­ბი­ნა. ამ ღო­ნის­ძი­ე­ბა­ზე მო­ხა­ლი­სე­ებ­მა სა­ო­ცა­რი მონ­დო­მე­ბა და უნა­რი გა­მო­ავ­ლი­ნეს. სპორ­ტსმე­ნებს სა­ოც­რად ემ­სა­ხუ­რე­ბოდ­ნენ. აე­რო­პორ­ტში დახ­ვდნენ, მი­ი­ღეს, სას­ტუმ­რო­ში და­ა­ბი­ნა­ვეს, გი­დე­ბად მო­ემ­სა­ხურ­ნენ, ბო­ლოს კი ფეს­ტი­ვა­ლის და­ხურ­ვის ფან­ტას­ტი­კუ­რი ცე­რე­მო­ნია ჩა­ა­ტა­რეს. სა­დაც მცი­რე­დი ინ­ცი­დენ­ტიც არ მომ­ხდა­რა. მოკ­ლედ, ეს ახალ­გაზ­რდა თა­ო­ბა, რო­მე­ლიც მო­დის, ის ახა­ლი ტალ­ღაა, რო­მელ­საც "გრუ­ზი­ნებს" ვე­ღარ და­არ­ქმევ. ისი­ნი "ჯორ­ჯი­ას" წარ­მო­ად­გე­ნენ. მოკ­ლედ, გა­დამ­რი­ეს, ლა­მის მენ­ტა­ლო­ბა შე­მიც­ვა­ლეს. აგ­ვის­ტოს ბო­ლოს, ბა­თუმ­ში ღო­ნის­ძი­ე­ბას ვუ­ტა­რებთ, გვინ­და, ვუ­თხრათ, რომ ღირ­სე­უ­ლი ადა­მი­ა­ნე­ბი არი­ან.

- მათ სრუ­ლი­ად უსას­ყიდ­ლოდ იმუ­შა­ვეს?

- დიახ. სა­ნამ მათ მო­ვიწ­ვევ­დით, ვბჭობ­დით, მიგ­ვე­ცა თუ არა მათ­თვის ანა­ზღა­უ­რე­ბა, ყვე­ლა მე­უბ­ნე­ბა, თუ გინ­და ხა­რის­ხი, ეს ყვე­ლა­ფე­რი ანა­ზღა­უ­რე­ბის გა­რე­შე უნდა იყოს. რო­გორც კი ანა­ზღა­უ­რე­ბას ჩარ­თავ, იქ ფუ­ლის გამო და­ინ­ტე­რე­სე­ბუ­ლი ადა­მი­ა­ნი და ბევ­რი თაღ­ლი­თი, ყვე­ლა­ნა­ი­რი კა­ტე­გო­რი­ის ადა­მი­ა­ნი ჩნდე­ბა. მოკ­ლედ, მათ გა­ი­ა­რეს გა­სა­უბ­რე­ბა, უცხო ენის ცოდ­ნა მო­ე­თხო­ვე­ბო­დათ და პირ­და­პირ საქ­მე­ში ჩა­ერ­თნენ. ეს ის ნა­წი­ლია, რო­მელ­მაც მო­მა­ვალ­ში ქვე­ყა­ნა უნდა ასა­ხე­ლოს...

ლალი ფა­ცია

სპე­ცი­ა­ლუ­რად "ამ­ბე­ბი.გე"-სთვის