თორნიკე ყიფიანი მეუღლისგან უფრო მეტ გაგებას ითხოვს

თორნიკე ყიფიანი ერთადერთი კონკურსანტი იყო, რომელმაც ''X ფაქტორის'' პირველ ლაივკონცერტზე ქართული სიმღერა შეასრულა, ირაკლი ჩარკვიანის ''მენატრება'', და ესემესლიდერი გახდა. თამთა გოგუაძის ერთ-ერთ ფავორიტსა და გუნდის წევრს ქება დიდად არ აღაფრთოვანებს. ამბობს, რომ მაშინ გაუხარდება, როცა თავის დაწერილ სიმღერას შეუქებენ.

''X ფაქტორის'' ბრილიანტი, როგორც მას მენტორებმა უწოდეს, სიტყვაძუნწია, როგორც თავად ამბობს - ბლუყუნებს და თან უნდა, კარგად ესმოდეთ მისი, განსაკუთრებით ცოლს.

- თორნიკე, იმ ასაკიდან დავიწყოთ, საიდანაც შენ და მუსიკა დამეგობრდით...

- ბავშვობაში მშობლებს დავყავდი მუსიკაზე, ფორტეპიანოსა და ვიოლინოზე დაკვრას ვსწავლობდი, მაგრამ არ მიყვარდა და მალევე გამოვედი.

- ბეთჰოვენას ხომ არ გეძახდნენ უბანში?

- არა, ისე დავდიოდი, რომ არავინ იცოდა ჩემ გარდა.

- როგორ, ამხელა ვიოლინოს სად მალავდი?

- ეგ ამბები დაწვრილებით არ მახსოვს. ის მახსოვს, რომ არ დამცინოდნენ... მე მაინც არ მომწონდა ეს ვიოლინო და ფორტეპიანო, სულ სხვა ჟანრი მიზიდავდა. რეპი მომწონდა. ემინემსა და დოქტორ დრეს ვუსმენდი. მერე მუსიკალურ ათწლედში ვისწავლე რამდენიმე წელი და იქიდანაც გამოვედი. მერე მამაჩემმა მომასმენინა ჰენდრიქსის საუკეთესო სიმღერები და გადავწყვიტე, გიტარაზე დაკვრა მესწავლა. მამა ბითლომანია, კარგი მუსიკალური გემოვნება აქვს. ამ პერიოდში გადავწყვიტე, მეც დამეწერა სიმღერა და ჩემი პირველი სიმღერაც შეიქმნა. ''მოვიდა'' ერქვა.

- ვინ მოვიდა?

- გრძნობები. სხვებსაც მოეწონათ ეს სიმღერა და ვიფიქრე, რომ კარგი გამოვიდა. მერე ჯგუფის შექმნა გადავწყვიტე. 18 წლის ასაკში ჩამოვაყალიბე პირველი როკჯგუფი ''წრიული კუთხე''. კუთხეში ვიგულისხმე ადამიანის სულიერი მდგომარეობა, რომელიც წრეზე ბრუნავს. სამყაროც ასეთია.

- ეს ყველაფერი ალბათ სკოლის პარალელურად ხდებოდა. მასწავლებლებს თუ ესმოდათ შენი მუსიკა?

- არ იცოდნენ. მუსიკა და მასთან დაკავშირებული მეგობრები ცალკე სამყარო იყო ჩემთვის, სკოლა, კლასელები და მასწავლებლები - სხვა. რთული აღმოჩნდა ჯგუფის შენარჩუნება, არანაირი ხელშეწყობა არ გვქონდა. საქართველოში დღემდე არ არის ისეთი პირობები, რომ ცოცხალმა ჯგუფმა თავისი სახსრებით იარსებოს. ამ პრობლემების გამო ზოგი მიდიოდა ჯგუფიდან, ზოგი უკან ბრუნდებოდა, თავიდან ვარჩევდით სიმღერებს. მოკლედ, ვერ გავქაჩეთ და დავიშალეთ. იმედგაცრუება დიდხანს მქონდა, სოლოკარიერის დაწყება ვცადე. მარტოც არაფერი გამომივიდა. მერე ახალი მეგობრები გავიცანი და სხვა ჯგუფი შევქმენით. თავიდან თავად დავიწყე სიმღერა, სანამ ვოკალისტს ვიპოვიდით.

- რატომ, შენს თავს ვოკალისტად არ მიიჩნევ?

- საერთოდ არ ვფიქრობდი, რომ ვიმღერებდი, უფრო გიტარისტობა მომწონდა.

იხილეთ სტატიის სრული ვერსია