მნიშვნელოვანი ინფორმაცია
პოლიტიკა
საზოგადოება
მსოფლიო

22

მაისი

დღის ზოგადი ასტროლოგიური პროგნოზი

ხუთშაბათი, მთვარის ოცდამეხუთე დღე დაიწყება 03:21-ზე, მთვარე ვერძს ესტუმრება 20:21-ზე – ახალ საქმეებს ნუ წამოიწყებთ, მაგრამ დაწყებულები დაასრულეთ. კარგი დღეა ვაჭრობისთვის, სასამართლო საქმეებისთვის. არასასიამოვნო დღეა კონტაქტებისთვის, აკონტროლეთ თქვენი ემოციები. არ იკამათოთ და მოერიდეთ უსიამოვნო საუბრებს. კარგი დღეა მოგზაურობის დასაწყებად, მგზავრობისათვის. სხვა დღისთვის გადადეთ ქორწინება და ნიშნობა. მოერიდეთ ალკოჰოლსა და სიგარეტს. დღის რთული ორგანოა თავი. ამიტომ მოერიდეთ ყოველგვარ ოპერაციასა და პროცედურას: თვალებზე, პირის ღრუში, ყურებზე.
მეცნიერება
სამართალი
მოზაიკა
Faceამბები
კონფლიქტები
სამხედრო
სპორტი
მნიშვნელოვანი ინფორმაცია
კვირის კითხვადი სტატიები
თვის კითხვადი სტატიები
სად ინა­ხე­ბა მო­ხუ­ცე­ბუ­ლი თა­მარ მე­ფის ხა­ტი?
სად ინა­ხე­ბა მო­ხუ­ცე­ბუ­ლი თა­მარ მე­ფის ხა­ტი?

სა­ქარ­თ­ვე­ლოს პარ­ლა­მენ­ტის ეროვ­ნუ­ლი ბიბ­ლი­ო­თე­კის ციფ­რულ არ­ქივ­ში და­ცულ ძველ პრე­სა­ში ძალ­ზე სა­ინ­ტე­რე­სო და მნიშ­ვ­ნე­ლო­ვან ინ­ფორ­მა­ცი­ას გა­და­ვაწყ­დით: XIX სა­უ­კუ­ნის მი­წუ­რუ­ლის, უფ­რო ზუს­ტად კი, 1896 წლის გა­ზეთ "ცნო­ბის ფურ­ც­ლის" 66-ე ნო­მერ­ში ქარ­თ­ვე­ლი ის­ტო­რი­კო­სი, ენათ­მეც­ნი­ე­რი, ეთ­ნოგ­რა­ფი, პუბ­ლი­ცის­ტი, პე­და­გო­გი, სა­ზო­გა­დო მოღ­ვა­წე მო­სე ჯა­ნაშ­ვი­ლი სა­თა­უ­რით - "მხატ­ვარ­თა სა­ყუ­რა­დღე­ბოდ" მოგ­ვითხ­რობს "ერ­თის ჩი­ნე­ბუ­ლის და სა­ქარ­თ­ვე­ლოს სიძ­ვე­ლე­თა მოყ­ვა­რის" სახ­ლ­ში ნა­ნახ მო­ხუ­ცე­ბუ­ლი თა­მარ დე­დოფ­ლის ხატ­ზე. სამ­წუ­ხა­როდ, ბა­ტო­ნი მო­სე ჯა­ნაშ­ვი­ლი სიძ­ვე­ლე­თა მოყ­ვა­რე ადა­მი­ა­ნის სა­ხელ­სა და გვარს არ გვიმ­ხელს, მაგ­რამ დაწ­ვ­რი­ლე­ბით აღ­წერს აღ­ნიშ­ნულ ხატს.

ინ­ტერ­ნეტ­ში საკ­მა­ოდ დიდ­ხანს ვე­ძებ­დით ხა­ტის ფო­ტოს, მაგ­რამ ვერ­სად მი­ვაკ­ვ­ლი­ეთ. თუ ვინ­მეს გსმე­ნი­ათ აღ­ნიშ­ნუ­ლი ხა­ტის შე­სა­ხებ ან ფო­ტო მა­ინც გე­გუ­ლე­ბათ სად­მე, იქ­ნებ ჩვენ და ჩვე­ნი ჟურ­ნა­ლის მკითხ­ვე­ლებ­საც გაგ­ვი­ზი­ა­როთ, - ძა­ლი­ან მად­ლი­ე­რი დაგ­რ­ჩე­ბით. დღეს კი იმ პუბ­ლი­კა­ცი­ას გა­გაც­ნობთ, რო­მელ­მაც, დარ­წ­მუ­ნე­ბუ­ლი ვართ, იმხა­ნა­დაც დი­დი ინ­ტე­რე­სი აღუძ­რა ქარ­თ­ველ სა­ზო­გა­დო­ე­ბას და დღე­საც არ და­ტო­ვებს გულ­გ­რილს. აი, რა­ო­დენ დაწ­ვ­რი­ლე­ბით აღ­წერს ბა­ტო­ნი ჯა­ნაშ­ვი­ლი მო­ხუ­ცი თა­მარ მე­ფის ხატს:

"...ეს არის ხა­ტი თა­მარ დე­დოფ­ლის დი­დე­ბი­სა... ალა­ბის (სიგ­რ­ძის სა­ზო­მი ერ­თე­უ­ლი აღ­მო­სავ­ლე­თის ზო­გი­ერთ ქვე­ყა­ნა­ში, უდ­რის 68,8 სმ-ს. - ავტ.) სიგ­რ­ძე ტი­ლო გაკ­რუ­ლია ხის ჩარ­ჩო­ზე. ტი­ლო ქარ­თუ­ლი ძვე­ლე­ბუ­რი სკლა­ტია (სვა­ნუ­რად ახ­ლაც სგა­ლატ-ს ეძა­ხი­ან), თეთ­რი ფე­რი­სა. ნა­ხა­ტი გა­მოყ­ვა­ნი­ლია სხვა-და-სხვა ფერ წამ­ლე­ბით.

ნა­ხა­ტის ზე­და­პირ­ზე, მარ­ცხ­ნივ მხა­რეს, წარ­მოდ­გე­ნი­ლია თა­მარ დე­დო­ფა­ლი, რო­მე­ლიც ფეხ­ზე დგას და იყუ­რე­ბა მარ­ცხე­ნის­კენ. ჩაც­მუ­ლო­ბა დე­დოფ­ლი­სა მთლათ ქარ­თუ­ლია: თავ­ზედ და­ხუ­რუ­ლი აქვს ქარ­თუ­ლი მრგვა­ლი ქუ­დი, შა­ვი ფე­რი­სა, ტან­ზედ წა­მოს­ხ­მუ­ლი აქვს სა­იმ­პე­რა­ტო­რო პორ­ფი­რი, ძვირ­ფა­სად შე­კე­რი­ლი; პორ­ფი­რის ქვეშ გა­მოს­ჩანს მომ­წ­ვა­ნო კა­ბა ატ­ლა­სი­სა, ყო­შე­ბი­ა­ნი; კა­ბის გუ­ლის­პი­რი და­მაგ­რე­ბუ­ლია ძვირ­ფას თვა­ლით, რომ­ლის ზე­ვით გა­მოს­ჩანს თა­მარ დე­დოფ­ლის ცნო­ბი­ლი გულ­სა­კი­დი ჯვა­რი; კე­ფის მხრით, ქუდ­ზედ ხე­ლოვ­ნუ­რად და­მაგ­რე­ბუ­ლია ძვირ­ფა­სი ლე­ჩა­ქი, რომ­ლის ერ­თი წვე­რი, მარ­ცხე­ნა მხრი­დან გად­მოშ­ვე­ბუ­ლი, ეხ­ვე­ვა მე­ფის ყელს და გა­და­დის მარ­ჯ­ვე­ნის­კენ; კა­ბის ქვე­შეთ­გან ოდ­ნავ ჩანს დე­დოფ­ლის ფეხ­საც­მე­ლი - უქუს­ლო წუ­ღე­ბი. სა­ზო­გა­დო გა­მოყ­ვა­ნი­ლო­ბა და სა­ხის გა­მო­მეტყ­ვე­ლე­ბა წარ­მოგ­ვიდ­გენს თა­მარ მე­ფეს მო­ხუ­ცე­ბუ­ლო­ბა­ში: თვა­ლე­ბი აქვს დიდ­რო­ნი, შუბ­ლი მა­ღა­ლი, ცხვი­რი ზო­მი­ე­რი, წარ­ბე­ბი შა­ვი, - "ყორ­ნის ბო­ლო", თმა გი­შე­რი, პი­რი­სა­ხე ხან­ში შე­სულ დე­და­კა­ცი­სა, ბა­გე­ნი წვრი­ლი და ზო­მი­ე­რი; მარ­ცხე­ნა ხელ­ში უჭე­რია რგვლად დახ­ვე­უ­ლი ეტ­რა­ტი, ხო­ლო მარ­ცხე­ნა - გაწ­ვ­დი­ლი აქვს იქით­კენ, სა­ი­თაც თვი­თონ იყუ­რე­ბა. მო­ხუ­ცი დე­დო­ფა­ლი დგას მე­ტად ახო­ვა­ნად და დიდ­სუ­ლო­ვა­ნად და სრუ­ლის კმა­ყო­ფი­ლე­ბით უჭ­ვ­რეტს და უმ­ზერს ნა­ყოფს თვი­სის მე­ფო­ბი­სას:

ა. თა­მა­რის წინ არ­ჭ­ვია მრგვა­ლი ხე, რომ­ლის მაღ­ლა-მაღ­ლა აწ­ვ­დე­ნილ წვერ­ზე ფრი­ა­ლებს ქარ­თ­ველ­თა დრო­შა, ძვირ­ფა­სად ქსო­ვი­ლი. დრო­შის კუ­თხე­ებ­ში ფო­ჩე­ბი­ა­ნი ბურ­თე­ბია, ხო­ლო შუ­ა­გულ­ში გა­მოყ­ვა­ნი­ლია ღვთის-მშო­ბე­ლი მი­სი ყრმი­თურთ. დრო­შის ხის ზე­მო წვე­რი წარ­მო­ად­გენს გაშ­ლილ ხელს (ხე­ლის მტე­ვანს); დრო­შა-ალა­მი წი­თე­ლია.

ბ. დრო­შის იქით, შორს გა­მოს­ჩანს: დაბ­ლა, ორი ტომ­რებ კი­დე­ბუ­ლი თა­თა­რი, რო­მელ­თაც ხარ­კი მო­აქვთ და მაღ­ლა - ზღვა, რო­მელ­ზე­დაც მო­ცუ­რავს გე­მი და მო­დის თა­მა­რის­კენ; გე­მი პი­რის-პი­რამ­დე სავ­სეა დრო­შა-ალა­მე­ბით, საყ­ვი­რე­ე­ბით, ფი­ლა­კა­ვა­ნე­ბით (ფი­ლა­კა­ვა­ნი ცი­ხე­ე­ბის სამ­ტ­ვ­რევ-სა­ლე­წი მან­ქა­ნა­ა) და სხვ.

გ. გე­მის თავ­ზედ, მაღ­ლა, ფრი­ა­ლებს დრო­შა, რო­მელ­ზე­დაც გა­მოყ­ვა­ნი­ლია მძვინ­ვა­რე ლო­მი; ეს დრო­შა ორ წვე­რად იყო­ფე­ბა ბო­ლო­ში. ზე­მო­რე ხსე­ნე­ბუ­ლი თათ­რე­ბი მძი­მე ტვირ­თის ქვეშ წაზ­ნე­ქი­ლან, თვა­ლე­ბი სა­ცო­და­ვად და­უჭყე­ტი­ათ.

დ. თა­მა­რის აქეთ-იქით და წინ მო­ჩანს ყვა­ვი­ლე­ბი.

ე. თა­მარ­სა და მთელს ხატს მზის შუ­ქი ანა­თებს შო­რით­გან...

და­სას­რულ, უნ­და შევ­ნიშ­ნოთ ისიც, რომ ნა­ხატ­ზედ, გემ­სა და თათ­რებს შო­რის, აწე­რია შემ­დე­გი სიტყ­ვე­ბი: "თა­მარ, მე­ფე ქარ­თ­ვე­ლი­სა"...

მო­სე ჯა­ნაშ­ვი­ლი აღ­ნიშ­ნავს, რომ მარ­თა­ლია, ტი­ლო ძა­ლი­ან დაჭ­მუჭ­ნი­ლია, ამის გა­მო კი, "მხატ­ვ­რო­ბის წამ­ლე­ბიც დამ­ს­კ­და­რა, და­წეკ­ვი­ლა", ის მა­ინც უდი­დეს შთა­ბეჭ­დი­ლე­ბას ახ­დენს მნახ­ველ­ზე. გა­მომ­დი­ნა­რე სა­ქარ­თ­ვე­ლოს მხატ­ვ­რო­ბის ის­ტო­რი­ი­დან, ის ვა­რა­უ­დობს, რომ ნა­ხა­ტი - ეს "ძვირ­ფა­სი სა­უნ­ჯე-ნაშ­თი" თა­მარ მე­ფის ცხოვ­რე­ბა­ში­ვე და­ი­ხა­ტა, თუმ­ცა სა­ბო­ლოო სიტყ­ვას მა­ინც ძვე­ლი სამ­ხატ­ვ­რო ხე­ლოვ­ნე­ბის მკვლევ­რებს ან­დობს. ცნო­ბი­ლი ქარ­თ­ვე­ლი სა­ზო­გა­დო მოღ­ვა­წე ნა­ხა­ტის იდე­ით აღ­ფ­რ­თო­ვა­ნე­ბას ვერ მა­ლავს და პა­რა­ლელს თა­მარ მე­ფი­სად­მი მიძღ­ვ­ნილ ერთ ლექ­ს­თან ავ­ლებს:

"უ­ბისს ავა­გე საყ­და­რი,

უწყ­ლო­სა წყა­ლი ვა­დი­ნე;

ის­პა­ანს დავ­ს­დევ ბე­გა­რა,

სტამ­ბოლს ხა­რა­ჯა ავი­ღე;

თეთ­რს ზღვა­ში რკი­ნა ჩა­ვაგ­დე,

ხმე­ლე­თი ჩემ­ს­კენ მო­ვიგ­დე"...

ირ­მა ხარ­ში­ლა­ძე

ჟურ­ნა­ლი "გზა"

(გა­მო­დის ხუთ­შა­ბა­თო­ბით)

დღის ვიდეო
00:00 / 00:00
რას ჰყვება მამა, რომელმაც შვილს უიშვიათესი დიაგნოზი ChatGPT-ის დახმარებით დაუსვა
მნიშვნელოვანი ინფორმაცია

სად ინა­ხე­ბა მო­ხუ­ცე­ბუ­ლი თა­მარ მე­ფის ხა­ტი?

სად ინა­ხე­ბა მო­ხუ­ცე­ბუ­ლი თა­მარ მე­ფის ხა­ტი?

სა­ქარ­თ­ვე­ლოს პარ­ლა­მენ­ტის ეროვ­ნუ­ლი ბიბ­ლი­ო­თე­კის ციფ­რულ არ­ქივ­ში და­ცულ ძველ პრე­სა­ში ძალ­ზე სა­ინ­ტე­რე­სო და მნიშ­ვ­ნე­ლო­ვან ინ­ფორ­მა­ცი­ას გა­და­ვაწყ­დით: XIX სა­უ­კუ­ნის მი­წუ­რუ­ლის, უფ­რო ზუს­ტად კი, 1896 წლის გა­ზეთ "ცნო­ბის ფურ­ც­ლის" 66-ე ნო­მერ­ში ქარ­თ­ვე­ლი ის­ტო­რი­კო­სი, ენათ­მეც­ნი­ე­რი, ეთ­ნოგ­რა­ფი, პუბ­ლი­ცის­ტი, პე­და­გო­გი, სა­ზო­გა­დო მოღ­ვა­წე მო­სე ჯა­ნაშ­ვი­ლი სა­თა­უ­რით - "მხატ­ვარ­თა სა­ყუ­რადღე­ბოდ" მოგ­ვითხ­რობს "ერ­თის ჩი­ნე­ბუ­ლის და სა­ქარ­თ­ვე­ლოს სიძ­ვე­ლე­თა მოყ­ვა­რის" სახ­ლ­ში ნა­ნახ მო­ხუ­ცე­ბუ­ლი თა­მარ დე­დოფ­ლის ხატ­ზე. სამ­წუ­ხა­როდ, ბა­ტო­ნი მო­სე ჯა­ნაშ­ვი­ლი სიძ­ვე­ლე­თა მოყ­ვა­რე ადა­მი­ა­ნის სა­ხელ­სა და გვარს არ გვიმ­ხელს, მაგ­რამ დაწ­ვ­რი­ლე­ბით აღ­წერს აღ­ნიშ­ნულ ხატს.

ინ­ტერ­ნეტ­ში საკ­მა­ოდ დიდ­ხანს ვე­ძებ­დით ხა­ტის ფო­ტოს, მაგ­რამ ვერ­სად მი­ვაკ­ვ­ლი­ეთ. თუ ვინ­მეს გსმე­ნი­ათ აღ­ნიშ­ნუ­ლი ხა­ტის შე­სა­ხებ ან ფო­ტო მა­ინც გე­გუ­ლე­ბათ სად­მე, იქ­ნებ ჩვენ და ჩვე­ნი ჟურ­ნა­ლის მკითხ­ვე­ლებ­საც გაგ­ვი­ზი­ა­როთ, - ძა­ლი­ან მად­ლი­ე­რი დაგ­რ­ჩე­ბით. დღეს კი იმ პუბ­ლი­კა­ცი­ას გა­გაც­ნობთ, რო­მელ­მაც, დარ­წ­მუ­ნე­ბუ­ლი ვართ, იმხა­ნა­დაც დი­დი ინ­ტე­რე­სი აღუძ­რა ქარ­თ­ველ სა­ზო­გა­დო­ე­ბას და დღე­საც არ და­ტო­ვებს გულ­გ­რილს. აი, რა­ო­დენ დაწ­ვ­რი­ლე­ბით აღ­წერს ბა­ტო­ნი ჯა­ნაშ­ვი­ლი მო­ხუ­ცი თა­მარ მე­ფის ხატს:

"...ეს არის ხა­ტი თა­მარ დე­დოფ­ლის დი­დე­ბი­სა... ალა­ბის (სიგ­რ­ძის სა­ზო­მი ერ­თე­უ­ლი აღ­მო­სავ­ლე­თის ზო­გი­ერთ ქვე­ყა­ნა­ში, უდ­რის 68,8 სმ-ს. - ავტ.) სიგ­რ­ძე ტი­ლო გაკ­რუ­ლია ხის ჩარ­ჩო­ზე. ტი­ლო ქარ­თუ­ლი ძვე­ლე­ბუ­რი სკლა­ტია (სვა­ნუ­რად ახ­ლაც სგა­ლატ-ს ეძა­ხი­ან), თეთ­რი ფე­რი­სა. ნა­ხა­ტი გა­მოყ­ვა­ნი­ლია სხვა-და-სხვა ფერ წამ­ლე­ბით.

ნა­ხა­ტის ზე­და­პირ­ზე, მარ­ცხ­ნივ მხა­რეს, წარ­მოდ­გე­ნი­ლია თა­მარ დე­დო­ფა­ლი, რო­მე­ლიც ფეხ­ზე დგას და იყუ­რე­ბა მარ­ცხე­ნის­კენ. ჩაც­მუ­ლო­ბა დე­დოფ­ლი­სა მთლათ ქარ­თუ­ლია: თავ­ზედ და­ხუ­რუ­ლი აქვს ქარ­თუ­ლი მრგვა­ლი ქუ­დი, შა­ვი ფე­რი­სა, ტან­ზედ წა­მოს­ხ­მუ­ლი აქვს სა­იმ­პე­რა­ტო­რო პორ­ფი­რი, ძვირ­ფა­სად შე­კე­რი­ლი; პორ­ფი­რის ქვეშ გა­მოს­ჩანს მომ­წ­ვა­ნო კა­ბა ატ­ლა­სი­სა, ყო­შე­ბი­ა­ნი; კა­ბის გუ­ლის­პი­რი და­მაგ­რე­ბუ­ლია ძვირ­ფას თვა­ლით, რომ­ლის ზე­ვით გა­მოს­ჩანს თა­მარ დე­დოფ­ლის ცნო­ბი­ლი გულ­სა­კი­დი ჯვა­რი; კე­ფის მხრით, ქუდ­ზედ ხე­ლოვ­ნუ­რად და­მაგ­რე­ბუ­ლია ძვირ­ფა­სი ლე­ჩა­ქი, რომ­ლის ერ­თი წვე­რი, მარ­ცხე­ნა მხრი­დან გად­მოშ­ვე­ბუ­ლი, ეხ­ვე­ვა მე­ფის ყელს და გა­და­დის მარ­ჯ­ვე­ნის­კენ; კა­ბის ქვე­შეთ­გან ოდ­ნავ ჩანს დე­დოფ­ლის ფეხ­საც­მე­ლი - უქუს­ლო წუ­ღე­ბი. სა­ზო­გა­დო გა­მოყ­ვა­ნი­ლო­ბა და სა­ხის გა­მო­მეტყ­ვე­ლე­ბა წარ­მოგ­ვიდ­გენს თა­მარ მე­ფეს მო­ხუ­ცე­ბუ­ლო­ბა­ში: თვა­ლე­ბი აქვს დიდ­რო­ნი, შუბ­ლი მა­ღა­ლი, ცხვი­რი ზო­მი­ე­რი, წარ­ბე­ბი შა­ვი, - "ყორ­ნის ბო­ლო", თმა გი­შე­რი, პი­რი­სა­ხე ხან­ში შე­სულ დე­და­კა­ცი­სა, ბა­გე­ნი წვრი­ლი და ზო­მი­ე­რი; მარ­ცხე­ნა ხელ­ში უჭე­რია რგვლად დახ­ვე­უ­ლი ეტ­რა­ტი, ხო­ლო მარ­ცხე­ნა - გაწ­ვ­დი­ლი აქვს იქით­კენ, სა­ი­თაც თვი­თონ იყუ­რე­ბა. მო­ხუ­ცი დე­დო­ფა­ლი დგას მე­ტად ახო­ვა­ნად და დიდ­სუ­ლო­ვა­ნად და სრუ­ლის კმა­ყო­ფი­ლე­ბით უჭ­ვ­რეტს და უმ­ზერს ნა­ყოფს თვი­სის მე­ფო­ბი­სას:

ა. თა­მა­რის წინ არ­ჭ­ვია მრგვა­ლი ხე, რომ­ლის მაღ­ლა-მაღ­ლა აწ­ვ­დე­ნილ წვერ­ზე ფრი­ა­ლებს ქარ­თ­ველ­თა დრო­შა, ძვირ­ფა­სად ქსო­ვი­ლი. დრო­შის კუთხე­ებ­ში ფო­ჩე­ბი­ა­ნი ბურ­თე­ბია, ხო­ლო შუ­ა­გულ­ში გა­მოყ­ვა­ნი­ლია ღვთის-მშო­ბე­ლი მი­სი ყრმი­თურთ. დრო­შის ხის ზე­მო წვე­რი წარ­მო­ად­გენს გაშ­ლილ ხელს (ხე­ლის მტე­ვანს); დრო­შა-ალა­მი წი­თე­ლია.

ბ. დრო­შის იქით, შორს გა­მოს­ჩანს: დაბ­ლა, ორი ტომ­რებ კი­დე­ბუ­ლი თა­თა­რი, რო­მელ­თაც ხარ­კი მო­აქვთ და მაღ­ლა - ზღვა, რო­მელ­ზე­დაც მო­ცუ­რავს გე­მი და მო­დის თა­მა­რის­კენ; გე­მი პი­რის-პი­რამ­დე სავ­სეა დრო­შა-ალა­მე­ბით, საყ­ვი­რე­ე­ბით, ფი­ლა­კა­ვა­ნე­ბით (ფი­ლა­კა­ვა­ნი ცი­ხე­ე­ბის სამ­ტ­ვ­რევ-სა­ლე­წი მან­ქა­ნა­ა) და სხვ.

გ. გე­მის თავ­ზედ, მაღ­ლა, ფრი­ა­ლებს დრო­შა, რო­მელ­ზე­დაც გა­მოყ­ვა­ნი­ლია მძვინ­ვა­რე ლო­მი; ეს დრო­შა ორ წვე­რად იყო­ფე­ბა ბო­ლო­ში. ზე­მო­რე ხსე­ნე­ბუ­ლი თათ­რე­ბი მძი­მე ტვირ­თის ქვეშ წაზ­ნე­ქი­ლან, თვა­ლე­ბი სა­ცო­და­ვად და­უჭყე­ტი­ათ.

დ. თა­მა­რის აქეთ-იქით და წინ მო­ჩანს ყვა­ვი­ლე­ბი.

ე. თა­მარ­სა და მთელს ხატს მზის შუ­ქი ანა­თებს შო­რით­გან...

და­სას­რულ, უნ­და შევ­ნიშ­ნოთ ისიც, რომ ნა­ხატ­ზედ, გემ­სა და თათ­რებს შო­რის, აწე­რია შემ­დე­გი სიტყ­ვე­ბი: "თა­მარ, მე­ფე ქარ­თ­ვე­ლი­სა"...

მო­სე ჯა­ნაშ­ვი­ლი აღ­ნიშ­ნავს, რომ მარ­თა­ლია, ტი­ლო ძა­ლი­ან დაჭ­მუჭ­ნი­ლია, ამის გა­მო კი, "მხატ­ვ­რო­ბის წამ­ლე­ბიც დამ­ს­კ­და­რა, და­წეკ­ვი­ლა", ის მა­ინც უდი­დეს შთა­ბეჭ­დი­ლე­ბას ახ­დენს მნახ­ველ­ზე. გა­მომ­დი­ნა­რე სა­ქარ­თ­ვე­ლოს მხატ­ვ­რო­ბის ის­ტო­რი­ი­დან, ის ვა­რა­უ­დობს, რომ ნა­ხა­ტი - ეს "ძვირ­ფა­სი სა­უნ­ჯე-ნაშ­თი" თა­მარ მე­ფის ცხოვ­რე­ბა­ში­ვე და­ი­ხა­ტა, თუმ­ცა სა­ბო­ლოო სიტყ­ვას მა­ინც ძვე­ლი სამ­ხატ­ვ­რო ხე­ლოვ­ნე­ბის მკვლევ­რებს ან­დობს. ცნო­ბი­ლი ქარ­თ­ვე­ლი სა­ზო­გა­დო მოღ­ვა­წე ნა­ხა­ტის იდე­ით აღ­ფ­რ­თო­ვა­ნე­ბას ვერ მა­ლავს და პა­რა­ლელს თა­მარ მე­ფი­სად­მი მიძღ­ვ­ნილ ერთ ლექ­ს­თან ავ­ლებს:

"უ­ბისს ავა­გე საყ­და­რი,

უწყ­ლო­სა წყა­ლი ვა­დი­ნე;

ის­პა­ანს დავ­ს­დევ ბე­გა­რა,

სტამ­ბოლს ხა­რა­ჯა ავი­ღე;

თეთრს ზღვა­ში რკი­ნა ჩა­ვაგ­დე,

ხმე­ლე­თი ჩემ­ს­კენ მო­ვიგ­დე"...

ირ­მა ხარ­ში­ლა­ძე

ჟურნალი ”გზა”

(გამოდის ხუთშაბათობით)

ქართველი ჟურნალისტის და ამერიკელი დიპლომატის ქორწილი ვაშინგტონში - "ძალიან ბედნიერები ვართ, რომ ვიპოვეთ ერთმანეთი"

უზენაესი სასამართლოს მოსამართლეობის ყოფილი კანდიდატი თამთა თოდაძეზე - "რა ბრიჯიტ ბარდო ესა მყავს, რა აბია ასეთი ნეტავ"

ვინ არის შორენა ბეგაშვილის ყოფილი ქმრის მეუღლე, რომელიც უკრაინაში ცნობილი დიზაინერია