სამი ძირითადი წესი გველის შხამისაგან თავის დასაცავად

ზაფხულის დადგომასთან ერთად, მოსახლეობას კიდევ ერთი პრობლემა ემატება - ქვეწარმავლები. საერთოდ, ამ იდუმალ არსებებს გარეუბნებში უფრო მეტად ნახულობენ, თუმცა გასულ წლებში გველი უნახავთ ვაკეში, საბურთალოზე, ვერაზე და სხვა, საკმაოდ მჭიდროდ დასახლებულ უბნებშიც. რაც შეეხება რუსთავს, იქ ქვეწარმავლებს ლამის ყოველ წელიწადს ნახულობენ. 370-მდე შეტყობინება 40 დღეში - ასეთია მონაცემები, რომელიც ივლისის შუა რიცხვებში ოფიციალურად გამოქვეყნდა და ჩვენს მოსახლეობაში სერიოზული შეშფოთება გამოიწვია. ერთი გველი ნუცუბიძის III პლატოზე იპოვეს: ეზოში, სადაც ბავშვები თამაშობდნენ, პატარებმა მკვდარი გველი აღმოაჩინეს. რვა-ათი დღის წინ კი, დიდ დიღომში გველმა 80 წლის ქალბატონი დაკბინა. შემთხვევა ,,გუდვილის~ მიმდებარე ტერიტორიაზე მოხდა. ექიმების თქმით, მძიმე და საშიში არაფერი ყოფილა და ამ ქალბატონს პრევენციის მიზნით სპეციალური შრატი გაუკეთეს.

მიუხედავად იმისა, რომ სპეციალისტები გვამშვიდებენ, გველთან შეხვედრა სასიამოვნო სიურპრიზი სულაც არ არის, ამიტომ, მოსახლეობაში ჩნდება კითხვა - როგორ უნდა მოვიქცეთ, თუ დაუპატიჟებელ სტუმარს გადავეყარეთ? - ეს შეკითხვა ილიას სახელმწიფო უნივერსიტეტის ეკოლოგიის ინსტიტუტის დირექტორს - დავით თარხნიშვილს დავუსვით, რომელიც ამ უცნაური არსებების ბუნებას, მათ თავისებურებებს უკვე კარგა ხანია სწავლობს:

- ზამთარში გველებსა და ხვლიკებს სძინავთ, გაზაფხულზე კი, გამრავლების პერიოდი ეწყებათ, გარეთ გამოდიან და აქტიურდებიან. ზაფხულში მათი რიცხვი ისევ მცირდება, რადგან ძალიან მაღალი ტემპერატურა ქვეწარმავლებს არ უყვართ, სიცხეში ყოველთვის იმალებიან და ამიტომ მათ მხოლოდ დილით ან საღამოს საათებში შეიძლება გადააწყდეთ. უნდა გითხრათ, რომ არაფერი საგანგაშო არ ხდება, ქვეწარმავლები თბილისში ყოველთვის იყვნენ და მომავალშიც იქნებიან.

- ბატონო დავით, არცთუ ისე დიდი ხნის წინ, დიდ დიღომში გველმა ადამიანი დაკბინა. საბედნიეროდ, ყველაფერი კარგად დასრულდა...

- ალბათ, ეს უბრალო გველხოკერა იყო, რომელიც სულაც არ არის საშიში. საერთოდ, შხამიანი გველი თბილისის მიდამოებში იშვიათობას წარმოადგენს, მით უმეტეს - დიღომში. შხამიანი გველები უფრო აღმოსავლეთით, მარნეულისა და კახეთისკენ გვხვდებიან. შხამიანებთან შედარებით, დაახლოებით ათჯერ მეტია უშხამო გველების რიცხვი. ერთადერთი შხამიანი გველი, რომელიც შეიძლება ადამიანისთვის მართლა სახიფათო იყოს, არის გიურზა. მისი გარჩევა სხვა სახეობებისაგან ძალიან იოლად შეიძლება, რადგან გიურზას ნაცრისფერი, ძალიან მსხვილი სხეული და თვალები აქვს. თბილისის მიდამოებში ის იშვიათად გვხვდება, თუმცა შეიძლება შეგვხვდეს ორთაჭალის მხარეს, მაგრამ მისი გავრცელების არეალი ძირითადად ივრის ზეგანი და ქვემო ქართლია. გიურზას ნაკბენი საკმაოდ სახიფათოა, რადგან პაციენტების 10 პროცენტში სიკვდილიანობას იწვევს, თბილისსა და მის შემოგარენში მობინადრე გველები კი, უშხამოები არიან. ჩვენში ბინადრობს რამდენიმე სახეობის გველგესლა, რომელიც შხამიანია, თუმცა ადამიანისთვის ნაკლებად სახიფათოა. მათ ნაკბენს შეიძლება მოჰყვეს კიდურების დასივება, ალერგიული რეაქცია, მაგრამ მომაკვდინებელი არ არის. შეიძლება სხვა სახეობის გველმაც უკბინოს ადამიანს, მაგალითად, მცურავმა, მაგრამ თუ გველი შხამიანი არ არის, არაფერი მოხდება.

გაგრძელება