რატომ ეჭვიანობენ გიორგი მახარაშვილის ძმაკაცები ირინა ონაშვილზე

გიორგი მახარაშვილსა და ირინა ონაშვილს ''ორი ვარსკვლავის'' ფინალამდე ერთი ნაბიჯიღა აშორებთ. ორშაბათს ფინალური სამეული დასახელდება. მანამდე კი წყვილს სარეპეტიციო დარბაზში ვესტუმრეთ. ახლა ორ-ორი სიმღერის სწავლა უწევთ და დასვენებისა და გართობისთვის დრო სულ უფრო ცოტა რჩებათ.

- პროექტის დასაწყისში დიდი კრიტიკა შეხვდა ''ორ ვარსკვლავს'', თქვენ რა დამოკიდებულება გქონდათ ამ ყველაფრისადმი და თუ გთრგუნავდათ ასეთი შეფასებები?

ირინა:

- არა. თითქოს მივეჩვიეთ. ასე ხდება, ახალ პროდუქტს ყოველთვის ჰყავს შემფასებელი. ნაწილს მოსწონს, ნაწილს - არა. კრიტიკასაც გააჩნია. არის ჯანსაღი კრიტიკა, რომელიც უნდა მოისმინო და გაითვალისწინო. ჩვენ მიმართაც რომ ყოფილიყო მსგავსი რამ, აუცილებლად გავითვალისწინებდით.

გიორგი:

- თავიდან ხალხს თავის გამოჩენა უნდოდა. მერე მიხვდნენ, რომ ეს არ იყო მხოლოდ ვოკალის კონკურსი და ისტერიკამაც გადაიარა. ერთხელ გამოვეხმაურე მხოლოდ ამ ამბავს ''ფეისბუქის'' საკუთარ გვერდზე. დააკვირდით პროექტის სახელს, ეს არ არის ვოკალის კონკურსი, ეს არის შოუ, რომლის ყურებისას ხალხი უნდა გაერთოს-მეთქი. დღეს არა მხოლოდ უყურებენ ამ პროექტს, არამედ მღერიან კიდეც ჩვენთან ერთად.

ირინა:

- წარმოიდგინეთ, რომ გამოვსულიყავით და ყველას მომღერლებივით პროფესიონალურ დონეზე გვემღერა, რა იქნებოდა შოუ? მე ოდესღაც ვმდგარვარ სცენაზე, მაგრამ აქ იყვნენ ისეთებიც, ვინც პირველად იდგა სცენაზე. ალბათ მათ განსაკუთრებით სჭირდებოდათ გამხნევება და არა კრიტიკა.

- შენ ''მის საქართველოზე'' ''თბილისო'' შეასრულე, მას მერე თუ გქონია სიმღერასთან შეხება?

- არა. არასდროს გამომიცდია საკუთარი თავი ჯაზში, როკსა თუ სხვა ჟანრში. ის ერთი ''თბილისო'' ვისწავლე, რადგან დამჭირდა. ეს იყო და ეს.

- არაერთი ინგლისურენოვანი სიმღერის შესრულებამ მოგიწია. ტექსტების დამახსოვრება თუ გიჭირს, ენის პრობლემა თუ გაქვს?

- არა, ინგლისური ტექსტების დამახსოვრება, საბედნიეროდ, არ მიჭირს.

გიორგი:

- მე მიჭირს, ოღონდ ინგლისურია ეს თუ ქართული, მნიშვნელობა არ აქვს, ზოგადად ტექსტის დამახსოვრება მიჭირს. ''ჯანაიაში'' ერთ ადგილას ერთი ფრაზა ორჯერ გავიმეორე. თან ისე ბუნებრივად გამომივიდა, მგონი, მეც დავიჯერე, რომ ასე უნდა მემღერა (იცინის). რთულია, სულ რაღაც ერთი კვირა გვაქვს მოსამზადებლად.

ირინა:

- ერთ კვირაში უნდა ისწავლო ტექსტი, დაიმახსოვრო მელოდია, მოძრაობა შეუხამო. არადა, მინიმუმ ერთი თვე გჭირდება იმისთვის, რომ ეს ყველაფერი მექანიკურად გააკეთო და იმაზე არ იფიქრო, რომელი ფრაზის მერე რომელი იმღერო და ამ მოძრაობის მერე რა მოძრაობა გააკეთო.

იხილეთ გაგრძელება