მოულოდნელად ზურას მორი დაეჯახა და გულაღმა დაეცა... ფიზიკურად ისეთი ძლიერი იყო, ახლაც არ მჯერა, რომ აღარ არის, სიკვდილამდე 6 ადამიანი გადაარჩინა"
"ზოგიერთი მოქალაქე სტიქიის ზონიდან ძალით გამოვიყავნეთ, სახლებს ცოცხალი თავით არ ტოვებდნენ, მთელი ცხოვრება აქ გავატარეთო. ამანაც წაიღო დრო. ხალხმა უნდა იცოდეს, როცა ასეთი ვითარება, მაშველს უნდა დაემორჩილოს, რადგან მან იცის როგორ უნდა მოიქცეს."
"საშინელი ღამე იყო, სტიქია მძვინვარებდა, სიკვდილს თვალებში ვუყურებდით. ირგვლი სიბნელე იდგა, წვიმამ ფარნები გაგვიფუჭა, აღარ ანათებდა. სიბნელეში, ხმების მიხედვით ვცდილობდით გაგვერკვია, ვის სჭირდებოდა შველა. ყველა მხრიდან განწირული ადამიანების ხმები გვესმოდა. თავიდან მუხლამდე წყალი იდგა, ვერავინ ვიფიქრებდით, რომ ასე ადიდდებოდა... წყალის ელვისუსწრაფესად მოდიოდა, თან ასწლოვანი, 10-15 მეტრიანი ხეები, ტალახი, ნაგავი მოჰქონდა, რომელიც ფეხებში გვედებოდა და მუშაობას კიდევ უფრო ართულებდა. ზურა ფიზიკურად ძალიან ძლიერი იყო, ჩვენს თვალწინ 4 ადამიანი გადაარჩინა, ახლაც არ გვჯერა, რომ აღარ არის. ის-ის იყო კიდევ ერთი ადამიანი გამოიყვანა სამშვიდობოს, რომ მთელი სისწრაფით მომავალი ხე კოჭებში მოხვდა, წაიქცა, გულაღმა დაეცა და წყალმა წაიღო..." - ასე იხსენებენ "კვირის პალიტრასთან" საუბარში სტიქიის დროს დაღუპულ მაშველს, 37 წლის ზურაბ მუზაშვილს კოლეგები და მეგობრები...
ზურაბ მუზაშვილი მოჭიდავე იყო. ტრამვის შედეგად სპორტისთვის თავის დანებება მოუხდა. შემდეგ იყო სამაშველო სამსახური, სადაც 8 წელი იმუშავა. ის კასპის რაიონის სოფელ აღაიანიდან იყო, სადაც მისი დედ-მამა და და ცხოვრობენ. სტიქიის დროს დაღუპული მაშველი, ორი დღის შემდეგ, "მზიურის" ტერიტორიაზე სამძებრო და გაწმენდითი სამუშაოების დროს იპოვნეს. ის მშობლიურ სოფელში უკვე დაკრძალეს
"მართლა საოცარი ადამიანი იყო, კეთილი, ყურადღებიანი. სულ თვალებში გიყურებდა, ოღონდ რამე დაგევალებინა და იმ წუთას მზად იყო შესასრულებლად. არ იფიქროთ, ასე იმიტომ ვლაპარაკობ, რომ ცოცხალი აღარ არის. არა, ის მართლაც კარგი ადამიანი იყო. სამსახურში მასზე ცუდის მთქმელს ერთ ადამიანსაც კი ვერ იპოვით." - გვითხრა ვაკე-საბურთალოს რაიონის საგანგებო სიტუაციების სამსახურის უფროსმა ჰამრაზ ჟამერაშვილმა.
იხილეთ გაგრძელება