მომავალი კაშკაშა ვარსკვლავი - თბილისში გაგრელი ნანა არახამია გამოჩნდა

ეს გოგონა აფხაზეთში, გაგრაში დაიბადა, მაგრამ სამი თვის იყო, იქაურობის დატოვება რომ მოუხდა - მისი ოჯახი იძულებით გადაადგილებულ პირთა შორის აღმოჩნდა.

დღეს ნანა არახამიას, იგივე "იასენიას" მოსკოვში კარგად იცნობენ. არაერთი კლიპი აქვს გადაღებული და მასზე, როგორც ერთ-ერთ ამომავალ ვარსკვლავზე, სამომავლოდ დიდ იმედებს ამყარებენ, ფსონსაც დებენ... ახლა თბილისში თავის შემოქმედებით ჯგუფთან ერთად იმყოფება და მორიგი კლიპის გადასაღებად ემზადება.…

"ამბები.გე"-მ მომღერალს ინტერვიუ სთხოვა.

- ნანა, მას მერე, რაც თქვენს ოჯახს გაგრის დატოვება მოუხდა, თუ ყოფილხართ იქ?

- კი, ჩვენი ოჯახი იქ ხშირად ჩადიოდა, რადგანაც დედა გაგრელი რუსი მყავს და ბებია ახლაც იქ ცხოვრობს, მას არ დაუტოვებია იაქურობა. თუმცა იქ ჩასვლა, გასაგები მიზეზების გამო, მამას არ შეუძლია, მან და შესაბამისად ჩვენც, სახლი დავკარგეთ... სამშობლოში ყოფნა ძალიან მიყვარს...

წლების წინ, ჩვენმა ოჯახმა აფხაზეთი რომ დატოვა, საცხოვრებლად სოჭში დავსახლდით. სამი წლის წინ კი მოსკოვში გადავედი. ცნობილი კომპოზიტორი ვიქტორ დრობიში კასტინგს ატარებდა. საერთოდ, მის პროექტებში ბევრი ცნობილი ვარსკვლავი მონაწილეობს და მინდოდა, ჩემთვისაც მოესმინა. მოკლედ, მომისმინა და გავხდი მისი "ვარსკვლავი".

- ე.ი. გაგიმართლათ და კასტინგი წარმატებით გაიარეთ?

- კი, გამიმართლა. თავიდან კასტინგზე მე და დედა წავედით. შეხვედრა კი იყო დანიშნული, მაგრამ რეალურად არც ვიცოდი, სად მივდიოდი და რა შეიძლებოდა იქ მომხდარიყო, ახლა იმ პერიოდს, როგორც სიზამარს, ისე ვიხსენებ. ისე, არანაირი იმედი არ მოქონდა, რომ ყველაფერი გამომივიდოდა.

დრობიშმა რომ მომისმინა, თქვა, - ამ გოგოს გამოუვა, მისი შესაძლებლობების მჯერა, დიდი მომავალი ელისო და ასე დავრჩი მოსკოვში...

- და აღმოჩნდით კიდეც იქაურ შოუბიზნესში, ხომ?

- კი, ბევრი სიმღერა ჩავწერეთ, არაერთი კლიპი გადავიღეთ. რაც შეეხება ჟანრს, სხვადასხვა მიმართულებით მიწევს ძალების მოსინჯვა. ახლა ერთი კლიპის გადაღებას აქ, თბილისში ვგეგმავთ.

- რას გვეტყვით მაგ ახალ კლიპზე? შემთხვევით ეს სიმღერა ქართულ ენაზე ხომ არ არის?

- თბილისში პიარმენეჯერთან ერთად ჩამოვედი, ქალაქში რომ გავიარეთ, ძალიან მოგვეწონა ყველაფერი და აქვე მოვიდა იდეა, კლიპი ხომ არ გადაგვეღოო? ვიქტორ დრობიშსაც დავურეკეთ, მხარი დაგვიჭირა, რადგანაც იცის, რომ თბილისი ლამაზი ქალაქია. რაც შეეხება სიმღერას, არ არის ქართული, თუმცა დიდი სურვილი მაქვს, რომ ოდესმე ქართულადაც ვიმღერო. ეს ჩემს გეგმებში შედის. სამწუხაროდ, ქართულად ცუდად ვლაპარაკობ... უფრო ვერ ვლაპარაკობ, უბრალოდ, რაღაცები მესმის. ეს საკმარისი არ არის.

- თბილისში პირველად ხართ?

- არა, აქ მე და ჩემი ოჯახი ხშირად ჩამოვდივართ. ბებია, მამიდა, ნათესავები თბილისში მყავს. ახლაც ბებიასთან ვსტუმრობთ მე და ჩემი პიარმენეჯერი. ისიც დავპატიჟე და საოცარი შთაბეჭდილებებშია, მოიხიბლა ქალაქით.

- კლიპის გადასაღებად რომელი ადგილები შეარჩიეთ?

- შარდენის ქუჩა. ვიდეორგოლის სიუჟეტი ასეთია: ქუჩის მუსიკოსი ვარ, მივდივარ ქუჩაში, ორ მუსიკოსთან ერთად, ვმღერი და ფულს ვაგროვებ. ბოლოს კი შეგროვებულ თანხას ხალხს, უბრალო გამვლელებს ვურიგებ, ისინი გაოცებული სახეებით მიყურებენ. ბოლოს ყველანი მიერთდებიან, ვცეკვავთ და ვმღერით.

- ვინ გადაიღებს ამ ვიდეორგოლს?

- გადამღები ჯგუფი მოსკოვიდან ჩამოფრინდა ცნობილი რეჟისორის, გრიგორი ვოლევის ხელმძღვანელობით. მას ბევრი ცნობილი კლიპი გადაუღია ვარსკვალვებისთვის და ჩემთვისაც. მუშაობას რამდენიმე დღეში დავიწყებთ... მოკლედ, სერიოზული გეგმები მაქვს.

- რამდენი წლის ხართ?

- 21 წლის.

- როგორია რუსული შოუბიზნესი, რომელშიც მოხვდით და როგორ მიგიღეს?

- ძალიან რთულია იქ მოხვედრა, რადგანაც მიმდინარეობს ბრძოლა გადარჩენისთვის, მაგრამ მზად ვარ, ამ ყველაფერში ჩავერთო, გავუძლო და სირთულეები დავძლიო, რადგანაც ამის გარეშე ცხოვრება უინტერესოა. ემოციური ადამიანი ვარ და ეს შოუბიზნესი მგონი, ჩემთვის სწორედ ზედგამოჭრილია.

- ამბობთ, რომ  ''ომის ბავშვი'' ხართ. უშუალოდ აფხაზეთის ომმა თქვენს ოჯახზე როგორ იმოქმედა?

- ჩვენ იქ დიდი ტკვილი მივიღეთ, დავკარგეთ მამის სახლი. დავცილდით სამშობლოს. როგორც გითხარით, დედის სახლი კი გადარჩა, ომის შემდეგ ბებია იქ დარჩა, რადგანაც რუსია... ეს ყველაფერი ძალიან რთული და მტკივნეულია გადასატანად, ყველას გულისტკივილია. დარდი გვახრჩობს, სამშობლოში თავისუფლად გვინდა დაბრუნება. ჩვენებს ყველას აფხაზეთთან დაკავშირებით სევდიანი მოგონებები აქვთ. დიახ, ჩვენ ვართ დევნილები აფხაზეთიდან, მაგრამ საბედნიეროდ, ოჯახიდან გამომდინარე, როგორც ვთქვი, ხანდახან გვიწევს ხოლმე სამშობლოში ჩასვლა. გვიყვარს აფხაზეთი და მის გარეშე ცხოვრება ვერც წარმომიდგენია. იქ ყველაფერი ახლობელი და მშობლიურია. ეს აღუწერელი სიტუაციაა, ჩემი საოცარი გრძნობაა.

- ბებია, ახლა აქ ვისაც  სტუმრობთ, ისიც აფხაზეთიდან არის?

- კი, ის მამის დედაა, რომელიც ასევე აფხაზეთიდან გახლავთ და თბილისში ცხოვრობს. თავიდან, ჩვენი ნათესავები გაგრიდან თბილისში ჩამოვიდნენ, ჩვენი ოჯახი კი სოჭში გადავედით.

- დედმამიშვილები გყავთ?

- კი. უფროსი და-ძმა მყავს, მე უმცროსი ვარ.

- სიმღერა როდის დაიწყეთ?

- როგორც დედა ამბობს, ჯერ კიდევ ჩვილმა. როდესაც მაძინებდა და იავნანას მიმღეროდა, თურმე ვცდილობდი, ავყოლოდი. მერე 1999 წელს იყო სილამაზის კონკურსი და 7 წლისამ მასში მონაწილეობა მივიღე. იქ სიმღერამ მომიწია და უმაღლესი ქულა დამიწერეს. მერე დედასთან მუსიკალური კონკურსის ხელმძღვანელი მივიდა და უთხრა, გოგონას საუკეთესო მონაცემები აქვს და ხომ არ ავიყვანოთ, ამ მიმართულებით რომ გაიხსნას და წარმოაჩინოს თავისი შესაძლებლობებიო. იმის მერე დედამ ყურადღება მომაქცია. მერე სკოლაში ყველა კონკურსში აქტიურად ვიყავი ჩართული, ყველაგან ვმონაწილეობდი.

- "იასენია" ვინ შეგარქვა?

- პროდიუსერმა მოიფიქრა, მე მომწონს, ცუდი არ არის... ახლა დროებით საუბარი უნდა შევწყვიტოთ, ჯგუფის წევრებთან ერთად რეპეტიცია მეწყება...

ლალი ფაცია

სპეციალურად "ამბები.გე"-სთვის

იხილეთ ფოტოგალერეა