90-იანი წლე­ბის სა­ქარ­თვე­ლო­ში მო­თა­რე­შე ეს ბან­დი­ტუ­რი დაჯ­გუ­ფე­ბა კრი­მი­ნა­ლუ­რი სამ­ყა­როს ის­ტო­რი­ა­ში არა მარ­ტო ჩვე­ნი ქვეყ­ნის, არა­მედ მსოფ­ლი­ოს მას­შტა­ბი­თაც შე­ვი­დო­და, გან­სა­კუთ­რე­ბით სა­ში­ში დამ­ნა­შა­ვე­თა ჯგუ­ფის სტა­ტუ­სით. შეძრწუ­ნე­ბე­ლი მო­სახ­ლე­ო­ბა მას სის­ხლის­მსმელ­თა ბან­დას უწო­დებ­და. გა­მო­ძი­ე­ბის ოქ­მე­ბი­და­ნაც ჩანს, რომ ბან­დის წევ­რე­ბი, რომ­ლე­ბიც თავ­და­პირ­ვე­ლად, სხვა­დას­ხვა რა­ი­ო­ნის, შემ­დეგ დე­და­ქა­ლა­ქის მცხოვ­რებთ ეს­ხმოდ­ნენ თავს, ია­რა­ღი­დან ცე­ცხლის გახ­სნას ნამ­დვი­ლად არ ერი­დე­ბოდ­ნენ, აყა­ჩა­ღებ­დნენ არა მარ­ტო მო­ქა­ლა­ქე­ებ­სა და მათ ოჯა­ხებს, არა­მედ ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ებ­სა და სა­ვაჭ­რო და­წე­სე­ბუ­ლე­ბებ­საც. ხშირ შემ­თხვე­ვა­ში, წარ­მო­უდ­გე­ნელ სი­სას­ტი­კეს იჩენ­დნენ. გან­სა­კუთ­რე­ბით მა­შინ, როცა და­ზა­რა­ლე­ბულ­თა მხრი­დან წი­ნა­აღ­მდე­გო­ბას წა­ა­წყდე­ბოდ­ნენ. ასეთ დროს ბან­დი­ტე­ბი უმო­წყა­ლოდ ხო­ცავ­დნენ ყვე­ლას, ვინც კი გზა­ზე გა­და­ე­ღო­ბე­ბო­და და ცო­ტა­თი მა­ინც ეც­დე­ბო­და მათი მზაკ­ვრუ­ლი გეგ­მის ჩაშ­ლას. ბან­დის წევრთა მი­მართ აღ­ძრუ­ლი სის­ხლის სა­მარ­თლის საქ­მის მა­სა­ლებ­ში 14 სხა­დას­ხვა და­ნა­შა­უ­ლის ეპი­ზო­დი, 42 და­ზა­რა­ლე­ბუ­ლი პი­რი­სა და 8 მოკ­ლუ­ლის გვა­რი ფიქ­სირ­დე­ბო­და. თუმ­ცა, აწი­ო­კე­ბუ­ლი სოფ­ლე­ბის მო­სახ­ლე­ო­ბა გა­ცი­ლე­ბით მეტ მსხვერ­პლსა და გა­უხ­მა­უ­რე­ბელ ფაქტს ასა­ხე­ლებ­და...

სა­მარ­თალ­დამ­ცა­ვე­ბის­თვის თი­თო­ე­უ­ლი დამ­ნა­შა­ვის ვი­ნა­ო­ბა იყო ცნო­ბი­ლი. მათ­ზე ძებ­ნაც გა­მო­ა­ცხა­დეს, მაგ­რამ ბან­დას იმ დრო­ის­თვის ყვე­ლა­ზე გავ­ლე­ნი­ა­ნი კრი­მი­ნა­ლუ­რი ავ­ტო­რი­ტე­ტე­ბი მფარ­ვე­ლობ­დნენ. ქურ­დებს საკ­მა­რი­სი გავ­ლე­ნა და მჭიდ­რო კავ­ში­რე­ბი ჰქონ­დათ ძა­ლო­ვა­ნი სტრუქ­ტუ­რე­ბის მა­შინ­დელ ხელ­მძღვა­ნე­ლო­ბას­თან. ამი­ტომ, ბან­დი­ტე­ბი წლე­ბის მან­ძილ­ზე ხელ­შე­უ­ხე­ბე­ლი რჩე­ბოდ­ნენ და აუ­ღელ­ვებ­ლად გა­ნაგ­რძობ­დნენ თა­რეშს. ავ­ტო­რი­ტე­ტე­ბი და პო­ლი­ცი­ის შე­ფე­ბი მათი ნა­დავ­ლი­დან მი­ღე­ბულ ნა­წილს ერ­თმა­ნეთ­ში ინა­წი­ლებ­დნენ. ერთხელ გა­მომ­ძი­ე­ბელ­მაც მი­თხრა პი­რად სა­უ­ბარ­ში, "არც ერთი დამ­ნა­შა­ვე არ მო­იყ­ვა­ნეს მა­ნამ, სა­ნამ მათ­სა და ქურ­დებს შო­რის უკ­მა­ყო­ფი­ლე­ბა არ მოხ­და", - ამ­ბობს ბან­დის ერთ-ერთი წევ­რის მიერ მოკ­ლუ­ლი პო­ლი­ცი­ე­ლის მამა.

34 წლის კობა ჯა­ფა­რი­ძე პო­ლი­ცი­ის ოპე­რა­ტი­უ­ლი მუ­შა­კი გახ­ლდათ. თბი­ლის­ში მდე­ბა­რე კო­მერ­ცი­ულ და­წე­სე­ბუ­ლე­ბა­ზე მომ­ხდა­რი ყა­ჩა­ღუ­რი თავ­დას­ხმის შემ­დეგ, ცხელ კვალ­ზე ადევ­ნე­ბულ პო­ლი­ცი­ე­ლებ­სა და ბო­როტ­მოქ­მე­დებს შო­რის შე­ტა­კე­ბა მოხ­და. საქ­მის მა­სა­ლე­ბის მი­ხედ­ვით, ჯა­ფა­რი­ძემ თა­ვი­სი ტა­ბე­ლუ­რი ია­რა­ღი­დან მხო­ლოდ ერთი გა­მაფრ­თხი­ლე­ბე­ლი გას­რო­ლა მო­ას­წრო. იმ­წამ­სვე მას ბან­დის წევ­რის - იმ­ნა­იშ­ვი­ლის მიერ ავ­ტო­მა­ტი­დან გას­რო­ლი­ლი ტყვია მოხ­ვდა და სა­სიკ­ვდი­ლოდ დაჭ­რი­ლი, სა­ა­ვად­მყო­ფო­ში მიყ­ვა­ნამ­დე გარ­და­იც­ვა­ლა.

გა­მო­ძი­ე­ბის მა­სა­ლებ­ში და­ფიქ­სი­რე­ბუ­ლია წა­მე­ბის რამ­დე­ნი­მე ფაქ­ტიც. რო­გორც ჩანს, ოჯა­ხებ­ზე ყა­ჩა­ღუ­რი თავ­დას­ხმე­ბის დროს, ბო­როტ­მოქ­მე­დე­ბი მიზ­ნის მი­საღ­წე­ვად ყვე­ლა­ფერ­ზე მი­დი­ოდ­ნენ. მუ­ქა­რა და ცემა თუ არ გა­ჭირ­და, სა­დიზმს მი­მარ­თავ­დნენ. მარ­ტვი­ლის რა­ი­ო­ნის მკვიდ­რი ჯღარ­კა­ვე­ბის ოჯა­ხი სწო­რედ გან­სა­კუთ­რე­ბუ­ლი სი­სას­ტი­კის მსხვერ­პლი გახ­და. ბან­და ოჯახს ღა­მის 3 სა­ა­თის­თვის და­ეს­ხა თავს. ხმა­ურ­ზე გაღ­ვი­ძე­ბუ­ლი ცოლ-ქმა­რი - გულ­ნაზ და ომარ ჯღარ­კა­ვე­ბი ორ ნიღ­ბი­ან და ავ­ტო­მა­ტე­ბით შე­ი­ა­რა­ღე­ბულ ბო­როტ­მოქ­მედს სა­ძი­ნებ­ლის ზღურ­ბლთან შე­ე­ფეთ­ნენ. თავ­დამ­სხმე­ლებ­მა ჯღარ­კა­ვე­ბი ჯერ გა­კო­ჭეს, პირი სკო­ჩით აუკ­რეს, ქმარს ცო­ლის თვალ­წინ წიხ­ლებს ურტყამ­დნენ და ია­რა­ღით იმუქ­რე­ბოდ­ნენ; ფულს და ძვირ­ფა­სე­უ­ლო­ბას ითხოვ­დნენ, მაგ­რამ ცოლ-ქმა­რი უა­რის ნიშ­ნად თავს რომ იქ­ნევ­და, წა­მე­ბა­ზე გა­და­ვიდ­ნენ. ვიდ­რე ერთი თავ­დამ­სხმე­ლი სახ­ლს ჩხრეკ­და, მე­ო­რე, ჯღარ­კა­ვე­ბის და­მორ­ჩი­ლე­ბას ცდი­ლობ­და. გულ­ნაზ ჯღარ­კა­ვას გა­ხუ­რე­ბუ­ლი უთო­თი და­შან­თვა რომ და­ი­წყო, ქმა­რი მა­შინ­ვე გა­ტყდა და ბან­დი­ტებს კო­მო­დის იმ უჯ­რა­ზე მი­უ­თი­თა, სა­დაც ოქ­რო­უ­ლო­ბა­სა და შვი­ლის მიერ რუ­სე­თი­დან გა­მოგ­ზავ­ნილ დო­ლა­რებს ინა­ხავ­და...

რამ­დე­ნი­მე თვის შემ­დგე, იმა­ვე რა­ი­ონ­ში მცხოვ­რე­ბი, ქა­ჩი­ბა­ი­ე­ბის ოჯა­ხის და­ყა­ჩა­ღე­ბი­სას, ბან­დი­ტებ­მა ოჯა­ხის უფ­რო­სი - ნო­დარ ქა­ჩი­ბა­ია მა­შინ გა­მო­ა­სალ­მეს სი­ცო­ცხლეს, როცა მან სა­კუ­თა­რი სა­ნა­დი­რო თო­ფით მათ­თვის წი­ნა­აღ­მდე­გო­ბის გა­წე­ვა სცა­და. ერთ-ერ­თმა ყა­ჩაღ­მა - ქა­ში­ბა­ძემ მას "მა­კა­რო­ვის" სის­ტე­მის პის­ტო­ლე­ტი­დან გულ­მკერ­დის არე­ში მი­ა­ყე­ნა სა­სიკ­ვდი­ლო ჭრი­ლო­ბა.

მოგ­ვი­ა­ნე­ბით, ყა­ჩა­ღებ­მა სის­ხლი­ა­ნი კვა­ლი დე­და­ქა­ლაქ­შიც და­ტო­ვეს...

ოფი­ცი­ა­ლუ­რი ცნო­ბე­ბით, ბან­და 1993 წლის აპ­რილ­ში ჩა­მო­ყა­ლიბ­და. ყვე­ლა­ფე­რი კი იქი­დან და­ი­წყო, რომ სა­მეგ­რე­ლოს მხა­რის მკვიდრმა რამ­დე­ნი­მე ამ­ბი­ცი­ურ­მა ახალ­გაზ­რდამ ფი­ნან­სუ­რი მდგო­მა­რე­ო­ბის გა­მოს­წო­რე­ბა ძარ­ცვა-ყა­ჩა­ღო­ბე­ბი­თა და რე­კე­ტით გა­და­წყვი­ტა. ეს იდეა, რო­გორც გა­ირ­კვა, წარ­სულ­ში ქურ­დო­ბი­სა და ცე­ცხლსას­რო­ლი ია­რა­ღის უკა­ნო­ნო შე­ნახ­ვა-ტა­რე­ბის­თვის ნა­სა­მარ­თლევ 22 წლის გიგა გვი­ლა­ვას გა­უჩ­ნდა. ცი­ხე­გა­მოვ­ლი­ლი და შავ სამ­ყა­რო­ში ფეხ­შედ­გმუ­ლი გვი­ლა­ვა უბ­ნელ ახალ­გაზ­რდებ­ში უდა­ვოდ სარ­გებ­ლობ­და ავ­ტო­რი­ტე­ტით. მას მარ­თლაც ჰქონ­და კავ­ში­რი კრი­მი­ნა­ლუ­რი სამ­ყა­როს წარ­მო­მად­გენ­ლებ­თან და არ ფა­რავ­და, რომ ამ კავ­ში­რე­ბის გაღ­რმა­ვე­ბას ცდი­ლობ­და. ქურ­დუ­ლი ორი­ენ­ტა­ცი­ის­კენ ჰქონ­და გეზი აღე­ბუ­ლი და ყო­ვე­ლი­ვე ამის გამო, გარ­შე­მო მყო­ფი ახალ­გაზ­რდე­ბის­გან რიდ­სა და პა­ტი­ვის­ცე­მა­საც გრძნობ­და. ბან­დის ორ­გა­ნი­ზე­ბის შე­სა­ხებ იდეა მან უახ­ლო­ეს მე­გობ­რებს გა­ან­დო და მა­თაც გვი­ლა­ვა ერ­თხმად და ულა­პა­რა­კოდ აირ­ჩი­ეს ჯგუ­ფის ლი­დე­რად.

ბან­და თა­ვი­დან 4 კა­ცის­გან შედ­გე­ბო­და, გვი­ლა­ვას გარ­და მას­ში შე­დი­ოდ­ნენ 22 წლის მე­რაბ ქარ­ჩა­ვა და ძმე­ბი - 20 წლის და­ვით და 18 წლის ვა­სილ წო­წო­რი­ე­ბი. გა­მო­ძი­ე­ბით და­უდ­გე­ნელ დრო­სა და ვი­თა­რე­ბა­ში მარ­თლსა­წი­ნა­აღ­მდე­გოდ შე­ი­ძი­ნეს ცე­ცხლსას­რო­ლი ია­რა­ღი - პის­ტო­ლე­ტე­ბი, ავ­ტო­მა­ტე­ბი და საბ­რძო­ლო მა­სა­ლა, და­ამ­ზა­დეს ნიღ­ბე­ბი და სა­მოქ­მე­დო გეგ­მის შედ­გე­ნა და­ი­წყეს. რამ­დე­ნი­მე ოჯა­ხის და­ყა­ჩა­ღე­ბის შემ­დეგ (რა­საც ორ შემ­თხვე­ვა­ში შე­დე­გად ადა­მი­ა­ნის სიკ­ვდი­ლი, სხვა შემ­თხვე­ვებ­ში კი არა­ერ­თის სხე­უ­ლის მძი­მე და­ზი­ა­ნე­ბა მოჰ­ყვა), ბან­დას სამი ახა­ლი წევ­რი - კო­პა­ლა­ძე, ქა­ში­ბა­ძე და იმ­ნა­იშ­ვი­ლი შე­უ­ერ­თდა. ჯგუ­ფი უფრო ორ­გა­ნი­ზე­ბუ­ლი და "მი­ზან­და­სა­ხუ­ლი" გახ­და. გა­და­წყვი­ტეს მხო­ლოდ, კერ­ძო პი­რე­ბის და­ყა­ჩა­ღე­ბით არ შე­მო­ფარ­გლუ­ლიყ­ვნენ და იე­რი­ში თბი­ლის­ში არ­სე­ბულ მსხვილ სა­წარ­მო­ებ­ზეც მი­ე­ტა­ნათ. ამის­თვის თბი­ლის­ში სა­ცხოვ­რებ­ლად სხვა­დას­ხვა ად­გი­ლას ქი­რა­ობ­დნენ ბი­ნებს. წი­ნას­წარ ად­გენ­დნენ გეგ­მებს, თუ რო­მელ ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ა­ზე მი­ე­წყოთ თავ­დას­ხმა, წი­ნას­წარ სწავ­ლობ­დნენ ობი­ექ­ტებს, ანა­წი­ლებ­დნენ რო­ლებს - თავ­დას­ხმის დროს ვის რა მოქ­მე­დე­ბა უნდა გა­ნე­ხორ­ცი­ე­ლე­ბი­ნა. მოქ­მე­დებ­დნენ შემ­დე­გი გეგ­მით: ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ა­ზე თავ­დას­ხმამ­დე მო­ქა­ლა­ქე­ე­ბის­გან იტა­ცებ­დნენ ავ­ტო­მან­ქა­ნებს, რა­საც ყა­ჩა­ღო­ბის დროს იყე­ნებ­დნენ, შემ­დეგ კი ქუ­ჩა­ში ტო­ვებ­დნენ მათ.

1994 წლის აპ­რილ-ივ­ლი­სის გან­მავ­ლო­ბა­ში ბან­დამ ოთხი კო­მერ­ცი­უ­ლი და­წე­სე­ბუ­ლე­ბი­სა და ორი შემ­ნახ­ვე­ლი ბან­კის გან­ყო­ფი­ლე­ბის და­ყა­ჩა­ღე­ბა და სო­ლი­დუ­რი ქო­ნე­ბის გა­ტა­ცე­ბა მო­ა­ხერ­ხა. ყა­ჩა­ღო­ბებს მუ­დამ თან სდევ­და სის­ხლის ღვრა და მსხვერ­პლი. თბი­ლის­ში მდე­ბა­რე ერთ-ერთ სა­ი­უ­ვე­ლი­რო მა­ღა­ზი­ა­ზე გან­ხორ­ცი­ე­ლე­ბულ ბან­დი­ტურ თავ­დას­ხმას შე­ე­წი­რა ამა­ვე მა­ღა­ზი­ის დი­რექ­ტო­რის - 44 წლის ტა­რი­ელ ინა­ნე­იშ­ვი­ლის სი­ცო­ცხლე, ხოლო შემ­ნახ­ვე­ლი ბან­კის და­ყა­ჩა­ღე­ბას თა­ნამ­შრო­მე­ლი ქალი - მა­რი­ნა კი­ლა­ძე ემსხვერ­პლა.

1994 წლის აპ­რილ­ში, წი­ნას­წარ შე­მუ­შა­ვე­ბუ­ლი გეგ­მის თა­ნახ­მად, გვი­ლა­ვა და ბან­დის და­ნარ­ჩე­ნი წევ­რე­ბი წე­რეთ­ლის გამ­ზირ­ზე ჩა­უს­ხდნენ გ. ჯა­ოშ­ვილს კუთ­ვნილ "ვაზ 2106"-ში და ელი­ა­ვას ბაზ­რო­ბამ­დე მიყ­ვა­ნა სთხო­ვეს. გზა­ში მათ მძღოლს ცე­ცხლსას­რო­ლი ია­რა­ღი და­ა­ნახ­ვეს, უთხრეს, რომ და­უ­ყოვ­ნებ­ლივ მოკ­ლავ­დნენ, თუკი მან­ქა­ნი­დან არ გა­და­ვი­დო­და. ჯა­ოშ­ვილ­მა მი­თი­თე­ბულ ად­გილ­ზე მის­ვლი­სას ავ­ტო­მან­ქა­ნა გა­ა­ჩე­რა და უხ­მოდ გა­და­ვი­და იქი­დან. ბან­დი­ტებ­მა კი გზა გა­ნაგ­რძეს. გა­ტა­ცე­ბუ­ლი მან­ქა­ნით დღის 2 სა­ა­თის­თვის თბი­ლის­ში მდე­ბა­რე ერთ-ერთ მუ­ნი­ცი­პა­ლურ, სა­ი­უ­ვე­ლი­რო სა­ვაჭ­რო სა­წარ­მოს მი­ად­გნენ. შე­ი­ა­რა­ღე­ბუ­ლე­ბი და ნი­ღა­ბა­ფა­რე­ბუ­ლე­ბი შე­იჭრ­ნენ მა­ღა­ზი­ა­ში. თავ­და­პირ­ვე­ლად, დაც­ვის თა­ნამ­შრო­მე­ლი გა­ნა­ი­ა­რა­ღეს, წა­არ­თვეს ტა­ბე­ლუ­რი ია­რა­ღი და მა­ღა­ზი­ა­ში მყოფ ხალ­ხს უბ­რძა­ნეს, არ გან­ძრე­უ­ლიყ­ვნენ. ამის შემ­დეგ გვი­ლა­ვა მა­ღა­ზი­ის დი­რექ­ტო­რის - ინა­ნე­იშ­ვი­ლის კა­ბი­ნეტ­ში შე­იჭ­რა და მისი და ოთახ­ში მყო­ფი სხვა პი­რე­ბის და­მორ­ჩი­ლე­ბის მიზ­ნით ია­რა­ღი­დან უმი­სა­მარ­თოდ გა­ის­რო­ლა. ტყვია იქვე მყოფ მა­ღა­ზი­ის თა­ნამ­შრო­მელს - გ. ნო­ზა­ძეს მარ­ჯვე­ნა ბარ­ძა­ყის არე­ში მოხ­ვდა და სხე­უ­ლის მსუ­ბუ­ქი ხა­რის­ხის და­ზი­ა­ნე­ბა მი­ი­ღო. სწო­რედ ამ მო­მენ­ტში გვი­ლა­ვამ შე­ნი­ნა, თუ რო­გორ წა­ი­ღო ზურგს უკან ხელი ინა­ნე­იშ­ვილ­მა. იფიქ­რა, რომ დი­რექ­ტო­რი სა­კუ­თა­რი ია­რა­ღის აღე­ბას ცდი­ლობ­და და მა­შინ­ვე აღ­კვე­თა მისი მოქ­მე­დე­ბა. ავ­ტო­მა­ტი­დან ჯე­რით ეს­რო­ლა რამ­დე­ნი­მე ტყვია და ად­გილ­ზე მოკ­ლა იგი. ამა­სო­ბა­ში ბან­დის და­ნარ­ჩე­ნი წევ­რე­ბი მა­ღა­ზი­ის დახ­ლებს აცა­რი­ე­ლებ­დნენ. ოფი­ცი­ა­ლუ­რი მა­სა­ლე­ბით, სა­ვაჭ­რო ცენ­ტრი­დან მათ 10 850 დო­ლა­რის ღი­რე­ბუ­ლე­ბის ოქ­როს სამ­კა­უ­ლე­ბი წა­ი­ღეს. მა­ღა­ზი­ი­დან გა­სუ­ლი ბან­დი­ტე­ბი ისევ ჯა­ოშ­ვი­ლის ავ­ტო­მან­ქა­ნით მი­ი­მალ­ნენ შემ­თხვე­ვის ად­გი­ლი­დან. მან­ქა­ნა მათ მოგ­ვი­ა­ნე­ბით დიღ­მის მა­სივ­ში მი­ა­ტო­ვეს, მოხ­სნეს ნა­წი­ლე­ბი და გა­იქ­ცნენ. მე­ო­რე დღეს გა­ძარ­ცუ­ლი "ჟი­გუ­ლი" პო­ლი­ცი­ამ იპო­ვა და ის კა­ნო­ნი­ერ მფლო­ბელს და­უბ­რუ­ნა.

რამ­დე­ნი­მე დღის შემ­დეგ ყა­ჩა­ღურ­მა ჯგუფ­მა თავ­დას­ხმა გა­ნა­ხორ­ცი­ე­ლა ტან­საც­მლის მა­ღა­ზი­ა­ზე, სა­დაც ცე­ცხლსას­რო­ლი ია­რა­ღით მძი­მედ დაჭ­რეს მა­ღა­ზი­ის ორი თა­ნამ­შრო­მე­ლი და სხე­უ­ლის და­ზი­ა­ნე­ბა მი­ა­ყე­ნეს ასე­ვე მა­ღა­ზი­ა­ში მდე­ბა­რე ვა­ლუ­ტის გა­დამ­ცვლე­ლი პუნ­ქტის მე­პატ­რო­ნე. წა­ი­ღეს 300 ათა­სამ­დე რუ­სუ­ლი რუბ­ლი, 270 დო­ლა­რი და ნა­ხე­ვა­რი სა­ა­თით ადრე გა­ტა­ცე­ბუ­ლი ავ­ტო­მან­ქა­ნა "ვაზ 2107"-ით მი­ი­მალ­ნენ შემ­თხვე­ვის ად­გი­ლი­დან.

1994 წლის ივ­ნის­ში ბან­დამ შემ­ნახ­ვე­ლი ბან­კის გან­ყო­ფი­ლე­ბა და­ა­ყა­ჩა­ღა. საქ­მის მა­სა­ლე­ბის მი­ხედ­ვით, გან­ყო­ფი­ლე­ბი­დან მათ გან­სა­კუთ­რე­ბით დიდი ოდე­ნო­ბის ქო­ნე­ბა - 2 მი­ლი­ო­ნი რუბ­ლი, 400 მი­ლი­ო­ნი კუ­პო­ნი და 1.200 დო­ლა­რი გა­ი­ტა­ცეს. მიზ­ნის მი­საღ­წე­ვად, მათ დაც­ვის პო­ლი­ცი­ე­ლე­ბის გა­ნი­ა­რა­ღე­ბა დას­ჭირ­დათ. ბან­კის შე­ნო­ბა­ში წარ­მო­ე­ბუ­ლი გას­რო­ლის დროს ერთ-ერთი ტყვია მოხ­ვდა მო­ლა­რე - მა­რი­ნა კი­ლა­ძეს, რო­მე­ლიც მი­ღე­ბუ­ლი და­ზი­ა­ნე­ბის შე­დე­გად მე­ო­თხე დღეს სა­ა­ვად­მყო­ფო­ში გარ­და­იც­ვა­ლა.

იმა­ვე თვის მი­წუ­რულს ბან­დამ სა­ბურ­თა­ლოს რა­ი­ონ­ში მდე­ბა­რე კი­დევ ერთი კო­მერ­ცი­უ­ლი და­წე­სე­ბუ­ლე­ბა და­ა­ყა­ჩა­ღა, თუმ­ცა თავ­დას­ხმის ფაქტს პო­ლი­ცი­ის თა­ნამ­შრომ­ლე­ბი - ჯა­ფა­რი­ძე და ზა­რი­ძე შე­ეს­წრნენ. ბან­დი­ტე­ბი არ და­ე­მორ­ჩილ­ნენ პო­ლი­ცი­ელ­თა კა­ნო­ნი­ერ მო­თხოვ­ნას, და­ე­ყა­რათ ია­რა­ღი და გ. ჩა­ფი­ძის­გან გა­ტა­ცე­ბუ­ლი ავ­ტო­მან­ქა­ნით გა­იქ­ცნენ შემ­თხვე­ვის ად­გი­ლი­დან. მოკ­ლე მან­ძი­ლის გავ­ლის შემ­დეგ, იმა­ვე რა­ი­ონ­ში, მათ მან­ქა­ნა გა­უ­ფუჭ­დათ და იძუ­ლე­ბუ­ლი გახ­დნენ გა­დამხტა­რიყ­ვნენ და ფე­ხით გაქ­ცე­უ­ლიყ­ვნენ. შეც­ვივ­დნენ უახ­ლო­ე­სი სა­ცხოვ­რე­ბე­ლი კორ­პუ­სის სა­დარ­ბა­ზო­ში, იქი­დან გა­უხ­სნეს პო­ლი­ცი­ის თა­ნამ­შრომ­ლებს ინ­ტენ­სი­უ­რი ცე­ცხლი. ამა­ვე ბან­დი­ტებ­მა სა­შიშ­რო­ე­ბა შე­უქ­მნეს იქვე მყო­ფი მო­ქა­ლა­ქე­ე­ბის სი­ცო­ცხლეს, სა­სიკ­ვდი­ლოდ და­იჭ­რა პო­ლი­ცი­ე­ლი ჯა­ფა­რი­ძე, სხე­უ­ლის ნაკ­ლე­ბად მძი­მე და­ზი­ა­ნე­ბა მი­ი­ღო კი­დევ ერ­თმა სა­მარ­თალ­დამ­ცავ­მა და ეზო­ში შემ­თხვე­ვით, სრუ­ლი­ად უდა­ნა­შა­უ­ლო მო­ქა­ლა­ქემ ავ­ტო­მა­ტი­დან ნას­რო­ლი ტყვი­ე­ბით, ასე­ვე და­ი­ცხრი­ლა კორ­პუ­სის წინ მდგა­რი მსუ­ბუ­ქი ავ­ტო­მან­ქა­ნა.

შე­ი­ა­რა­ღე­ბუ­ლი წი­ნა­აღ­მდე­გო­ბის შე­დე­გად, ბან­დის წევ­რებ­მა პო­ლი­ცი­ე­ლე­ბის­გან თა­ვის დაღ­წე­ვა მო­ა­ხერ­ხეს. გა­ვიდ­ნენ ქუ­ჩა­ში, იქ ერთ-ერთ მო­ქა­ლა­ქეს ია­რა­ღის მუ­ქა­რით, წა­არ­თვეს ავ­ტო­მან­ქა­ნა და შემ­თხვე­ვის ად­გი­ლი­დან მი­ი­მალ­ნენ. პო­ლი­ცი­ის თა­ნამ­შრომ­ლე­ბის­გან თა­ვის დაღ­წე­ვის შემ­დგე, ბან­დი­ტებ­მა ია­რა­ღის გა­სახ­ვე­ვად მან­ქა­ნას უკა­ნა სა­ზურ­გის შა­ლი­თა მოხ­სნეს, მან­ქა­ნა ნა­ძა­ლა­დე­ვის რა­ი­ონ­ში მი­ა­ტო­ვეს და თა­ვად ფე­ხით მი­ი­მალ­ნენ.

მო­რი­გი და­ნა­შა­უ­ლი ბან­დის წევ­რმა გვი­ლა­ვამ 1995 წლის თე­ბერ­ვალ­ში ჩა­ი­დი­ნა. ღა­მით, ქარ­ჩა­ვას­თან ერ­თად მყოფს, ერთ სა­ვაჭ­რო ჯი­ხურ­თან ორ უც­ნობ ახალ­გაზ­რდას­თან მო­უხ­და შე­ლა­პა­რა­კე­ბა. გვი­ლა­ვა და ქარ­ჩა­ვა, რო­გორც საქ­მის მა­სა­ლებ­შია აღ­ნიშ­ნუ­ლი, ნარ­კო­ტი­კუ­ლი ნივ­თი­ე­რე­ბე­ბის ზე­მოქ­მე­დე­ბის ქვეშ იმ­ყო­ფე­ბოდ­ნენ, გვი­ლა­ვამ უხე­შად მი­მარ­თა უც­ნობ ახალ­გაზ­რდას, რო­მე­ლიც სა­ვაჭ­რო ჯი­ხუ­რის პირ­და­პირ იდგა და და­სა­კეც და­ნას ათა­მა­შებ­და. ხან შლი­და, ხან კე­ცავ­და მას და თან მე­გო­ბარს ესა­უბ­რე­ბო­და. ახალ­გაზ­რდამ გვი­ლა­ვას უხე­ში მი­მარ­თვა - "შენ, ბიჭო, მაგ დანა შე­ი­ნა­ხე" - ვერ მო­ით­მი­ნა და აგ­რე­სი­უ­ლად უპა­სუ­ხა. ყო­ვე­ლი­ვე ამის გამო გა­ღი­ზი­ა­ნე­ბულ­მა გვი­ლა­ვამ, გა­მო­ძი­ე­ბით და­უდ­გე­ნელ დრო­სა და ვი­თა­რე­ბა­ში, უკა­ნო­ნოდ შე­ძე­ნი­ლი "ნა­გა­ნის" სის­ტე­მის რე­ვოლ­ვე­რი აიღო და ახალ­გაზ­რდას, და­მიზ­ნე­ბით ერთხელ ეს­რო­ლა. 21 წლის ზუ­რაბ გი­გა­ურს ტყვია გულ­მკერ­დის არე­ში მოხ­ვდა. სა­სა­მარ­თლო-სა­მე­დი­ცი­ნო ექ­სპერ­ტი­ზის დას­კვნის მი­ხედ­ვით, მან გუ­ლის მარ­ჯვე­ნა პარ­კუ­ჭის გამ­ჭო­ლი და­ზი­ა­ნე­ბა მი­ი­ღო და ად­გილ­ზე გარ­და­იც­ვა­ლა. გვი­ლა­ვამ "ნა­გა­ნი" გი­გა­უ­რის მე­გობ­რის­კენ - და­ვით შა­რა­ბი­ძის­კე­ნაც მი­მარ­თა - შენც მოგ­კლა­ვო, და­უყ­ვი­რა და ჩახ­მახს ხელი გა­მოჰ­კრა, მაგ­რამ ტყვია მის­გან და­მო­უ­კი­დე­ბე­ლი მი­ზე­ზის გამო არ გა­ვარ­და. ამით ისარ­გებ­ლა არა­ბი­ძემ და გვი­ლა­ვას მი­ვარ­და, რათა მის­თვის ია­რა­ღი წა­ერ­თმია. თუმ­ცა, ზუს­ტად იმ მო­მენ­ტში ქარ­ჩა­ვამ მი­წა­ზე უკვე უსუ­ლოდ და­ვარ­დნილ გი­გა­ურს ხე­ლი­დან დანა აა­ცა­ლა და ის ზურ­გში ჩა­არ­ტყა შა­რა­ბი­ძეს. შა­რა­ბი­ძემ, რო­გორც ექი­მებ­მა აღ­ნიშ­ნეს, სი­ცო­ცხლი­სათ­ვის სა­ხი­ფა­თო მძი­მე და­ზი­ა­ნე­ბა მი­ი­ღო, მაგ­რამ დრო­უ­ლი სა­მე­დი­ცი­ნო დახ­მა­რე­ბის შე­დე­გად მისი გა­დარ­ჩე­ნა შეძ­ლეს. რაც შე­ე­ხე­ბა გვი­ლა­ვა­სა და ქარ­ჩა­ვას, ისი­ნი შემ­თხვე­ვის ად­გი­ლი­დან გა­იქ­ცნენ და მი­ი­მალ­ნენ.

გვი­ლა­ვას და­ნა­შა­უ­ლებ­რი­ვი ქმე­დე­ბის შემ­დე­გი მსხვერ­პლი თა­ვად ბან­დის წევ­რი თე­მურ იმ­ნა­იშ­ვი­ლი აღ­მოჩ­ნდა. რო­გორც მოგ­ვი­ა­ნე­ბით, და­კა­ვე­ბულ­მა ვა­სილ წო­წო­ნა­ვამ სა­მარ­თალ­დამ­ცა­ვებს და­კი­თხვი­სას გა­ნუ­ცხა­და, იმ­ნა­იშ­ვი­ლის მკვლე­ლო­ბის მი­ზე­ზი ბან­დის ლი­დე­რის ეჭ­ვე­ბი იყო. მისი თქმით, გვი­ლა­ვამ ბოლო ხანს იმ­ნა­იშ­ვი­ლი გა­ტა­ცე­ბუ­ლი თან­ხის არა­თა­ნა­ბარ გა­ნა­წი­ლე­ბა­ში შე­ამ­ჩნია. გვი­ლა­ვა ეჭ­ვობ­და, რომ ის ჯგუ­ფის და­ნარ­ჩენ წევ­რებს ნა­ყა­ჩა­ღა­რი ფუ­ლის ნა­წილს ხში­რად უმ­ლავ­და. წო­წო­რი­ას ჩვე­ნე­ბი­დან:

- ჯგუფ­ში გვი­ლა­ვა ყვე­ლას­გან გა­მო­ირ­ჩე­ო­და სიმ­კაც­რი­თა და აგ­რე­სი­უ­ლო­ბით, ვინ­მეს რამე თუ შე­ეშ­ლე­ბო­და, არა­ვი­თარ შემ­თხვე­ვა­ში არ აპა­ტი­ებ­და... იმ დღეს მე­რა­ბის ნა­ქი­რა­ვებ ბი­ნა­ში ვი­ყა­ვით - ქა­ში­ბა­ძე, იმ­ნა­იშ­ვი­ლი, გვი­ლა­ვა და ქარ­ჩა­ვა. ჩემი ძმა და კო­პა­ლა­ძე ჩვენ­თან იყ­ვნენ. მე "ზა­ლა­ში" ვი­ჯე­ქი და ტე­ლე­ვი­ზორს ვუ­ყუ­რებ­დი, გვერ­დით ოთახ­ში ბი­ჭე­ბი ლა­პა­რა­კობ­დნენ. მა­შინ გა­ვი­გო­ნე გვი­ლა­ვას სი­ტყვე­ბი - მიფ­რი­თხილ­დი, ძმაო, დღეს სის­ხლი მწყუ­რი­აო. ვი­ფიქ­რე, წამ­ლის ქვე­შაა-მეთ­ქი და სე­რი­ო­ზუ­ლად არ მი­ვი­ღე მისი ნათ­ქვა­მი.

ცოტა ხან­ში თე­მურ იმ­ნა­იშ­ვი­ლი გა­მო­ვი­და, ანერ­ვი­უ­ლე­ბუ­ლი იყო. მას უკან მოჰ­ყვა გვი­ლა­ვა, ხელ­ში გა­დაჭ­რი­ლი სა­ნა­დი­რო თოფი ეკა­ვა. ია­რა­ღი გა­და­ტე­ნა, თე­მურს მი­უ­ახ­ლოვ­და და ეს­რო­ლა. ეს ყვე­ლა­ფე­რი ისე მო­უ­ლოდ­ნე­ლად და უცებ მოხ­და, რომ აზ­რზე მოს­ვლაც ვერ მო­ვას­წა­რი. ამი­ტო­მაც არ და­მი­ფიქ­სი­რე­ბია, გი­გამ რამ­დენ­ჯერ ის­რო­ლა. თუ არ ვცდე­ბი ორ­ჯერ ან სამ­ჯერ... თე­მუ­რი ია­ტაკ­ზე და­ვარ­და. როცა გა­ვაც­ნო­ბი­ე­რე, რაც მოხ­და, სკა­მი­დან წა­მოვ­ხტი და გი­გას და­ვუყ­ვი­რე - რა ქენი-მეთ­ქი? მან მი­პა­სუ­ხა - ვიცი, რა­საც ვა­კე­თებ, შენ ნუ ჩა­ე­რე­ვიო და ია­რა­ღი მეც და­მი­მიზ­ნა. ეტყო­ბო­და, რომ ნარ­კო­ტი­კე­ბის ზე­მოქ­მე­დე­ბის ქვეშ იყო... თე­მუ­რი გვერ­დუ­ლად იწვა ია­ტაკ­ზე, ღია ფე­რის მა­ი­სუ­რი ეცვა და სულ და­სის­ხლი­ა­ნე­ბო­და. მა­შინ გა­ვი­ფიქ­რე - ალ­ბათ, ტყვი­ე­ბი მუ­ცელ­ში მოხ­ვდა-მეთ­ქი და კი­დევ ერთხელ წა­მო­ვი­წიე მის და­სახ­მა­რებ­ლად, მაგ­რამ ამ დროს გი­გამ მა­გი­დი­დან სამ­ზა­რე­უ­ლოს დანა აიღო და თე­მურს რამ­დენ­ჯერ­მე ზე­დი­ზედ ჩა­არ­ტყა მუც­ლის არე­ში"...

თე­მურ იმ­ნა­იშ­ვი­ლი ად­გილ­ზე­ვე გარ­და­იც­ვა­ლა. გვი­ლა­ვა კი და­ნარ­ჩე­ნებ­თან ერ­თად იქა­უ­რო­ბას გა­შორ­და და მი­ი­მა­ლა. მკვლე­ლო­ბის ია­რა­ღი, რო­გორც ჩანს, თან წა­ი­ღო, რად­გან შემ­თხვე­ვის ად­გილ­ზე მი­სულ­მა პო­ლი­ცი­ამ, ბი­ნა­ში ვერც გა­დაჭ­რი­ლი თოფი იპო­ვა და ვერც სამ­ზა­რე­უ­ლო დანა. არც ერთი ია­რა­ღი მას შემ­დეგ მის ან სხვის ხელ­ში არ მი­ნა­ხავს", - წერ­და ვა­სილ წო­წო­რია.

სწო­რედ ძმე­ბი წო­წო­რი­ე­ბი იყ­ვნენ პირ­ვე­ლე­ბი, ვინც პო­ლი­ცი­ამ ამ ბან­დი­დან და­ა­კა­ვა, თუმ­ცა ეს მხო­ლოდ 1997 წელს მოხ­და. წი­ნას­წარ გა­მო­ძი­ე­ბას მათ აღი­ა­რე­ბი­თი ჩვე­ნე­ბე­ბი მის­ცეს და ჯგუ­ფის და­ნარ­ჩე­ნი წევ­რე­ბიც ამ­ხი­ლეს ჩა­დე­ნილ და­ნა­შა­უ­ლებ­ში. ბან­დის ლი­დერ­მა გვი­ლა­ვამ, რო­მე­ლიც სა­მარ­თალ­დამ­ცა­ვებ­მა ერთი თვის შემ­დეგ თბი­ლის­ში და­ა­კა­ვეს, დუ­მი­ლის უფ­ლე­ბა გა­მო­ი­ყე­ნა. თუმ­ცა, ყვე­ლა­ზე მძი­მე მუხ­ლე­ბით ბრა­ლი პრო­კუ­რა­ტუ­რამ სწო­რედ მას წა­უ­ყე­ნა. მოგ­ვი­ა­ნე­ბით და­ა­კა­ვეს ქარ­ჩა­ვა და კო­პა­ლა­ძეც. რაც შე­ე­ხე­ბა ქა­ში­ბა­ძეს, მისი ად­გილ­სამ­ყო­ფე­ლის დად­გე­ნა პო­ლი­ცი­ამ ვერ შეძ­ლო. რო­გორც ამ­ბო­ბენ, მან სა­ქარ­თვე­ლოს ფარ­გლე­ბის და­ტო­ვე­ბა და სა­ზღვარ­გა­რეთ მი­მალ­ვა მო­ა­ხერ­ხა.

საქ­მის წი­ნას­წა­რი გა­მო­ძი­ე­ბა და სა­სა­მარ­თლო პრო­ცე­სი ძალ­ზედ რთუ­ლი და და­ძა­ბუ­ლი აღ­მოჩ­ნდა.

პრო­კუ­რა­ტუ­რამ და­კა­ვე­ბულ პი­რებს 8 სხვა­დას­ხვა მუხ­ლით წა­უ­ყე­ნა ბრა­ლი. ბრალ­დე­ბუ­ლებ­მა ნა­წი­ლობ­რივ აღი­ა­რეს და­ნა­შა­უ­ლი, თუმ­ცა სა­სა­მარ­თლო­ში აღ­ნიშ­ნავ­დნენ, რომ პრო­კუ­რა­ტუ­რამ მათ ისეთ ფაქ­ტებ­ში დას­დო ბრა­ლი, რაც არ ჩა­უ­დე­ნი­ათ. ზო­გი­ერ­თმა და­ში­ნე­ბულ­მა და­ზა­რა­ლე­ბულ­მა ოჯა­ხის უსაფრ­თხო­ე­ბის მიზ­ნით გა­მო­ძი­ე­ბის­თვის მი­ცე­მუ­ლი მამ­ხი­ლე­ბე­ლი ჩვე­ნე­ბა სა­სა­მარ­თლო­ში შეც­ვა­ლა და გა­ნა­ცხა­და, რომ თავ­დამ­სხმე­ლე­ბის ამოც­ნო­ბა არ შე­უძ­ლია. თუმ­ცა, ამის მი­უ­ხე­და­ვად, ბრალ­დე­ბის მხა­რემ საკ­მა­რი­სი მტკი­ცე­ბუ­ლე­ბა წა­რად­გი­ნა სა­სა­მარ­თლო­ში, გან­სას­ჯელ­თათ­ვის ბრა­ლის და­სა­დას­ტუ­რებ­ლად. სა­ბო­ლო­ოდ, ხუ­თი­ვე გან­სას­ჯე­ლი დამ­ნა­შა­ვედ ცნეს. მათ­გან გვი­ლა­ვას ყვე­ლა­ზე მკაც­რი სას­ჯე­ლი - 20 წლით თა­ვი­სუფ­ლე­ბის აღ­კვე­თა ერგო. ქარ­ჩა­ვას - 19 წლით, და­ვით წო­წო­რი­ას - 15 წლით, ხოლო ვა­სილ წო­წო­რი­ა­სა და გუ­რამ კო­პა­ლა­ძეს - 13-13 წლით თა­ვი­სუფ­ლე­ბის აღ­კვე­თა მი­უ­სა­ჯეს. აღ­სა­ნიშ­ნა­ვია, რომ გან­ზრახ მკვლე­ლო­ბე­ბის, ყა­ჩა­ღუ­რი თავ­დას­ხმე­ბი­სა და ცე­ცხლსას­რო­ლი ია­რა­ღის უკა­ნო­ნო ტა­რე­ბის გარ­და, ბან­დას დიდი ოდე­ნო­ბით ნარ­კო­ტი­კუ­ლი ნივ­თი­ე­რე­ბის - ჰე­რო­ი­ნის შე­ნახ­ვა­სა და მის უკა­ნო­ნოდ მოხ­მა­რე­ბა­შიც და­ე­დო ბრა­ლი.

გა­ნა­ჩე­ნით უკ­მა­ყო­ფი­ლო მსჯავ­რდე­ბუ­ლებ­მა სა­ჩივ­რით შემ­დგომ ინ­სტან­ცი­ას მი­მარ­თეს, თუმ­ცა სა­კა­სა­ციო პა­ლა­ტამ გა­ნა­ჩე­ნი უც­ვლე­ლი და­ტო­ვა და რო­მე­ლი­მე მსჯავ­რდე­ბუ­ლის­თვის სას­ჯე­ლის შემ­სუ­ბუ­ქე­ბა­ზე მტკი­ცე უარი გა­ნა­ცხა­და.

P.S. ბო­როტ­მოქ­მედ­თა გვა­რე­ბი შეც­ვლი­ლია

მეგი ცა­ნა­ვა

ჟურ­ნა­ლი "გზა"

#8 24.02.2005